4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Ürotoksik olduğu düşünülen dozlarda, ifosfamid ve siklofosfamid ile tedavi edilen hastalarda hemorajik sistit, mikrohematüri ve makrohematüri dahil ürotelyal toksisitenin önlenmesinde endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji / Uygulama sıklığı ve süresi:

Hastayı oksazafosforinin ürotoksik etkilerinden koruyabilmek için yeterli miktarda UROMITEXAN verilmelidir.

UROMITEXAN tedavisinin süresi, oksazafosforin tedavisinin süresine ek olarak oksazafosforin metabolitlerinin idrar konsantrasyonunun toksik olmayan seviyelere düşmesi için geçen süreye eşit olmalıdır. Bu düşüş genellikle oksazafosforin tedavisinin bitiminden 8- 12 saat sonra ortaya çıkar ancak oksazafosforin zamanlamasına bağlı olarak değişebilir. İdrar çıkışı 100 mL/saatte tutulmalıdır (oksazafosforin tedavisi için gerektiği gibi) ve tedavi süresince idrar, hematüri ve proteinüri açısından izlenmelidir.

Parenteral ilaç ürünleri, uygulamadan önce partikül madde ve renk değişikliği açısından görsel olarak incelenmelidir.

Rengi bozulmuş, bulanık veya görünür partikül madde içeren çözeltiler kullanılmamalıdır.

İfosfamid veya siklofosfamidin İV bolus olarak kullanıldığı durumlarda: UROMITEXAN, ağırlığa karşılık ağırlık esasına dayanarak (ağ./ağ.) aynı anda uygulanan oksazafosforinin

%20'si oranında 15-30 dakikada intravenöz enjeksiyon yoluyla verilir. 4 ve 8 saat sonra aynı doz tekrarlanır. Toplam doz, oksazafosforin dozunun %60'ıdır (ağ./ağ.). Sitotoksik ajanların kullanıldığı her durumda bu tekrarlanır.

Örnek dozaj programı:

	0 saat	4 saat	8 saat
Siklofosfamid/İfosfamid	2 g	-	-
UROMITEXAN	400 mg	400 mg	400 mg

Gerekirse doz, üçer saatlik aralarla (0, 3, 6 ve 9 saat) dört kez verilen oksazafosforin dozunun %40'ına kadar yükseltilebilir. (Toplam doz = oksazafosforin dozunun %160'ı (ağ./ağ.)). Bu daha yüksek doz çocuklarda, önceki oksazafosforin veya pelvik radyasyon tedavisi nedeniyle ürotelyumu hasar görmüş olabilecek hastalarda veya standart doz ile yeterince korunmayan hastalarda önerilir.

Örnek dozaj programı:

	0 saat	3 saat	6 saat	9 saat
Siklofosfamid/İfosfamid	2 g	-	-
UROMITEXAN	800 mg	800 mg	800 mg	800 mg

Siklofosfamid oral olarak kullanıldığında: Siklofosfamid i.v. olarak kullanılmış gibi aynı doz geçerlidir.

İfosfamid 24 saatlik infüzyon olarak kullanıldığında: UROMITEXAN, eşzamanlı bir infüzyon olarak kullanılabilir. Başlangıç dozu olarak toplam ifosfamid dozunun %20'si (ağ./ağ.) İ.V. bolus olarak, ardından 24 saat boyunca %100 (ağ./ağ.) ifosfamid infüzyonu, sonrasında ifosfamid dozunun %60'ı (ağ./ağ.) ile tekrar 12 saat infüzyon uygulanmalıdır. Toplam UROMITEXAN dozu = ifosfamid dozunun %180'i olmalıdır.

Örnek dozaj programı:

	0 saat	0-24 saat	24 saat	28 saat	32 saat	36 saat
İfosfamid	-	5 g/m² infüzyon	-	-	-	-
UROMITE XAN	1 g/m ² İV	5 g/m² infüzyon	 3g/m² infüzyon 
				1 g/m² İV	1 g/m² İV	1 g/m² İV

İfosfamid uzun süreli infüzyon olarak kullanıldığında: İfosfamid infüzyonu başladığında 24 saatlik ifosfamid dozunun ilk %20'si (ağ./ağ.) İ.V. bolus olarak verilir. Daha sonra her 24 saatlik ifosfamid infüzyonu, eşzamanlı 24 saatlik bir UROMITEXAN infüzyonu (%100 ağ./ağ.) ile birlikte verilir. Fosfamid-UROMITEXAN infüzyonu bittiğinde 12 saatlik

UROMITEXAN infüzyonu (son 24 saatlik ifosfamid dozunun %60'ı (ağ./ağ.)), başlatılmalıdır.

Örnek dozaj programı:

	Gün 1		Gün 2	Gün 3		Gün 4
	0 saat	0-24 saat	0-24 saat	0-24 saat	24 saat	4 saat	8 saat	12 saat
İfosfamid	-	2 g/m² infüzyon	2 g/m² infüzyon	2 g/m² infüzyon	-	-	-	-
UROMITE XAN	0,4g/m² iv	2 g/m² infüzyon	2 g/m² infüzyon	2 g/m² infüzyon	 1,2 g/m² infüzyon 
						0,4 g/m² iv	0,4 g/m² iv	0,4 g/m² iv

Son 12 saatlik UROMITEXAN infüzyonu, uzun süreli veya 24 saatlik ifosfamid infüzyonundan sonra 28, 32 ve 36. saatlerde, her biri ifosfamid dozunun %20'sini (ağ./ağ.) içeren boluslarla veya oral mesna ile değiştirilebilir.

UROMITEXAN, ifosfamid ile aynı infüzyon torbasında karıştırılabilir.

Uygulama şekli:

Yukarıda belirtildiği şekilde bolus enjeksiyon veya devamlı infüzyonla uygulanır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek /karaciğer yetmezliği:

Genel olarak yaşlı popülasyonda oksazafosforin doz seçimi, karaciğer ve böbrek işlevlerinin erişkinlere göre daha fazla bozulması nedeniyle dikkatli yapılmasına rağmen UROMITEXAN dozunun, oksazafosforin dozuna oranı değiştirilmemelidir.

Pediyatrik popülasyon:

Çocuklar genellikle yetişkinlerden daha sık idrar çıkarırlar ve bu nedenle dozlar arasındaki aralığı kısaltmak ve/veya bireysel doz sayısını artırmak gerekebilir.

Geriyatrik popülasyon:

Spesifik bilgi mevcut değildir. Klinik araştırmalar 65 yaş üstü hastaları içermektedir ve bu yaş grubuna özgü herhangi bir yan etki bildirilmemiştir.

4.3. Kontrendikasyonlar

İlacın etkin maddesi mesnaya, ve/veya Bölüm 6.1'de belirtilen yardımcı maddelerden herhangi birine aşırı duyarlığı olanlarda kullanılmamalıdır.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Aşırıduyarlılık

UROMITEXAN'ın bir üroprotektan olarak uygulanmasının ardından UROMITEXAN'a karşı aşırıduyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir. Bunlara çeşitli deri ve derialtı doku semptomları dahildir (bkz. Bölüm 4.8).

Ayrıca şiddetli büllöz ve ülseratif deri ve mukozal reaksiyon vakaları bildirilmiştir.

Bazı durumlarda deri reaksiyonlarına ateş, kardiyovasküler semptomlar, pulmoner semptomlar, hematolojik anormallikler, bulantı, kusma, ekstremitelerde ağrı, artralji, miyalji, halsizlik ve konjonktivit gibi bir veya daha fazla semptom eşlik etmiştir (bkz. Bölüm 4.8).

Bazı reaksiyonlar anafilaksi şeklinde görülmüştür.

Örneğin ateşe hipotansiyon eşlik etmiştir fakat ayrıca herhangi bir deri semptomu bildirilmemiştir.

Reaksiyon öyküsü olan bazı hastalar, gecikmiş tipte deri testinde pozitif yanıt göstermiştir. Diğer yandan, negatif gecikmiş reaksiyon, mesnaya karşı aşırıduyarlılığı dışlamaz. Hastalarda, önceki mesna maruziyeti veya aşırıduyarlılık reaksiyonları öyküsünün olup olmadığı fark etmeksizin, pozitif akut tip deri testi reaksiyonları meydana gelmiştir ve bu durum test için kullanılan mesna çözeltisinin konsantrasyonu ile ilişkili olabilir.

Reçete yazanlar aşağıdakilerin bilincinde olmalıdır:

Hem ciddi sistemik otoimmün hastalığı hem de maligniteyi tedavi etme amaçlı rejimlerde mesna kullanımı ile şiddetli ve ayrıca minör reaksiyonlar bildirilmiştir ve herhangi bir aşırıduyarlılık reaksiyonunda mesnadan şüphelenilmelidir,

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Oksazafosforinlerin sistemik etkileri UROMITEXAN tarafından etkilenmez. Klinik çalışmalarda aşırı dozda alınan UROMITEXAN'ın oksazafosforinlerin akut toksisitesini, subakut toksisitesini, lökotoksik etkisini ve immünupresif etkisini azaltmadığı gösterilmiştir. İfosfamid ve siklofosfamid kullanımı ile yapılan hayvan çalışmalarında UROMITEXAN'ın, farklı tümörlerde antineoplastik etkinlikle bir etkileşimi olmadığı gösterilmiştir. UROMITEXAN aynı zamanda diğer sitostatiklerin (doksorubisin, BCNU, metotreksat, vinkristin vb) antineoplastik etkinliğini etkilememekte, dijital glikozitler gibi diğer ilaçların terapötik etkinliğini de değiştirmemektedir.

Yiyecekler, UROMITEXAN'ın emilimini ve idrarla atılımını etkilemez.

4.6. Gebelik ve laktasyon

:

Gebelik Kategorisi: B

UROMITEXAN, oksazafosforinler ile sitostatik tedavi sırasında detoksifiyan olarak kullanıldığından gebelik ve laktasyon sırasında kullanımı, bu tip sitostatik tedavi için genel kriterlere tabidir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / doğum kontrolü (kontrasepsiyon) UROMİTEXAN'nın doğum kontrol yöntemlerini etkilediğine ilişkin veri bulunmamaktadır. Gebelik dönemi

Mesna'nın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

Hayvanlar üzerinde yapılan çalımalar, gebelik /ve-veya/ embriyonal/fetal gelişim /ve-veya/ doğum /ve-veya/ doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz.

Bölüm 5.3). Hayvan çalışmaları, mesnanın embriyotoksik veya teratojenik etkilerine dair hiçbir kanıt göstermemiştir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Doktorlar, UROMITEXAN reçete etmeden önce her bir spesifik hasta için potansiyel riskleri ve faydaları dikkatlice düşünmelidir. Gebelik, sitostatik tedavi için kontrendikedir ve sonuç olarak bu koşullar altında UROMITEXAN'ın kullanılması uygun değildir. Bir hasta gebelik sırasında oksazafosforin tedavisi görüyorsa, bu hastaya UROMITEXAN uygulanmalıdır.

Laktasyon dönemi

Tedavi esnasında emzirilmemelidir.

Mesna'nın emziren kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Doktorlar, UROMITEXAN reçete etmeden önce her bir spesifik hasta için potansiyel riskleri ve faydaları dikkatlice düşünmelidir. Emzirme, sitostatik tedavi için kontrendikedir ve sonuç olarak bu koşullar altında UROMITEXAN'ın kullanılması muhtemel değildir.

Üreme yeteneği / Fertilite

Üreme yeteneği / fertilite üzerindeki etkisi bilinmemektedir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

UROMITEXAN ile tedavi gören hastalar, araç veya makine kullanma yeteneğini etkileyebilecek istenmeyen etkiler (örn., senkop, baş dönmesini içeren sersemlik hali, uyuşukluk/uyuklama hali, ve bulanık görme dahil) yaşayabilir. Araç veya makine kullanma kararı kişi bazında verilmelidir.

4.8. İstenmeyen etkiler

Mesna kullanımıyla ilişkili en sık görülen advers reaksiyonlar (> %10) şunlardır: baş ağrısı, infüzyon yeri reaksiyonları, karın ağrısı/kolik, baş dönmesi, uyuşukluk/uyuklama hali, ateş, döküntü, ishal, mide bulantısı, flushing ve grip benzeri hastalık.

Mesna kullanımıyla ilişkili en şiddetli yan etkiler şunlardır: büllöz deri reaksiyonları, anafilaksi ve eozinofili ve sistemik semptomlarla birlikte ilaç döküntüsü (DRESS).

Mesna, oksazafosforinler veya oksazafosforin içeren kombinasyon kemoterapisi ile eşzamanlı olarak kullanıldığından, mesnaya bağlı gelişebilecek advers reaksiyonları, eşzamanlı uygulanan sitotoksik ajanların neden olduğu reaksiyonlardan ayırt etmek genellikle zordur.

İstenmeyen etkiler aşağıda sistem organ sınıfına (MedDRA) göre listelenmiştir. Sıklıklar su şekilde tanımlanmıştır: Çok yaygın (≥1/10), yaygın (≥1/100 - <1/10), yaygın olmayan (≥1/1.000 - <1/100), seyrek (≥1/10.000 - <1/1.000), çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (pazarlama sonrası deneyimde bildirilen advers reaksiyonlar)

Sistem Organ Sınıfı (SOC)	Advers Reaksiyon	Sıklık
Kan ve lenfatik sistemi hastalıkları	Lenfadenopati	Yaygın
Bağışıklık sistemi hastalıkları	Anafilaksi Aşırıduyarlılık	Bilinmiyor Bilinmiyor
Metabolizma ve beslenme hastalıkları	İştah azalması Dehidratasyon hissi	Yaygın Yaygın
Psikiyatrik hastalıklar	İnsomnia Kâbus	Yaygın Yaygın
Sinir sistemi hastalıkları	Baş ağrısı Sersemlik hali Uyuşukluk/uyuklama hali Baş dönmesini içeren sersemlik hali Parestezi Hiperestezi Senkop Hipoestezi Dikkat bozukluğu	Çok yaygın Çok yaygın Çok yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın
Göz hastalıkları	Konjonktivit Fotofobi Bulanık görme	Yaygın Yaygın Yaygın
Kardiyak hastalıklar	Palpitasyon Taşikardi	Yaygın Bilinmiyor
Vasküler hastalıklar	Flushing (Boyun ve yüzde, omuzların üst bölümünde kızarıklık) Hipotansiyon	Çok yaygın Bilinmiyor

Sistem Organ Sınıfı (SOC)	Advers Reaksiyon	Sıklık
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar	Nazal konjesyon Öksürük Plöritik ağrı Ağız kuruluğu Bronkospazm Dispne Laringeal rahatsızlık hissi Epistaksis Solunum güçlüğü Hipoksi	Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Bilinmiyor Bilinmiyor
Gastrointestinal hastalıklar	Karın ağrısı/kolik Mide bulantısı İshal Mukozal irritasyon Şişkinlik Kusma Yanma (substernal / epigastrik) Kabızlık Dişeti kanaması	Çok yaygın Çok yaygın Çok yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın
Hepatobiliyer hastalıklar	Transaminazlarda artış	Yaygın
Deri ve deri altı doku hastalıkları	Döküntü Kaşıntı Hiperhidroz Eritema multiforme İlaç döküntüsü Ülserasyonlar ve/veya büller/blister Anjiyoödem Ürtiker Yanma hissi Eritem	Çok yaygın Yaygın Yaygın Bilinmiyor Bilinmiyor Bilinmiyor Bilinmiyor Bilinmiyor Bilinmiyor Bilinmiyor

Sistem Organ Sınıfı (SOC)	Advers Reaksiyon	Sıklık
Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları	Artralji Sırt ağrısı Miyalji Ekstremitede ağrı Çene ağrısı	Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları	Dizüri Akut böbrek yetmezliği	Yaygın Bilinmiyor
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar	İnfüzyon yeri reaksiyonları Grip benzeri hastalık Rigor Yorgunluk Göğüs ağrısı Halsizlik Yüzde ödem Periferik ödem Asteni	Çok yaygın Çok yaygın Çok yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Çok yaygın Çok yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Yaygın Bilinmiyor Bilinmiyor Bilinmiyor
Araştırmalar	Aktive parsiyel tromboplastin zamanında uzama	Bilinmiyor

İnfüzyon yerinde kaşıntı

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Diyabet Hastalığı Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır.

Kolon, Rektum yada Bağırsak Kanseri Bağırsak kanseri kolon veya rektumda (arka geçit) herhangi bir bölgede ortaya çıkabilir.Kolorektal kanser erken safhalarda teşhis edilmesi halinde daha kolay ve daha başarılı bir şekilde tedavi edilir.