İnce bir püskürtme gelinceye kadar ünite püskürtülür ve normal biçimde kullanılmaya başlanabilir.

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Solunum sistemi, Nazal preparatlar, Dekonjestanlar ve topikal kullanım için kullanılan diğer nazal preparatlar, Kortikosteroidler

ATC Kodu: R01AD11

Etki mekanizması:

Enflamasyonda, triamsinolon asetonid, triamsinolonun daha potent bir türevidir ve hayvan modellerinde prednizondan yaklaşık 8 kat daha potenttir.

Kortikosteroidlerin anti-alerjik etki mekanizması kesin olarak bilinmemekle birlikte, alerjik hastalıkların tedavisinde klinik olarak çok etkili oldukları saptanmıştır.

Farmakodinamik etkiler:

NASACORT® AQ alerjik belirtiler ve semptomlar üzerinde anında etki yapmaz. NASACORT® AQ tedavisi gören bazı hastaların semptomlarında ilk gün içinde iyileşme görülebilir ve 3 ya da 4 gün içinde semptomların ortadan kalkması beklenebilir. NASACORT® AQ uygulaması vaktinden önce kesilirse semptomlar birkaç gün içinde yeniden ortaya çıkmayabilir.

Yetişkinlerde ve 6 yaşın üzerindeki çocuklarda yapılan klinik çalışmalarda, intranazal olarak günde 440 mikrograma kadar uygulanan triamsinolon asetonid dozlarıyla, hipotalamik- hipofiz-adrenal aksında (HPA) hiçbir baskılanma gözlenmemiştir.

Yaşları 3-9 arasında değişen ve tedavi uygulanan 298 pediatrik hastada yürütülen bir yıllık, çift kör, plasebo kontrollü, paralel gruplu bir çalışmada, günde bir kez 110 mikrogram dozunda uygulanan NASACORT® AQ'un büyüme hızına etkisi stadiometri ile değerlendirilmiştir. Değerlendirilebilir hastaların (NASACORT® AQ 134; plasebo 133) birincil analizi, NASACORT® AQ grubunda tahmin edilen büyüme hızının, plasebo grubuna kıyasla 0,45 cm/yıl daha düşük olduğunu göstermiştir (%95 GA plasebodan 0,11-0,78 cm/ yıl daha düşüktür). Tedavi grupları arasındaki fark, ilaca başladıktan 2 ay sonra başlamıştır. Tedavi kesildikten sonraki 2 aylık izlem periyodunda, tedavi grubunda ortalama büyüme hızının başlangıç (tedavi öncesi) değerlerine döndüğü gözlenmiştir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Triamsinolon asetonid, nazal kortikosteroiddir.

Emilim:

Normal yetişkinlerde ve alerjik rinit bulunan yetişkin hastalarda, triamsinolon asetonidin 220 mikrogramlık tek dozunun intranazal uygulanması sonucunda, triamsinolon asetonid absorpsiyonunun düşük olduğu görülmüştür.

Dağılım:

Ortalama doruk plazma konsantrasyonu yaklaşık olarak 0,5 ng/mL (aralığı, 0,1 ila 1 ng/mL)'dir ve dozdan 1,5 saat sonra gerçekleşmiştir. Ortalama plazma ilaç konsantrasyonu 12 saatte 0,06 ng/mL'den az, 24 saatte tayin limitinin altında olmuştur. Ortalama terminal yarılanma ömrü 3,1 saattir.

İntranazal olarak 110 mikrogram veya 220 mikrogramlık tek doz NASACORT® AQ verilen sağlıklı gönüllülerde ve hastalarda doz orantısallığı görülmüştür.

Biyotransformasyon:

İnsan plazmasında triamsinolon asetonidin üç metaboliti belirlenmiştir. 6β- hidroksitriamsinolon asetonid, 21-karboksitriamsinolon asetonid ve 21-karboksi-6β- hidroksitriamsinolon asetonid. Ana bileşikle karşılaştırıldığında, her üç metabolitin de belirgin farmakolojik aktivitesi yoktur.

Eliminasyon:

Veri bulunmamaktadır.

Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum:

Veri bulunmamaktadır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Pediyatrik hastalar

Alerjik riniti olan pediyatrik hastalarda (6-12 yaş grubu çocuklar) en yüksek doz düzeyi olan günde 440 mikrogram triamsinolon asetonid nazal sprey tedavisinden 6 hafta sonra farmakokinetik parametreler plazma ilaç düzeyinde hızlı bir düşüş göstermiştir; birikim çok az olmuş ya da birikim saptanmamıştır.

Pediyatrik hastalara (6-12 yaş) verilen birkaç dozdan sonra, plazma ilaç konsantrasyonlarının, EAA, Cve T'ın yetişkin hastalarda görülen değerlere benzer olduğu görülmüştür.

NASACORT® AQ'un 2 ila 5 yaş arasındaki pediyatrik hastalara günde bir kez intranazal uygulanması, günde bir kez 220 µg'lık bir doz alan yetişkinlerde elde edilen ile benzer bir sistemik maruziyet göstermiştir. 2 ila 5 yaş arasındaki pediyatrik hastalarda görünür klirens ve dağılım hacmi, yetişkinlerdekinin yaklaşık yarısı olarak tespit edilmiştir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Klinik öncesi çalışmalarında sadece glukortikoidler için tipik olan etkiler gözlenmiştir.

Karsinojenite:

Rodentlerde karsinojenisite analizleri, bireysel tümör tiplerinin insidansında bir artış göstermemiştir.

Mutajenite:

İn vitro gen mutasyonu testlerinde hiçbir mutajenisite bulgusuna rastlanmamıştır.

Teratojenite:

Diğer kortikosteroidlerde olduğu gibi, triamsinolon asetonidin (inhalasyon veya diğer yollardan uygulanmış) hayvanlarda (sıçan ve tavşanlarda) teratojenik olduğu ve yarık dudak ve/veya internal hidrosefali ve aksiyel iskelet defektlerine neden olduğu gösterilmiştir. İnsan türünden olmayan primatlarda, MSS ve kraniyal malformasyonlar dahil olmak üzere, diğer teratojenik etkiler gözlemlenmiştir.

Fertilite bozuklukları:

Triamsinolon asetonid, rodentlerde fetal rezorpsiyon, ölü doğma olgularında artış, yavru ağırlığı ve sağkalım oranında azalmaya neden olmuştur, ancak gebelik oranlarında bir değişikliğe neden olmamıştır.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.

Yüksek Tansiyon Hipertansiyon sürekli anormal derecede yüksek olan kan basıncıdır. Tansiyon atardamarlarınızdaki kanın basıncıdır.