PRITOR PLUS 80 mg 28 tablet Etkileşimler

Lityum: Anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri ile birlikte lityum uygulaması sırasında serum lityum konsantrasyonlarında geri dönüşümlü artışlar ve 6 toksisite bildirilmiştir. Anjiyotensin II reseptör antagonistleriyle de çok nadir vakalar bildirilmiştir. Ayrıca, lityumun renal klerensi tiyazidler tarafından azaltılır, bu yüzden Pritor Plus ile lityum toksisitesi riski artabilir. Lityum ve Pritor Plus birlikte kullanılırken dikkat edilmelidir. Bu yüzden, birlikte kullanım sırasında serum lityum seviyesinin izlenmesi tavsiye edilir.

􀂾 Potasyum: Hidroklorotiyazidin potasyum azaltıcı etkisi telmisartanın potasyum kurtarıcı etkisiyle zayıflatılır. Ancak, hidroklorotiyazidin serum potasyum üzerindeki bu etkisinin potasyum kaybına ve hipokalemiye yol açan diğer ilaçlar (örneğin, diğer kaliüretik diüretikler, laksatifler, amfoterisin, karbenoksolon, penisilin G sodyum, salisilik asit ve türevleri) tarafından da gösterilmesi beklenir. Tam tersine, renin-anjiyotensin sistemini yavaşlatan diğer ilaçların kullanımıyla elde edilen deneyimlere dayanarak, potasyum kurtarıcı diüretikler, potasyum katkıları, potasyum içeren tuz veya serum potasyum seviyelerini artırabilecek diğer ilaçların (örneğin, heparin sodyum) birlikte kullanımı serum potasyumda artışa yol açabilir. Pritor Plus serum potasyum rahatsızlıklarından (örneğin, yüksükotu (digitalis) glikozidleri, antiaritmikler) etkilenen ilaçlarla kullanıldığında serum potasyumun periyodik olarak izlenmesi tavsiye edilir.

􀂾 Telmisartan diğer antihipertansif ilaçların hipotansif etkilerini artırabilir. Klinik öneme sahip başka etkileşim tanımlanmamıştır. Farmakokinetik deneylerde incelenmiş olan bileşikler arasında digoksin, varfarin, hidroklorotiyazid, glibenklamid, ibuprofen, parasetamol, simvastatin ve amlodipin yer almaktadır. Telmisartanın parasetamol, amlodipin, glibenklamid, hidroklorotiyazid veya ibuprofen ile birlikte uygulanması herhangi anlamlı etkileşimle sonuçlanmaz. Telmisartan sitokrom P450 sistemi ile metabolize olmaz ve CYP2C19 üzerine düşük inhibisyon dışında in vitro olarak sitokrom P450 enzimleri üzerine hiçbir etkisi yoktur. Telmisartanın sitokrom P450 enzimlerini inhibe eden ilaçlarla etkileşmesi beklenmez. Aynı zamanda sitokrom P450 enzimleri ile metabolize olan ilaçlarla da etkileşmesi beklenmez. CYP2C19 ile metabolize olan ilaçların metabolizmasında olası inhibisyon olabilir.

􀂾 Digoksin için, ortalama plazma digoksin konsantrasyonlarında %20’lik bir artış (bir vakada %39) gözlenmiştir, plazma digoksin seviyelerinin izlenmesi tavsiye edilir.

􀂾 Varfarin: 10 gün süreyle uygulanan telmisartan plazma konsantrasyonlarını hafifçe düşürmüştür, bu düşüş Uluslararası Normal Oranda (International Normalized Ratio) bir değişiklikle sonuçlanmamıştır. Eşzamanlı olarak verildiğinde, şu ilaçlar tiyazid diüretikleriyle etkileşime girebilir:

􀂾 Alkol, barbitüratlar veya narkotikler: Ortostatik hipotansiyon güçlenebilir;

􀂾 Antidiyabetik ilaçlar (oral ajanlar ve insülinler): Antidiyabetik ilaçta doz ayarlaması gerekebilir;

􀂾 Diğer antihipertansif ilaçlar: Aditif etki veya potansiyalizasyon

􀂾 Kolestiramin ve kolestipol reçineleri: Hidroklorotiyazidin absorpsiyonu anyonik değişim reçinelerinde bozulmaya uğrar;

􀂾 Kortikosteroidler, ACTH: Elektrolit eksikliği, özellikle hipokalemi artabilir;

􀂾 Digitalis glikozidleri: Tiyazide bağlı hipokalemi veya hipomagnezmi digitalis nedenli kardiyak aritminin başlangıcını kolaylaştırır;

􀂾 Non-steroidal antienflamatuvar ilaçlar: Non-steroidal antienflamatuvar ilacın alınması tiyazidin bazı hastalar üzerindeki diüretik, natriüretik ve antihipertansif etkilerini azaltabilir;

􀂾 Presör aminler (örneğin, noradrenalin): Presör aminlerin etkisi azalabilir fakat kullanımlarını aksatacak kadar olmaz.

􀂾 Depo

İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.