EBETAXEL EBEWE 100mg/16.6ML enjektabl Yan Etkiler {Arsiv}

Başka türlü belirtilmediği takdirde, aşağıdaki veriler 3 saatlik 175 mg/m² paklitaksel uygulanan over ve meme kanserli hastalara ait verilerdir. Bu denemelerin verileri, önerilen doz ve şemada uygulanan paklitakselin iyi tolere edildiğini ve görülen toksisitelerin hiç birinin yaşla ilişkili olmadığını göstermiştir. Kemik iliği baskılanması: Paklitakselin en sık görülen istenmeyen etkisi kemik iliği baskılanmasıdır. Hastaların %67’sinde ağır nötropeni (<500/m³ ) görülmüş, fakat febril nöbetlerle ilişki bulunmamıştır. Hastaların sadece %1’inde 7 gün veya daha uzun süreli nötropeni görülmüştür. Hastaların %35’inde enfeksiyöz nöbet görülmüştür. Faz II klinik deneylerinde, önerilen doz ve infüzyon şemasında iki ölümcül enfeksiyon görülmüştür. Hastaların %27’sinde trombositopeni bildirilmiştir. Çalışma sırasında hastaların %10’unda en azbirkezen düşük seviyedeki tombosit sayısı < 50.000/m³ olmuştur. Hastaların %90’nında anemi görülmüştür, ancak sadece %24’ünde ağır seyretmiştir (Hb<8g/dL). Anemi insidansı ve ciddiyeti başlangıçtaki hemoglobinin değerlerine bağlı bulunmuştur. Birer akut miyeloid lösemi ve miyelodiplastik sendrom vakası bildirilmiştir. 3-saatlik infüzyon ile görülen miyelosupresyon, 24 saatlik infüzyona oranla daha nadir ve daha hafif olarak ortaya çıkmıştır. Aşırı duyarlılık: Önemli bir aşırı duyarlılık reaksiyonu (tedavi gerektiren hipotansiyon, anjiyo ödem, bronkodilatör tedavisi gerektiren solunum güçlüğü ve yaygın ürtiker) hastaların %2’sinde görülmüştür. Hastaların %41’inde hafif aşırı duyarlılık reaksiyonları gözlenmiştir. Sıcak basması ve döküntü gibi bu hafif reaksiyonlar, terapötik müdehale veya paklitaksel tedavisinin kesilmesini gerektirmez. Hipotansiyon ve bradikardi sırası ile hastaların %23 ve %10’unda görülmüştür. Değişikliğin derecesi genelde hafiftir ve terapötik müdahale gerektirmez. Klinik denemeler sırasında hastaların %30’unda anormal EKG değişiklikleri olmuştur. Vakaların çoğunda paklitaksel uygulaması ile, EKG değişiklikleri arasında açık bir bağlantı tanımlanamamıştır ve bu değişikliklerin klinik anlamı yoktur veya çok azdır. Çok nadiren hipertansiyon ve trombotik durumlar (üst ekstiremitelerde tromboz ve tromboflebit) bildirilmiştir. Hastaların %2’sinde, asemptomatik ventriküler taşikardi, bigemine taşikardi, AV blok ve senkop gibi muhtemelen paklitaksel tedavisi ile ilişkili ciddi kardiyovasküler olaylar gözlenmiştir. Başlıca parestezi bulgusu ile görülen perferik nöropati, hastaların %62’sini etkilemiştir ancak sadece %4’ünde ağır seyretmiştir. Periferik nöropati ilk kürü takiben ortaya çıkabilir ve paklitaksele maruz kalma arttıkça kötüleyebilir. Duyusal semptomlar genellikle bir kaç ay içerisinde iyileşmiş veya ortadan kalkmıştır ya da paklitaksel kesilmiştir. Daha önceki tedaviler nedeniyle halihazırda var olan nöropatiler paklitaksel tedavisi için kontrendikasyon değildir. Bu klinik denemeler dışında paklitaksel ile tedavi edilmiş hastalar arasında, grand mal nöbetleri, görmede değişiklikler, ensefalopati, paralitik ileus ile sonuçlanan otonomik nöropati ve ortostatik hipotansiyon bildirilmiştir. Artralji ve miyalji hastaların %55’ini etkilemiştir ve %4’ünde ağır olmuştur. Hastaların hemen hepsinde alopesi gözlenmiştir. Gastrointestinal yan etkiler genelde hafif ve orta derecededir; bulantı / kusma, diyare ve mukozit hastaların sırası ile %59, %43 ve %39’unda bildirilmiştir. Bildirilen diğer gastrointestinal durumlar, barsak obstriksiyonu /perforasyonu ve iskemik kolit dahil mezenterik trombozistir. AST (SGOT), alkalin fosfataz veya bilirubin düzeylerinde yükselmeler sırası ile hastaların %16, %23’ünde ve %8’inde görülmüştür. Klinik çalışmalarda, paklitaksel ile tedavi edilen hastalarda hepatik nekroz ve hepatik ensefalopati bildirilmiştir.

İntravenöz uygulama sırasında, enjeksiyon bölgesindeki reaksiyonlar, lokalize ödem

	Şizofrenlik Şizofrenliğin psikiatrik teşhisi hakkında çok fazla anlaşmazlık vardır. Bu sayfadaki bilgiler, şizofrenliğin teşhisi, nedenleri ve tedavisi hakkındaki faklı teoriler hakkında bilgi verecektir.
	İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.