TEOPLAN 400 mg IM/IV enjeksiyonluk çözelti için liyofilize toz içeren flakon Klinik Özellikler

Teikoplanin }

Enfeksiyona Karşı Kullanılan (Antienfektif) İlaçlar > Diğer Antibakteriyeller > Teicoplanin
Bilim İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş. | 24 May  2013

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

  • 4.1. Terapötik endikasyonlar

    TEOPLAN, diğer antibiyotiklere (metisilin ve sefalosporinler gibi) dirençli olanlar da dahil olmak üzere, duyarlı gram-pozitif bakterilerin neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde endikedir: endokardit, septisemi, kemik ve eklem enfeksiyonları, solunum yolları enfeksiyonları, deri ve yumuşak doku enfeksiyonları, idrar yolu enfeksiyonları ve kronik ayaktan periton diyalizi ile ilişkili peritonit.

    TEOPLAN, penisilinler ya da sefalosporinlere karşı alerjisi bulunan hastalardaki enfeksiyonların tedavisinde de endikedir.

    TEOPLAN gram-pozitif bakterilere bağlı enfeksiyonların risk oluşturacağı hastalarda (örneğin, dental veya ortopedik cerrahiye gerek duyulan hastalar) profilaksi amacıyla kullanılabilir.

    TEOPLAN, Clostridium diffıcile"nin neden olduğu antibiyotikle ilişkili ishal tedavisinde ağız yoluyla kullanılabilir.

    • 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

      Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

      Erişkinler veya renal fonksiyonu normal olan yaşlı hastalarda

      Profilaksi: Anestezi indüksiyonu sırasında i.v. olarak uygulanan tek doz 400 mg.

      Orta şiddette enfeksiyonlarda: Deri ve yumuşak doku enfeksiyonu, üriner enfeksiyon, alt solunum yolu enfeksiyonu.

      Yükleme dozu: İlk gün i.m. veya i.v. olarak tek doz 400 mg.

      İdame dozu: i.m. veya i.v. olarak günde tek doz 200 mg.

      Şiddetli enfeksiyonlarda: Eklem ve kemik enfeksiyonu, septisemi, endokardit.

      Yükleme dozu: 12 saat arayla i.v. olarak üç kez uygulanan 400 mg.

      İdame dozu: i.m. veya i.v. olarak günde tek doz 400 mg.

      • 1. 200 ve 400 mg’lık standart dozlar, sırasıyla ortalama 3 ve 6 mg/kg’lık dozlara eşittir. Vücut ağırlığı 85 kg’ın üzerinde olan hastalarda, aynı tedavi şeması uyarınca dozajın vücut ağırlığına göre ayarlanması önerilir: orta şiddetle enfeksiyonlarda 3 mg/kg, şiddetli enfeksiyonlarda 6 mg/kg’lık doz kullanılmalıdır.

      • 2. Enfekte, ciddi yanık ve Staphylococcus aureus endokarditi gibi bazı klinik durumlarda, 12 mg/kg’a kadar olan idame dozları (intravenöz olarak) uygulanır. Staphylococcus aureus’’un etkeni olduğu endokarditte, politerapi şeklinde uygulanan teikoplaninle tatminkar sonuçlar elde edilmiştir. Şiddetli enfeksiyonlarda serum konsantrasyonları kontrol edildiğinde, vadi değerleri MIK değerinden veya genel olarak 10 mg/L’den 10 kat yüksek olmalıdır.

      Clostridium difficile ’nin neden olduğu antibiyotikle ilişkili ishal:

      Günde iki kez 200 mg’lık oral dozlar.

      Kombine tedavi:

      Enfeksiyon maksimum antibakteriyel etkinlik gerektirdiğinde (örneğin stafilokokal endokarditte) ve gram negatif ajanlarla mikst enfeksiyonun varlığı ekarte edilemediğinde (örneğinde nötropenik bir hastada ateşin ampirik tedavisinde), tedavinin uygun bir antibakteriyel ajanla kombine edilmesi önerilir.

      Diş cerrahisinde ve kalp kapakçığı hastalığı olan hastalarda gram pozitif bakteri etkenli endokardit profilaksisi:

      Anestezi indüksiyonu sırasında 400 mg (6 mg/kg) i.v. teikoplanin.

      Uygulama şekli:

      Sulandırılmış TEOPLAN enjeksiyonu doğrudan intravenöz ya da intramüsküler yoldan uygulanabilir. İntravenöz dozlar, bolus olarak (3-5 dakika içinde yapılan hızlı enjeksiyonla) ya da 30 dakika içinde yapılan yavaş infüzyonla uygulanabilir. Yenidoğanlarda sadece infüzyon tekniği kullanılmalıdır. Dozaj genellikle günde tek doz şeklindedir, ancak şiddetli enfeksiyonlarda, istenen serum konsantrasyonlarına daha hızlı ulaşmak için ilk gün ikinci bir enjeksiyon uygulanabilir.

      Teikoplaninin intraventriküler yoldan uygulanması endike değildir. (bkz. bölüm 4.4. ve 4.8.) Antibiyotiğe duyarlı organizmaların etkeni olduğu enfeksiyonlarda hastaların çoğu 48-72 saat içinde tedaviye yanıt verir. Toplam tedavi süresi enfeksiyonun türüne ve şiddetine ve hastanın klinik yanıtına göre belirlenir. Endokarditte ve osteomiyelitte, üç haftalık veya daha uzun süreli tedavi önerilir.

      TEOPLAN 4 aydan daha uzun süre uygulanmamalıdır.

      Teikoplaninin serum konsantrasyonlarının saptanması tedaviyi optimize edebilir. Şiddetli enfeksiyonlarda vadi serum konsantrasyonları 10 mg/L’nin altında olmamalıdır. 400 mg’lık intravenöz doz uygulandıktan bir saat sonra ölçülen doruk konsantrasyonlar genellikle 20-50 mg/L arasındadır; 25 mg/kg’lık intravenöz dozların uygulanmasını takiben, 250 mg/L’ye kadar ulaşılabilen doruk serum konsantrasyonları bildirilmiştir. Serum konsantrasyonları ve toksisite arasında bir ilişki saptanmamıştır.

      Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

      Böbrek yetmezliği:

      TEOPLAN tedavisinin dördüncü gününe kadar doz ayarlaması gerekli olmayıp daha sonra en az 10 mg/L’lik bir serum çukur konsantrasyonu elde edilecek şekilde doz ayarlaması yapılmalıdır.

      Tedavinin 4’üncü gününden sonra:

      Orta dereceli böbrek yetmezliğinde (kreatinin klerensi 40 ile 60 mL/dakika arasında): önerilen normal doz 2 günde bir kez ya da bu dozun yarısı günde bir kez uygulanarak idame dozu yarıya düşürülmelidir.

      Şiddetli böbrek yetmezliğinde (kreatinin klerensi 40 mL/dakika’nın altında) ve hemodiyaliz uygulanan hastalarda: önerilen normal doz 3 günde bir kez ya da bu dozun üçte biri günde bir kez uygulanarak idame dozu önerilenin üçte birine düşürülmelidir.

      TEOPLAN hemodiyaliz ile uzaklaştırılamaz.

      Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulanan hastalardaki peritonit için:

      IV olarak uygulanan 400 mg’lık tek bir yükleme dozundan sonra ilk hafta için her torbada 20 mg/L, ikinci hafta için iki torbada bir 20 mg/L ve üçüncü hafta gece boyunca uygulamada kalan torba için 20 mg/L’dir. Ateşli hastalara 400 mg’lık bir i.v. teikoplanin yükleme dozu da uygulanmalıdır.

      Teikoplanin periton diyalizi çözeltilerinde (%1,36 veya %3,86 dekstroz) stabil kalır. Bu çözeltiler 24 saatten daha uzun süre saklanmamalıdır.

      Karaciğer yetmezliği:

      Karaciğer yetmezliği olan kişilerde doz ayarlaması gerekmemektedir.

      Pediyatrik popülasyon:

      2 aydan büyük ve 16 yaşından küçük çocuklarda: Çoğu gram-pozitif enfeksiyon için önerilen doz, ilk üç uygulama için 10 mg/kg’lık intravenöz dozun 12 saatte bir uygulanmasıdır. Daha sonra uygulamaya, günde 6 mg/kg’lık tek dozla intravenöz ya da intramüsküler yoldan devam edilir.

      Şiddetli enfeksiyonlarda ve nötropenik hastalardaki enfeksiyonlarda: 12 saat arayla üç kez i.v. olarak uygulanan 10 mg/kg’lık yükleme dozundan sonra günde tek doz 10 mg/kg’lık i.v. uygulama önerilir.

      2 aylıktan küçük bebeklerde: önerilen dozaj, tedavinin ilk günü için 16 mg/kg’lık tek yükleme dozudur. Daha sonraki günlerde idame dozu olarak günde bir kez 8 mg/kg’lık uygulamalar yapılır. Dozlar 30 dakika içinde uygulanan intravenöz infüzyon yoluyla verilmelidir.

      Geriyatrik popülasyon:

      Böbrek yetmezliği olmadığı sürece yaşlı hastalarda doz ayarlaması gerekmemektedir.

      • 4.3. Kontrendikasyonlar

        Daha önceden TEOPLAN’a karşı aşırı duyarlılık gösteren hastalarda TEOPLAN kontrendikedir.

        • 4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

          Çapraz duyarlılık görülebileceğinden, vankomisine karşı aşırı duyarlı olduğu bilinen hastalara TEOPLAN verilmemelidir. Ancak daha önceden hikayesi olan, vankomisinin sebep olduğu “Kırmızı Adam Sendromu”; teikoplanin kullanımının kontrendikasyonu değildir.

          Teikoplaninle, özellikle de genellikle önerilen dozlardan daha yüksek dozlarda, trombositopeni bildirilmiştir. Tedavi sarısında periyodik hematolojik incelemeler yapılması önerilir. Tedavi sırasında karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri yapılması tavsiye edilir.

          Aşağıdaki durumlarda düzenli renal ve işitme fonksiyon testleri yapılmalıdır:

          Böbrek yetmezliği hastalarında uzun süreli tedavi

          Nörotoksik ve/veya nefrotoksik ve/veya ototoksik özellikleri olan bazı ilaçlarla birlikte ve art arda kullanım durumunda. Aminoglikozid, kolistin, amfoterisin B, siklosporin, sisplatin, furosemid ve etakrinik asit bu ilaçlardandır. Ancak teikoplanin ile birlikte kombinasyonların sinerjik toksisite gösterdiği kanıtlanmamıştır.

          Böbrek yetmezliği olan hastalarda dozaj mutlaka ayarlanmalıdır (bkz. bölüm 4.2.).

          Süperenfeksiyon: Diğer antibiyotiklerle olduğu gibi, TEOPLAN kullanımı, özellikle uzun süreli ise, duyarlı olmayan mikroorganizmaların aşırı üremesiyle sonuçlanabilir. Hastanın durumunun yinelenerek değerlendirilmesi gereklidir. Tedavi sırasında süperenfeksiyon gelişirse, uygun önlemler alınmalıdır.

          Bazı intraventriküler kullanım vakalarında, nöbet bildirilmiştir.

          Bu tıbbi ürün her mL’sinde 1 mmol (23 mg)’dan daha az sodyum ihtiva eder; yani esasında “sodyum içermez”.

          KESİNLİKLE DOKTOR KONTROLÜ ALTINDA KULLANILIR.

          • 4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri

          TEOPLAN’ı aminoglikozidler, amfoterisin B, siklosporin ve furosemid gibi nefrotoksik veya ototoksik potansiyeli olduğu bilinen diğer ilaçlarla birlikte veya peş peşe kullanırken dikkatli olunmalıdır (bkz. bölüm 4.4.). Streptomisin, neomisin, kanamisin, gentamisin, amikasin, tobramisin, sefaloridin, kolistin özellikle dikkat edilmesi gereken ilaçlardır.

          Klinik çalışmalarda teikoplanin, diğer antibiyotikler, antihipertansifler, anestetik ajanlar, kardiyak ilaçlar ve antidiyabetik ajanlar gibi başka ilaçlarla tedavi edilmekte olan çok sayıda hastaya uygulanmış, herhangi bir advers etkileşim gözlenmemiştir.

          Hayvan çalışmalarında, diazepam, tiyopental, morfin, nöromüsküler blokerler veya halotan ile herhangi bir etkileşim olmadığı ortaya konulmuştur.

          Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

          Özel popülasyonlara ilişkin etkileşim çalışması yapılmamıştır.

          Pediyatrik popülasyon:

          Pediyatrik popülasyona ilişkin etkileşim çalışması yapılmamıştır.