AGNUCASTON 30 film tablet { Bionorica } Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup : Genito üriner sistemi ve seks hormonları/Diğer jinekolojikler ATC kodu : G02CX03

Aköz alkolik Agnus castus ekstrelerinin in vitro prolaktin salımını inhibe ettiğine dair kanıtlar vardır. Prolaktin salımı üzerindeki inhibitör etki hayvan çalışmalarında da doğrulanmıştır. İnsan farmakolojisinde, Agnus castus meyvesi tarafından yüksek prolaktin düzeylerinin azaldığı kesin olarak kanıtlanmamıştır. Diğer yandan birçok klinik çalışmada Agnus castus ekstresinin uygulanması neticesinde kadınlarda prolaktin düzeylerinde yükselmeye ve stres nedeniyle artmış prolaktin salımında (“latent hiperprolaktinemiâ€� olarak adlandırılır) azalmaya dair kanıtlar gösterilmiştir.

Farklı çalışma grupları tarafından yapılan klinik öncesi çalışmalarda prolaktin salınımı üzerinde inhibitör etkiler ve dopaminerjik (dopamin-agonist) etkiler görülmüştür. In vitro çalışmalarda etkilerin meydana geldiği yerin laktotropik hipofiz hücreleri olduğu gösterilmiştir. Dopaminerjik mekanizma ile etki eder.

Bisiklik diterpenler, Agnus castus ekstresi BNO 1095'in prolaktin düşürücü etkilerine katkı sağlayan bir madde grubu olarak tanımlanmıştır. Bu maddeler kültürlenmiş sıçan hipofiz hücrelerinde insan dopamin reseptör alt tipi 2'ye bağlanır ve prolaktin salımını doza bağlı bir şekilde düşürür.

Genel olarak östrojen reseptörüne bağlanma ve β- veya α-reseptörlerine tercihli bağlanma ile ilgili çelişkili sonuçlar vardır. Ayrıca, β endorfin benzeri aktivite (muhtemelen u-opiat reseptör bağlanması yoluyla) ile ilgili bazı referanslar vardır.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Farmakokinetik ve biyoyararlanım çalışmaları mevcut değildir; çünkü tüm etkin maddeler ayrıntılı olarak bilinmemektedir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Agnus castus meyvesi veya müstahzarları için yalnızca sınırlı klinik öncesi güvenlik verileri vardır. Karsinojenisite ile ilgili testler yapılmamıştır.

Akut toksisite

AGNUCASTON®'un içeriğindeki Agnus castus ekstresi BNO 1095 düşük bir toksisiteye sahiptir. Bir kez uygulama, sıçanlarda ve farelerde ölümlere yol açmamıştır. LDdeğerleri 1684 mg/kg'dan itibaren en yüksek dozu aşmaktadır.

Subakut toksisite

Sıçanlarda (4 hafta, 26 hafta) yapılan iki tekrarlı doz toksisite çalışmasında, karaciğer toksisitesi belirtileri gözlenmiştir.

Tekrarlı dozlar halinde sıçanlara uygulanmış olan BNO 1095'in toksisitesi 842 mg/kg doza kadar incelenmiştir. Dört hafta boyunca yapılan oral uygulama sonucunda etkinin gözlenmediği düzey (“NOELâ€�) 42 mg ekstre/kg vücut ağırlığı olarak belirlenmiştir; bu değer 4 mg/hasta ve gün olarak önerilen insan dozunun çok üstündedir.

Kronik toksisite

844 mg/kg'a kadar dozlar ile 26 hafta boyunca sıçanlara yapılan oral uygulama terapötik doz aralığı için madde ile bağlantılı değişikliklere yol açmamıştır. Bu çalışmada advers etkinin gözlenmediği düzey (“NOAELâ€�) 34 mg ekstre/kg vücut ağırlığı olarak belirlenmiştir.

Mutajenisite

İzole memeli hücrelerinde ya da bütün olarak hayvanlarda genotoksik potansiyelin değerlendirilmesinde kullanılan dört yöntem, Agnus castus ekstresi BNO 1095'in genotoksik ya da kromozom hasarı oluşturan etkilerine dair herhangi bir kanıt üretmemiştir. Ames- Testi'nde ve kültürlenmiş memeli hücrelerinde (fare lenfoma hücreleri) ekstre, metabolik aktivasyonla ya da bu olmadan mutasyonlara neden olmamıştır. Sıçanlara yapılan oral uygulama karaciğer hücrelerinde DNA sentezinde artışa yol açmamıştır; bu olası hasarın tamirine dair bir kanıt olarak düşünülebilir. İn vivo uygulamadan sonra kromozom hasarını değerlendiren fareler üzerindeki mikronükleus testi sonucu da negatif olmuştur.

Üreme toksisitesi

AGNUCASTON® ile üreme toksisitesi üzerine yeterli testler yapılmamıştır.

Karsinojenisite

Uzun vadeli uygulamadan sonra Agnus castus ekstrelerinin tümörijenik potansiyeline dair herhangi bir çalışma yapılmamıştır.

Sırt Ağrısı Sırt ağrısı birden bire ortaya çıkıp şiddetli (akut) olabilir veya zamanla gelişip daha uzun süreli sorunlara (kronik) neden olabilir.

İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.