MAXIPIME 1 gr 1 flakon Kısa Ürün Bilgisi

1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADİ

MAXIPIME 1 g cnjcktabl flakon

2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Her bir flakonda toz halde 1 g sefepime eşdeğerde sefepim hidroklorür.

Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

3.   FARMASÖTİK FORMU

Enjcksiyonluk steril toz

Sefepim tozun rengi beyaz ila açık san arasında olabilir, hazırlanan çözeltinin rengi ise renksiz ila amber rengi arasında olur.

4.1. Terapötik endikasyonlar

MAXIPIME aşağıda belirtilen enfeksiyonların tedavisinde eğer etken organizma duyarlı ise kullanılır.

Pnömoni ve bronşit dahil alt solunum yolu enfeksiyonları

Piyelonefrit dahil komplike ve komplike olmayan idrar yolu enfeksiyonları

Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

Peritonit ve safra yolu enfeksiyonları dahil batın içi enfeksiyonlar

Jinekolojik enfeksiyonlar

Septisemi

Febril ııötropcnide ampirik tedavi: Sefepim febril nötropeninin ampirik tedavisinde monoterapi olarak endikedir. Çok ağır enfeksiyon riski taşıyan hastalarda (örneğin kemik iliği transplantasyonu öyküsü olan, hipotansiyonu olan, hematolojik bir bozukluğa sahip, şiddetli ya da uzamış nötropenisi olan hastalar) amİmikrobİyal monoterapi uygun olmayabilir.

Intra-abdominal ameliyat geçiren hastalarda cerrahi profılakside Çocuklarda bakteriyal menenjit

Enfeksiyon etkeni organizmanın sefepime duyarlılığını saptamak için kültür ve duyarlılık testleri yapılmalıdır. MAXIPJME ile ampirik tedavi duyarlılık testlerinin sonuçlan beklenmeden başlatılabilir ve bu testlerin sonuçları belirlendiğinde antibiyotik tedavisi sonuca göre düzenlenmelidir.

MAXIPIME gram-pozitifve gram-negatif bakterilere karşı geniş spektnımlu bakterisid etkisi nedeni ile enfeksiyona neden olan organizmanın/organizmaların belirlenmesinden önce monoterapi olarak uygulanabilir. Aerobik - anaerobik karışık enfeksiyon riski olan hastalarda, özellikle eğer sefepime duyarlı olmayan bakteriler varsa, tedavinin başında etken organizma belirlenene kadar anli-anaerobik bir ilacın tedaviye ilavesi önerilir. Sonuçlar belli olunca, duyarlılık profiline göre, MAXIPIME’in diğer antiinfektif ajanlarla kombine uygulanıp uygulanmayacağına karar verilir.

4,2 Pozoloji vc uygulama şekli Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Yetişkinler re 40 kg ’m Üzerindeki Çocuklar

Normal böbrek fonksiyonları olan yetişkinlerde vc vücut ağırlıkları 40 kg’ın üzerinde olan çocuklarda MAXIPIME doz uygulama şeması Tablo l’te gösterilmiştir.

TABLO 1

Norma) Böbrek Fonksiyonları Olan Yetişkinler ve 40 kg’ın Üzerindeki Çocuklar (12 yaş ve üstü) için Önerilen Doz Şeması*

* Tedavinin normal süresi 7-10 gündür, daha ciddi enfeksiyonlarda daha uzun süreli tedavi gerekebilir. Febril nötropeninin ampirik tedavi süresi 7 gündür ya da notropeni kaybolana kadar devam eder.

Cerrahi Profilaksi (Yetişkinler)

Intra-abdominal ameliyat geçiren hastalarda enfeksiyonu önlemek İçin önerilen profilaksi dozu aşağıdaki gibidir:

İlk cerrahi İnsizyondan 60 dakika önce başlayarak 2 g intravenöz tek doz MAXIPIME 30 dakikalık infuzyon şeklinde uygulanır (bkz; bölüm 6.6). MAX1PIM£ infüzyonu biter bitmez 500 mg intravenöz tek doz metronidazol uygulanmalıdır. Metronidazol dozu kullanma talimatına göre hazırlanmalı ve uygulanmalıdır. Geçimsizlikten dolayı, MAXIPIME vc metronidazol aynı kapta karıştırılmamalıdır [bkz; bölüm 6.6); metronidazol infüzyonundan önce intravenöz hattın uygun bir sıvı ile yıkanması önerilir.

Eğer ameliyat ilk profilaksi dozundan itibaren 12 saatten daha uzun sürerse, ilk dozdan 12 saat sonra ikinci bir MAXIP1ME dozu ve bunu takiben metronidazol uygulanmalıdır.

Çocuklar (1 ay ve daha büyiik / Normal böbrek fonksiyonu)

Önerilen normal dozlar:

Pnömoni, idrar yolu enfeksiyonları, deri ve yumuşak doku enfeksiyon!an: 2 aydan daha büyük ve vücut ağırlıkları < 40 kg olan hastalar için 10 gün süreyle her 12 saatte bir 50 mg/kg. Daha ciddi enfeksiyonlarda doz aralığı 8 saatte bire indirilebilir.

Septisemi, bakteriyel menenjit vc ampirik febril nötropeni tedavisi: 2 aydan daha büyük ve vücut ağırlıkları <40 kg olan hastalar için 7-10 gün süreyle her 8 saatte bir 50 mg/kg.

2 aydan küçük bebeklerde MAXIPIME kullanımı ile ilgili yeterli çalışma yapılmamıştır.
Yapılan çalışmalarda 50 mg/kg’lık dozlar kullanılmışsa da, 2 aydan büyük hastalarda elde edilen famıakokinetik verilere bakarak, 1-2 aylık bebeklerde her 12 ya da 8 saatte bir 30 mg/kg’lık bir doz önerilebilir. 2 aydan büyük hastalara verilen 50 mg/kg vc 1-2 aylık hastalara verilen 30 mg/kg dozlar, 2 g yetişkin dozu ile kıyaslanabilin!ir. Bu hastalara MAXJPIME uygulanırken dikkatli olunmalıdır.

Vücut ağırlıkları 40 kg’ın üstünde olan pediyatrik hastalara yetişkinler için önerilen dozlar uygulanabilir (bkz; tablo /). 12 yaşından büyük, vücut ağırlığı 40 kg’ın altında olanlarda ise pediyatrik dozların uygulanması gerekir. Pediyatrik hastalardaki doz yetişkinler için önerilen maksimum dozu geçmemelidir (her 8 saatte bir 2 g). Pediyatrik hastalarda intramüsküler uygulamaya dair sınırlı deneyim vardır.

Uygulama şekli:

MAXIPIME intravenöz ya da intramüsküler olarak uygulanabilir. Doz ve uygulama yolu, enfeksiyon etkeni organizmaların duyarlılık dereceleri, enfeksiyonun şiddeti, hastanın durumu ve böbrek fonksiyonlarına göre değişir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek yetmezliği:

Böbrek fonksiyon yetersizliği olan hastalarda, daha yavaş olan böbrek eliminasyon hızını kompanse etmek için sefepim dozunun ayarlanması gerekir. Hafif İla orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda tavsiye edilen başlangıç sefepim dozu böbrek fonksiyonları normal olan hastalara uygulanan doz ile aynı olmalıdır.

Böbrek yetmezliği olan yetişkin hastalarda kreatinin klerensine göre önerilen idame dozu Tablo 2’de sunulmuştur.

Sadece serum kreatinin değerleri mevcut ise aşağıdaki formül (Cockcroft ve Gault denklemi) ile kreatinin klcrensi tayın edilebilir.

Ağırlık (kg) x ( 140 - yaş)

Erkeklerde: Kreatinin klerensi (ml/dak) =

72 x serum kreatinini (mg/dl)

Kadınlarda: 0.85 x yukarıdaki değer

TABLO 2

Böbrek Yetmezliği Olan Yetişkin Hastalarda İdame Doz Şeması*

Diyalii Hastaları: Hemodiyaliz uygulanacak hastalarda, diyaliz başlangıcında vücutta bulunan sefepimin yaklaşık %68’i 3 saat süren bir diyaliz süresince atılır. Ayakta pcritoneal diyaliz yapılacak hastalarda, sefepim böbrek fonksiyonları normal olan hastalar için önerilen dozlarda uygulanabilir (öm. enfeksiyonun ciddiyctino göre 48 saat ara ile 250 mg, 500 mg, 1 g veya 2 g).

Böbrek yetmezliği olan çocuklar: Pediyatrik hastalarda sefepim başlıca idrarla atıldığı için {bkz; bölüm 5.2), bu popiilasyonda MAXIPIME dozunun ayarlanması gerekir,

Karaciğer yetmezliği: Karaciğer yetmezliği durumunda doz ayarlaması gerekmez.

Pediyatrik popülasyon: Ayrıntılı bilgi için “Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi” bölümünde çocuklar ile ilgili kısma bakınız.

Geriyatrik popülasyon: Klinik çalışmalarda, böbrek yetmezliği olmadığı takdirde normal yetişkinler için önerilen dozu alaıı yaşlı hastalarda MAXIPIME’in klinik etkililiği ve güvenliliğinin yetişkin hasta! ardakinden farklı olmadığı kaydedilmiştir (bkz; bölüm 4.4).

4.3 Kontrendikasy o n la r

Sefalosporin grubu antibiyotikler, penisilinler ve diğer beta-laktam antibiyotikler veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı alerjisi olanlarda kontrendikedir.

4.4 özel kullanım uyanları ve önlemleri

Böbrek yetmezliğinden dolayı iiriner atılımın azaldığı (kreatinin klerensi £ 50 ml/dakika) veya böbrek fonksiyonunu baskılayan diğer rahatsız!ıklan bulunan hastalarda daha yavaş olan böbrek eliminasyon hızını kompanse etmek İçin, MAXIPIME dozu ayarlanmalıdır. Böbrek yetmezliği veya böbrek fonksiyonunu baskılayan diğer rahatsızlıkları olan hastalarda normal dozlarla yüksek vc uzun süreli antibiyotik konsantrasyonları oluşabileceğinden, bu grup hastalara sefepim uygulanacağı zaman idame doz azaltılmalıdır, İdame dozu, böbrek yetmezliğinin derecesine, enfeksiyonun şiddetine ve neden olan organizmanın duyarlılığına göre tesbit edilmelidir (bkz; bölüm 4.2). İlaç kullanıma sunulduktan sonraki güvenlilik araştırmasında, geri-dönüşlü ensefalopati (konfüzyon, halüsınasyonlar, stupor ve koma dahil bilinç kaybı), miyoklonus, nöbet (konvülsif olmayan epİleptik durum dahil) ve/veya böbrek fonksiyon bozukluğu kaydedilmiştir (bkz; böliim 4.8). Bu vakaların pek çoğu böbrek yetmezliği olan ve önerilenden daha yüksek dozda MAXIPIME alan hastalarda ortaya çıkmıştır. Genelde, nörotoksisite semptomları sefepimin kesilmesinden ve/veya hemodiyalizden sonra ortadan kalkar ancak bazı vakalar fatal olmuştur.

MAXIP1ME dahil hemen hemen bütün antibakteriycl ajanların kullanımıyla Clostridium difficile He ilişkilendirilen diyare (CDAD) bildirilmiştir ve şiddetine göre hafif diyareden fatal kolitlere kadar sıralanabilir. Antibiyotik kullanımını takiben diyare görülen hastalarda bu teşhis (CDAD) göz önünde bulundurulmalıdır. Antibakteriyel ajan kullanımından iki ay sonrasına kadar Clostridium difficile ile ilişkilendirilen diyare görüldüğü bildirilmiş olduğundan, bu süreç içerisinde bilinçli ilaç kullanımı gerekmektedir. Eğer Clostridium dijficile ile İlişkilendirilen diyare teşhis edilir veya bu teşhisten şüphelenil irse; devam eden ve doğrudan Clostridium dijjiciie’yc karşı etkili olmayan antibiyotik kullanımının kesilmesi gerekebilir.

Aminoglikozidler ve potent diiiretikler gibi nefrotoksik potansiyele sahip ilaçlar, MAXIPIME ile birlikte uygulandığında böbrek fonksiyonu dikkatle izlenmelidir.

Özellikle ilaçlara karşı alerjik reaksiyon gösteren hastalarda antibiyotikler dikkatle uygulanmalıdır. Eğer MAXIPIME uygulanmasında alcıjik bir reaksiyon görülürse ilaç derhal kesilmeli ve hastaya gerekli tedavi uygulanmalıdır. Ciddi aşın duyarlılık reaksiyonları görülürse epinefrin veya diğer destekleyici tedavi gerekebilir.

Diğer antibiyotiklerle olduğu gibi, MAX1P1ME duyarlı olmayan organizmaların aşın üremesine sebep olabilir. Tedavi sırasında süperenfeksiyon görülürse, uygun önlemlerin alınması gerekir.

Yaslılarda Kullanımı: Klinik çalışmalarda, 6400’dcn daha fazla MAXIPIME tedavisi gören yetişkin hastaların % 16’sı 75 yaş ve daha yaşlı iken % 35’i 65 yaş ve üzerindedir. Klinik çalışmalarda, böbrek yetmezliği olmadığı takdirde normal yetişkinler için önerilen dozu alan yaşlı hastalarda MAXIPlME’in klinik etkinliği ve güveni iliğinin yetişkin hastalardakinden farklı olmadığı kaydedilmiştir. Daha genç hastalara kıyasla cliıninasyon yan ömründe biraz uzama ve böbrek klerensi değerlerinde düşme görülür. Böbrek fonksiyonu azalan yaşlı hastalarda doz ayarlaması önerilir (bkz; böliim 4.2).

Sefepimin esasen böbrekler tarafından atıldığı bilinmektedir ve bu ilacın toksik reaksiyon riski böbrck fonksiyon yetersizliği olan hastalarda daha yüksek olabilir.

Yaşlı hastalar, böbrek fonksiyonunun azalmasına daha yatkın olduklanndan doz seçiminde dikkatli olunmalı ve böbrek fonksiyonları gözlenmelidir (bkz; bölüm 4.4, 4.8 ve 5.2).

Sefepimin normal dozları ile böbrek yetmezliği olan yaşlı hastalarda gcri-dönüşlü ensefalopati (konfüzyon, haliisinasyon, stupor dahil bilinç kaybı), miyoklonus, nöbet (konvülsif olmayan epileptik durum dahil) ve/veya böbrek hastalığı meydana gelmiştir (bkz; bölüm 4.4 ve 4.8).

4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler vc diğer etkileşim şekilleri

MAXIPIME çözeltileri pekçok beta-laktam antibiyotikler gibi metronidazol, vankomisin, gentamisin, tobramisin sülfat ve nelİlmİsin sülfat çözeltileri ile ctkilcşcbileceğinden kanştınlmamalıdır, çünkü fiziksel ya da kimyasal geçimsizlik söz konusudur. Ancak, eğer MAXIPIME ile aynı zamanda tedavi gerekiyorsa, bu antibiyotikler ayrı ayrı uygulanmalıdır.

Aminoglikozid antibiyotiklerin nefrotoksisite ve ototoksisite potansiyellerinin yüksek olması nedeniyle yüksek dozlarda aminoglikozidlerin MAX!P1ME İle birlikte uygulanması halinde böbrek fonksiyonları dikkatle izlenmelidir. Probenesİd böbrek tübüler sekresyonu azaltır vc bu mekanizma ile atılan sefalosporinlcrin elİminasyon ömrünün uzamasına ve toksisite riskinin artmasına neden olur. Diğer sefalosporinler ile furosemid gibi güçlü diürctiklerin birlikte uygulanması ile nefrotoksisite rapor edilmiştir.

MAX1PIME ile tedavi edilen hastalarda hatalı pozitif glikozüri reaksiyonlan görülebilir.
Glikoz-oksidazı baskılayan metotlarla hatalı pozitif reaksiyonlar görülmemiştir.

4.6 Gebelik vc laklasyon Genel tavsiye:

Gebelik Kategorisi: B.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon): Sefepim için, gebeliklerde manız kalmaya ilişkin yeterli klinik veri mcvcut değildir.

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik / embriyona! / fetal gelişim / doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (bkz. bölüm 5.3).

Gebelik dün emi:

Hayvanlardaki üreme çalışmaları ilacın insanlardaki yanıtını tam olarak öngöremediğinden, bu ilaç kesinlikle gerekmedikçe gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi:

Sefepim çok düşük konsantrasyonlarda anne sütüyle atılmaktadır. Emziren kadınlara sefepim uygulanırken dikkatli olunmalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite:

Sıçanlarda hiç bir fertilite yetersizliği görülmemiştir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

MAXIPIME’in araç ve makine kullanımı üzerindeki etkisi incelenmemiştir.

4.8. İstenmeyen etkiler

MAX1PIME genellikle iyi tolere edilir. Klinik çalışmalarda (N=5598) MAXIPIME’e bağlı en sık rastlanan yan etkiler gastrointcstinal semptomlar ve aşın duyarlılık reaksiyonlarıdır.

MAXIPIME ile ilişkili olan yan etkiler şu şekildedir:

Aşağıdaki sıklık gruplan kullanılmıştır:

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 İla <1/10); yaygın olmayan (>1/1,000 ila <t/100); seyrek (>1/10,000 ila <1/1,000); çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Bağışıklık sistemi hastalıkları Çok yaygın: Kızanklık, döküntü, Ürtiker

Gastrointcstinal hastalıklar

Çok yaygın: Bulantı, kusma, oral monilyazis, diyare, kolit (pscudomcmbranöz kolit dahil) Yaygın; Kann ağrısı, konstipasyon

Sinir sistemi hastalıkları

Çok yaygın: Baş ağrısı Yaygın: Sersemlik, parestezi

Genel bozukluklar ve uygulama belgesine ilişkin hastalıklar

Çok yaygın: Ateş, vajinit, eritem

Yaygın: Geııital pmrit, tat alma bozukluğu, titreme ve spesifik olmayan monilyazis

Vaskülcr hastalıklar

Yaygın: Vazodilatasyon

Solunum, göğüs bozuklukları ve me dia sf inal hastalıklar

Yaygın; Dispne

%0.05’den daha az sıklıkla görülen klinik olarak önemli olaylar anaflaksi ve nöbetlerdir.

IV infüzyon yerinde flebit (%2,9) ve enflamasyon (%0,1) gibi lokal reaksiyonlar görülebilir.
Bu reaksiyonlar hastaların %5,2’sinde görülmüştür. Enjeksiyon yerinde enflamasyon ve ağrı yaşayan hastaların %2,6’sında MAXIPlME’in IM uygulaması çok iyi tolere edilmiştir.

ilaç Kullanıma Sunulduktan Sonraki Deneyim

Sefepim ile yapılan Kuzey Amerika klinik çalışmaları sırasında rapor edilen yan etkilere ilave olarak, dünya çapındaki pazarlama sonrası deneyimler sırasında da aşağıdaki yan etkiler kaydedilmiştir. Ancak, spontan klinik çalışma raporlarının kontrolsüz olması nedeni ile bu yan etkilerin MAXIPIME’e bağlı olup olmadığı tespit edilememiştir.

Aynı sınıflan diğer ilaçlarda olduğu gibi, ensefalopati (konfüzyon, lıalüsinasyonlar, stupor ve koma dahil bilinç kaybı), nöbet, miyoklonus, ve/veya böbrek yetmezliği kaydedilmiştir. Pek çoğu, böbrek yetmezliği olan ve önerilenden daha yüksek dozlarda MAXIP1ME alan hastalarda görülmüştür.

Diğer sefa!osporinlerde olduğu gibi, anaflaktik şok dahil anafilaksi, geçici lökopeni, nötropeni, agranülositoz ve trombositopenı kaydedilmiştir.

Scfalosporin grubu antibiyotik kullanıldığında kaydedilen yan etkiler ve değişen laboratuvar bulgulan şunlardır: Stevens-Jolmson Sendromu, eritema multiform, toksik cpidcrmal nekroliz, toksik nefropati, aplastik anemi, hemolİtik anemi, hemoraji ve idrar glukozu için hatalı pozitif test.

Laboratuvar Tesücri Üzerindeki Etkileri

Klinik çalışmalar sırasında başlangıç değerleri normal olan hastalarda gelişen laboratuvar testi anormallikleri geçici olmuştur. %l-2 sıklıkta {aksi belirtilmediği takdirde) gelişen geçici laboratuvar test anormallikleri şunlardır: alanin aminotransferaz (% 3,6), aspartat aminotransferaz (%2,S), alkalin fosfataz, total bilirubin, anemi, cozinofili, protrombin zamanında uzama, parsiycl tromboplastin zamanı (%2,8) ve hemolizsiz pozitif Coombs testi (%18,7). Hastalann %0,5 ila %l’inde kan üre azotu ve/veya senım kreatininde geçici artış, geçici trombositopeni görülmüştür. Geçici lökopeni ve nötropem de görülmüştür (< %0,5).

Özel popülasyonlaro İlişkin ck bilgiler Pediyatrik popülasyon

MAXIPIME’in bebeklerde ve çocuklarda kaydedilen güvenlilik profili yetişkinlerdeki ile benzerdir. Klinik çalışmalarda en sık kaydedilen yan etki döküntüdür,

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Ciddi aşın doz olgularında, özellikle böbrek fonksiyon bozukluğu olanlarda, sefepim vücuttan hemodiyaliz İle uzaklaştırılabilir. Peritoneal diyaliz ise yararlı değildir. Böbrek fonksiyon yetmezliği olan hastalara, ilaç yüksek dozlarda verildiği zaman kazayla doz aşımı oluşmuştur (bkz; böliim 4.2, 4.4 ve 4.8). Doz aşımı semptomlan, ensefalopati, (konfüzyon, lıalüsinasyonlar, stupor ve koma dahil bilinç kaybı) miyoklonus, nöbet ve nöromüsküler uyarılma şeklindedir.

MAXIPIME I g Enjektabl Flakon

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

Sayfa S /1 $

5.1.   Fo nııakodina mi k Özellikler

Farmakoterapötik grup: Diğer beta-laklam antibakteriyeller ATC kodu: J01DE01

Etki mekanizması:

Sefepim bakteri hücre duvan sentezini inhibe ederek bakterisid etki gösteren geniş spektrumlu bir antibiyotiktir.

Mikrobiyoloji:

Aminoglikozidlere veya üçüncü kuşak sefalosporinlere direnç gösteren pek çok suş da dahil, gram-pozitif ve gram-negatif bakteriler üzerine etki gösterir. Sefepim pek çok beta-laktamaz tarafından hidrolize oldukça dirençlidir vc kromozom kodlu beta-Iaktamazlara afinitesi düşüktür. Gram-negatif bakteri hücrclcrmc hızla penetre olur.

Escherichia coli vc Enıerobacter chacae kullanılarak yapılan çalışmalarda, sefepim penisiline bağlı protein (PBP) 3’e yüksek afinite ile bağlanmış ve bunu PBP 2 ve daha sonra PBP la vc lb izlemiştir. PBP 2’ye bağlanma diğer parenteral sefalosporinlerden anlamlı oranda daha yüksek afinite ile gerçekleşir. Bu antibakteriyel aktivitesini artırabilir. Sefepimin PBP 1 a ve Ib’ye olan orta dereceli afinitesi muhtemelen genel bakterisid aktivitesine katkıda bulunmaktadır.

Zaman-öldürme analizi (öldürme-eğrileri) ve minimum bakterisid konsantrasyonun (MIC) belirlenmesi ile sefepimin pek çok bakteri türüne karşı bakterisid olduğu gösterilmiştir.
Sefepimin MBC/MIC oranı test edilen bütün gram-pozitif ve gram-negatif türlerin izolatlannın %80’inden fazlası için S 2 olmuştur, özellikle Pseudontonas aeruginosa izolatlan ile aminoglikozidlerle in vitro sinerji kanıtlanmıştır,

Sefepimin aşağıda gösterilen organizmaların suçlarının birçoğuna karşı etkili olduğu gösterilmiştir:

Gram-pozitifaerobtar;

Staphyhcoccus amreıts (beta-laktamaz üreten su şiar dahil),

Stophylococcus epiâermidis (beta-laktamaz üreten suştar dahil) ve aynca

S. Iıominis vc S. snpropbyticus dahil diğer stafilokoklar,

Streptococcuspyogenes (A grubu streptokoklar),

Strcplococcus agahetiac (B grubu streptokoklar/

Streptococcus pneumomae (orta dereccdc penisiline dirençli suşlar dahil, MlfC 0.1 -1 mg/nıl arasında),

diğer beta-hemolitik streptokoklar (C, F, G gruplan),

S1, bovis (D grubu),

Viriihms streptococci.

Not: Enterokoklann bir çok suşlan, örneğin Enterococcus faecalis ve metisiline dirençli stafilokoklar sefepim dahil bir çok sefalosporinlere dirençlidir.

Gram-negatifaeroblar:

Acinetobacter calcoaceticm (anitratııs, hrojft alttürlerij,

Aeronıoıuıs hydrophila Capnocytophaga türleri,

C. diversıts ve C. freıındii dahil Citrobacter türleri,

Campy!obaeter jejıtni.

E. cloacae, E. aerogettes, E. sakazakii dahi! Enterobacter türleri,

Escherichia coli,

Gardııerella vaginalis,

Haemophilıts dtıcreyi,

Haemophihts influenzae (beta-laktamaz üreten suşlar dahil) liaemophil tıs parainf! tıeıızae,

Hafnia alvei,

K. pııeıımoniae, K. oxytoca, K. ozaenac dahil Klebs’mlla türleri,

Legiottella türleri,

Morganclla nıorgami,

j\Ioraxclla catarrhalis (Branhamella catarrhalis) (beta-laktamaz üreten suşlar dahil), S’eisseria goııorrhoeae (beta-laktamaz üreten suşlar dahil),

A’eisseria meningitidis,

Pcmtoea agglomerans (Enterobacter agglomeraııs olarak bilinen),

P. mirabilis, P. vulgaris dahil Proteus türleri,

P. rettgeri, P. stuartü dahil Proviılencia türleri,

P. aeruginosa, P. pıttida, P. stutzeri dahil Pseııdomonas türleri Salmonella türleri,

S. marcescens, S. Liqıtefaciens dahil Serratia türleri,

Shigelta türleri,

Yersinia enterocolitica.

Not: Sefepim Xonthomonas maltophilia (Pseııdomonas maltopMia)’mn birçok suşlanna karşı etkisizdir.

Anaeroblar:

Bacteroides türleri,

Clostridium perfringens,

Fıtsobaererium türleri,

Mobihmcus türleri,

Peptostreptococcus türleri,

Veillonella türleri ve

Bacteroides melaıımogenicas olarak bilinen Prevotella metaninogenka ya karşı etkilidir.

Not : Sefepim Bacteroides fragilis ve Clostridium difficile’e karşı etkisizdir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

MAXIPIME’in aktif maddesi olan sefepim hidroklorür, geniş spektrumlu bir sefalosporin antibiyotiktir.

Emil im:

30-dakikahk tek IV infuzyonlan ya da 500 mg, 1 g ve 2 g’lık İM cnjcksiyonlan takiben normal yetişkin erkeklerde Farklı zamanlarda gözlenen ortalama plazma sefepim konsantrasyonları Tablo 3’te özetlenmiştir.

İM uygulamayı takiben, sefepim tamamen emilir.

TABLO 3

Ortalama Sefepim Plazma Konsantrasyon!an (mcgfaıL) Sağlıklı Yetişkin Erkek Vakalarda

Dağılım:

Spesifik dokulardaki ve vücut sıvılardaki sefepim konsantrasyonları Tablo 4’da gösterilmiştir.

Serum proteinlerine bağlanma oranı ortalama % 16,4’tir ve serumdaki konsantrasyonundan bağımsızdır.

TABLO4

Sağlıklı Yetişkin Erkek Vakalarda Farklı Vücut Sıvı (mcgftnL) ve Dokularında (meg/g) Ortalama Sefepim Konsantrasyonları

MAX1P1ME 1 g Enjektabl Flakon

Sûyla 11 M3

B i votransformasvon:

Sefepim N-metilpirolidinc metabolize edilir, N-metilpirolidin ise hızla N-okside dönüşür.
Uygulanan dozun yaklaşık % 85’i değişmeden idrarla atılır; idrarda yüksek

konsantrasyonlarda sefepim bulunur. Uygulanan dozuıı %1 ’inden daha azı N-metilpirolidin, % 6,8’i N-oksit, %2,5’i ise sefepimin epimeri şeklinde idrara çıkar.

Eliminasvon:

Sefepimin kanda ortalama eliminasyon yan ömrü yaklaşık 2 saattir ve 250 mg - 2 g’dır.
Sağlıklı şahıslarda 9 gün süre ile her 8 saatte uygulanan 2 g intravenöz çözeltilerde vücutla birikme görülmemiştir. Tolal vücut klerensi ortalama 120 ml/dakika’dtr. Sefepimin böbrek klerensi ortalama 110 mİ/dakika olup, sefepim esas olarak glomerüler filtrasyon yoluyla başlıca böbreklerden atılır.

Do£rusalhk/Do£rusal Olmayan Durum:

Sefepimin kanda ortalama eliminasyon yan ömrü doza bağlı bir değişiklik göstermez.
Hastalardaki Karakteristik Özellikler

Pediyatrik hastalar: Sefepimin tek ve çoklu doz farmakokinetiği 2,1 ay ila 11,2 yaş arasında, IV infiizyon veya IM enjeksiyon ile 50 mg/kg’lık dozlar uygulanan hastalarda değerlendirilmiştir, çoklu dozlar her 8 ya da 12 saatte bir en az 48 saat süreyle uygulanmıştır.

Çocuklarda tek IV dozu takiben total vücut klerensi ortalama 3,3 ml/dak/kg, ortalama dağılım hacmi 0,3 L/kg ve ortalama eliminasyon yan ömrü İse 1,7 saattir. Uygulanan dozun % 60,4’ü değişmeden idrarla atılır, böbrek klerensi 2,0 ml/dak/kg ile başlıca atılım yoludur.

Çoklu IV dozları takiben, sefepimin ortalama kararlı durum plazma konsantrasyonları ilk dozdan sonrakilere benzer olmuş, yalnızca tekrarlanan dozdan sonra hafif bir birikme görülmüştür.

İnfantlardaki ve çocuklardaki diğer farmakokinetİk parametreler dozlama planı ne olursa olsun (her 12 saatte bir ya da her 8 saatte bir) İlk-doz ve kararlı-durum arasında farklı olmamıştır. Ayrıca farklı yaşlardaki hastalar ile erkek ve dişi hastalar arasında hiç bir farmakokinetİk fark görülmemiştir.

İM enjeksiyonu takiben kararlı durumda, 68 mcg/mL’iik ortalama pik sefepim plazma konsantrasyonlarına ortalama 45. dakika içinde ulaşılmıştır. Kararlı durumda IM enjeksiyondan sonra ortalama çukur konsantrasyon 8 saatte 6,0 mcg/mL olmuştur. İM enjeksiyondan sonra biyoyararlamm ortalama %S2 olmuştur.

Sefepimin scrcbrospinal sıvıdaki konsantrasyon!an plazmadaki oranlan ile karşılaştırmalı olarak Tablo 5’te verilmiştir.

Tablo 5: İnfant ve Çocuklarda* Sefepimin Ortalama P1 azına (PL) vc Scrcbrospinal Sıvı (CSF) Konsantrasyonları vc CSF/PL Oranlan

* Ortalama 2,6 (3,0} yaş, 3-1 ay ila 12 yaş anısındaki hastalar. Merkezi sinir sistemi enfeksiyonundan şüphe edilen hastalar, 5 ila 20 dakika sütc:. IV inffoyon şeklinde her 8 saalte bir 50 mg/kg dozunda sefepim ile tedavi edilmiştir. Tek plazma vı‘ CSF numuneleri, sefepim tedavisinin 2. veya 3. gününde infüzyon sonunda tabloda gösterilen numune alma zamanlarında seçilmiş hastalardan toplanmıştır.

Gerivatrik hastalar: 65 yaş ve üzeri sağlıklı gönüllülere tek doz 1 g IV uygulanan sefepimin genç gönüllülere nazaran EAA değeri daha yüksek ve böbrek klerens değeri daha düşüktür.
Eğer böbrek fonksiyonları baskılanırsa, yaşlı hastalarda doz ayan yapılması önerilir, (bknz.
bölüm 4.2 ve 4.4)

Karaciğer vetmezliSi: Sefepimin famnakokinetiği tek doz 1 g alan karaciğer fonksiyonu zayıflamış hastalarda değişmemiştir. Sefepimin farmakokinetiği kistik fibroz hastalarında klinik olarak önemli derecede değişmemiştir. Bu hasta popülasyonlarında MAXIPIME dozajını değiştirmek gerekmez.

Böbrek yetmezliği: Değişik derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda yanlanma ömrü uzar, vücut klercıısi ile kreatinin klerensi arasında doğrusal bir ilişki vardır. Bu nedenle bu grup hastalarda doz ayarlaması önerilir. Diyaliz tedavisi gereken ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda ortalama yanlanma ömrü, hemodiyaliz için 13 saat ve devamlı ayakta peritoneal diyaliz tedavisi görenler için 19 saattir.

Diğer: Kistik fibrozu olan hastalarda akut pulmoner alevlenmenin tedavisinde sefepim ile klinik iyileşme gözlenmiştir (n=24, ortalama yaş 15, yaş aralığı 5-47). Bu hasta popülasyonunda antibiyotik tedavisi İle bakteriyolojik eradikasyon sağlanamayabilir. Kistik fibrozu olan hastalarda sefepim farmakokinetiğinde klinik açıdan önemli bir değişiklik gözlenmemiştir.

Klinik Çalışmalar

Febril Nötropcnideki Hastalar: Sefepim monoterapisinin febril nötropenilt hastalardaki etkililiği ve güvenliliği sefepim monoterapisi (2 g dozunda 8 saatte bir i.v.) ile seftazidim monoterapİsini (2 g dozunda 8 saatte bir i.v.) karşılaştıran iki çok-merkczli randomizo çalışma ile değerlendirilmiştir. Bu çalışmalar 317 değerlendirilebilir hastayı kapsamaktadır.
Değerlendirilebilir hasta popülasyonunun özellikleri Tablo 6’da verilmiştir.

Tablo 6: Değerlendirilebilir Hastalann Demografik Özellikleri (Yalnızca İlk Atak)

Sefepim Seftazidim

Toplam 164 153

MNS = mullak nûtrofil sayısı; SBP = sistolik kan basıncı

Klinik yanıt oranlan Tablo 7’de verilmiştir. Sefepim’in, tüm sonuç ölçekleri için terapötik olarak seftazidim’e eşdeğer olduğu bulundu.

Tablo 7: Febril Nötropenili Hastalann Ampirik Tedaviye Birleştirilmiş Yanıt Oranlan

% Yanıt

Sefepim monoterapisinin ciddi enfeksiyon riski olan hastalarda (yakın zamanda kemik iliği nakli yapılmış, başlangıçta hipotansiyonu olan, altta yatan hematolojik malignitesi olan veya ciddi veya uzamış nötropenisi olan hastalar) etkinliğini destekleyecek yeterli bilgi bulunmamaktadır. Septik şoktaki hastalar için veri yoktur.

Cerrahi Profilaksi

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Karsinojenez, Mutııjenez ve Fertilite Yetersizliği

Karsinojenik potansiyelini değerlendirmek için hayvanlarda uzun-dönem çalışma yapılmamıştır. İn vitro ve in vivo genotoksisite testleri sefepimin genotoksik olmadığını göstermiştir. Sıçanlarda hiç bir fertilite yetersizliği görülmemiştir.

6.   FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi

6.2. Geçimsizlikler

MAXPIME çözeltileri pekçok beta-laktam antibiyotikler gibi metronidazol, vankomisin, gentamisin, tobramisin sülfat ve netilmİsİn sülfat çözeltileri ile etkileşebileceğinden karıştırılmamalıdır, çünkü fiziksel ya da kimyasal geçimsizlik söz konusudur. Ancak, eğer MAX1PIME ile aynı zamanda tedavi gerekiyorsa, bu antibiyotikler ayrı ayrı uygulanmalıdır.

MAXlPlME’in ve başka ilaçların intravenöz yol uygulandığı zaman aynı çözeltide kanştınlmamalan önerilir.

6.3. Raf ömrü

36 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

Toz halinde 30°C’nin altındaki oda sıcaklığında ve ışıktan korumak için orijinal ambalajında saklayınız.

Sulandınldığında 30°C’nin altındaki oda sıcaklığında 24 saat, buzdolabında 7 gün saklanmalıdır.

6.5.   Ambalajın niteliği vc içeriği

1 Flakon + çözücü ampul (10 mİ steril, apirojen bidistile su) bulunan kutularda.

6.6.   Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası vc diğer özel önlemler

MAXIPIME toz, Tablo 8’de gösterilen scyreltici hacimleri kullanarak hazırlanma!ıdır.

TABLO 8 MAX1P1ME Çözeltilerin Hazırlanması

intravenöz Uygulama:

IV uygulama ciddi veya hayatı tehdit eden enfeksiyonlarda, özellikle şok olasılığı olan hastalarda tercih edilir.

MAXIPIME direkt IV uygulamada yukarıdaki tabloda gösterilen miktarlarda enjeksiyonluk steril su, % S’lik enjeksiyonluk dekstroz veya % 0.9 sodyum klorür ile çözündürülerek uygulanır. Damara direkt olarak 3 - 5 dakikalık bir süre içerisinde uygulanır ya da uygun bir IV çözelti infüzyonu uygulanan hastalarda uygulama setine enjekte edilir.

IV infıizyon için, 500 mg ve 1 g’lık MAX1PIME flakon, yukarıda gösterildiği şekilde, direkt IV uygulama için olduğu gibi hazırlanmalı dır. Daha sonra elde edilen çözeltinin gerekli miktarı uygun bir IV sıvının bulunduğu bir IV setine aktarılır. Elde edilen çözelti yaklaşık 30 dakikalık bir sürede uygulanmalıdır.

İntramüsküler Uygulama:

MAXIPIME, Tablo 8’de gösterilen hacimlerde steril enjeksiyonluk su, % 0.9 sodyum klorür, % 5 enjeksiyonluk dekstroz veya paraben veya benzi! alkollü bakteriyostatik enjeksiyonluk su ile çözündürülebilir. Daha sonra derin IM enjeksiyon ile geniş bir kas kütlesine (örneğin glutcus maximusun üst dış kadranı) uygulanır. Bir farmakokinetİk çalışmada, 1 g’a kadar dozlar (volümler <3,1 mL) tek enjeksiyon yerlerinde uygulanmıştın maksimum IM doz (2 g/6,2 mİ) iki enjeksiyon yerinde uygulanmıştır. Her ne kadar MAXIPIME %0,5 ya da %t,0 Lidokain hidrokloriir ile hazırlanabil irse de, bu genellikle gereksizdir çünkü MAXIPIME IM uygulamada çok az ağrı yapar ya da hiç ağrı olmaz.

Uygunluk ve Stabilitû

İntravenöz: MAXIPIME 1 vc 40 mg/mL arasındaki konsantrasyonlarda aşağıdaki IV inffizyon sıvılarından biriyle geçimlidir: %0,9 Sodyum Klorür Enjeksiyon, %5 ve %10 Dekstroz Enjeksiyon, M/6 Sodyum Laktat Enjeksiyon, %5 Dekstroz ve %0,9 Sodyum Klorür

Enjeksiyon, Laktatlı Rirıger ve %5 Dekstroz Enjeksiyon. Bu çözeltiler oda sıcaklığında (20- 25 °C) 24 saate veya buzdolabında (2 - 8 °C) 7 güne kadar stabildirler.

MAXIPlME’in karışım uygunluğu ve stabilite bilgisi Tablo 9’da özetlenmiştir.

TABLO 9 Sefepim Karışım Stabi ütesi

1 = AminosynR II %4.25, elektrolit ve kalsiyumlu %25 dekstrozda

b = InpersolR, %4.25 deksırozlu

NS - %0.9 Sodyum Klorür Enjeksiyon

D5\V = %5 Dekstroz Enjeksiyon

NA = uygulanamaz

İntramüsküler: MAXIPIME gösterildiği şekilde hazırlandığı zaman (Tablo 8) oda sıcaklığında 24 saat ya da buzdolabında 7 gün aşağıdaki seyıelticilcrin kullanılması şartıyla stabildir: Steril Enjeksiyonluk Su, %0,9 Sodyum Klorür Enjeksiyon, %5 Dekstroz Enjeksiyon, Parabenli veya Bcnzil Alkollü Bakteriyostatik Enjeksiyonluk Su ya da %0,5 veya %1 Lidokain hidroklorür.

Not: Parenteral ilaçlarda, uygulamadan önce, görsel olarak partikü! madde kontrolü yapılmalı ve eğer partikül madde varsa ilaç kullanılmamalıdır.

Diğer sefalosporinlerde olduğu gibi, MAXIPIME toz ve çözeltinin renginde koyulaşma olabilir, ancak bu durum ilacın potensini etkilemez.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklan Kontrolü Yönctmcliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.

İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.

HIV ve Aids HIV, Human Immunodeficiency Virus’dür (İnsanlarda Bağışıklık Sistemini Bozan Virüsdür). Bu virüs AIDS hastalığına sebep olur.

İLAÇ EŞDEĞERLERİ

Eşdeğer İlaç Adı	Barkodu	İlaç Fiyatı
Eşdeğer bir ilaç bulunamadı

	Mesane Kanseri Mesane kanseri her zaman mukozada başlar. Erken safhalarda bu tabakada sınırlı kalır ve hücre içindeki karsinom olarak nitelendirilir.
	Artrit Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur.
	Kolon, Rektum yada Bağırsak Kanseri Bağırsak kanseri kolon veya rektumda (arka geçit) herhangi bir bölgede ortaya çıkabilir.Kolorektal kanser erken safhalarda teşhis edilmesi halinde daha kolay ve daha başarılı bir şekilde tedavi edilir.