4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

LUMAKRAS®, KRAS G12C mutasyonu bulunan, daha öncesinde en az bir basamak kemoterapi almış ve kemoterapi ile beraber veya tek başına immünoterapi almış olan, ECOG performans durumu 0 veya 1 olan, aktif beyin metastazı olmayan, anrezektabl lokal ileri veya metastatik küçük hücreli dışı akciğer kanseri (KHDAK) bulunan hastaların tedavisinde endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

LUMAKRAS® ile tedavi, antikanser tıbbi ürünlerin kullanımında deneyimli bir hekim tarafından başlatılmalıdır.

KRAS G12C mutasyonu varlığı, LUMAKRAS® tedavisi başlatılmadan önce valide edilmiş

bir test ile gösterilmelidir.

Önerilen doz her gün aynı saatte, günde bir kez 960 mg sotorasib şeklindedir (sekiz adet

120 mg tablet).

Tedavi süresi

LUMAKRAS® ile tedavi, hastalık progresyonuna veya yönetilemeyen toksisite görülene

kadar önerilmektedir.

Atlanan dozlar veya kusma

Dozun planlanan saatinden 6 saatten kısa bir süre geçtiyse hasta dozu normal şekilde almalıdır. Dozun planlanan saatinden 6 saatten uzun bir süre geçtiyse hasta bu dozu almamalıdır. Tedavi, ertesi gün reçete edildiği şekilde sürdürülmelidir.

LUMAKRAS® alındıktan sonra kusma yaşanırsa hasta aynı gün ilave bir doz almamalıdır ve tedavi, ertesi gün reçete edildiği şekilde sürdürülmelidir.

Doz modifikasyonları:

Doz modifikasyonları LUMAKRAS® toksisitesine bağlı olarak gerçekleştirilmelidir. Bölüm 4.2'de ana hatlarıyla belirtilen doz azaltım kuralları klinik verilere dayanmaktadır. Farmakokinetik veriler, daha düşük sotorasib dozlarında benzer bir maruziyet olduğunu düşündürmektedir. Doz azaltım düzeyleri tablo 1'de özetlenmektedir. Advers reaksiyonlara yönelik doz modifikasyonları tablo 2'de sunulmaktadır (bkz. bölüm 5.2).

Toksisite olayları meydana gelirse en fazla iki doz azaltımına izin verilir. Hastalar günde bir kez minimum 240 mg dozu tolere edemiyorsa LUMAKRAS® kesilmelidir.

Tablo 1. Önerilen sotorasib doz azaltım düzeyleri

Doz azaltım düzeyi	Doz
Başlangıç dozu	960 mg (sekiz adet 120 mg tablet), günde bir kez
Birinci doz azaltımı	480 mg (dört adet 120 mg tablet), günde bir kez
İkinci doz azaltımı	240 mg (iki adet 120 mg tablet), günde bir kez

Tablo 2. Sotorasib için önerilen doz modifikasyonları

Advers reaksiyonlar	Ciddiyet	Doz modifikasyonu
Hepatotoksisite	Semptomlu Derece 2 AST veya ALT veya Derece ≥ 3 AST veya ALT	tedaviye bir sonraki düşük doz ile devam edilir.
	Alternatif sebeplerin yokluğunda, total bilirubin > 2 × NÜS olacak şekilde AST veya ALT > 3 × NÜS
İnterstisyel Akciğer Hastalığı (İAH)/pnömoni	Herhangi bir derece	varsa tedavi durdurulur.

≤ derece 1 seviyesine veya başlangıç derecesine gerileyinceye kadar tedavi durdurulur.

İyileşmenin ardından

Tedavi kalıcı olarak sonlandırılır.

İAH/pnömoni şüphesi

İAH/pnömoni doğrulanırsa tedavi kalıcı

Advers reaksiyonlar	Ciddiyet	Doz modifikasyonu
Destekleyici bakıma (kusmayı veya diyareyi önleyen ilaç tedavisi dahil) karşın devam eden bulantı, kusma veya diyare	Derece ≥ 3
Diğer tıbbi ürünle ilişkili toksisite	Derece ≥ 3

≤ derece 1 seviyesine veya başlangıç derecesine gerileyinceye kadar tedavi durdurulur.

İyileşmenin ardından tedaviye bir sonraki düşük doz ile devam edilir.

≤ derece 1 seviyesine veya başlangıç derecesine gerileyinceye kadar tedavi durdurulur.

İyileşmenin ardından tedaviye bir sonraki düşük doz ile devam edilir.

ALT = alanin aminotransferaz; AST = aspartat aminotransferaz; NÜS = normalin üst sınırı

a Derecelendirme Ulusal Kanser Enstitüsü Advers Olaylar için Ortak Terminoloji Kriterleri (NCI CTCAE) versiyon 5.0 ile tanımlanmıştır



LUMAKRAS®'ın asit azaltıcı ajanlar ile birlikte uygulanması

LUMAKRAS® ile proton pompa inhibitörlerinin (PPİ'ler) veya Hreseptör antagonistlerinin birlikte uygulanması önerilmemektedir. Asit azaltıcı bir ajan ile tedavi gerekliyse lokal bir antasit kullanılabilir; LUMAKRAS®, lokal antasit uygulamasından 4 saat önce veya 10 saat sonra alınmalıdır (bkz. bölüm 4.5).

Uygulama şekli:

LUMAKRAS®, oral kullanım içindir. Tabletler bütün halinde yutulmalıdır. Tabletlerin çiğnenmesi, ezilmesi veya bölünmesi durumunda LUMAKRAS® uygulamasını destekleyen herhangi bir veri bulunmamaktadır ancak tabletler su içinde çözündürülebilir (aşağı bakınız). Tabletler, aç veya tok karnına alınabilir.

Katı maddeleri yutmakta güçlük çeken hastalara uygulanması:

Hastalar tabletleri, 120 ml karbonatsız, oda sıcaklığında suyun içinde onları ezmeden çözündürmelidir. Başka sıvılar kullanılmamalıdır. Hastalar, tabletler küçük parçalar halinde çözülünceye kadar (tablet tamamen çözünmeyecektir) suyu karıştırmalı ve hemen içmelidir. Karışımın görünümü soluk ile parlak sarı arasında olabilir. Kap, ilave 120 ml su ile çalkalanmalı ve hemen içilmelidir. Hemen içilmezse hastalar, tabletlerin çözünmesini sağlamak için tekrar karıştırmalıdır. Çözelti 2 saat içerisinde içilmezse atılmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Hafif böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi, CrCL, ≥ 60 ml/dak) bulunan hastalarda doz ayarlaması önerilmemektedir. LUMAKRAS®, orta ila şiddetli böbrek yetmezliği (CrCL

Karaciğer yetmezliği:

Hafif karaciğer yetmezliği (AST veya ALT < 2,5 × NÜS veya total bilirubin < 1,5 × NÜS) bulunan hastalar için doz ayarlaması önerilmemektedir. Sotorasibin orta ve şiddetli karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda çalışılmamıştır, bu hastalara uygulanması önerilmemektedir.

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik popülasyonda küçük hücreli dışı akciğer kanseri tedavisinde LUMAKRAS®'ın

ilgili kullanımı bulunmamaktadır.

Geriyatrik popülasyon:

75 yaş ve üzeri hastalarda LUMAKRAS®'ın güvenliliği ve etkililiğine ilişkin sınırlı veriler, yaşlı hastalarda doz ayarlamasının gerekli olduğunu düşündürmemektedir (bkz. bölüm 4.8 ve 5.2).

4.3. Kontrendikasyonlar

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Hepatotoksisite

Sotorasib, ilaca bağlı karaciğer hasarı (İBKH) ve hepatite yol açabilen hepatotoksisiteye neden olabilir. Sotorasib, serum transaminazlarda (ALT ve AST) geçici artışlarla ilişkilendirilmiştir. Bu artışlar, doz modifikasyonu veya tedavinin kalıcı olarak sonlandırılması neticesinde iyileşmiş veya düzelmiştir ve klinik çalışmalarda karaciğer yetmezliği veya ölümcül vakalar ile sonuçlanmamıştır. Hepatotoksisite yaşayan hastaların

%38'inde doz kesintisine veya doz azaltımına yol açan hepatotoksisite görülmüştür. Genel olarak, hepatotoksisite bulunan hastaların %26'sı eş zamanlı kortikosteroidler almıştır. Karaciğer enziminde artış olan olgular asemptomatik olabilir. Hastalar, LUMAKRAS®'a başlamadan önce, tedavinin ilk 3 ayı boyunca her 3 haftada bir, daha sonra ayda bir veya klinik olarak endike olduğu şekilde karaciğer fonksiyonları (ALT, AST ve total bilirubin) açısından izlenmelidir; transaminaz ve/veya bilirubin artışı olan hastalarda bu testler daha sık gerçekleştirilmelidir. Laboratuvar anomalilerinin ciddiyetine bağlı olarak LUMAKRAS® ile tedavi, ≤ derece 1 seviyesine veya başlangıç derecesine gerileyinceye kadar mutlaka tedaviye ara verilmelidir ve doz, öneriler doğrultusunda modifiye edilmeli veya tedavi kalıcı olarak sonlandırılmalıdır (bkz. bölüm 4.2).

İnterstisyel Akciğer Hastalığı (İAH)/pnömoni

İAH/pnömoni, daha önce immünoterapi veya radyoterapiye maruz kalmış olan LUMAKRAS® ile tedavi uygulanmış hastalarda meydana gelmiştir (bkz. bölüm 4.8). Hastaları, İAH'nın/pnömoninin belirtisi olan yeni veya kötüleşen pulmoner semptomlar (ör. dispne, öksürük, ateş) açısından izleyiniz. İAH/pnömoni şüphesi olan hastalarda

LUMAKRAS®'ı hemen kesiniz ve başka olası İAH/pnömoni nedenleri tanımlanmaması halinde LUMAKRAS® kullanımını kalıcı olarak sonlandırınız (bkz. bölüm 4.2).

Laktoz

LUMAKRAS®, laktoz içerir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glukoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

Sodyum

Bu tıbbi ürünün her bir tableti 1 mmol (23 mg)'dan daha az sodyum ihtiva eder; yani aslında “sodyum içermezâ€�.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

In vitro çalışmalar, sotorasibin sitokrom P450 (CYP) 2C8, CYP3A4 ve CYP3A5 tarafından metabolize edildiğine ve bir P-glikoprotein (P-gp) substratı olduğuna işaret etmektedir. Sotorasib, in vitro olarak CYP3A4, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9 ve CYP2C19 indükleyicisidir. Sotorasib, in vitro bir CYP2C8, CYP2D6 ve CYP3A inhibitörüdür. In vitro çalışmalar, sotorasibin bir insan organik anyon taşıyıcısı (OAT)1/3, OATP1B1, Meme Kanseri Direnç Proteini (BCRP) ve P-gp inhibitörü olduğuna işaret etmektedir.



Diğer ilaçların LUMAKRAS® üzerindeki etkileri

Asit azaltıcı ajanlar

Sotorasibin bir PPİ (omeprazol) veya bir Hreseptör antagonisti (famotidin) ile birlikte

uygulanması, sotorasib konsantrasyonlarında azalmaya yol açmıştır.

Tokluk koşullarında (standart kalorili orta yağlı öğünler) birden fazla omeprazol dozunun tek doz 960 mg sotorasib ile birlikte uygulanması, sotorasib Cdeğerini %65 ve EAA değerini

%57 oranında azaltmıştır. Tek doz 960 mg sotorasib uygulamasından 10 saat önce ve 2 saat sonra tek doz famotidin uygulanması, sotorasib Cdeğerini %35 ve EAA değerini %38 azaltmıştır.

Açlık koşullarında birden fazla omeprazol dozunun tek doz 960 mg sotorasib ile birlikte uygulanması, sotorasib Cdeğerini %57 ve EAA değerini %42 azaltmıştır.

Sotorasib etkililiği üzerindeki etkisi bilinmediğinden PPİ'ler ve Hreseptör antagonistlerinin LUMAKRAS® ile birlikte uygulanması önerilmemektedir. Asit azaltıcı bir ajan ile tedavi gerekliyse LUMAKRAS®, lokal bir antasitin uygulanmasından 4 saat önce veya 10 saat sonra alınmalıdır (bkz. bölüm 4.2).

Birden fazla itrakonazol (güçlü bir CYP3A4 ve P-gp inhibitörü) dozunun birlikte uygulanması, sotorasib maruziyetlerini klinik olarak anlamlı bir ölçüde artırmamıştır. CYP3A4 inhibitörleri ile birlikte uygulandığında LUMAKRAS® doz ayarlaması önerilmemektedir.

Güçlü CYP3A4 indükleyicileri

Sotorasibin birden fazla dozda güçlü CYP3A4 indükleyici (rifampisin) ile birlikte

uygulanması, sotorasib C değerini %35 ve EAA değerini %51 azaltmıştır. Sotorasib

maruziyetini azaltabileceklerinden güçlü CYP3A4 indükleyicilerinin (ör. rifampisin, karbamazepin, enzalutamid, mitotan, fenitoin ve sarı kantaron otu) LUMAKRAS® ile birlikte uygulanması önerilmemektedir.

Sotorasibin diğer tıbbi ürünler üzerindeki etkileri

CYP3A4 substratları

Sotorasib, orta düzeyde bir CYP3A4 indükleyicisidir. Sotorasibin CYP3A4 substratları ile birlikte uygulanması, plazma konsantrasyonlarında azalmaya sebep olmuştur ve bu durum da bu substratların etkililiğini azaltabilir.

Sotorasibin midazolam (duyarlı bir CYP3A4 substratı) ile birlikte uygulanması, midazolam Cdeğerini %48 ve EAA değerini %53 azaltmıştır.

LUMAKRAS®'ın, alfentanil, siklosporin, dihidroergotamin, ergotamin, fentanil, hormonal kontraseptifler, pimozid, kinidin, sirolimus ve takrolimus dahil ancak bunlarla sınırlı olmamak üzere dar terapötik indeksleri bulunan CYP3A4 substratları ile birlikte uygulanmasından kaçınınız. Birlikte uygulanmaları kaçınılmaz ise CYP3A4 substratı dozunu, geçerli kısa ürün bilgileri doğrultusunda ayarlayınız.

CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9 ve CYP2C19 substratları

In vitro veriler, sotorasibin CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9 ve CYP2C19'u indükleme potansiyeli bulunabileceğine işaret etmektedir; bu bulguların klinik anlamlılığı bilinmemektedir. Sotorasib, bu enzimler tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler ile birlikte uygulandığında uygun şekilde izleme gerçekleştirilmesi önerilmektedir.

CYP2D6 substratları

In vitro veriler, sotorasibin CYP2D6'yı inhibe etme potansiyeli bulunabileceğine işaret etmektedir; bu bulguların klinik anlamlılığı bilinmemektedir. LUMAKRAS®, CYP2D6 substratları (ör. flekainid, propafenon, metoprolol) ile birlikte uygulandığında uygun şekilde izleme gerçekleştirilmesi önerilmektedir.

BCRP substratları

In vitro veriler, sotorasibin BCRP'yi inhibe etme potansiyeli bulunabileceğine işaret etmektedir; bu bulguların klinik anlamlılığı bilinmemektedir. LUMAKRAS®, BCRP substratları (ör. metotreksat, mitoksantron, topotekan ve lapatinib) ile birlikte uygulandığında uygun şekilde izleme gerçekleştirilmesi önerilmektedir.

Sotorasibin P-gp substratları üzerindeki etkisi

Sotorasibin digoksin [bir P-glikoprotein (P-gp) substratı] ile birlikte uygulanması, digoksin Cdeğerini 1,9 kat ve EAAdeğerini tek başına uygulanan digoksinin 1,2 katı kadar artırmıştır. LUMAKRAS®'ın dar terapötik indeksleri bulunan P-gp substratları ile birlikte uygulanması önerilmemektedir. Birlikte uygulanmaları kaçınılmaz ise P-gp substratı dozajını, geçerli kısa ürün bilgileri doğrultusunda ayarlayınız.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Veri bulunmamaktadır.

Pediyatrik popülasyon:

Veri bulunmamaktadır.

4.6. Gebelik ve laktasyon

Gebelik Kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlara LUMAKRAS® kullanırken gebelikten kaçınmaları tavsiye edilmelidir. Çocuk doğurma potansiyeli bulunan ve LUMAKRAS® alan kadın hastalar, tedavi sırasında ve son LUMAKRAS® dozunu takiben en az 7 gün boyunca yüksek oranda etkili bir doğum kontrol yöntemi kullanmalıdır. LUMAKRAS®, hormonal kontraseptiflerin etkinliğini azaltabilir ve bu nedenle hormonal kontraseptif kullanan kadınlar buna bir de bariyer yöntemi dahil etmelidir.

Gebelik dönemi

Sotorasibin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri bulunmamaktadır. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. bölüm 5.3). İnsanlar üzerindeki potansiyel riski bilinmemektedir. LUMAKRAS®, gebelik dönemi sırasında ve çocuk doğurma potansiyeli bulunan ancak doğum kontrol yöntemi kullanmayan kadınlarda önerilmemektedir. Hastalar, gebelik sırasında LUMAKRAS® kullanımının veya LUMAKRAS® kullanımı esnasında hamile kalmanın potansiyel tehlikeleri konusunda bilgilendirilmelidir.

Laktasyon dönemi

Sotorasib veya metabolitlerinin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Emzirilen yenidoğanlar/infantlar üzerindeki riski göz ardı edilemez. LUMAKRAS®, emzirme sırasında kullanılmamalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite

Sotorasibin fertilite üzerindeki etkisini değerlendirmeye yönelik herhangi bir klinik çalışma bulunmamaktadır.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

LUMAKRAS®'ın araç ve makine kullanımı üzerinde etkisi yoktur veya göz ardı edilebilecek

düzeydedir.

4.8. İstenmeyen etkiler

LUMAKRAS®'ın güvenliliği, KRAS G12C mutasyonlu solid tümörleri bulunan ve monoterapi olarak günde bir kez oral yolla 960 mg alan 359 hastada değerlendirilmiştir. LUMAKRAS® maruziyetininmedyansüresi,4,1ay olmuştur (aralık: 0,02 ila 21).

En yaygın advers reaksiyonlar diyare (%34), bulantı (%25) ve bitkinlik (%21) olmuştur. En yaygın şiddetli (derece ≥ 3) advers reaksiyonlar ALT artışı (%5), AST artışı (%4) ve diyare (%4) olmuştur. Tedavinin kalıcı olarak sonlandırılmasına sebep olan en yaygın advers reaksiyonlar ALT artışı (%1) ve AST artışı (%1) ile İBKH (%1) olmuştur. Doz modifikasyonuna sebep olan en yaygın advers reaksiyonlar ALT artışı (%6), diyare (%6), AST artışı (%6), bulantı (%3), kan alkalen fosfataz artışı (%3) ve kusma (%2) olmuştur.

Advers reaksiyonların tablo halinde listesi

LUMAKRAS® klinik çalışmalarında bildirilen advers reaksiyonlar, aşağıda tablo 3'te gösterilmektedir. Sıklık kategorileriaşağıdaki gibi tanımlanmıştır: çok yaygın (≥ 1/10), yaygın (≥ 1/100 ila < 1/10), yaygın olmayan (≥ 1/1.000 ila < 1/100), seyrek (≥ 1/10.000 ila

< 1/1.000), çok seyrek (< 1/10.000) ve bilinmiyor (mevcut verilerle tahmin edilemiyor). Her sistem organ sınıfı içerisinde advers reaksiyonlar, azalan ciddiyet sırasına göre sunulmuştur.

Tablo 3. Advers reaksiyonlar

MedDRA sistem organ sınıfı	Çok (≥ 1/10)	yaygın	Yaygın (≥ 1/100 ila < 1/10)	Yaygın olmayan (≥ 1/1.000 < 1/100)	ila
Kan ve hastalıkları	lenf	sistemi	Anemi
Sinir sistemi hastalıkları	Baş ağrısı
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları	Öksürük Dispne			İAH/pnömoni
Gastrointestinal hastalıkları	Diyare Bulantı Kusma Kabızlık Abdominal ağrı
Hepato-bilier hastalıkları			İlaca bağlı karaciğer hasarı
Kas-iskelet bozuklukları ve bağ doku ve kemik hastalıkları	Artralji Sırt ağrısı

MedDRA sistem organ sınıfı	Çok yaygın (≥ 1/10)	Yaygın (≥ 1/100 ila < 1/10)	Yaygın olmayan (≥ 1/1.000 ila < 1/100)
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları	Bitkinlik Pireksi (ateş)
Araştırmalar	Aspartat aminotransferaz artışı Alanin aminotransferaz artışı	Kan alkalen fosfataz artışı Kan bilirubin artışı Gamma-glutamil transferaz artışı

a Abdominal ağrı; abdominal ağrıyı, üst abdominal ağrıyı ve alt abdominal ağrıyı içerir

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Karaciğer enzimlerinde artış:

Klinik çalışmalarda serum transaminazlarında geçici artışlar gözlenmiştir (bkz. bölüm 4.4). ALT artışları gönüllülerin %14'ünde ve AST artışları gönüllülerin %16'sında meydana gelmiştir ve medyan başlangıç süresi sırasıyla 8 hafta (aralık: 1 ila 42) ve 8 hafta (aralık: 0 ila 42) olmuştur. Hem ALT artışları hem de AST artışları gönüllülerin %6,1'inde doz kesintisine ve/veya doz azaltımına yol açmıştır.

İAH/pnömoni

Klinik çalışmalarda LUMAKRAS® alan 359 hastanın %0,8'inde İAH/pnömoni meydana gelmiştir; tüm olgular başlangıçta derece 3 veya 4 şeklinde olmuştur. İAH/pnömoni için ilk medyan başlangıç süresi 2 hafta (aralık: 2 ila 18 hafta) olmuştur. Hastaların %0,6'sında İAH/pnömoni meydana gelmesi nedeniyle LUMAKRAS® kesilmiştir (bkz. bölüm 4.2 ve 4.4).

Yaşlılar

Klinik çalışmalarda yaşlı hastalar (≥ 65 yaş) ve daha genç hastalar arasında güvenlilik veya etkililik açısından genel farklılıklar gözlenmemiştir (bkz. bölüm 4.2 ve 5.2).

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli advers ilaç reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın risk/yarar dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Doz aşımı durumunda hastaya semptomatik olarak tedavi uygulanmalıdır ve gerekli destekleyici tedbirler alınmalıdır. LUMAKRAS® ile doz aşımı için spesifik bir antidot bulunmamaktadır.

Omurilik zedelenmeleri Omurilik zedelenmesini takip eden birkaç gün içinde, hiçkimse hasarin ne kadar olacagini tahmin edemez. Buradaki sorun, omuriligin herhangi bir zedelenmesinden hemen sonra, bir omurilik sokunun olusmasidir.

Rahim Boyu ( Serviks ) Kanseri Rahim boynu (serviks) kanseri 35 yaş altı kadınlarda görülen vakalarda meme kanserinden sonra ikinci sırayı alır.Serviks kanserinin gelişmesi yıllarca sürebilir.