ISOFLUDEM 100 ml şişe Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

Açık renk şişelerde, indirekt güneş ışığına 5 yıl, hızlandırılmış ışık şartlarına 7 gün maruz bırakılan isofluran numunelerinin kompozisyonunda gaz kromatografısi ile hiçbir değişiklik tespit edilmemiştir. İsofluran metanoldeki 1 N sodyum metoksid solüsyonuna 6 aydan daha fazla maruz bırakıldığında kuvvetli baz stabilitesinden dolayı hiç alkali tüketmemiştir. İsofluran soda lime varlığında dekompoze olmaz (normal çalışma sıcaklıklarında) ve alüminyum, kalay, pirinç, bakır ve demir ile kimyasal reaksiyona girmez.

FLOXUDEM’in bazı fiziki konstantları:

Molekül ağırlığı Kaynama noktası (760 mmHg) Refraktif indeksi n²°n Özgül ağırlığı 25 °C

184.5 48.5°C

1.2990- 1.3005 1.496

Buhar Basıncı, mmHg

18°C’de    218

20°C’de    238

22°C’de    261

24°C’de    285

25°C’de    295

26°C’de    311

30°C’de    367

35°C’de    450

İsofluran buhar basıncının tayini:

Logıo P_vap= A + B/T    A= 8.056

B=-1664.58 T= °C+273.16 (Kelvin)

37°C’de ayrılma koefisvonları:

Su/gaz    0.61

Kan/gaz    1.43

Yag/gaz    90.80

25°C’de kauçuk ve

Kauçuk borular/gaz

Butilli kauçuk/gaz

Polivinilklorür/gaz

Polİetilen/gaz

Poliüreten/gaz

Poliolefin/gaz

plastik için ayrılma koefisvonları:

62.0

75.0

110.0

2.0    (yaklaşık)

1.4 (yaklaşık)

1.1    (yaklaşık)

Butil asetat/gaz    2.5 (yaklaşık)

Gaz kromotografisi ile saflık %99.9’dan daha iyidir. Oksijen ve nitröz oksitte alev alırlık:

23°C ve 9 jül/saniye’de    Alev almaz.

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Genel Anestezik ATC kodu: N01AB06

İndüksiyon ve özellikle uyamş hızlıdır. Hafif keskinliği gaz indüksiyon hızını smırlandınrsa da, salivasyon veya trakeo-bronsiyal sekresyonlarda stimülasyon görülmez. Farengeal ve larengeal refleksler çabuk kaybolur. Anestezi seviyeleri isofluran ile çabuk değişir. Kalp ritmi stabil kalır. Anestezi derinliği arttıkça spontan solunum deprese olur. Solunum yakından takip edilmeli ve gerekirse yardım sağlanmalıdır.

İndüksiyon esnasında kan basıncında, cerrahi stimülasyonla normale dönen düşüş olur.

İdame esnasında anestezinin derinliği ile direkt alakalı olarak, periferal vazodilatasyondan dolayı kan basıncında düşme eğilimi olur ama kardiyak ritm stabil kalır. Kontrollü solunum ve normal PaCÛ2 ile kardiyak debi, artan anestezi derinliğine rağmen idame etmeye eğilimlidir. Bunun primer nedeni kalp hızının artarak vuruş hacmindeki azalmayı kompanse etmesidir. Spontan solunumla birlikte oluşan hiperkapni kalp hızını artırabilir ve kalp debisi uyanıklık düzeylerine yükselir.

Hafif isofluran anestezisi esnasında serebral kan akışında değişiklik olmaz ama daha derin seviyelerde yükselmeye meyil eder. Serebrospinal sıvı basıncındaki artışlar, hastanın anesteziden önce veya sonra hiperventile edilmesi ile önlenebilir veya tersine çevrilebilir.

Elektroensefalografık değişimler ve konvülsiyonlar isofluran ile oldukça seyrektir. Genellikle isofluran diğer volatil anestezikleri ile görülenlere benzer bir EEG (elektroensefalografi) patemi meydana getirir.

İsofluramn miyokardiyumu adrenaline karşı hassas hale getirme etkisi, enflurandan daha azdır. Sınırlı veriler, isofluran ile anestezi yapılan hastalarda, 1:200,000 adrenalin çözeltisinin 50 ml’ye kadar olan subkütan infıltrasyonunun ventriküler aritmiye neden olmadığını ortaya koymaktadır.

Normal seviyelerdeki anestezide bazı intraabdominal operasyonlar için kas gevşemesi yeterli olabilir fakat daha fazla gevşeme gerekli olduğunda küçük dozlardaki intravenöz kas gevşeticileri kullanılabilir.

İsofluran bütün bilinen kas gevşeticilerin etkisini güçlendirir. Özellikle en çok non-depolarizan ajanları etkiler.

Neostigmin non-depolarizan adale relaksanlarının etkisini tersine çevirir ama isofluranın relaksan etkileri üzerine tesiri yoktur. Yaygın olarak kullanılan bütün adale relaksanları isofluran ile uyumluluk gösterir.

İsofluran genel anestezinin indüksiyon ve idamesinde kullanılabilir. Sezaryen dışında hamilelik veya obstetrik anestezideki yerini belirleyecek yeterli veri bulunmamaktadır.

İsofluran’ın bilinen metabolitlerinin, non-toksik veya toksik konsantrasyonlarının çok altında bulunduğu tespit edilmiştir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

İnsan vücudunda kısmen küçük bir isofluran metabolizması oluşmaktadır. Postoperatif periyotta isofluranın sadece % 0.17’si üriner metabolitler olarak bulunur. Serum inorganik florür pik değerleri ortalaması genellikle 5 pmol/litre’den azdır ve anesteziden 4 saat sonra oluşup, 24 saat içinde normal değerlere döner.

İsofluran uygulamasından sonra renal hasar izlerine rastlanmamıştır.

MAK fMinimum Alveolar Konsantrasyonu):

% 70N₂O

% 0.56 % 0.50 % 0.37

Yaş    %    100 Oksijen

0- 1 Aylık    % 1.60 (yeni doğan)

1- 6 aylık    % 1.87

6-12 aylık    % 1.80

26 ±4    %    1.28

44 ±7    %    1.15

64 ±5    %    1.05

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

İsofluran’m anestezik konsantrasyonlarına tekrarlı maruziyetten sonra hayvanlar üzerinde üreme çalışmaları yürütülmüştür. Farelere insan dozunun 6 katı kadar dozda isofluran verildiğinde, isofluran anestezisinin olası bir fetotoksik etkisinin olduğu gösterilmiştir. Tavşanlarla yapılan çalışmalar fertilite, gebelik veya doğum veya yavrunun yaşama yeteneği üzerine bir etki göstermemiştir. Teratojenite izi ortaya çıkmamıştır. Tavşanlardaki karşılaştırmalı deneyler benzer negatif sonuçlar doğurmuştur.

Hamile kadınlarda yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar olmadığı için bu çalışmaların insanla olan ilişkisi bilinmemektedir. Gebelikte güvenilirlik saptanmamıştır. Fakat gebelik sırasında anestezi için kullanılan ajanın herhangi bir spesifik yan etkisinden şüphelenilecek bir neden bulunmamaktadır. Gebelik dönemine giren hastalarda isofluran ve diğer inhalasyon ajanlarıyla gerçekleştirilen anestezi sonrası kan kayıpları karşılaştırılabilirdir.

Sezaryen dışında obstetrik anestezide isofluranın güvenliliğini göstermek için yeterli bir veri elde edilmemiştir.

Tiroid Kanseri En sık görülen tiroid kanseri türü olan papiller tiroid kanseri, tüm tiroid kanserlerinin yaklaşık %70'ini oluşturur.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.