SANSET 250 mg 14 film tablet Kısa Ürün Bilgisi

{ Siprofloksasin }

Enfeksiyona Karşı Kullanılan (Antienfektif) İlaçlar > RİFAMPİSİN/RİFAMİSİN > Siprofloksasin
Sanovel İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş. | 30 December  1899
SANSET 250 mg 14 film tablet arşivdeki ilaç prospektüsü SANSET 250 mg 14 film tablet Kısa Ürün Bilgisi Adobe PDF Dosyası
ilaç hakkında iletişim Facebook da Paylaş Twitter da Paylaş

1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

SANSET 250 mg film tablet

2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde

Bir film tablet 250 mg siprofloksasin eşdeğeri 291,5 mg siprofloksasin hidroklorür monohidrat içerir.

Yardımcı maddeler

  • Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.


    3.   FARMASÖTİK FORMU

Film tablet

Sarımtrak beyaz renkli, yuvarlak, çentiksiz, film kaplı tabletler


  • 4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

    • 4.1. Terapötik endikasyonlar

      Kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi ve komplike olmayan üriner enfeksiyonlarda alternatif tedavi seçeneklerinin varlığında ciddi yan etki riski nedeniyle kullanılmamalıdır. Buna ilave olarak üriner enfeksiyonlarda antibiyogramla duyarlık kanıtlanması gerekmektedir.

      SANSET 250 mg film tablet, aşağıdaki endikasyonların tedavisinde endikedir. (Bkz. Bölüm 4.4 ve 5.1).

      Tedaviye başlamadan önce siprofloksasine direnç ile ilgili mevcut bilgiler üzerinde özellikle durulmalıdır. Antibakteriyel ajanların uygun kullanımı ile ilgili resmi kılavuzlar göz önünde bulundurulmalıdır.

      Yetişkinler

      • • Gram-negatif bakterilere bağlı alt solunum yolu enfeksiyonları

      • -    Kronik obstrüktif akciğer hastalığı alevlenmeleri (Bkz. Bölüm 4.4)

      • -    Kistik fibröz veya bronşektazide bronko-pulmoner enfeksiyonlar

      • -   Pnömoni

      • • Kronik süpüratif otitis media (Bkz. Bölüm 4.4)

      • - Özellikle Gram-negatif bakterilere bağlı olduğunda kronik sinüzitin akut alevlenmeleri (Bkz.

      Bölüm 4.4)

      • •  İdrar yolu enfeksiyonları

      • - Komplike olmayan idrar yolu enfeksiyonları (Bkz. Bölüm 4.4)

      • - Komplike idrar yolu enfeksiyonları

      • - Piyelonefrit

      • •  Genital sistem enfeksiyonları

      • -    Duyarlı Neisseria gonorrhoeae’ye bağlı gonokokal üretrit ve servisit

      • -    Duyarlı Neisseria gonorrhoeae’ye bağlı olgular dahil epididimo-orşit

      • -    Duyarlı Neisseria gonorrhoeae’ye bağlı olgular dahil pelvik inflamatuar hastalık

      • -    Prostatit

      • •  Gastrointestinal kanal enfeksiyonları (örn. seyahat diyaresi)

      • • İntra-abdominal enfeksiyonlar

      • • Gram-negatif bakterilerden ileri gelen deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

      • • Malign otitis externa (Bkz. Bölüm 4.4)

      • • Kemik ve eklem enfeksiyonları

      • • Neisseria meningitidis’e bağlı invaziv enfeksiyonların 18 yaş üzeri profilaksisi

      • •  Solunum yolu şarbonu (maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi)

      Siprofloksasin, bakteriyel enfeksiyon kaynaklı olduğu düşünülen nötropenik ateş hastaların tedavisinde de kombinasyon tedavisinde kullanılabilir.

      Çocuklar ve ergenler:

      • • Pseudomonas aeruginosa’dan ileri gelen kistik fibrözde bronko-pulmoner enfeksiyonlar (klinik çalışmaların yapıldığı yaş aralığı: 5-17 yaş)

      • • Komplike idrar yolları enfeksiyonları ve piyelonefrit, etken hassasiyeti gösterilmesi durumunda diğer alternatifler uygun olmadığında, (klinik çalışmaların yapıldığı yaş aralığı: 117 yaş)

      • •  Solunum yolu şarbonu (maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi)

      Siprofloksasin,  gerekli görülmesi halinde çocuklarda ve ergenlerde görülen  şiddetli

      enfeksiyonların tedavisi için diğer ajanların kullanılamadığı durumlarda kullanılabilir.

      4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

      Dozaj endikasyona, enfeksiyonun şiddetine ve yerine, neden olan organizmaların siprofloksasine duyarlılığına, hastaların böbrek fonksiyonlarına ve çocuklar ile ergenlerde vücut ağırlığına göre belirlenir.

      Tedavi süresi, hastalığın şiddeti ile klinik ve bakteriyolojik seyre dayanır.

      Bazı bakterilerin (örn. Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter veya Staphylococci) neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde, daha yüksek siprofloksasin dozları ve diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulama gerekli olabilir.

      Bazı enfeksiyonların (örn. pelvik inflamatuar hastalık, intra-abdominal enfeksiyonlar, nötropenik hastalardaki enfeksiyonlar ve kemik ile eklem enfeksiyonları) tedavisi de, dahil olan patojenlere bağlı olarak diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulama gerektirebilir.

      Yetişkinler

      Endikasyonlar

      mg olarak günlük doz

      Toplam tedavi süresi (potansiyel olarak siprofloksasin ile ilk parenteral tedavi dahil)

      Alt solunum yolu enfeksiyonları

      • - Kistik fibröz veya bronşektazide bronko-pulmoner enfeksiyonlar

      • - Pnömoni

      (Bkz. Bölüm 4.4)

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      7 ila 14 gün

      İdrar yolu enfeksiyonları (Bkz. Bölüm 4.4)

      Komplike idrar yolu enfeksiyonları

      Günde iki kez 500 mg

      7 gün

      Piyelonefrit

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      En az 10 gün, bazı spesifik durumlarda (abse gibi) 21 günden daha uzun bir süre devam edilebilir

      Genital sistem

      enfeksiyonları

      Gonokokal üretrit ve servisit

      Tek doz olarak 500 mg

      1 gün (tek doz)

      Epididimo-orşit ve pelvik inflamatuvar hastalık

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      En az 14 gün

      Prostatit

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      2 ila 4 hafta (akut) ile 4 ila 6 hafta (kronik)

      Gastrointestinal kanal enfeksiyonları ve intra-abdominal enfeksiyonlar

      Shigella dysenteriae tip1 dışındaki Shigella türleri dahil bakteriyel patojenlerin neden olduğu diyare ve şiddetli seyahat diyaresinin ampirik tedavisi

      Günde iki kez 500 mg

      1 gün

      Shigella dysenteriae tip1’in neden olduğu diyare

      Günde iki kez 500 mg

      5 gün

      Vibrio cholerae’nın neden olduğu diyare

      Günde iki kez 500 mg

      3 gün

      Tifo ateşi

      Günde iki kez 500 mg

      7 gün

      Gram-negatif bakterilerden kaynaklanan intra-abdominal enfeksiyonlar

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      5 ila 14 gün

      Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      7 ila 14 gün

      Kemik ve eklem enfeksiyonları

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      En fazla 3 ay

      Bakteriyel enfeksiyon kaynaklı olduğu düşünülen ateşli nötropenik hastalıklar Siprofloksasin, resmi kılavuzlar doğrultusunda uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulanmalıdır.

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      Tedaviye, tüm nötropeni periyodu süresince devam edilmelidir.

      Neisseria meningitidis’e bağlı invaziv enfeksiyonların profilaksisi

      Tek doz olarak 500 mg

      1 gün (tek doz)

      Klinik açıdan uygun olduğunda oral yoldan tedavi alabilecek bireyler için solunum yolu şarbonuna maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi İlacın uygulanmasına şüpheli veya doğrulanmış maruziyetten sonra mümkün olan en kısa süre içinde başlanmalıdır.

      Günde iki kez 500 mg

      Bacillus anthracis maruziyetinin doğrulanmasından itibaren 60 gün

      Uygulama sıklığı ve süresi Bkz. Bölüm 4.2.

      Uygulama şekli

      Ağız yoluyla uygulanır.

      Tabletler bir miktar sıvı ile bütün olarak yutulur.

      Yemek zamanlarından bağımsız olarak alınabilir. Aç karnına alındığında etken madde daha hızlı absorbe edilir. Bu durumda, tabletler süt ürünleri ya da mineral takviyesi içeceklerle (örn. süt, yoğurt, kalsiyum takviyeli portakal suyu) birlikte alınmamalıdır. (Bkz. Bölüm 4.5).

      Hastalığın şiddetine bağlı veya diğer nedenlerle tablet alamayan hastalara intravenöz formda siprofloksasin verilmesi önerilir (örn. hastaya enteral beslenme uygulanıyorsa). İntravenöz uygulamadan sonra tedavi oral yolla sürdürülebilir.

      Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

      Böbrek yetmezliği:

      Böbrek fonksiyonları bozulmuş hastalar için önerilen başlangıç ve idame dozları:

      Kreatinin Klirensi [mL/dak./1,73 m2]

      Serum Kreatinin [µmol/L]

      Oral Doz [mg]

      >60

      <124

      Bkz. Genel Doz.

      30-60

      124 ila 168

      12 saatte bir 250-500 mg

      <30

      >169

      24 saatte bir 250-500 mg

      Hemodiyaliz tedavisi alan hastalar

      >169

      24 saatte bir 250-500 mg (diyaliz sonrası)

      Periton diyalizi tedavisi alan hastalar

      >169

      24 saatte bir 250-500 mg

      Renal bozukluğu olan çocuklarda doz çalışması yapılmamıştır.

      Karaciğer yetmezliği:

      Karaciğer fonksiyonları bozulmuş olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.

      Hepatik bozukluğu olan çocuklarda doz çalışması yapılmamıştır.

      Pediyatrik popülasyon:

      Endikasyonlar

      mg olarak günlük doz

      Toplam tedavi süresi (potansiyel olarak siprofloksasin ile ilk parenteral tedavi dahil)

      Kistik fibröz

      Doz başına en fazla 750 mg ile günde iki kez 20 mg/kg vücut ağırlığı

      10 ila 14 gün

      Komplike idrar yolları enfeksiyonları ve piyelonefrit

      Doz başına en fazla 750 mg ile günde iki kez 10 mg/kg ila 20 mg/kg vücut ağırlığı

      10 ila 21 gün

      Klinik açıdan uygun olduğunda oral yoldan tedavi alabilecek bireyler için solunum yolu şarbonuna maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi İlacın uygulanmasına şüpheli veya doğrulanmış maruziyetten sonra mümkün olan en kısa süre içinde başlanmalıdır.

      Doz başına en fazla 500 mg ile günde iki kez 10 mg/kg ila 15 mg/kg vücut ağırlığı

      Bacillus anthracis maruziyetinin doğrulanmasından itibaren 60 gün

      Diğer şiddetli enfeksiyonlar

      Doz başına en fazla 750 mg ile günde iki kez 20 mg/kg vücut ağırlığı

      Enfeksiyon tipine göre

      Geriyatrik popülasyon:

      4.3. Kontrendikasyonlar

      • Siprofloksasin veya diğer kinolonlara ya da ürünün herhangi bir bileşenine (Bkz. Bölüm

    6.1) karşı aşırı duyarlılık

    • 4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

      Epidemiyolojik çalışmalar, florokinolon kullanımından sonra özellikle yaşlı popülasyonda aort anevrizması ve diseksiyonu riskinde artış olduğunu bildirmektedir.

      Bu nedenle florokinolonlar, aile öyküsünde anevrizma hastalığı pozitif olan hastalarda, önceden aort anevrizması ve/veya aort diseksiyonu teşhisi konulan hastalarda, aort anevrizması ve diseksiyonu için diğer risk faktörlerini ya da predispozan durumları içeren hastalarda (örn. Marfan sendromu, vasküler Ehlers-Danlos sendromu, Takayasu arteriti, dev hücreli arterit, Behçet hastalığı, hipertansiyon, bilinen ateroskleroz) sadece dikkatli bir yarar/risk değerlendirmesi yapıldıktan sonra ve diğer terapötik seçenekler göz önüne alındıktan sonra kullanılmalıdır.

      Ani karın, göğüs veya sırt ağrısı durumunda, hastalara acil servise derhal başvurmaları tavsiye edilmelidir.

      Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dahil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlar

      SANSET dahil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas-iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veya enflamasyon, karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kas güçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişme gibi) atralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetli baş ağrısı ve konfüzyon) (Bkz. Bölüm 4.8).

      Bu reaksiyonlar, SANSET başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonları yaşamıştır.

      Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda SANSET derhal kesilmelidir. Ayrıca, florokinolonlarla bağlantılı olarak bu ciddi advers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda SANSET dahil florokinolonların kullanımından kaçınılmalıdır.

      Kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi, kronik sinüzitin akut alevlenmeleri, kroniksüpüratif otitis media, malign otitis externa ve komplike olmayan üriner sistemenfeksiyonları

      Kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi, kronik sinüzitin akut alevlenmeleri, kronik süpüratif otitis media, malign otitis externa ve komplike olmayan üriner enfeksiyonlarda diğer tedavi seçeneklerinin başarısız olduğu durumlarda kullanılabilir. Buna ilave olarak üriner enfeksiyonlarda antibiyogramla duyarlılık kanıtlanması gerekmektedir.

      Endikasyonlar

      mg olarak günlük doz

      Toplam tedavi süresi (potansiyel olarak siprofloksasin ile ilk parenteral tedavi dahil)

      Alt solunum yolu enfeksiyonları

      - Kronik obstrüktif akciğer hastalığı alevlenmeleri

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      7 ila 14 gün

      Üst solunum yolu enfeksiyonları

      Kronik sinüzitin akut alevlenmeleri

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      7 ila 14 gün

      Kronik süpüratif otitis media

      Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

      7 ila 14 gün

      Malign otitis externa

      Günde iki doz 750 mg

      28 gün ile 3 ay arası

      Komplike olmayan idrar yolu enfeksiyonları

      Günde iki kez 250 mg ila 500 mg

      3 gün

      Pre-menopozal kadınlarda tek doz 500 mg kullanılabilir

      Şiddetli enfeksiyonlar ve/veya gram pozitif ya da anaerobik bakterilere bağlı şiddetli enfeksiyonlar

      Siprofloksasin monoterapisi, şiddetli enfeksiyonların ve Gram-pozitif veya anaerobik patojenlerin neden olduğu enfeksiyonların tedavisi için uygun değildir. Bu tip enfeksiyonlarda SANSET, diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulanmalıdır.

      Streptokokal Enfeksiyonlar (Streptococcus pneumoniae dahil)

      SANSET, etkililiği yetersiz olduğundan dolayı streptokokal enfeksiyonların tedavisinde önerilmez.

      Genital sistem enfeksiyonları

      Gonokokal üretrit, servisit, epididimo-orşit ve pelvik inflamatuvar hastalıklar florokinolona dirençli Neisseria gonorrhoeae izolatlarından kaynaklanabilir. Bu yüzden SANSET, gonokokal üretrit veya servisit tedavisinde sadece siprofloksasine dirençli Neisseria gonorrhoeae dışlanabildiğinde uygulanmalıdır.

      Epididimo-orşit ve pelvik inflamatuvar hastalıklar için, ampirik siprofloksasin sadece siprofloksasine dirençli Neisseria gonorrhoeae dışlanamazsa uygun başka bir antibakteriyel ajan (örn. bir sefalosporin) ile kombinasyon halinde düşünülmelidir. Üç günlük tedavi sonucunda klinik iyileşme sağlanamadıysa tedavi yeniden değerlendirilmelidir.

      Üriner sistem enfeksiyonları

      İdrar yolları enfeksiyonlarında en yaygın ilişkili patojen olan Escherichia coli’nin florokinolonlara direnci yaşanılan bölgeye göre farklılık gösterir. Reçete eden hekimlerin lokal olarak bölgelerindeki Escherichia coli’nin florokinolonlara direnç prevalansını dikkate almaları tavsiye edilmektedir.

      Pre-menopozal kadınlarda komplike olmayan idrar yolu enfeksiyonlarında kullanılabilen tek doz SANSET’in, uzun tedavi süresindense daha düşük etkililik ile ilişkili olması beklenmektedir. Bu Escherichia coli’nin kinolonlara karşı gittikçe artan direnç düzeyi açısından daha fazla dikkate alınmalıdır.

      İntra-abdominal enfeksiyonlar

      Siprofloksasinin, cerrahi sonrası intra-abdominal enfeksiyonlardaki etkililiği ile ilgili sınırlı veriler bulunmaktadır.

      Seyahat ishali

      Seyahat edilen ülkelerdeki ilgili patojenlerde bulunan siprofloksasine dirence ilişkin bilgiler göz önüne alınmalıdır.

      Kemik ve eklem enfeksiyonları

      SANSET mikrobiyolojik sonuçlara bağlı olarak diğer antimikrobiyal ajanlar ile kombinasyon şeklinde birlikte kullanılmalıdır.

      Solunum yolu şarbonu

      İnsanlarda kullanımı, in-vitro duyarlılık verilerine ve insanlardaki sınırlı verilerle birlikte hayvanlardan elde edilen deneysel verilere dayanmaktadır. Tedavi eden hekimler, şarbon tedavisi ile ilgili ulusal ve/veya uluslararası konsensüs dokümanlarına başvurmalıdır.

      Çocuklar ve ergenler

      Siprofloksasinin çocuklar ve adolesanlardaki kullanımı mevcut resmi kılavuzları izlemelidir. Siprofloksasin tedavisine, sadece çocuklar ve adolesanlarda kistik fibrozis ve/veya ağır enfeksiyonların tedavisinde deneyimli hekimler tarafından başlanmalıdır.

      Siprofloksasinin gelişmemiş hayvanların ağırlık taşıyan eklemleri üzerinde artropatiye neden olduğu gösterilmiştir. Çocuklarda siprofloksasin kullanımı ile ilgili olarak yapılan randomize, çift kör bir çalışmadan elde edilen güvenlilik verileri (siprofloksasin: n=335, ortalama yaş = 6,3 yıl; komparatörlar: n=349, ortalama yaş = 6,2 yıl; yaş aralığı = 1 ila 17 yıl), +42. gün %7,2 ila %4,6 değerinde ilaçla ilgili olduğundan şüphelenilen artropati insidansı (eklemle ilgili klinik belirti ve semptomlardan farklı) ortaya çıkarmıştır. Bir yıllık takip itibariyle ilaçla ilgili artropati insidansı sırasıyla %9,0 ve %5,7 olmuştur. Zamanla şüpheli ilaçla ilgili artropati olgularındaki artış, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Eklem ve/veya çevre doku ile ilgili olası advers olaylardan dolayı tedaviye, sadece dikkatli bir fayda/risk değerlendirmesinden sonra başlanmalıdır (Bkz. Bölüm 4.8).

      Kistik fibrozisde bronko-pulmoner enfeksiyonlar

      Klinik çalışmalarda 5 -17 yaş arası çocuklar ve gençler dahil edilmiştir. 1 yaş ve 5 yaş arası çocukların tedavisinde daha sınırlı deneyim mevcuttur.

      Komplike üriner sistem enfeksiyonları ve piyelonefrit

      İdrar yolu enfeksiyonları için siprofloksasin tedavisi diğer tedaviler kullanılamaz olduğunda göz önünde bulundurulmalıdır ve mikrobiyolojik sonuçlara dayalı olmalıdır. Klinik çalışmalarda 1-17 yaş arası çocuklar ve gençler dahil edilmiştir.

      Diğer spesifik şiddetli enfeksiyonlar

      Resmi kılavuzlar doğrultusunda veya diğer tedaviler kullanılamadığında dikkatli bir fayda-risk değerlendirmesinin ardından ya da konvansiyonel tedavi başarısız olduktan sonra ve mikrobiyolojik dokümantasyon SANSET kullanımını gerekçelendirebildiğinde diğer şiddetli enfeksiyonlarda kullanılabilir.

      Yukarıda bahsedilenler dışındaki spesifik şiddetli enfeksiyonlar için siprofloksasin kullanımı, klinik çalışmalarda değerlendirilmemiş olup bununla ilgili klinik deneyim sınırlıdır. Dolayısıyla bu enfeksiyonların görüldüğü hastalar tedavi edilirken dikkatli olunmalıdır.

      Aşırı duyarlılık

      Bazı durumlarda ilk uygulamadan sonra anafilaksi ve anafilaktoid reaksiyonları da içerebilen aşırı duyarlılık ve alerjik reaksiyonlar hemen ortaya çıkabilir (Bkz. Bölüm 4.8) ve yaşamı tehdit edici olabilir.

      Bu gibi durumlarda SANSET kesilmeli ve uygun tıbbi tedavi uygulanmalıdır.

      Kas-iskelet sistemi

      SANSET, genelde kinolon tedavisi ile ilgili tendon hastalığı/bozukluğu öyküsü görülen hastalarda kullanılmamalıdır. Yine de çok nadir durumlarda, neden olan organizmanın mikrobiyolojik dokümantasyonunun ve risk/fayda dengesinin değerlendirilmesinin ardından, mikrobiyolojik verilerin siprofloksasin kullanımını gerekçelendirebildiği yerlerde özellikle standart tedavi başarısız olduğunda veya bakteriyel direnç var ise bazı şiddetli enfeksiyonların tedavisi için bu hastalara SANSET reçete edilebilir.

      SANSET ile, tedavinin ilk 48 saati içerisinde dahi bazen bilateral olabilen tendinit ve tendon kopması (özellikle aşil tendonu) meydana gelebilir. Tendon inflamasyonu ve kopması, siprofloksasin tedavisi bırakıldıktan sonra birkaç aya kadar dahi meydana gelebilir. Bu tendinopati riski, yaşlı hastalarda veya eş zamanlı olarak kortikosteroidlerle tedavi edilen hastalarda artabilir (Bkz. Bölüm 4.8).

      Herhangi bir tendinit belirtisi görüldüğünde (örn. ağrılı şişlik, inflamasyon), siprofloksasin tedavisi bırakılmalıdır. Etkilenen bacağın dinlendirilmesine özen gösterilmelidir.

      Myasthenia Gravis’in şiddetlenmesi:

      Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullanan myasthenia gravisli hastalarda, ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan pazarlama sonrası bildirilen ciddi advers olaylar florokinolonla ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde myasthenia gravis bulunan hastalar florokinolon kullanımından kaçınmalıdır (Bkz. Bölüm 4.8).

      Görme bozuklukları

      Görme bozukluğu başlarsa veya gözlerde herhangi bir etki hissedilirse, derhal göz doktoruna başvurulmalıdır.

      Kardiyak bozukluklar

      Uzun QT sendromu / Torsades de Pointes’e neden olabilen ilaçlar ile birlikte kullanıldığında uzun QT sendromu veya Torsades de Pointes oluşma riskini arttırabilir. Bu nedenle bu tür ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

      QT aralığının uzamasına neden olabilecek bilinen risk faktörleri olan hastalarda, siprofloksasin dahil florokinolon kullanılırken dikkatli olunmalıdır. Örneğin;

      • • Kongenital uzun QT sendromu

      • • QT aralığının uzamasına neden olabilecek ilaçların (ör. eşzamanlı kullanım sınıf IA veya III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler) eş zamanlı kullanımı

      • • Düzeltilmemiş elektrolit dengesizliği (ör. Hipokalemi, hipomagnezemi)

      • • Kardiyak hastalıklar (ör. kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü, bradikardi)

      Yaşlı hastalar ve kadınlar QTc uzatan ilaçlara karşı daha hassas olabilir. Bu nedenle bu popülasyonda siprofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlar kullanılırken dikkatli olunmalıdır (Bkz. Bölüm 4.2, 4.5, 4.8, 4.9).

      Hipoglisemi

      Diğer kinolonlar ile olduğu gibi, hipoglisemi en sık olarak diyabetik hastalarda, özellikle yaşlı popülasyonda bildirilmiştir. Tüm diyabetik hastalarda kan glukoz düzeyinin dikkatle izlenmesi önerilmektedir (Bkz. Bölüm 4.8).

      Gastrointestinal sistem

      Tedavi sırasında veya sonrasında (tedaviden sonraki birkaç hafta dahil) şiddetli ve persistan diyare meydana gelmesi, acil tedavi gerektiren antibiyotik ile ilişkili koliti (ölümcül sonuçları olabilen hayatı tehdit edici durum) gösterebilir (Bkz. Bölüm 4.8). Bu tip durumlarda SANSET derhal bırakılmalı ve uygun tedaviye başlanmalıdır. Bu durumda anti-peristaltik ilaçlar kontrendikedir.

      Fotosensitivite

      Siprofloksasinin ışık duyarlılığı reaksiyonlarına neden olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle SANSET alan hastalar doğrudan gün ışığına veya UV ışığına maruz bırakılmamalıdır. (Bkz. Bölüm 4.8).

      Santral sinir sistemi (SSS)

      Diğer florokinolonlarda olduğu gibi siprofloksasinin de nöbetleri tetiklediği veya nöbet eşiğini düşürdüğü bilinmektedir.

      Status epilepticus vakaları bildirilmiştir. SANSET, nöbete yatkınlığı bulunan santral sinir sistemi bozukluğu olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Nöbet oluşması halinde, SANSET kesilmelidir (Bkz. Bölüm 4.8).

      Siprofloksasinin ilk defa uygulanmasından sonra dahi psikiyatrik reaksiyonlar oluşabilir. Nadir vakalarda depresyon veya psikotik reaksiyonlar, intihar fikrine/düşüncelerine ve intihara teşebbüs veya intihar etmeye kadar gidebilir. Hastanın bu reaksiyonlardan herhangi birini geliştirmesi durumunda, SANSET kesilmelidir.

      Siprofloksasin alan hastalarda parestezi, hipoestezi, disestezi veya zayıflık ile sonuçlanan duyusal veya sensorimotor polinöropati vakaları bildirilmiştir. Geri dönüşsüz durumların gelişmesini önlemek amacıyla ağrı, yanma, karıncalanma, uyuşma ve/veya halsizlik dahil nöropati semptomları görülen hastalarda SANSET tedavisi bırakılmalıdır. (Bkz. Bölüm 4.8).

      Renal ve üriner sistem

      Siprofloksasinin kullanımıyla ilişkili kristalüri bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Siprofloksasin alan hastalar bol su içmeli ve idrarın aşırı alkali olmasından kaçınılmalıdır.

      Böbrek fonksiyon bozukluğu

      SANSET, büyük oranda böbreklerden atıldığından, siprofloksasin birikiminden dolayı advers ilaç reaksiyonlarında bir artıştan kaçınmak için böbrek fonksiyonu bozulmuş hastalarda doz ayarlaması gereklidir (Bkz. Bölüm 4.2).

      Yaşlı hastalarda renal fonksiyon azaldığı için doz ayarlamasına dikkat edilmelidir. Renal ve hepatik fonksiyon bozukluğu birlikte olduğunda doz azaltılmasına dikkat edilmelidir.

      Hepatobilier sistem

      Siprofloksasinle hepatik nekroz ve yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliği olguları bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Karaciğer hastalığının herhangi bir belirti ve bulgusunun (anoreksi, sarılık, idrarda koyulaşma, kaşıntı veya hassas abdomen) bulunması durumunda tedavi kesilmelidir.

      Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği

      Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği bulunan hastalarda siprofloksasin ile hemolitik reaksiyonlar bildirilmiştir. Potansiyel faydasının olası riske ağır bastığı düşünülmedikçe, bu hastalarda siprofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır. Bu durumda, olasılıkla gerçekleşebilecek hemoliz durumu izlenmelidir.

      Direnç

      Siprofloksasin tedavisi sırasında veya tedavi sürecinin ardından, klinik olarak belirgin süper enfeksiyonla birlikte veya süper enfeksiyon olmaksızın siprofloksasine direnç gösteren bakteriler izole edilebilir. Uzun süreli tedaviler sırasında ve hastane enfeksiyonları ve/veya Staphylococcus ve Pseudomonas türlerinin neden olduğu enfeksiyonlar tedavi edilirken siprofloksasin seçilmesi siprofloksasine dirençli bakteriler açısından farklı bir risk oluşturabilir.

      Sitokrom P450

      Siprofloksasin CYP1A2’yi inhibe eder ve dolayısıyla bu enzim ile metabolize olan eş zamanlı uygulanan maddelerin (örn. teofilin, klozapin, olanzapin, ropinirol, tizanidin, duloksetin, agomelatin) serum konsantrasyonunun artmasına neden olabilir. Bu yüzden siprofloksasin ile eş zamanlı olarak bu maddeleri kullanan hastalar, klinik doz aşımı bulguları açısından yakından izlenmelidir ve serum konsantrasyonlarının (örn. teofilinin) tespit edilmesi gerekebilir. (Bkz. Bölüm 4.5). Siprofloksasinin tizanidin ile birlikte uygulanması kontrendikedir.

      Metotreksat

      Siprofloksasinin metotreksat ile eş zamanlı kullanımı önerilmez (Bkz. Bölüm 4.5).

      Testlerle etkileşim

      4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

      Diğer tıbbi ürünlerin siprofloksasin üzerine etkisi

      QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar

      Siprofloksasin diğer florokinolonlarla benzer şekilde QT aralığını uzattığı bilinen ilaçları almakta olan hastalarda ihtiyatlı bir şekilde kullanılmalıdır (örn. Sınıf IA ve III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler) (Bkz. Bölüm 4.4).

      Şelasyon kompleksi formülasyonları

      Oral SANSET ile birlikte demir, sukralfat veya antasitler ve kuvvetli tamponlanmış ilaçlar (antiretroviral ilaçlar) ile magnezyum, aluminyum veya kalsiyum içeren tedavi edici ürünler ve sevelamer, lantan karbonat gibi polimerik fosfat bağlayıcılar alındığında siprofloksasin absorbsiyonu azalır. Birlikte kullanımı gerektiğinde SANSET diğer ilaçlardan 1-2 saat önce veya en az 4 saat sonra verilmelidir.

      Bu sınırlama H2 reseptör blokörü sınıfı antasit ilaçlar için geçerli değildir.

      Gıda ve süt ürünleri

      Öğün sırasında alınan kalsiyum, siprofloksasinin absorpsiyonunu anlamlı derecede etkilemez. Bununla birlikte, siprofloksasin ile süt ürünleri veya mineral katkılı içeceklerin (örn: süt, yoğurt, kalsiyum destekli portakal suyu) aynı anda kullanılması, siprofloksasinin absorpsiyonunu azaltabilir. Bu yüzden, SANSET’in bu şekilde kullanımından kaçınılmalıdır.

      Probenesid

      Probenesid, siprofloksasinin renal atılımın engeller. Probenesid içeren tedavi edici ürünlerle birlikte kullanım siprofloksasinin serum konsantrasyonunun yükselmesine yol açar.

      Metoklopramid

      Metoklopramid, (oral) siprofloksasinin absorbsiyonunu hızlandırır ve doruk kan düzeyine daha kısa sürede ulaşmasına neden olur. Ancak siprofloksasinin biyoyararlanımı üzerine etkisi yoktur.

      Omeprazol

      Siprofloksasinin omeprazol içeren tedavi edici ürünlerle birlikte uygulanması, siprofloksasinin Cmaks ve EAA değerlerinde hafif bir düşüşe yol açabilir.

      Siprofloksasin’in diğer tıbbi ürünler üzerine etkisi

      Tizanidin

      Tizanidin içeren tedavi edici ürünler, SANSET ile birlikte uygulanmamalıdır. (Bkz. Bölüm 4.3).

      Sağlıklı bireylerde yapılan bir klinik çalışmada, tizanidin serum konsantrasyonlarında siprofloksasin ile birlikte verildiğinde bir artış görülmüştür. (Cmaks artışı: 7 kat, aralık: 4-21 kat, EAA artışı: 10 kat, aralık:6-24 kat). Artan serum konsantrasyonlarına bağlı hipotansif ve sedatif etkiler artmıştır (Bkz. Bölüm 4.4).

      Metotreksat

      SANSET ile metotreksatın aynı anda uygulanması, metotreksatın renal tübüllerden transportunu inhibe ederek metotreksatın plazma düzeylerinde artışa yol açabilir. Bu metotreksat ile bağlantılı toksik reaksiyonların riskini arttırabilir. Siprofloksasinin metotreksat ile eş zamanlı kullanımı önerilmez (Bkz. Bölüm 4.4)

      Teofilin

      Siprofloksasin ve teofilin içeren tedavi edici ürünlerin eş zamanlı uygulamaları serum teofilin düzeyinde arzu edilmeyen artışa yol açabilir. Bu durumda teofiline ait istenmeyen etkiler ortaya çıkabilir ve nadiren bu etkiler hayati veya öldürücü olabilir. Eğer iki tedavi edici ürünün kombinasyon şeklinde kullanımı gerekiyorsa serum teofilin düzeyi izlenmeli ve teofilin dozu uygun şekilde azaltılmalıdır. (Bkz. Bölüm 4.4).

      Diğer ksantin türevleri

      Siprofloksasin ve kafein ya da pentoksifilin (okspentifilin) içeren ürünler eşzamanlı kullanıldığında, söz konusu ksantin türevlerinin serum konsantrasyonlarının arttığı bildirilmiştir.

      Siklosporin

      Eş zamanlı siprofloksasin ve siklosporin içeren tedavi edici ürünler verildiğinde serum kreatinin düzeyinde geçici yükselme gözlenmiştir. Bu nedenle bu hastaların serum kreatinin düzeyleri sık sık (haftada iki kere) kontrol edilmelidir.

      Vitamin K antagonistleri

      Siprofloksasinin bir vitamin K antagonistiyle eşzamanlı uygulaması bu ilaçların antikoagülan etkilerini artırabilir. Söz konusu risk altta yatan enfeksiyona, hastanın yaş ve genel durumuna bağlı olarak değişebilir; dolayısıyla siprofloksasinin INR (uluslararası normalize edilmiş oran) artışına katkısını belirlemek güçtür. Siprofloksasinin bir vitamin K antagonistiyle (ör, varfarin, asenokumarol, fenprokumon ya da fluindion) birlikte uygulandığı sırada ya da bu uygulamadan hemen sonra INR sık sık izlenmelidir.

      Duloksetin

      Klinik çalışmalar duloksetinin fluvoksamin gibi güçlü CYP 450 1A2 izoenzim inhibitörleri ile eş zamanlı kullanımının, duloksetinin EAA ve Cmaks değerlerinde artışa yol açabileceğini göstermiştir. Siprofloksasin ile olası bir etkileşime ait hiçbir klinik veri olmamasına rağmen, eş zamanlı kullanımda benzer etkiler beklenebilir (Bkz. Bölüm 4.4).

      Ropinirol

      Klinik bir çalışmada, orta derecede bir CYP450 1A2 izozim inhibitörü olan ropinirol ile siprofloksasinin eşzamanlı kullanımı ropinirolün Cmaks ve EAA değerlerinde sırasıyla %60 ve %84’ lük artışa neden olunmuştur. Siprofloksasinle eşzamanlı uygulandığı durumda ropinirolle ilişkili istenmeyen etkilerin izlenmesi ve uygun biçimde doz ayarlaması önerilmektedir (Bkz. Bölüm 4.4).

      Lidokain

      Sağlıklı gönüllülerde lidokain içeren tedavi edici ürünlerin CYP450 1A2 izozimi inhibitörü olan siprofloksasin ile eşzamanlı kullanımının, intravenöz lidokain klerensini %22 azalttığı gösterilmiştir. Lidokain tedavisi iyi tolere edilmesine karşı, vaka raporlarında eş zamanlı uygulamada ortaya çıkabilecek siprofloksasin ile ilişkili muhtemel yan etkiler bildirilmektedir.

      Klozapin

      250 mg siprofloksasinin 7 gün süreyle klozapinle eşzamanlı uygulamasını takiben, klozapin ve N-desmetilklozapin serum konsantrasyonları sırasıyla %29 ve %31 oranlarında artmıştır. Siprofloksasinle eşzamanlı kullanım sırasında ya da hemen sonrasında klinik izlem ve uygun klozapin doz ayarlaması tavsiye edilmektedir (Bkz. Bölüm 4.4).

      Sildenafil

      Sildenafilin Cmaks ve EAA değerleri sağlıklı bireylerde, 500 mg siprofloksasinle eşzamanlı uygulanan 50 mg’ lık oral dozu takiben yaklaşık iki kat artmıştır. Dolayısıyla siprofloksasinin sildenafille birlikte reçete edildiği durumda riskler ve yararlar göz önünde bulundurulmalıdır.

      Fenitoin

      Aynı anda siprofloksasin ve fenitoin alan hastaların serum fenitoin seviyelerinde değişme (artma veya azalma) gözlenmiştir. Bu durumda, ilaç seviyelerinin izlenmesi tavsiye edilmektedir.

      Agomelatin

      Klinik çalışmalarda, güçlü bir CYP450 1A2 izoenzim inhibitörü olan fluvoksaminin aglomelatin metabolizmasını önemli derecede inhibe ederek agomelatine maruziyeti 60 kat artırmakta olduğu gösterilmiştir. Bir orta derece CYP450 1A2 inhibitörü olan siprofloksasin ile benzer bir etkileşim için klinik veri bulunmamasına rağmen, eş zamanlı kullanımı durumunda benzer etkiler beklenebilir (Bkz. Bölüm 4.4).

      Zolpidem

      4.6. Gebelik ve laktasyon

      Gebelik kategorisi: C

      Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

      Siprofloksasinin çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Önlem olarak, uygun bir kontrasepsiyon yöntemi kullanılması önerilmektedir.

      Gebelik dönemi

      Siprofloksasinin hamile kadınlarda kullanımından elde edilen veriler, malformasyon veya fetüs/yenidoğan toksisitesini göstermemektedir. Jüvenil ve doğum öncesi dönemde kinolonlara maruz kalan hayvanlarda tam olarak gelişmemiş kıkırdağa etkileri gözlendiğinden, ilacın olgunlaşmamış insan organizmasında/fetüste artiküler kıkırdak hasarına sebebiyet verebileceği dışlanamaz (Bkz. Bölüm 5.3).

      Önlem olarak, hamilelikte siprofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır.

      Laktasyon dönemi

      Siprofloksasin anne sütüne itrah edilir. Olası artiküler hasar riskine bağlı olarak, SANSET’in emzirme sırasında kullanımı önerilmemektedir (Bkz. Bölüm 5.3)

      Üreme yeteneği/Fertilite

      4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

      4.8. İstenmeyen etkiler

      Siprofloksasin (oral, parenteral) ile gerçekleştirilen tüm klinik çalışmalara dayanan advers ilaç reaksiyonları sıklık bakımından CIOMS III kategorilerine göre listelenmiştir (toplam n=51621)

      Siprofloksasin kullanımında bildirilen advers reaksiyon sıklıkları aşağıdaki tabloda özetlenmiştir. Her sıklık grubunda, istenmeyen etkiler azalan ciddiyet sıralamasına göre sunulmuştur. Çok yaygın (≥1/10), yaygın (≥1/100 ila <1/10), yaygın olmayan (≥1/1.000 ila <1/100), seyrek (≥1/10.000 ila <1/1.000), çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (mevcut verilerden kestirilememiştir).

      Yalnızca pazarlama sonrası sürveyans sırasında tanımlanan ve sıklığı kestirilemeyen advers reaksiyonlar “bilinmiyor” başlığı altında sıralanmıştır.

      Sistem organ sınıfı

      Yaygın

      Yaygın olmayan

      Seyrek

      Çok seyrek

      Bilinmiyor

      Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

      Mikotik

      süperenfeksiyonlar

      Kan ve lenf sistemi hastalıkları

      Eozinofili

      Lökopeni, anemi, nötropeni, lökositoz, trombositopeni, trombositemi

      Hemolitik anemi, agranülositoz, pansitopeni (hayatı tehdit eden),kemik iliği depresyonu (hayatı tehdit eden)

      Bağışıklık sistemi hastalıkları

      Alerjik reaksiyon, alerjik ödem/ anjiyoödem

      Anafilaktik reaksiyon, anafilaktik şok (hayatı tehdit eden) (Bkz. Bölüm 4.4), serum hastalığı benzeri reaksiyon

      Metabolizma ve beslenme hastalıkları

      İştahta ve gıda alımında azalma

      Hiperglisemi

      Hipoglisemi (Bkz. Bölüm 4.4)

      Psikiyatrik

      hastalıklar

      Psikomotor

      hiperaktive

      /ajitasyon

      Konfüzyon ve oryantasyon bozukluğu, anksiyete reaksiyonları, anormal rüyalar (kabus), depresyon (intihar fikri/düşünceleri veya intihara teşebbüs ve intihar etmeye varma olasılığı) (Bkz. Bölüm 4.4), halüsinasyon

      Psikotik reaksiyonlar (intihar fikri/düşünceleri veya intihara teşebbüs ve intihar etmeye varma olasılığı) (Bkz. Bölüm 4.4)

      Mani, hipomani dahil

      Sinir sistemi hastalıkları

      Baş ağrısı, baş dönmesi, uyku bozuklukları, tat bozuklukları

      Parestezi, disestezi, hipoestezi, tremor (titreme), nöbetler (status epileptikus dahil) (Bkz. Bölüm 4.4), vertigo

      Migren koordinasyon bozukluğu, yürüme güçlüğü, koku bozuklukları, intrakraniyal hipertansiyon (psödotümör serebri)

      Periferal nöropati ve polinöropati

      (Bkz. Bölüm

      4.4)

      Göz hastalıkları

      Görme bozuklukları (ör. diplopi)

      Görsel renk bozuklukları

      Kulak ve iç kulak hastalıkları

      Kulak çınlaması, işitme kaybı/ İşitme azalması

      Kardiyak hastalıklar

      Taşikardi

      Ventriküler aritmi, torsades de pointes (özellikle QT uzaması açısından risk faktörü bulunan hastalarda), EKG’de uzamış QT (Bkz. Bölüm 4.4 ve 4.9)

      Vasküler hastalıklar

      Vazodilatasyon, hipotansiyon, senkop

      Vaskülit

      Göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

      Dispne (astımla ilgili durumlar dahil)

      Gastrointestinal hastalıklar

      Bulantı, diyare

      Kusma, gastrointestinal ve abdominal ağrı, dispepsi, gaz şişkinliği

      Antibiyotik kaynaklı kolit (çok nadiren ölümle sonuçlanabilen)

      Pankreatit

      Hepatobilier hastalıklar

      Transminaz seviyelerinde artış, bilirubin artışı

      Hepatik yetmezlik, kolestatik sarılık, hepatit

      Karaciğer nekrozu (çok nadiren hayatı tehdit eden karaciğer yetmezliğine ilerleyebilir.) (Bkz. Bölüm 4.4)

      Deri ve deri altı doku hastalıkları

      Döküntü, kaşıntı, ürtiker

      Işık duyarlılığı reaksiyonları (Bkz. Bölüm 4.4)

      Peteşi, eritema multiforme, eritema nodosum, Stevens-Johson sendromu (potansiyel olarak hayatı tehdit edici), toksik epidermal nekroliz (potansiyel olarak hayatı tehdit edici)

      Akut genel ekzante matöz püstüloz (AGEP), Eozinofili ve sistemik semptomlarla seyreden ilaç sendromu (DRESS)

      Kas-iskelet, bağ doku ve kemik hastalıkları

      Kas-iskelet ağrısı (örn. ekstremite ağrısı, sırt ağrısı, göğüs ağrısı) Artralji (eklem ağrısı)

      Miyalji, artrit, kas tonusunda artış ve kramp

      Kas güçsüzlüğü, tendinit, tendon rüptürü (çoğunlukla Aşil tendonu) (Bkz. Bölüm 4.4), myasthenia gravis şiddetlenmesi (Bkz. Bölüm 4.4)

      Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

      Renal bozukluk

      Renal yetmezlik Hematüri, Kristalüri (Bkz. Bölüm 4.4) Tübülointerstisyel nefrit

      Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

      Asteni, ateş

      Ödem, terleme

      (hiperhidrozis)

      Araştırmalar

      Alkalan fosfataz düzeyinde artış

      Amilaz artışı

      INR


      5.1. Farmakodinamik özellikler

      Farmakoterapötik grup: Sistemik kullanılan antibakteriyeller, Fluorokinolonlar

      ATC kodu: J01MA02

      Etki mekanizması

      Bir florokinolon antibakteriyel ilaç olarak siprofloksasinin bakterisid özelliği, bakteriyel DNA replikasyonu, transkripsiyonu, onarımı ve rekombinasyonu için gerekli enzimler olan tip II topoizomeraz (DNA giraz) ve topoizomeraz IV inhibisyonunu içermektedir.

      Farmakokinetik/farmakodinamik ilişki

      Etkililik, çoğunlukla bakteriyel bir patojen için siprofloksasinin maksimum serum konsantrasyonu (Cmaks) ile minimum inhibitör konsantrasyonu (MIC) arasındaki ilişkiye ve eğri altında kalan alan (EAA) ile MIC arasındaki ilişkiye dayanır.

      Direnç mekanizması

      İn vitro siprofloksasin direnci yaygınlıkla çoklu adımlı mutasyonlar aracılığıyla topoizomeraz IV ve DNA girazdaki hedef alan mutasyonlarına bağlıdır. Siprofloksasin ve diğer florokinolonlar arasında çarpraz-direnç sonuçları değişkendir. Tekli mutasyonlar klinik dirençten çok duyarlılıkta azalmaya neden olabilir, ancak çoklu mutasyonlar genellikle klinik siprofloksasin direnci ve kinolon sınıfı arasında çapraz dirençle sonuçlanabilir.

      Aynı sınıfta yer alan çeşitli etkin maddelerin fizikokimyasal özellikleri ve her etkin maddenin taşınma sistemlerinin afinitesine bağlı olarak, geçirgenlik ve/veya etkin madde taşma pompası direnç mekanizmalarının florokinolonların duyarlılığı üzerine değişken etkileri olabilir. Tüm in-vitro direnç mekanizmaları klinik izolatlar üzerinde yaygın olarak gözlemlenmektedir. Geçirgenlik bariyerleri (Pseudomonas aeruginosa’ da yaygındır) gibi diğer antibiyotikleri inaktive eden direnç mekanizmaları ve taşma mekanizmaları siprofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.

      Qnr geni tarafından kodlanmış plazmid-aracılı direnç bildirilmiştir.

      Antibakteriyel aktivite spektrumu

      Bakterilerin duyarlı veya dirençli olduğunu gösteren minimum konsantrasyon seviyeleri (breakpoints), duyarlı suşları orta seviyede duyarlı olan suşlardan ve orta seviyede duyarlı olanları ise dirençli suşlardan ayırır:

      EUCAST tavsiyeleri

      Mikroorganizmalar

      Duyarlı

      Dirençli

      Enterobacteriaceae

      Duyarlı ≤ 0,5 mg/L

      Dirençli >1 mg/L

      Pseudomonas türleri

      Duyarlı ≤ 0,5 mg/L

      Dirençli >1 mg/L

      Acinetobacter türleri

      Duyarlı ≤ 1 mg/L

      Dirençli >1 mg/L

      Staphylococcus türleri1

      Duyarlı ≤ 1 mg/L

      Dirençli >1 mg/L

      Haemophilus influenzae ve

      Moraxella catarrhalis

      Duyarlı ≤ 0,5 mg/L

      Dirençli >0,5 mg/L

      Neisseria gonorrhoeae

      Duyarlı ≤ 0,03 mg/L

      Dirençli >0,06 mg/L

      Neisseria meningitidis

      Duyarlı ≤ 0,03 mg/L

      Dirençli >0,06 mg/L

      Türle ilgili olmayan kırılma noktaları*

      Duyarlı ≤ 0,5 mg/L

      Dirençli >1 mg/L

      Staphylococcus türleri - yüksek dozda tedavi ile ilgili siprofloksasin için kırılma noktaları.

      * Genelde FK/FD verilerine dayanarak türle ilgili olmayan kırılma noktaları tespit edilmiştir ve bunlar spesifik türlerin MIC dağılımlarından bağımsızdır.

      Kazanılan direncin prevalansı, coğrafi olarak ve zamanla değişebilmektedir, özellikle ciddi enfeksiyonların tedavisinde, belirli türler için dirence ait lokal bilgiler istenir. Gerektiği takdirde, ajanın en azından bazı enfeksiyon türleri için kullanımının sorgulandığı, direncin yerel prevalansının arttığı durumlarda, uzmanlardan görüş istenebilir.

      Aşağıda sıralanan bakteri cins ve türlerinin siprofloksasine yaygın biçimde duyarlı olduğu gösterilmiştir.

      Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar

      Bacillus anthracis (1)

      Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar

      Aeromonas spp.

      Brucella spp.

      Citrobacter koseri

      Francisella tularensis

      Haemophilus ducrevi

      Haemophilius injluenzae*

      Legionella spp.

      Moraxella catarrhalis*

      Neisseria meningitidis Pasteurella spp.

      Salmonella spp. * Shigella spp* Vibrio spp.

      Yersinia pestis

      Anaerobik mikroorganizmalar

      Mobiluncus

      Diğer mikroorganizmalar Chlamydia trachomatis ($) Chlamydia pneumoniae ($) Mycoplasma hominis ($) Mycoplasma pneumoniae ($)

      Edinilmiş direncin sorun olabileceği türler Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar Enterococcus faecalis ($)

      Staphylococcus spp.* (2)

      Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar


      Acinetobacter baumanni+

      Burkholderia cepacia+*

      Camplybacter spp. +*

      Citrobacter freundii*

      Enterobacter aerogenes

      Enterobacter cloacae*

      Escherichia coli*

      Klebsiella oxytoca

      Serratia marcescens*

      Klebsiella pneumoniae*

      Morganella morganii*

      Neisseria gonorrhoeae*

      Proteus mirabilis*

      Proteus vulgaris*

      Providencia spp.

      Pseudomonas aeruginosa*

      Pseudomonas fluorescens

      Anaerobik mikroorganizmalar

      Peptostreptococcus spp.

      Propionibacterium acnes

      Aşağıda belirtilen mikroorganizmalar doğaları gereği siprofloksasine dirençli kabul edilir:

      Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar

      Actinomyces

      Enterococcus faecium

      Listeria monocytogenes

      Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar

      Stenotrophomonas maltophilia

      Anaerobik mikroorganizmalar

      Yukarıda listelenenler dışında

      Diğer mikroorganizmalar

      Mycoplasma genitalium

      Ureaplasma urealitycum

      * Duyarlı izolatlar için onaylı klinik koşullarda klinik etkililik kanıtlanmıştır

      + Bir veya daha fazla AB ülkesinde direnç oranı ≥ %50

      ($): Edinilmiş direnç mekanizması yokluğunda doğal ara duyarlılık

      (1): Bacillus anthracis sporlarının inhalasyonuna bağlı deneysel hayvan enfeksiyonlarında çalışmalar gerçekleştirilmiştir; bu çalışmalarda maruziyetten kısa süre sonra başlanan antibiyotiklerin, tedavi infektif doz altında organizmadaki sporların sayısını düşürmek amacıyla yapılmışsa hastalığın meydana gelmesini önlediği ortaya çıkmıştır. İnsan gönüllülerde önerilen kullanım esas olarak in vitro duyarlılığa ve sınırlı insan verileri ile birlikte deneysel hayvan verilerine dayanmaktadır. Yetişkinlerde 500 mg dozda günde iki oral siprofloksasin ile iki aylık tedavi süresi insanlarda şarbon enfeksiyonunun önlenmesi için etkili doz olarak kabul edilmiştir. Tedaviyi uygulayan doktor şarbon tedavisi bakımından ulusal ve/veya uluslararası konsensüs belgelerine başvurmalıdır.

      5.2. Farmakokinetik özellikler

      Emilim:

      250 mg, 500 mg ve 750 mg siprofloksasin tabletlerin tek dozlarının oral uygulamasının ardından siprofloksasin, çoğunlukla ince bağırsaktan olmak üzere hızlı ve geniş ölçüde emilir ve maksimum serum konsantrasyonlarına 1-2 saat sonra ulaşır.

      100-750 mg’lık tek dozlar, 0,56 ve 3,7 mg/l arasında doza bağlı bir maksimum serum konsantrasyonu (Cmaks) sağlar. Serum konsantrasyonu, 1000 mg’a kadarki dozlarda orantılı olarak artar. Mutlak biyoyararlanım, yaklaşık %70-80’dir.

      12 saatte bir verilen 500 mg’lık oral dozun, 12 saatte bir 60 dakika boyunca verilen 400 mg siprofloksasinin intravenöz infüzyonu ile sağlanana eşdeğer bir serum konsantrasyonu- zaman eğrisi altındaki alan (EAA) düzeyi sağladığı gösterilmiştir.

      Dağılım:

      Siprofloksasinin protein bağlama düzeyi düşüktür (%20-30). Siprofloksasin, plazmada genelde iyonize olmamış formda bulunur ve 2-3 L/kg vücut ağırlığı şeklinde büyük bir kararlı durum dağılım hacmine sahiptir. Siprofloksasin akciğer (epitel sıvısı, alveolar makrofajlar, biyopsi dokusu), sinüs, iltihaplı lezyonlar (kantarid kaynaklı kabarcık sıvısı) ve ürogenital sistem (ürin, prostat, endometrium) gibi çeşitli dokularda yüksek konsantrasyona ulaşır; burada toplam konsantrasyon plazma konsantrasyonunu aşmaktadır.

      Biyotransformasyon:

      Desetilensiprofiloksasin (M 1), sülfosiprofloksasin (M 2), oksosiprofloksasin (M 3) ve formilsiprofloksasin (M 4) olarak tanımlanan dört metabolit düşük konsantrasyonlarda saptanmıştır. Bu metabolitler, ana bileşikten daha düşük derecede olmakla birlikte in vitro antimikrobiyal aktivite gösterir.

      Siprofloksasinin,  CYP 450  1A2  izoenzimlerinin orta dereceli bir  inhibitörü olduğu

      bilinmektedir.

      Eliminasyon:

      Siprofloksasin, büyük oranda böbreklerden ve daha az oranda da feçes ile atılır. Böbrek fonksiyonları normal gönüllülerde serum eliminasyon yarılanma ömrü yaklaşık 4-7 saattir.

      Siprofloksasinin atılımı (dozun %’si)

      Oral uygulama

      İdrar

      Feçes

      Siprofloksasin

      44,7

      25,0

      Metabolitler (M1-M4)

      11,3

      7,5

      Renal klirens, 180-300 mL/kg/saat arasında ve toplam vücut klirensi de 480-600 mL/kg/saat arasındadır. Siprofloksasin, hem glomerüler filtrasyona hem de tübüler sekresyona uğrar. Böbrek fonksiyonlarındaki şiddetli bozulma, siprofloksasinin yarılanma ömrünün 12 saate kadar çıkmasına yol açar.

      Siprofloksasinin renal olmayan klirensi genelde aktif trans-bağırsak ve metabolizma yoluyla gerçekleşir. Dozun %1’i biliyer yolla atılır. Siprofloksasin safrada yüksek konsantrasyonlarda bulunur.

      Pediyatrik hastalar

      Pediatrik hastalarda farmakokinetik veriler sınırlıdır.

      Çocuklarda yapılan bir çalışmada Cmaks ve EAA değerinin yaşa bağlı olmadığı görülmüştür (bir yaş üzerinde). Birden fazla dozlamanın (günde üç kez 10 mg/kg) ardından Cmaks ve EAA değerinde belirgin bir artış gözlenmemiştir.

      Şiddetli sepsis görülen 10 çocukta, 1 yaşından küçüklerde 10 mg/kg’ın 1 saat intravenöz infüzyonundan sonra Cmaks değeri 6,1 mg/ml (aralık 4,6-8,3 mg/l) olurken 1-5 yaş arası çocuklarda bu değer 7,2 mg/l (aralık 4,7-11,8 mg/l) olmuştur. EAA değerleri ise, ilgili yaş gruplarında 17,4 mg*saat/l (aralık 11,8-32,0 mg*saat/L) ve 16,5 mg*saat/l (aralık 11,0-23,8 mg*saat/l) olmuştur.

      Bu değerler, terapötik dozlarda yetişkinler için bildirilen aralık içerisindedir. Çeşitli enfeksiyonların izlendiği pediatrik hastaların popülasyon farmakokinetiği analizine dayanarak, çocuklarda öngörülen ortalama yarılanma ömrü yaklaşık 4-5 saat ve oral süspansiyonun biyoyararlanımı %50-80 arasındadır.