Her 100 mL’lik solüsyonda,
Sodyum Klorür 0,860 g
Kalsiyum Klorür 0,033 g
Potasyum Klorür 0,030 g
Enjeksiyonluk su q.s.
Elektrolit yoğunlukları (mEq/L)
Sodyum 147 Kalsiyum 4
Potasyum 4 Klorür 155
1- İleri derecede azalmış su alımı ya da su kaybının çok arttığı dehidratasyon durumları.
2- Kusma, diyare, fistül drenajı v.b.
3- Ringer Solüsyonu ayrıca hafif alkaloz ve hipokloremi tedavisinde de kullanılabilir.
4- İrigasyon solüsyonu olarak:
a- Yara ve ameliyat bölgelerinin irigasyonunda
b- Diagnostik amaçlı artroskopik incelemelerde
c- Tedavi amaçlı devamlı ya da aralıklı irigasyonlarda
- Kronik osteomyelitlerde
- Kronik osteitlerde
- Septik artritlerde
5- Açık kalp ameliyatlarında “Priming Solüsyon” olarak ekstrakorporal makinede kullanımı.
Addison hastalığı (Addison’un tedavi edilmiş hastalığında ya da krizlerinde, potasyumsuz sıvılar tercih edilir).
Elektrokoter kullanımının gerekli olduğu operasyonlarda, elektrolit içeren irigasyon solüsyonları kullanılmamalıdır.
1- Belirgin hipopotasemi ya da hipokalsemi durumlarında, Ringer Solüsyonu ile birlikte ayrıca eksik elektrolitleri yerine koyma solüsyonları da kullanılmalıdır.
2- Sodyum tuzları, kalp yetmezliği, hipertansiyon, böbrek yetmezliği, periferik veya pulmoner ödemde ve gebelik toksemisinde dikkatle kullanılmalıdır.
3- İrigasyon amaçlı kullanım sırasında:
Uygulamalar sırasında sistemik dolaşıma geçebileceğinden konjestif kalp yetmezliği, son dönem böbrek yetmezliği, sodyum kaynaklı ödemle seyreden klinik tablolarda ve kortikosteroid kullanan hastalara uygulamada dikkat gerekir.
4- Solüsyon ambalajı açıldıktan sonra en kısa zamanda kullanılmalıdır.
5- Artan solüsyon tekrar kullanılmamalıdır.Solüsyonun kendi niteliğinden, örneğin kontamine olmasından veya uygulama tekniğinden kaynaklanan ateş, enjeksiyon bölgesinde enfeksiyon gelişimi, venöz tromboz veya flebit ve ekstravazasyon görülebilir. Hipervolemi veya solüsyon içindeki iyonlardan birinin veya diğerinin fazlalığı veya eksikliğine bağlı belirtiler oluşabilir. Ringer Solüsyonunun enjeksiyonu sırasında herhangi bir yan etki oluşursa infüzyona son verilmelidir. Hasta yeniden değerlendirilip gerekiyorsa uygun terapötik girişimlerde bulunulmalıdır.
BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.
Bazı klinik ve biyokimyasal ölçümlerin etkilenmesi mümkündür (ör. glukoz, protein, sedimentasyon hızı, biüret, yağ asitleri, kolesterol, sorbitdehidrogenaz, idrar dansitesi).
% 6’lık VARIHES (HES 450/0.7)’in diğer infüzyon çözeltileri, infüzyonun hazırlanmasında kullanılan konsantre sıvılar ve toz halindeki enjektabl ilaçlara katılması gerektiğinde, birbiriyle karışıp karışmadığı, duyarlı yöntemlerle, olanaklar elvermiyorsa, en azından çıplak gözle kontrol edilmelidir (Ancak, gözle görülemeyen kimyasal, dolayısıyla, terapötik geçimsizlikler de olabilir).
1- Deri Altı ve Damar İçi Uygulamalarda:
Doz: Hastanın yaşına, ağırlığına ve klinik durumuna bağlı olarak, yetişkinler için ortalama doz günde 1 - 3 litredir.
Veriliş Hızı: Gerektiğinde saatte kilo başına 30 mL’ye kadar verilebilir. Kalp hastalığı v.b. durumlarda, solüsyonun verilme hızı hastanın genel durumu oranında azaltılmalıdır.
2- Artroskopik İnceleme ve Girişimlerde Doz ve Kullanış Şekli:
Artroskopik incelemelerde doz uygulamanın gerektirdiği miktarda, değişik olabilir.
3- Göğüs Kalp Damar Cerrahisinde:
Priming solüsyon olarak hekimin arzu ettiği miktarlarda ve operasyonun gerektirdiği miktarlarda kullanılır.
4- Kesi ve Yaraların İrigasyonlarında:
Hekimin arzu ettiği miktarlarda kullanılır.
 |
Diyabet Hastalığı
Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır. |
 |
Travma Sonrası Bunalımı
Travmatik bir olay, günlük olağan olayların dışında olan ve kişiyi derinden
rahatsız eden bir olaydır.Birçok olay böyle bir etki gösterebilir. |
