MAXIPIME 1 gr 1 flakon Klinik Özellikler

4.1. Terapötik endikasyonlar

MAXIPIME aşağıda belirtilen enfeksiyonların tedavisinde eğer etken organizma duyarlı ise kullanılır.

Pnömoni ve bronşit dahil alt solunum yolu enfeksiyonları

Piyelonefrit dahil komplike ve komplike olmayan idrar yolu enfeksiyonları

Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

Peritonit ve safra yolu enfeksiyonları dahil batın içi enfeksiyonlar

Jinekolojik enfeksiyonlar

Septisemi

Febril ııötropcnide ampirik tedavi: Sefepim febril nötropeninin ampirik tedavisinde monoterapi olarak endikedir. Çok ağır enfeksiyon riski taşıyan hastalarda (örneğin kemik iliği transplantasyonu öyküsü olan, hipotansiyonu olan, hematolojik bir bozukluğa sahip, şiddetli ya da uzamış nötropenisi olan hastalar) amİmikrobİyal monoterapi uygun olmayabilir.

Intra-abdominal ameliyat geçiren hastalarda cerrahi profılakside Çocuklarda bakteriyal menenjit

Enfeksiyon etkeni organizmanın sefepime duyarlılığını saptamak için kültür ve duyarlılık testleri yapılmalıdır. MAXIPJME ile ampirik tedavi duyarlılık testlerinin sonuçlan beklenmeden başlatılabilir ve bu testlerin sonuçları belirlendiğinde antibiyotik tedavisi sonuca göre düzenlenmelidir.

MAXIPIME gram-pozitifve gram-negatif bakterilere karşı geniş spektnımlu bakterisid etkisi nedeni ile enfeksiyona neden olan organizmanın/organizmaların belirlenmesinden önce monoterapi olarak uygulanabilir. Aerobik - anaerobik karışık enfeksiyon riski olan hastalarda, özellikle eğer sefepime duyarlı olmayan bakteriler varsa, tedavinin başında etken organizma belirlenene kadar anli-anaerobik bir ilacın tedaviye ilavesi önerilir. Sonuçlar belli olunca, duyarlılık profiline göre, MAXIPIME’in diğer antiinfektif ajanlarla kombine uygulanıp uygulanmayacağına karar verilir.

4,2 Pozoloji vc uygulama şekli Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Yetişkinler re 40 kg ’m Üzerindeki Çocuklar

Normal böbrek fonksiyonları olan yetişkinlerde vc vücut ağırlıkları 40 kg’ın üzerinde olan çocuklarda MAXIPIME doz uygulama şeması Tablo l’te gösterilmiştir.

TABLO 1

Norma) Böbrek Fonksiyonları Olan Yetişkinler ve 40 kg’ın Üzerindeki Çocuklar (12 yaş ve üstü) için Önerilen Doz Şeması*

* Tedavinin normal süresi 7-10 gündür, daha ciddi enfeksiyonlarda daha uzun süreli tedavi gerekebilir. Febril nötropeninin ampirik tedavi süresi 7 gündür ya da notropeni kaybolana kadar devam eder.

Cerrahi Profilaksi (Yetişkinler)

Intra-abdominal ameliyat geçiren hastalarda enfeksiyonu önlemek İçin önerilen profilaksi dozu aşağıdaki gibidir:

İlk cerrahi İnsizyondan 60 dakika önce başlayarak 2 g intravenöz tek doz MAXIPIME 30 dakikalık infuzyon şeklinde uygulanır (bkz; bölüm 6.6). MAX1PIM£ infüzyonu biter bitmez 500 mg intravenöz tek doz metronidazol uygulanmalıdır. Metronidazol dozu kullanma talimatına göre hazırlanmalı ve uygulanmalıdır. Geçimsizlikten dolayı, MAXIPIME vc metronidazol aynı kapta karıştırılmamalıdır [bkz; bölüm 6.6); metronidazol infüzyonundan önce intravenöz hattın uygun bir sıvı ile yıkanması önerilir.

Eğer ameliyat ilk profilaksi dozundan itibaren 12 saatten daha uzun sürerse, ilk dozdan 12 saat sonra ikinci bir MAXIP1ME dozu ve bunu takiben metronidazol uygulanmalıdır.

Çocuklar (1 ay ve daha büyiik / Normal böbrek fonksiyonu)

Önerilen normal dozlar:

Pnömoni, idrar yolu enfeksiyonları, deri ve yumuşak doku enfeksiyon!an: 2 aydan daha büyük ve vücut ağırlıkları < 40 kg olan hastalar için 10 gün süreyle her 12 saatte bir 50 mg/kg. Daha ciddi enfeksiyonlarda doz aralığı 8 saatte bire indirilebilir.

Septisemi, bakteriyel menenjit vc ampirik febril nötropeni tedavisi: 2 aydan daha büyük ve vücut ağırlıkları <40 kg olan hastalar için 7-10 gün süreyle her 8 saatte bir 50 mg/kg.

2 aydan küçük bebeklerde MAXIPIME kullanımı ile ilgili yeterli çalışma yapılmamıştır.
Yapılan çalışmalarda 50 mg/kg’lık dozlar kullanılmışsa da, 2 aydan büyük hastalarda elde edilen famıakokinetik verilere bakarak, 1-2 aylık bebeklerde her 12 ya da 8 saatte bir 30 mg/kg’lık bir doz önerilebilir. 2 aydan büyük hastalara verilen 50 mg/kg vc 1-2 aylık hastalara verilen 30 mg/kg dozlar, 2 g yetişkin dozu ile kıyaslanabilin!ir. Bu hastalara MAXJPIME uygulanırken dikkatli olunmalıdır.

Vücut ağırlıkları 40 kg’ın üstünde olan pediyatrik hastalara yetişkinler için önerilen dozlar uygulanabilir (bkz; tablo /). 12 yaşından büyük, vücut ağırlığı 40 kg’ın altında olanlarda ise pediyatrik dozların uygulanması gerekir. Pediyatrik hastalardaki doz yetişkinler için önerilen maksimum dozu geçmemelidir (her 8 saatte bir 2 g). Pediyatrik hastalarda intramüsküler uygulamaya dair sınırlı deneyim vardır.

Uygulama şekli:

MAXIPIME intravenöz ya da intramüsküler olarak uygulanabilir. Doz ve uygulama yolu, enfeksiyon etkeni organizmaların duyarlılık dereceleri, enfeksiyonun şiddeti, hastanın durumu ve böbrek fonksiyonlarına göre değişir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek yetmezliği:

Böbrek fonksiyon yetersizliği olan hastalarda, daha yavaş olan böbrek eliminasyon hızını kompanse etmek için sefepim dozunun ayarlanması gerekir. Hafif İla orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda tavsiye edilen başlangıç sefepim dozu böbrek fonksiyonları normal olan hastalara uygulanan doz ile aynı olmalıdır.

Böbrek yetmezliği olan yetişkin hastalarda kreatinin klerensine göre önerilen idame dozu Tablo 2’de sunulmuştur.

Sadece serum kreatinin değerleri mevcut ise aşağıdaki formül (Cockcroft ve Gault denklemi) ile kreatinin klcrensi tayın edilebilir.

Ağırlık (kg) x ( 140 - yaş)

Erkeklerde: Kreatinin klerensi (ml/dak) =

72 x serum kreatinini (mg/dl)

Kadınlarda: 0.85 x yukarıdaki değer

TABLO 2

Böbrek Yetmezliği Olan Yetişkin Hastalarda İdame Doz Şeması*

Diyalii Hastaları: Hemodiyaliz uygulanacak hastalarda, diyaliz başlangıcında vücutta bulunan sefepimin yaklaşık %68’i 3 saat süren bir diyaliz süresince atılır. Ayakta pcritoneal diyaliz yapılacak hastalarda, sefepim böbrek fonksiyonları normal olan hastalar için önerilen dozlarda uygulanabilir (öm. enfeksiyonun ciddiyctino göre 48 saat ara ile 250 mg, 500 mg, 1 g veya 2 g).

Böbrek yetmezliği olan çocuklar: Pediyatrik hastalarda sefepim başlıca idrarla atıldığı için {bkz; bölüm 5.2), bu popiilasyonda MAXIPIME dozunun ayarlanması gerekir,

Karaciğer yetmezliği: Karaciğer yetmezliği durumunda doz ayarlaması gerekmez.

Pediyatrik popülasyon: Ayrıntılı bilgi için “Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi” bölümünde çocuklar ile ilgili kısma bakınız.

Geriyatrik popülasyon: Klinik çalışmalarda, böbrek yetmezliği olmadığı takdirde normal yetişkinler için önerilen dozu alaıı yaşlı hastalarda MAXIPIME’in klinik etkililiği ve güvenliliğinin yetişkin hasta! ardakinden farklı olmadığı kaydedilmiştir (bkz; bölüm 4.4).

4.3 Kontrendikasy o n la r

Sefalosporin grubu antibiyotikler, penisilinler ve diğer beta-laktam antibiyotikler veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı alerjisi olanlarda kontrendikedir.

4.4 özel kullanım uyanları ve önlemleri

Böbrek yetmezliğinden dolayı iiriner atılımın azaldığı (kreatinin klerensi £ 50 ml/dakika) veya böbrek fonksiyonunu baskılayan diğer rahatsız!ıklan bulunan hastalarda daha yavaş olan böbrek eliminasyon hızını kompanse etmek İçin, MAXIPIME dozu ayarlanmalıdır. Böbrek yetmezliği veya böbrek fonksiyonunu baskılayan diğer rahatsızlıkları olan hastalarda normal dozlarla yüksek vc uzun süreli antibiyotik konsantrasyonları oluşabileceğinden, bu grup hastalara sefepim uygulanacağı zaman idame doz azaltılmalıdır, İdame dozu, böbrek yetmezliğinin derecesine, enfeksiyonun şiddetine ve neden olan organizmanın duyarlılığına göre tesbit edilmelidir (bkz; bölüm 4.2). İlaç kullanıma sunulduktan sonraki güvenlilik araştırmasında, geri-dönüşlü ensefalopati (konfüzyon, halüsınasyonlar, stupor ve koma dahil bilinç kaybı), miyoklonus, nöbet (konvülsif olmayan epİleptik durum dahil) ve/veya böbrek fonksiyon bozukluğu kaydedilmiştir (bkz; böliim 4.8). Bu vakaların pek çoğu böbrek yetmezliği olan ve önerilenden daha yüksek dozda MAXIPIME alan hastalarda ortaya çıkmıştır. Genelde, nörotoksisite semptomları sefepimin kesilmesinden ve/veya hemodiyalizden sonra ortadan kalkar ancak bazı vakalar fatal olmuştur.

MAXIP1ME dahil hemen hemen bütün antibakteriycl ajanların kullanımıyla Clostridium difficile He ilişkilendirilen diyare (CDAD) bildirilmiştir ve şiddetine göre hafif diyareden fatal kolitlere kadar sıralanabilir. Antibiyotik kullanımını takiben diyare görülen hastalarda bu teşhis (CDAD) göz önünde bulundurulmalıdır. Antibakteriyel ajan kullanımından iki ay sonrasına kadar Clostridium difficile ile ilişkilendirilen diyare görüldüğü bildirilmiş olduğundan, bu süreç içerisinde bilinçli ilaç kullanımı gerekmektedir. Eğer Clostridium dijficile ile İlişkilendirilen diyare teşhis edilir veya bu teşhisten şüphelenil irse; devam eden ve doğrudan Clostridium dijjiciie’yc karşı etkili olmayan antibiyotik kullanımının kesilmesi gerekebilir.

Aminoglikozidler ve potent diiiretikler gibi nefrotoksik potansiyele sahip ilaçlar, MAXIPIME ile birlikte uygulandığında böbrek fonksiyonu dikkatle izlenmelidir.

Özellikle ilaçlara karşı alerjik reaksiyon gösteren hastalarda antibiyotikler dikkatle uygulanmalıdır. Eğer MAXIPIME uygulanmasında alcıjik bir reaksiyon görülürse ilaç derhal kesilmeli ve hastaya gerekli tedavi uygulanmalıdır. Ciddi aşın duyarlılık reaksiyonları görülürse epinefrin veya diğer destekleyici tedavi gerekebilir.

Diğer antibiyotiklerle olduğu gibi, MAX1P1ME duyarlı olmayan organizmaların aşın üremesine sebep olabilir. Tedavi sırasında süperenfeksiyon görülürse, uygun önlemlerin alınması gerekir.

Yaslılarda Kullanımı: Klinik çalışmalarda, 6400’dcn daha fazla MAXIPIME tedavisi gören yetişkin hastaların % 16’sı 75 yaş ve daha yaşlı iken % 35’i 65 yaş ve üzerindedir. Klinik çalışmalarda, böbrek yetmezliği olmadığı takdirde normal yetişkinler için önerilen dozu alan yaşlı hastalarda MAXIPlME’in klinik etkinliği ve güveni iliğinin yetişkin hastalardakinden farklı olmadığı kaydedilmiştir. Daha genç hastalara kıyasla cliıninasyon yan ömründe biraz uzama ve böbrek klerensi değerlerinde düşme görülür. Böbrek fonksiyonu azalan yaşlı hastalarda doz ayarlaması önerilir (bkz; böliim 4.2).

Sefepimin esasen böbrekler tarafından atıldığı bilinmektedir ve bu ilacın toksik reaksiyon riski böbrck fonksiyon yetersizliği olan hastalarda daha yüksek olabilir.

Yaşlı hastalar, böbrek fonksiyonunun azalmasına daha yatkın olduklanndan doz seçiminde dikkatli olunmalı ve böbrek fonksiyonları gözlenmelidir (bkz; bölüm 4.4, 4.8 ve 5.2).

Sefepimin normal dozları ile böbrek yetmezliği olan yaşlı hastalarda gcri-dönüşlü ensefalopati (konfüzyon, haliisinasyon, stupor dahil bilinç kaybı), miyoklonus, nöbet (konvülsif olmayan epileptik durum dahil) ve/veya böbrek hastalığı meydana gelmiştir (bkz; bölüm 4.4 ve 4.8).

4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler vc diğer etkileşim şekilleri

MAXIPIME çözeltileri pekçok beta-laktam antibiyotikler gibi metronidazol, vankomisin, gentamisin, tobramisin sülfat ve nelİlmİsin sülfat çözeltileri ile ctkilcşcbileceğinden kanştınlmamalıdır, çünkü fiziksel ya da kimyasal geçimsizlik söz konusudur. Ancak, eğer MAXIPIME ile aynı zamanda tedavi gerekiyorsa, bu antibiyotikler ayrı ayrı uygulanmalıdır.

Aminoglikozid antibiyotiklerin nefrotoksisite ve ototoksisite potansiyellerinin yüksek olması nedeniyle yüksek dozlarda aminoglikozidlerin MAX!P1ME İle birlikte uygulanması halinde böbrek fonksiyonları dikkatle izlenmelidir. Probenesİd böbrek tübüler sekresyonu azaltır vc bu mekanizma ile atılan sefalosporinlcrin elİminasyon ömrünün uzamasına ve toksisite riskinin artmasına neden olur. Diğer sefalosporinler ile furosemid gibi güçlü diürctiklerin birlikte uygulanması ile nefrotoksisite rapor edilmiştir.

MAX1PIME ile tedavi edilen hastalarda hatalı pozitif glikozüri reaksiyonlan görülebilir.
Glikoz-oksidazı baskılayan metotlarla hatalı pozitif reaksiyonlar görülmemiştir.

4.6 Gebelik vc laklasyon Genel tavsiye:

Gebelik Kategorisi: B.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon): Sefepim için, gebeliklerde manız kalmaya ilişkin yeterli klinik veri mcvcut değildir.

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik / embriyona! / fetal gelişim / doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (bkz. bölüm 5.3).

Gebelik dün emi:

Hayvanlardaki üreme çalışmaları ilacın insanlardaki yanıtını tam olarak öngöremediğinden, bu ilaç kesinlikle gerekmedikçe gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi:

Sefepim çok düşük konsantrasyonlarda anne sütüyle atılmaktadır. Emziren kadınlara sefepim uygulanırken dikkatli olunmalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite:

Sıçanlarda hiç bir fertilite yetersizliği görülmemiştir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

MAXIPIME’in araç ve makine kullanımı üzerindeki etkisi incelenmemiştir.

4.8. İstenmeyen etkiler

MAX1PIME genellikle iyi tolere edilir. Klinik çalışmalarda (N=5598) MAXIPIME’e bağlı en sık rastlanan yan etkiler gastrointcstinal semptomlar ve aşın duyarlılık reaksiyonlarıdır.

MAXIPIME ile ilişkili olan yan etkiler şu şekildedir:

Aşağıdaki sıklık gruplan kullanılmıştır:

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 İla <1/10); yaygın olmayan (>1/1,000 ila <t/100); seyrek (>1/10,000 ila <1/1,000); çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Bağışıklık sistemi hastalıkları Çok yaygın: Kızanklık, döküntü, Ürtiker

Gastrointcstinal hastalıklar

Çok yaygın: Bulantı, kusma, oral monilyazis, diyare, kolit (pscudomcmbranöz kolit dahil) Yaygın; Kann ağrısı, konstipasyon

Sinir sistemi hastalıkları

Çok yaygın: Baş ağrısı Yaygın: Sersemlik, parestezi

Genel bozukluklar ve uygulama belgesine ilişkin hastalıklar

Çok yaygın: Ateş, vajinit, eritem

Yaygın: Geııital pmrit, tat alma bozukluğu, titreme ve spesifik olmayan monilyazis

Vaskülcr hastalıklar

Yaygın: Vazodilatasyon

Solunum, göğüs bozuklukları ve me dia sf inal hastalıklar

Yaygın; Dispne

%0.05’den daha az sıklıkla görülen klinik olarak önemli olaylar anaflaksi ve nöbetlerdir.

IV infüzyon yerinde flebit (%2,9) ve enflamasyon (%0,1) gibi lokal reaksiyonlar görülebilir.
Bu reaksiyonlar hastaların %5,2’sinde görülmüştür. Enjeksiyon yerinde enflamasyon ve ağrı yaşayan hastaların %2,6’sında MAXIPlME’in IM uygulaması çok iyi tolere edilmiştir.

ilaç Kullanıma Sunulduktan Sonraki Deneyim

Sefepim ile yapılan Kuzey Amerika klinik çalışmaları sırasında rapor edilen yan etkilere ilave olarak, dünya çapındaki pazarlama sonrası deneyimler sırasında da aşağıdaki yan etkiler kaydedilmiştir. Ancak, spontan klinik çalışma raporlarının kontrolsüz olması nedeni ile bu yan etkilerin MAXIPIME’e bağlı olup olmadığı tespit edilememiştir.

Aynı sınıflan diğer ilaçlarda olduğu gibi, ensefalopati (konfüzyon, lıalüsinasyonlar, stupor ve koma dahil bilinç kaybı), nöbet, miyoklonus, ve/veya böbrek yetmezliği kaydedilmiştir. Pek çoğu, böbrek yetmezliği olan ve önerilenden daha yüksek dozlarda MAXIP1ME alan hastalarda görülmüştür.

Diğer sefa!osporinlerde olduğu gibi, anaflaktik şok dahil anafilaksi, geçici lökopeni, nötropeni, agranülositoz ve trombositopenı kaydedilmiştir.

Scfalosporin grubu antibiyotik kullanıldığında kaydedilen yan etkiler ve değişen laboratuvar bulgulan şunlardır: Stevens-Jolmson Sendromu, eritema multiform, toksik cpidcrmal nekroliz, toksik nefropati, aplastik anemi, hemolİtik anemi, hemoraji ve idrar glukozu için hatalı pozitif test.

Laboratuvar Tesücri Üzerindeki Etkileri

Klinik çalışmalar sırasında başlangıç değerleri normal olan hastalarda gelişen laboratuvar testi anormallikleri geçici olmuştur. %l-2 sıklıkta {aksi belirtilmediği takdirde) gelişen geçici laboratuvar test anormallikleri şunlardır: alanin aminotransferaz (% 3,6), aspartat aminotransferaz (%2,S), alkalin fosfataz, total bilirubin, anemi, cozinofili, protrombin zamanında uzama, parsiycl tromboplastin zamanı (%2,8) ve hemolizsiz pozitif Coombs testi (%18,7). Hastalann %0,5 ila %l’inde kan üre azotu ve/veya senım kreatininde geçici artış, geçici trombositopeni görülmüştür. Geçici lökopeni ve nötropem de görülmüştür (< %0,5).

Özel popülasyonlaro İlişkin ck bilgiler Pediyatrik popülasyon

MAXIPIME’in bebeklerde ve çocuklarda kaydedilen güvenlilik profili yetişkinlerdeki ile benzerdir. Klinik çalışmalarda en sık kaydedilen yan etki döküntüdür,

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Ciddi aşın doz olgularında, özellikle böbrek fonksiyon bozukluğu olanlarda, sefepim vücuttan hemodiyaliz İle uzaklaştırılabilir. Peritoneal diyaliz ise yararlı değildir. Böbrek fonksiyon yetmezliği olan hastalara, ilaç yüksek dozlarda verildiği zaman kazayla doz aşımı oluşmuştur (bkz; böliim 4.2, 4.4 ve 4.8). Doz aşımı semptomlan, ensefalopati, (konfüzyon, lıalüsinasyonlar, stupor ve koma dahil bilinç kaybı) miyoklonus, nöbet ve nöromüsküler uyarılma şeklindedir.

MAXIPIME I g Enjektabl Flakon

Yüksek Tansiyon Hipertansiyon sürekli anormal derecede yüksek olan kan basıncıdır. Tansiyon atardamarlarınızdaki kanın basıncıdır.

Doğum Sonrası Depresyonu Doğum sonrası depresyonu, doğumdan sonra her on kadından biri tarafından tecrübe edilen stresli bir durumdur.