TRODELVY 200 mg infüzyonluk çözelti konsantresi için toz (1 flakon) Klinik Özellikler

Sacituzumab Govitecan }

Antineoplastik ve İmmünomodülatör Ajanlar
Gilead Sciences İlaç Tıcaret Ltd. Şti. | 7 March  2023

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

    4.1. Terapötik endikasyonlar

    TRODELVY, aktif beyin metastazı olmayan, önceden en az iki basamak kemoterapi almış (en az bir basamağı metastatik evrede alma şartıyla), rezeke edilemeyen lokal ilerlemiş veya metastatik üçlü negatif meme kanseri olan yetişkin hastaların tedavisinde endikedir (Bkz. Bölüm 5.1).

    4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

    TRODELVY hastalara yalnızca kanser hastalığı tedavilerinin kullanımında deneyimli sağlık mesleği mensupları tarafından reçetelenmeli ve uygulanmalı ve ayrıca eksiksiz resüsitasyon imkanlarının mevcut olduğu bir ortamda uygulanmalıdır.

    Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

    Önerilen sacituzumab govitekan dozu, 21 günlük tedavi sikluslarının 1. gününde ve 8. gününde olmak üzere bir hafta arayla intravenöz infüzyon olarak uygulanan 10 mg/kg vücut ağırlığıdır. Tedaviye, hastalık progresyonu veya kabul edilemez toksisite meydana gelene kadar devam edilmelidir.

    Önleyici tedavi

    Sacituzumab govitekanın her bir dozunun öncesinde, infüzyonla ilişkili reaksiyonların ve kemoterapinin indüklediği bulantı ve kusmanın (KİBK) önlenebilmesi için tedavi önerilir (Bkz. Bölüm 4.4).

    İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlara yönelik doz modifikasyonları

    Hastada infüzyonla ilişkili bir reaksiyon gelişmesi halinde sacituzumab govitekanın infüzyon hızı yavaşlatılmalı veya infüzyon kesilmelidir. Yaşamı tehdit edici olan, infüzyonla ilişkili reaksiyonlar meydana gelirse sacituzumab govitekan kalıcı olarak kesilmelidir (Bkz. Bölüm 4.4).

    Advers reaksiyonlar için doz modifikasyonları

    Sacituzumab govitekanın advers reaksiyonlarının yönetilebilmesi için doz modifikasyonları Tablo 1'de açıklanmaktadır. Advers reaksiyon nedeniyle doz azaltımı yapıldıktan sonra sacituzumab govitekan dozu tekrar artırılmamalıdır.

    Tablo 1: Advers reaksiyonlar için önerilen doz modifikasyonları

    Advers reaksiyon

    Ortaya çıkış

    Doz

    modifikasyonu

    Şiddetli nötropeni

    4. derece nötropeni ≥7 gün VEYA

    3. derece febril nötropeni

    (mutlak nötrofil sayımı <1.000/mm ve ateş

    ≥38,5°C) VEYA

    Planlanan tedavi zamanında, ≤1. dereceye iyileşme için dozlamayı 2 veya 3 hafta geciktiren 3.-4. derece nötropeni

    Birinci

    Granülosit koloni uyarıcı faktör (GKUF) uygulanır

    İkinci

    %25 doz azaltımı

    Üçüncü

    %50 doz azaltımı

    Dördüncü

    Tedavi bırakılır

    Planlanan tedavi zamanında, ≤1. dereceye iyileşme için dozlamanın 3 haftadan fazla geciktirilmesini gerektiren 3.-4. derece nötropeni

    Birinci

    Tedavi bırakılır

    Şiddetli Nötropenik Olmayan Toksisite

    Herhangi bir süre boyunca 4. derece hematolojik olmayan toksisite VEYA

    tedaviye bağlı olup antiemetikler ve anti-diyare ajanlar ile kontrol edilemeyen herhangi bir 3.-4. derece bulantı, kusma veya diyare

    VEYA

    Optimal tıbbi tedaviye rağmen >48 saat devam eden diğer 3.-4. derece hematolojik olmayan toksisite

    VEYA

    Planlanan tedavi zamanında, ≤1. dereceye iyileşme için dozlamanın 2 veya 3 hafta geciktirilmesini gerektiren 3.-4. derece nötropenik olmayan hematolojik veya hematolojik olmayan toksisite

    Birinci

    %25 doz azaltımı

    İkinci

    %50 doz azaltımı

    Üçüncü

    Tedavi bırakılır

    3.-4. derece nötropenik olmayan hematolojik veya hematolojik olmayan toksisite halinde, 3 hafta içinde ≤1. dereceye iyileşmeyen 3. derece bulantı veya 3.-4. derece kusma

    Birinci

    Tedavi bırakılır

    Uygulama şekli:

    Sacituzumab govitekan yalnızca intravenöz kullanım içindir. İntravenöz puşe veya bolus olarak değil, intravenöz infüzyon olarak uygulanmalıdır.

    İlk infüzyon: İnfüzyon 3 saatlik bir süre boyunca uygulanmalıdır.

    Sonraki infüzyonlar: Önceki infüzyonlar tolere edildiyse, infüzyon 1 ila 2 saatlik bir süre boyunca uygulanmalıdır.

    Hastalar, infüzyonla ilgili reaksiyonların belirti ve semptomları için her infüzyon sırasında ve

    her infüzyondan sonra en az 30 dakika boyunca gözlenmelidir (Bkz. Bölüm 4.4).

    Bu tıbbi ürün için uygulamadan önce izlenmesi gereken sulandırma talimatları için bölüm

    6.6'ya bakınız.

    Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

    Böbrek yetmezliği:

    Sacituzumab govitekan hafif böbrek yetmezliği olan hastalara uygulanırken başlangıç dozunda herhangi bir ayarlama gerekli değildir.

    Sacituzumab govitekan orta şiddette böbrek yetmezliği, şiddetli böbrek yetmezliği veya son evre böbrek hastalığı [Kreatinin klirensi (CrCl) ≤15 mL/dk] olan hastalarda incelenmemiştir.

    Karaciğer yetmezliği:

    Hafif karaciğer yetmezliği (bilirubin ≤1,5 normalin üst sınırı (NÜS) ve aspartat aminotransferaz (AST)/alanin aminotransferaz (ALT) <3 NÜS) olan hastalara sacituzumab govitekan uygulanırken başlangıç dozunda ayarlama yapılmasına gerek yoktur.

    Orta veya şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda sacituzumab govitekanın güvenliliği belirlenmemiştir. Sacituzumab govitekan, serum bilirubin >1,5 NÜS olan hastalarda, karaciğer metastazı olmayan ve AST veya ALT >3 NÜS olan hastalarda veya karaciğer metastazı olan ve AST veya ALT >5 NÜS olan hastalarda incelenmemiştir. Bu hastalarda sacituzumab govitekan kullanımından kaçınılmalıdır.

    Pediyatrik popülasyon:

    Sacituzumab govitekanın 0 ile 18 yaş arası çocuklarda güvenlilik ve etkililiği henüz belirlenmemiştir. Bu konuda veri bulunmamaktadır.

    Geriyatrik popülasyon:

    65 yaş ve üzeri hastalarda doz ayarlaması gerekmez. 75 yaş ve üzeri hastalarda sacituzumab

    govitekandan elde edilen veriler sınırlıdır.

    4.3. Kontrendikasyonlar

    4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

    Nötropeni

    Sacituzumab govitekan şiddetli veya hayatı tehdit edici nötropeniye neden olabilir (Bkz. Bölüm

    4.8). Herhangi bir siklusun 1. gününde mutlak nötrofil sayısı <1.500/mm'ün altında veya

    herhangi bir siklusun 8. gününde nötrofil sayısı <1.000/mm'ün altında ise sacituzumab govitekan uygulanmamalıdır. Bu nedenle, tedavi sırasında hastaların kan sayımlarının klinik olarak endike olduğu şekilde izlenmesi önerilir. Sacituzumab govitekan nötropenik ateş halinde uygulanmamalıdır. Şiddetli nötropeni nedeniyle granülosit-koloni uyarıcı faktör ile tedavi ve doz modifikasyonları gerekebilir (Bkz. Bölüm 4.2 ve 4.8).

    Diyare

    Sacituzumab govitekan şiddetli diyareye neden olabilir (Bkz. Bölüm 4.8). Planlanan tedavi zamanında 3.-4. derece diyare olması halinde sacituzumab govitekan uygulanmamalıdır ve tedaviye yalnız ≤1. dereceye iyileşme sağlandığında devam edilmelidir (Bkz. Bölüm 4.2 ve 4.8). Diyare başlangıcında herhangi bir enfeksiyöz neden saptanamazsa loperamid tedavisine başlanmalıdır. Klinik olarak endike olduğu ölçüde ek destekleyici önlemler (örn. sıvı ve elektrolit replasmanı) uygulanabilir.

    Sacituzumab govitekan ile tedaviye aşırı kolinerjik yanıt (örn. abdominal kramp, diyare, salivasyon vb.) gösteren hastalar sonraki sacituzumab govitekan tedavileri için uygun premedikasyon (örn. atropin) alabilir.

    Aşırı duyarlılık

    Sacituzumab govitekan şiddetli ve hayatı tehdit edici aşırı duyarlılığa neden olabilir (Bkz. Bölüm 4.8). Sacituzumab govitekan ile yapılan klinik çalışmalarda anafilaktik reaksiyonlar gözlenmiş olup sacituzumab govitekana karşı bilinen aşırı duyarlılığı olan hastalarda sacituzumab govitekan kullanımı kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3).

    Sacituzumab govitekan alan hastalar için antipiretikler, Hve Hblokerleri veya kortikosteroidler (örn. 50 mg hidrokortizon veya eşdeğeri, oral veya intravenöz) dahil olmak üzere infüzyon öncesi tedavi önerilir. Hastalar infüzyonla ilişkili reaksiyonlara karşı her sacituzumab govitekan infüzyonu sırasında ve her infüzyonun tamamlanmasını takiben en az 30 dakika boyunca yakın gözlem altında tutulmalıdır. Hastada infüzyonla ilişkili bir reaksiyon gelişmesi halinde sacituzumab govitekanın infüzyon hızı yavaşlatılmalı veya infüzyon kesilmelidir. İnfüzyonla ilişkili hayatı tehdit edici reaksiyonlar ortaya çıkması halinde sacituzumab govitekan kullanımı kalıcı olarak bırakılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.2).

    Bulantı ve kusma

    Sacituzumab govitekan emetojeniktir (Bkz. Bölüm 4.8). Kemoterapinin indüklediği bulantı ve kusmanın (KİBK) önlenmesi için iki veya üç tıbbi ürünle (örneğin, bir 5-hidroksitriptamin 3 [5-HT] reseptör antagonisti veya bir Neurokinin-1 [NK-1] reseptör antagonisti ile deksametazon ve ayrıca belirtilen diğer tıbbi ürünler) antiemetik önleyici tedavi önerilir.

    Planlanan tedavi uygulama zamanında 3. derece bulantı veya 3.-4. derece kusma olması halinde sacituzumab govitekan uygulanmamalıdır ve tedaviye ancak ≤1. dereceye iyileşme sağlandığında ek destekleyici önlemler eşliğinde devam edilmelidir (Bkz. Bölüm 4.2). Klinik olarak endike olduğu ölçüde ek antiemetikler ve diğer destekleyici önlemler uygulanabilir. Bulantı ve kusmanın önlenmesi ve tedavisi için tüm hastalara eve götürebilecekleri tıbbi ürünler ve bunların kullanımıyla ilgili anlaşılır talimatlar verilmelidir.

    UGT1A1 aktivitesinin azaldığı hastalarda kullanımı

    SN-38 (sacituzumab govitekanın küçük moleküllü kısmı), üridin difosfat-glukuronosil transferaz (UGT1A1) yoluyla metabolize edilir. UGT1A1*28 aleli gibi UGT1A1 geninin genetik varyantları, UGT1A1 enzim aktivitesinin azalmasına yol açar. UGT1A1*28 aleli için homozigot olan bireyler potansiyel olarak nötropeni, febril nötropeni ve anemi için yüksek risk altındadır ve sacituzumab govitekan tedavisinin başlatılmasını takiben diğer advers

    reaksiyonlar için yüksek risk altında olabilir (Bkz. Bölüm 4.8). Siyahi nüfusun yaklaşık %20'si, Beyaz nüfusun %10'u ve Doğu Asya nüfusunun %2'si UGT1A1*28 aleli için homozigottur. UGT1A1*28 dışındaki azalmış fonksiyon alelleri belirli popülasyonlarda mevcut olabilir. UGT1A1 aktivitesinin azaldığı bilinen hastalar advers reaksiyonlara karşı yakından izlenmelidir. Bilinmiyorsa UGT1A1 durumu için test gerekli değildir çünkü önerilen doz modifikasyonunu içeren advers reaksiyonların yönetimi tüm hastalar için aynı olacaktır.

    Embriyo-fetal toksisite

    Etki mekanizmasına bağlı olarak, sacituzumab govitekan gebe bir kadına uygulandığında teratojeniteye ve/veya embriyofetal ölüme neden olabilir. Sacituzumab govitekan, genotoksik bir bileşen olan SN-38 içerir ve hızla bölünen hücreleri hedefler. Gebe kadınlar ve çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlar, fetüse yönelik potansiyel risk konusunda bilgilendirilmelidir. Sacituzumab govitekan tedavisine başlanmadan önce çocuk doğurma potansiyeli olan kadınların gebelik durumu kontrol edilmelidir (Bkz. Bölüm 4.6).

    Sodyum

    Bu tıbbi ürün, sodyum içeren çözeltiyle birlikte uygulanmak üzere hazırlanacaktır (Bkz. Bölüm 6.6) ve bu, hastanın günlük olarak tüm kaynaklardan aldığı toplam sodyumla ilişkili olarak değerlendirilmelidir.

    İzlenebilirlik

    Biyoteknolojik ürünlerin takip edilebilirliğinin sağlanması için uygulanan ürünün ticari ismi ve seri numarası mutlaka hasta dosyasına kaydedilmelidir.

    4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

    Etkileşim çalışması yapılmamıştır. UGT1A1 inhibitörleri veya indükleyicilerin SN-38 maruziyetini sırasıyla artırması veya azaltması beklenmektedir.

    UGT1A1 inhibitörleri

    Sacituzumab govitekanın UGT1A1 inhibitörleri ile eş zamanlı uygulanması, SN-38'e sistemik maruziyetteki potansiyel artış nedeniyle advers reaksiyonların insidansını artırabilir. UGT1A1 inhibitörleri (örn. propofol, ketokonazol, EGFR tirozin kinaz inhibitörleri) alan hastalarda sacituzumab govitekan dikkatle kullanılmalıdır.

    UGT1A1 indükleyicileri

    Eş zamanlı olarak UGT1A1 enzim indükleyicilerini alan hastalarda SN-38 maruziyeti büyük oranda azalabilir. UGT1A1 indükleyicilerini (örn. karbamazepin, fenitoin, rifampisin, ritonavir, tipranavir) alan hastalarda sacituzumab govitekan dikkatle kullanılmalıdır.

    Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

    Herhangi bir etkileşim çalışması bulunmamaktadır.

    Pediyatrik popülasyon:

    Herhangi bir etkileşim çalışması bulunmamaktadır.

    4.6. Gebelik ve laktasyon

    Gebelik kategorisi: D

    Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

    Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar, tedavi sırasında ve son dozdan sonra 6 ay

    boyunca etkili bir kontrasepsiyon kullanmalıdır.

    Çocuk doğurma potansiyeline sahip kadınların partneri olan erkek hastalar sacituzumab govitekan tedavisi sırasında ve son dozdan sonra 3 ay boyunca etkili bir kontrasepsiyon kullanmalıdır.

    Gebelik dönemi

    Sacituzumab govitekanın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin veri bulunmamaktadır. Ancak, etki mekanizmasına bağlı olarak sacituzumab govitekan gebelik sırasında uygulandığında teratojeniteye ve/veya embriyo-fetal ölüme neden olabilir. Sacituzumab govitekan, genotoksik bir bileşen olan SN-38 içerir ve hızla bölünen hücreleri hedefler.

    Sacituzumab govitekanın gebelik ve/veya fetus/yeni doğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır.

    Klinik durumu sacituzumab govitekanla tedavi gerektirmediği sürece, gebelik sırasında kadınlarda sacituzumab govitekan kullanılmamalıdır.

    Sacituzumab govitekan başlanmadan önce, çocuk doğurma potansiyeline sahip kadınların

    gebelik durumu kontrol edilmelidir.

    Gebe kalan kadınlar hemen doktorlarıyla iletişime geçmelidir.

    Laktasyon dönemi

    Sacituzumab govitekan veya metabolitlerinin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Anne sütü ile beslenen yeni doğanlar/bebekler için risk göz ardı edilemez. Sacituzumab govitekan tedavisi sırasında ve son dozu takiben en az 1 ay süresince emzirmeye ara verilmelidir.

    Üreme yeteneği/Fertilite

    Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalardan elde edilen bulgulara göre, sacituzumab govitekan üreme potansiyeli olan kadınlarda fertiliteye zarar verebilir (Bkz. Bölüm 5.3). Sacituzumab govitekanın fertilite üzerindeki etkisine ilişkin insan verileri bulunmamaktadır.

    4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

    Sacituzumab govitekan baş dönmesi ve yorgunluk gibi etkiler sebebiyle araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde hafif etkilere neden olabilir (Bkz. Bölüm 4.8).

    4.8. İstenmeyen etkiler

    Güvenlilik profilinin özeti

    Sacituzumab govitekan ile tedavi edilen hastalar için en sık bildirilen advers reaksiyonlar diyare (%64,5), bulantı (%64,2), nötropeni (%64,2), yorgunluk (%52,5), alopesi (%44,3), anemi

    (%43,2), kusma (%38), konstipasyon (%36,3), iştahta azalma (%28,1), öksürük (%22,7) ve karın ağrısı (%20,8) olarak kaydedilmiştir.

    Sacituzumab govitekan ile tedavi edilen hastalar için en sık bildirilen ciddi advers reaksiyonlar febril nötropeni (%4,5) ve diyare (%3,6) olarak kaydedilmiştir.

    En yaygın 3. derece veya daha yüksek advers reaksiyonlar nötropeni (%49,5), lökopeni (%12), diyare (%10,7), anemi (%10,1), febril nötropeni (%6,6), yorgunluk (%5,2), hipofosfatemi

    (%5,2), mide bulantısı (%4,1) ve kusma (%3) olarak kaydedilmiştir.

    Advers reaksiyonların tablo halinde listesi

    Sacituzumab govitekan için güvenlilik profili, üçlü negatif meme kanseri (ÜNMK) tedavisi için 10 mg/kg vücut ağırlığı sacituzumab govitekan alan 366 hastayı içeren iki klinik çalışmanın havuzlanmış verilerinden elde edilmiştir. Bu veri kümesinde sacituzumab govitekana medyan maruziyet 4,9 ay olmuştur.

    Tablo 2, sacituzumab govitekan ile bildirilen advers reaksiyonları sunmaktadır. Advers reaksiyon sıklıkları, tüm nedenlere bağlı advers olay sıklıklarına dayanmaktadır; burada advers reaksiyon olaylarının bir kısmı, hastalık, diğer tıbbi ürünler veya ilgisiz nedenler gibi sacituzumab govitekan dışında başka nedenlerden olmuş olabilir. Advers ilaç reaksiyonlarının şiddeti 1. derece = hafif, 2. derece = orta, 3. derece = şiddetli, 4. derece = yaşamı tehdit edici ve 5. derece = ölüm olarak tanımlayan Advers Olaylar için Ortak Terminoloji Kriterleri (AOOTK) temel alınarak değerlendirilmiştir.

    Advers reaksiyonlar Sistem Organ Sınıfı ve sıklık kategorisine göre listelenmiştir. Sıklık kategorileri şu şekilde tanımlanmıştır: Çok yaygın (≥1/10); yaygın (≥1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (≥1/1.000 ila <1/100); seyrek (≥1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

    Her sıklık grubunda advers reaksiyonlar, tüm şiddet derecesi sıklıklarının azalan düzeninde sunulmaktadır.

    Tablo 2: Advers reaksiyonların listesi

    MedDRA Sistem organ sınıfı

    Tüm şiddet dereceleri Sıklık

    Tüm şiddet dereceleri (%) n=366

    Şiddet derecesi ≥3 (%)

    n=366

    Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

    İdrar yolu enfeksiyonu

    Çok yaygın

    15,3

    1,1

    Üst solunum yolu enfeksiyonu

    Çok yaygın

    13,1

    0,3

    Nazofarenjit

    Yaygın

    5,2

    0

    Sinüzit

    Yaygın

    4,4

    0

    Bronşit

    Yaygın

    3,8

    0,3

    İnfluenza

    Yaygın

    2,5

    0,5

    Oral herpes

    Yaygın

    2,5

    0

    Kan ve lenf sistemi hastalıkları

    Nötropeni

    Çok yaygın

    64,2

    49,5

    Anemi

    Çok yaygın

    43,2

    10,1

    Lökopeni

    Çok yaygın

    19,4

    12

    Lenfopeni

    Çok yaygın

    10,9

    2,5

    Febril nötropeni

    Yaygın

    6,6

    6,6

    Bağışıklık sistemi hastalıkları

    Aşırı duyarlılık

    Çok yaygın

    36,6

    1,9

    Metabolizma ve beslenme hastalıkları

    İştah kaybı

    Çok yaygın

    28,1

    1,4

    Hipokalemi

    Çok yaygın

    16,7

    2,5

    Hipomagnezemi

    Çok yaygın

    15

    0,3

    MedDRA Sistem organ sınıfı

    Tüm şiddet dereceleri Sıklık

    Tüm şiddet dereceleri (%) n=366

    Şiddet derecesi ≥3 (%)

    n=366

    Hiperglisemi

    Çok yaygın

    11,7

    1,6

    Hipofosfatemi

    Yaygın

    8,7

    5,2

    Hipokalsemi

    Yaygın

    7,1

    0,8

    Psikiyatrik hastalıklar

    Uykusuzluk

    Çok yaygın

    11,7

    0

    Anksiyete

    Yaygın

    6,3

    0,3

    Sinir sistemi hastalıkları

    Baş ağrısı

    Çok yaygın

    19,4

    0,8

    Baş dönmesi

    Çok yaygın

    13,7

    0

    Disguzi

    Yaygın

    9

    0

    Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

    Öksürük

    Çok yaygın

    22,7

    0

    Rinore

    Yaygın

    6,6

    0

    Burun tıkanıklığı

    Yaygın

    6

    0

    Epistaksis

    Yaygın

    5,2

    0

    Eforla dispne

    Yaygın

    4,1

    0

    Balgamlı öksürük

    Yaygın

    3,8

    0

    Üst hava yolu öksürük sendromu

    Yaygın

    2,7

    0

    Gastrointestinal hastalıklar

    Diyare

    Çok yaygın

    64,5

    10,7

    Bulantı

    Çok yaygın

    64,2

    4,1

    Kusma

    Çok yaygın

    38

    3

    Konstipasyon

    Çok yaygın

    36,3

    0,5

    Abdominal ağrı

    Çok yaygın

    20,8

    2,2

    Stomatit

    Yaygın

    9,6

    0,8

    Üst abdominal ağrı

    Yaygın

    6,8

    0,3

    Gastroözofageal reflü hastalığı

    Yaygın

    5,7

    0

    Abdominal distansiyon

    Yaygın

    5,5

    0

    Deri ve deri altı doku hastalıkları

    Alopesi

    Çok yaygın

    44,3

    0

    Döküntü

    Çok yaygın

    15,8

    1,1

    Kaşıntı

    Çok yaygın

    12

    0

    Deride kuruluk

    Yaygın

    9

    0

    Makülopapüler döküntü

    Yaygın

    6,8

    0

    Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

    Sırt ağrısı

    Çok yaygın

    18,3

    0,8

    Artralji

    Çok yaygın

    13,7

    0,3

    Kas-iskelet göğüs ağrısı

    Yaygın

    6,3

    0

    Kas spazmları

    Yaygın

    5,2

    0

    MedDRA Sistem organ sınıfı

    Tüm şiddet dereceleri Sıklık

    Tüm şiddet dereceleri (%) n=366

    Şiddet derecesi ≥3 (%)

    n=366

    Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

    Dizüri

    Yaygın

    4,4

    0,3

    Hematüri

    Yaygın

    2,7

    0,3

    Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

    Yorgunluk

    Çok yaygın

    52,5

    5,2

    Ağrı

    Yaygın

    7,1

    0,8

    Ürperme

    Yaygın

    5,5

    0

    Araştırmalar

    Kilo kaybı

    Çok yaygın

    10,1

    0

    Kan alkalen fosfataz artışı

    Yaygın

    8,5

    1,4

    Aktive parsiyel tromboplastin zamanında uzama

    Yaygın

    4,1

    0,5

    1: Tedavi uygulandıktan sonraki günün sonuna kadar bildirilen aşırı duyarlılık olayları. Şu tercih edilen terimlerle kodlanmış olayları içermektedir: Dispne; hipotansiyon; kızarma; eritem; göğüste rahatsızlık; hırıltı; ödem; ürtiker; anafilaktik reaksiyon; ağız içi ülserleri; cilt eksfoliyasyonu; dilde şişme; boğazda tıkanıklık.

    Seçili advers reaksiyonların tanımı

    Nötropeni

    Birinci tedavi siklusunun başlangıcını takiben nötropeninin başlangıcına kadar geçen medyan süre 15 gün olarak kaydedilmiştir. Nötropeninin medyan süresi 8 gün olmuştur.

    Hastaların %49,5'inde 3.-4. derece nötropeni dahil olmak üzere, sacituzumab govitekan ile tedavi edilen hastaların %64,2'sinde (235/366) nötropeni ortaya çıkmıştır. Hastaların

    %6,3'ünde (23/366) doz azaltımının nedeni nötropeni olmuştur.

    Sacituzumab govitekan ile tedavi edilen hastaların %6,6'sında (24/366) febril nötropeni ortaya çıkmıştır. Hastaların %1,9'unda (7/366) doz azaltımının nedeni febril nötropeni olmuştur.

    UGT1A1 aktivitesinin azaldığı hastalarda kullanım

    3.-4. derece nötropeni insidansı UGT1A1*28 aleli için homozigot hastalarda %57 (40/70), UGT1A1*28 aleli için heterozigot hastalarda %47 (115/246) ve vahşi tip alel için homozigot hastalarda %45 (117/261) olmuştur. 3.-4. derece febril nötropeni insidansı UGT1A1*28 aleli için homozigot hastalarda %19 (13/70), UGT1A1*28 aleli için heterozigot hastalarda %4 (10/246) ve vahşi tip alel için homozigot hastalarda %4 (10/261) olmuştur. 3.-4. derece anemi insidansı UGT1A1*28 aleli için homozigot hastalarda %24 (17/70), UGT1A1*28 aleli için heterozigot hastalarda %8 (20/246) ve vahşi tip alel için homozigot hastalarda %10 (26/261) olmuştur.

    Diyare

    Birinci tedavi siklusunun başlangıcını takiben diyarenin başlangıcına kadar geçen medyan süre

    13 gün olarak kaydedilmiştir. Diyarenin medyan süresi 8 gün olmuştur.

    Sacituzumab govitekan ile tedavi edilen hastaların %64,5'inde (236/366) diyare ortaya

    çıkmıştır. Hastaların %10,7'sinde (39/366) 3. derece olaylar ortaya çıkmıştır. 366 hastanın biri (<%1) diyare nedeniyle tedaviyi bırakmıştır. Hastaların <%1'inde (1/366) nötropenik kolit gözlemlenmiştir.

    Aşırı duyarlılık

    Sacituzumab govitekan ile tedavi edilen hastaların %36,6'sında (134/366) dozlamayı takiben günün sonuna kadar bildirilen aşırı duyarlılık reaksiyonları ortaya çıkmıştır. Sacituzumab govitekan ile tedavi edilen hastaların %1,9'unda (7/366) 3. ve daha yüksek şiddet derecesinde aşırı duyarlılık ortaya çıkmıştır. Sacituzumab govitekanın kalıcı olarak bırakılmasına neden olan aşırı duyarlılık reaksiyonlarının insidansı %0,3 (1/366) olarak kaydedilmiştir.

    İmmünojenisite

    Mevcut veriler sınırlıdır. Dolayısıyla, tedaviyle ortaya çıkan anti-ilaç antikorlarının (AİA), sacituzumab govitekanın etkililiği ve güvenliliği üzerindeki etkisi hakkında herhangi bir sonuca varılamamaktadır.

    Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

    Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-mail: tufam@titck.gov.tr; telefon: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

    4.9. Doz aşımı ve tedavisi

    Klinik çalışmalarda 18 mg/kg'a kadar olan dozlar (önerilen maksimum 10 mg/kg vücut ağırlığı dozun yaklaşık 1,8 katı) şiddetli nötropeni insidansının daha yüksek olmasına yol açmıştır.

    Doz aşımında, hastalar advers reaksiyonların bulgu veya semptomlarına, özellikle de şiddetli nötropeniye karşı yakından izlenmeli ve uygun tedavi uygulanmalıdır.

    Parkinson  Hastalığı Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış. Belsoğukluğu, Chlamydia ve Frengi Belsoğukluğu, Chlamydia ve Frengi Belsoğukluğu, bakterilerin sebep olduğu bir enfeksiyondur. Cinsel ilişki yoluyla bulaşır ve dölyatağı boynunda, idrar yollarında, anüste, makatta ve boğazda enfeksyona sebep olabilir.