5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Viral aşılar, İnfluenza aşısı ATC kodu: J07BB02

Etki mekanizması

VAXIGRIP TETRA, aşıda yer alan dört influenza virüs suşuna (iki A alt-tipi ve iki B tip) karşı aktif immünizasyon sağlamaktadır.

VAXIGRIP TETRA, 2 - 3 hafta içinde hemaglutininlere karşı hümoral antikorlar gelişmesine neden olmaktadır. Bu antikorlar influenza virüslerini nötralize etmektedir.

İnaktif influenza virüsü aşılarının uygulanmasından sonraki hemaglutinasyon inhibisyonu (HAI) antikor titrelerine ait spesifik düzeyler influenza hastalığından korunmayla korelasyon göstermemiş, ancak HAI antikor titreleri, aşı aktivitesinin bir ölçütü olarak kullanılmıştır. İnsanlarda yapılan bazı yükleme çalışmalarında, ≥1:40 şeklindeki HAI antikor titrelerinin, gönüllülerin %50'ye varan bir bölümünde influenza hastalığından korunmayla bağlantılı olduğu belirlenmiştir.

İnfluenza virüslerinin sürekli olarak evrim geçirmesi nedeniyle, aşının bileşimindeki seçilen virüs suşları DSÖ tarafından her yıl incelenmektedir.

VAXIGRIP TETRA ile yıllık yeniden aşılama çalışmaları yapılmamıştır. Bununla birlikte, trivalan aşı ile ilgili klinik deneyimlere dayanarak aşının sağladığı immünite süresi göz önünde bulundurularak ve dolaşımdaki influenza virüs suşlarının her yıl değişebilmesi nedeniyle, yıllık influenza aşılamasının tekrarlanması önerilmektedir.

VAXIGRIP TETRA'nın etkililiği

6-35 aylık çocuklar (aktif immünizasyon):

Dört influenza sezonu boyunca 4 farklı bölgede (Afrika, Asya, Latin Amerika ve Avrupa) 6- 35 aylık 5400'den fazla çocuğa 28 gün arayla iki doz (0,5 mL) VAXIGRIP TETRA (N=2722) ya da plasebonun verildiği (N=2717) randomize plasebo kontrollü bir çalışmada VAXIGRIP TETRA'nın ters transkriptaz polimeraz zincir reaksiyonu (RT-PCR) ve/veya A ve/veya B olmak üzere herhangi bir suştan ve aşı benzeri şuşlardan kaynaklanan viral kültür (sekanslama yoluyla tespit edildiği şekilde) yoluyla laboratuvarda doğrulanmış influenza benzeri hastalığı (İBH) önlemesindeki etkililiği araştırılmıştır.

Laboratuvarda doğrulanmış influenza hastalığı, influenza benzeri hastalık (İBH) olarak tanımlanmakta olup bu ters transkriptaz polimeraz zincir reaksiyonu (RT-PCR) ve/veya viral kültür yoluyla laboratuvarda doğrulanmış hastalık anlamına gelmektedir [öksürük, burun tıkanıklığı, rinore, farenjit, otitis, kusma veya diyare semptomlarının en az birisinin eşliğinde ateşin 38 °C veya üzerinde (en az 24 saat süren) olması demektir].

Tablo 1: 6-35 aylık çocuklarda İnfluenza Atak Oranları ve laboratuvarda doğrulanmış influenza hastalığına karşı VAXIGRIP TETRA Etkililiği

	VAXIGRIP TETRA (N=2584)		Plasebo (N=2591)		Etkililik
	n	İnfluenza Atak Oranları (%)	n	İnfluenza Atak Oranları (%)	(2-yanlı %95 GA)
Laboratuvarda doğrulanmış influenza hastalığının nedenleri:
- Herhangi bir influenza tipi A veya B	122	4,72	255	9,84	52,03 (40,24; 61,66)
- Aşı içinde bulunanlara benzer viral suşlar	26	1,01	85	3,28	69,33 (51,93; 81,03)

N: Analiz edilen çocuk sayısı (tam set)

n: Listelenen koşulları yerine getiren çocuk sayısı GA: Güven Aralığı

Ek olarak önceden tanımlanmış bir tamamlayıcı analiz, VAXIGRIP TETRA'nın herhangi bir suştan kaynaklanan laboratuvarda doğrulanmış şiddetli influenza hastalıklarının % 56,6'sını (% 95 GA: 37,0; 70,5) ve aşı benzeri suşlardan kaynaklanan laboratuvarda doğrulanmış şiddetli influenza hastalıklarının % 71,7'sini (% 95 GA: 43,7; 86,9) önlediğini göstermiştir. Bununla birlikte VAXIGRIP TETRA alan gönüllülerde, plasebo alan gönüllülere kıyasla tıbbi bakım gerektiren influenza hastalığı görülme olasılığı %59,2 (95% GA: 44,4; 70,4) daha az olmuştur.

Laboratuvarda doğrulanmış ciddi influenza hastalıkları, aşağıdaki koşullardan en az birinin eşlik ettiği RT-PCR ve/veya viral kültür yoluyla laboratuvarda doğrulanmış İBH olarak tanımlanmıştır:

24 aylıktan küçük olgular için > 39,5°C ateş veya 24 aylık ve üzerindeki olgular için ≥ 39,0°C

5.2. Farmakokinetik özellikler

Geçerli değildir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Konvansiyonel tekrarlanan doz toksisitesi ve lokal toksisite çalışmaları, üreme ve gelişim toksisitesi ve güvenlilik farmakolojisi çalışmalarına dayanan klinik dışı veriler, insanlar için özel bir tehlike göstermemektedir.

Omurilik zedelenmeleri Omurilik zedelenmesini takip eden birkaç gün içinde, hiçkimse hasarin ne kadar olacagini tahmin edemez. Buradaki sorun, omuriligin herhangi bir zedelenmesinden hemen sonra, bir omurilik sokunun olusmasidir.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.