5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antimigren preparatları/Ergot Alkoloidleri

ATC kodu: N02CA52

Ergotamin vasküler düz kas üzerinde tonik bir etkiye sahiptir ve özellikle dış karotis ağında arteriyal monoaminerjik reseptörler (NA ve HT) için özel bir çekime sahiptir. Ergotamin, alfa-adrenerjik ve 5-HT reseptörlerini stimüle ederek vazokonstriksiyona neden olabilir. Birkaç alt serotoninerjik reseptör türü için orta ila yüksek afiniteye sahip olmakla birlikte, migren üzerindeki yararlı etkisi esas olarak 5-HT1B ve 5-HT1D reseptörlerindeki agonist etkisine bağlıdır.

Kafein ergotaminin bağırsak emilimini arttırır (aşağıya bakınız). Ayrıca, 100 mg'dan yüksek dozda kafein ek bir analjezik etki gösterebilir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Ergotamin

Emilim:

Ergotamin, oral uygulamayı takiben hızla emilir. Maksimum plazma konsantrasyonlarına,

uygulamadan 1,5 - 2 saat sonra ulaşılır.

Trityumla [H] işaretlenmiş ergotamin kullanılarak yapılan çalışmalar, oral dozun % 62'sinin gastrointestinal kanaldan emildiğini göstermektedir. Maksimum plazma konsantrasyonlarına uygulamadan yaklaşık 2 saat sonra ulaşılır.

Bir veya daha fazla tıbbi ürünle etkileşime girme sonucu ortaya çıkabilecek plazma kafein konsantrasyonlarında olası bir artış, ergotamin emiliminde bir artışa neden olabilir. Kafein önemli ölçüde CYP1A2 tarafından metabolize edilir ve enzim aktivitesini arttıran veya azaltan tıbbi ürünler kafeinin metabolik klirensini etkileyebilir.

Dağılım:

Ağız yoluyla biyoyararlanımı % 62 ± 3'tür. Tıbbi ürün dokuya yüksek afinite gösterir. Ergotaminin proteinlere bağlanma oranı yaklaşık % 98'dir. Ana ilacın mutlak biyoyararlanımı, oral uygulamayı takiben yaklaşık % 2 ve rektal uygulamayı takiben yaklaşık % 5'tir.

Biyotransformasyon:

Ergotamin, karaciğerde geniş kapsamlı olarak metabolize edilir ve CYP3A4 enzim sisteminin bir substratıdır. Ergotaminin terapötik etkilerinin kısmen, aktif metabolitlerine bağlı olduğu öne sürülmüştür.

Eliminasyon:

Ana ilaç ve metabolitler esas olarak safra ile atılır. Plazma eliminasyonu, sırasıyla 2.7 ve 21

saatlik alfa ve beta yarı ömürleri ile iki aşamada gerçekleşir.

İdrarda eliminasyon düşüktür (% 4,3 ± 0,4). İlaç öncelikli olarak safra yolu ve dışkı yollarıyla atılır.

Kafeinin eklenmesi kana atılımı hızlandırır ve gastrik emilimi % 44 oranında artırır. Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum:

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum ile ilgili bir veri yoktur.

Kafein

Emilim:

Oral uygulamayı takiben, kafein gastrointestinal kanaldan hızla ve neredeyse tamamen absorbe edilir ve 175 mg oral uygulama sonrasında ulaşılan maksimum konsantrasyonlar 5 ile 10 mcg/ml arasındadır. Uygulama sonrası 15 ila 120 dakika arasında maksimum plazma konsantrasyonlarına ulaşılır.

Dağılım:

Kafein, plazma proteinine % 35 oranında bağlanır. Vücuttaki kafeinin doku dağılımı, beyin- omurilik sıvısı, anne sütü, tükürük ve sperm de dahil olmak üzere nispeten aynıdır. Dağılım hacmi yaklaşık 0,7 I/kg'dır. Kafein, plasental bariyeri geçer.

Biyotransformasyon:

Kafein çoğunlukla CYP1A2 tarafından paraksantinine metabolize edilir. Paraksantin, demetilasyon ve hidroksilasyon yoluyla sırayla urasil ve ürik asit türevlerine metabolize olur. Plazma eliminasyon yarı ömrü yaklaşık 3,5 saattir.

Eliminasyon:

Metabolitler ağırlıklı olarak idrarla atılır. Sigara ile kafein klirensi artar.

Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum:

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum ile ilgili bir veri yoktur.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Üreme toksisitesi

Ergotamin + kafein (1:100) kombinasyonu sıçanlarda ve tavşanlarda herhangi bir teratojenik potansiyel sergilememiştir. Maternotoksik oral ergotamin dozlarında, test edilen hayvanlarda gelişimsel toksisite (örneğin; fetal ağırlığın azalması, iskeletin geç kemikleşmesi veya prenatal mortalitenin artması) gözlenmiştir.

Bu gözlem uterustaki damarların uzamış vazokonstriksiyon ve/veya ergotamin kaynaklı artmış uterus tonusunun neden olduğu utero-plasental kan akışında azalma ile ilişkilendirilmiştir.

Hayvanlarda yapılan çalışmalar sırasında kafeinin ancak çok yüksek dozlarda teratojenik etkiye sahip olduğu görülmüştür.

Mutajenite

Kombinasyon tedavisi olarak ergotamin ve kafein için mutajenite çalışmaları yapılmamıştır.

In vivo modeller önemli bir genotoksik etki göstermemiştir.

Çeşitli genetik toksisite çalışmalarının genel sonuçları, kafeinin, insanlarla ilgili maruz kalma

seviyelerinde hiçbir genotoksik potansiyele sahip olmadığını göstermektedir.

Karsinojenite

Ergotamin veya ergotamin/kafein kombinasyonlarının kanserojen potansiyelini değerlendiren herhangi bir çalışma bulunmamaktadır.

Rodentler üzerinde yapılan çalışmalar, kafeinin herhangi bir kanserojen etkisini

göstermemektedir.

Astım Astımlı kişilerin akciğerlerindeki hava boruları (bronşlar) hassastır. Bu kişiler belirli tetikleyici faktörlere maruz kaldıklarında, hava boruları nefes almalarını güçleştirecek şekilde daralır.

Doğum Sonrası Depresyonu Doğum sonrası depresyonu, doğumdan sonra her on kadından biri tarafından tecrübe edilen stresli bir durumdur.