1 kapsül 50 mg talidomid içerir.
Talidomid, tekrarlayan veya dirençli multipl myeloma, konvansiyonel tedavilere yanıt
vermemiş myelodisplastik sendrom, daha önce talidomid ile tedavi edilip tekrarlayan
veya ilk atak akut eritema nodozum leprozumun kutanöz belirtilerinin tedavisinde
endikedir.
Thalidomide Pharmion, aşağıdaki hastalarda kontrendikedir:
- Talidomide veya yardımcı maddelerden herhangi birine aşırı duyarlığı olan
hastalar,
- Gebe kadınlar,
- Emzirenler,
- Risk yönetim programında belirtilen, gebeliği engellemek için gerekli
kontraseptif yöntemleri kullanmayan veya kullanamayan çocuk doğurma
potansiyeli olan kadınlar,
- Risk yönetim programında belirtilen kontraseptif yöntemleri kullanmak
istemeyen veya kullanamayan cinsel olgunluğa ulaşmış erkekler,
Risk yönetim programındaki açıklamaları her ne sebeple olursa olsun anlayamayan
veya uygulayamayan hastalar.
12 yaşın altındaki hastalar:
Güvenlik ve etkinliği belirlenmediği için Thalidomide Pharmion’un 12 yaşın altındaki
hastalarda kullanılması önerilmemektedir.
HIV hastaları için özel uyarılar:
Uzun süre tedavi edilen HIV hastalarındaki güncel bilgimiz doğrultusunda, viral
yükün bir modifikasyonu er-geç oluşabilir ve bu nedenle bu vakalarda düzenli bir
izleme önerilmektedir. Zalsitabin, didanosin ve stavudin, ek advers etkilere bağlı
olarak periferal nöropati şiddetini veya riskini artırabilir. Klinik izleme
önerilmektedir.
Uyuşukluk, uyku hali ve sedasyon:
Talidomid, sık sık uyuşukluk, uyku hali ve sedasyona neden olur. Hastalar,
uyuşukluğun problem olabileceği durumlardan kaçınmaları ve hekim önerisi
olmaksızın uyuşukluğa neden olan diğer ilaçları almamaları konusunda
uyarılmalıdırlar. Thalidomide Pharmion, alkolün neden olduğu uyuşukluğu
şiddetlendirebilir.
Dikkat gerektiren işlerin yapılması için gerekli mental ve/veya fiziksel yetenekleri
olumsuz etkileyebileceği konusunda hastalar uyarılmalıdır.
Periferal nöropati:
Periferal nöropati, talidomid tedavisinin geri dönüşümsüz zararlara sebep olabilen,
sıkça görülen ve potansiyel olarak riskli bir yan etkisidir. Periferal nöropati genellikle
aylar süren kronik kullanımı sonrasında oluşur, bununla beraber, kısa süreli kullanım
sonrasında görülen vakalar da mevcuttur. Kümülatif doz ile korelasyon net değildir.
Semptomlar, talidomid tedavisinin durudurulmasından bir süre sonra oluşabilir ve
yavaşça ortadan kalkabilir veya hiç kalkmayabilir.
Hastalarda talidomid tedavisi başlamadan önce ve başlangıcından itibaren bir ay
içinde klinik ve elektrofizyolojik incelemeler 6, 12 ve 18. aylarda ve tedavi
bitiminden itibaren yılda bir kez rutin izlemenin yapılması önerilmektedir.
Hastalara karıncalanma, uyuşma ve paresteziyi rapor etmeleri önerilir. Hastalar aylık
olarak sorgulanmalı ve ellerde ve ayaklarda uyuşukluk, karıncalanma ve ağrı gibi
periferal nöropati belirti ve semptomları yönünden klinik olarak
değerlendirilmelidirler. Periferal nöropati semptomları gözlendiğinde, duyusal sinir
potansiyeli amplitüdlerinin (SNAP) ölçümünü içeren elektrofizyolojik test
yapılmalıdır.
Talidomidin neden olduğu nöropati kesinleştiğinde, daha fazla zararın önlenmesi için
tedavinin durdurulması gereklidir. Nöropati ile ilişkili olduğu bilinen ilaçlar (örneğin;
zalsitabin, didanosin ve stavudin) talidomid alan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.
Talidomidin, geri dönüşümsüz nötropeniye neden olduğu bilinmektedir. İlaç mevcut
nötropeniyi şiddetlendirir ve bu yüzden bu tip hastalarda yararları risklerinden daha
ağır basmıyorsa kullanılmamalıdır.
Baş dönmesi ve ortostatik hipotansiyon:
Talidomidin baş dönmesi ve ortostatik hipotansiyona neden olabileceği hastalara
hatırlatılmalıdır. Bu nedenle, hastalar, yatar pozisyondan ayağa kalkarken birkaç
dakika dik oturmalıdırlar.
Nötropeni:
Nötropeniyi içeren azalan beyaz kan hücrelerinin sayısı, talidomidin klinik kullanımı
ile ilişkili olarak rapor edilmiştir. Tam nötrofil sayısı (ANC) <750/mm3 (0.75x109/L)
olan hastalarda tedavi başlatılmamalıdır. Eğer bu sayı 500/mm3’ün altına düşerse,
tedavi durdurulmalıdır. Nötropeniye yatkın olan hastalarda, örneğin HIV ve miyeloma
hastaları, beyaz kan hücresi sayısı izlenmelidir.
Diğer uyarılar:
Hastalar sadece reçetelendiği şekilde Thalidomide Pharmion kullanmaları ve
talidomidlerini başkalarıyla paylaşmamaları konusunda uyarılmalıdırlar.
Hastalar talidomid tedavisi sırasında veya tedavi bitiminden sonra 8 hafta içinde kan
ve sperm bağışı yapmamaları ve talidomidlerini paylaşmamaları konusunda
uyarılmalıdırlar.
Gebelik ve Laktasyonda Kullanım:
Gebelik:
Gebelik kategorisi: X
Talidomid, gebelikte kesinlikle kontrendikedir.
Talidomidin ciddi özürlü bebek doğumları ve fetal ölümle sonuçlanan teratojenik
etkilere neden olduğu bilinmektedir. Gebe kadınlar tarafından alınan tek bir doz bile
ciddi özürlü bebek doğumlarına yol açabilir. Talidomide maruz kalan gebeliklerin
Talidomidin kullanımıyla ilişkili en sık gözlenen istenmeyen etkiler kabızlık, uyku
hali ve halsizliktir.
Talidomidin kullanımıyla ilişkili klinik olarak önemli diğer istenmeyen etkiler,
duyusal periferal nöropati, ortostatik hipotansiyon, nötropeni ve Stevens Johnson
Sendromu içeren ciddi deri reaksiyonları ve toksik epidermal nekrolizdir.
Periferal nöropati, geri dönüşümsüz hasar ile sonuçlanabilen, talidomid tedavisinin
potansiyel olarak ciddi, sık görülen bir advers etkisidir. Periferal nöropati, genellikle
birkaç aylık kronik kullanım sonrasında oluşur, bununla beraber kısa süreli kullanım
sonrasında da oluştuğuna dair raporlar bulunmaktadır. Kümülatif doz ile korelasyon
açık değildir. Semptomlar, talidomid tedavisinin durdurulmasından bir süre sonra
oluşabilir ve yavaş yavaş ortadan kalkabilir veya hiç kalkmayabilir.
Talidomid, kontrollü ve kontrollü olmayan çalışmalara multiple myeloma, eritema
nodosum leprosum, HIV pozitif hastalar ve diğer birçok endikasyonda geçtiğimiz 20
yılda incelenmiştir. Bu araştırmalarda elde edilen talidomidin güvenlik profili ile
ilişkili geniş tecrübeler mevcuttur.
Aşağıdaki tablo, sadece ilaç tedavisi ile ilişkili advers etkileri içermektedir. Sıklıklar
esas olarak araştırma çalışmaları sırasındaki gözlemlere ve Amerika’da ilaç ile
yapılan pazarlama sonrası deneyimlere dayanmaktadır. Sıklıklar şu şekilde
tanımlanmıştır: çok sık>1/10, sık>1/100, <1/10; sık değil>1/1000, <1/100; az sıklıkta
>1/10,000, <1/1000; nadir <1/10,000 izole raporlar dahil.
Kan ve lenfatik sistem bozuklukları Sık Lökopeni
Nötropeni
Endokrin bozukluklar Çok nadir Hipotiroidzm
Metabolizma ve beslenme bozuklukları Nadir İştahın artması
Psikiyatrik bozukluklar Sık Davranış
değişiklikleri Çok nadir Libido azalması Konfüzyon
Sinir sistemi bozuklukları Çok sık Uyku hali Sık Baş dönmesi, Parestezi, Periferal,nöropati,
Uyuşukluk, Baş ağrısı
Çok nadir Nöbetler
Göz bozuklukları Çok nadir Bulanık görme
Diplopi
Kulak ve labyrinth bozuklukları Çok nadir Tinnitus Duyma bozukluğu
Kardiyak bozuklukları Nadir Kardiyak,Aritmi, Bradikardi,Taşıkardi
Vasküler bozukluklar Nadir Derin ven
trombozu Çok nadir Ortostatik,hipotansiyon,
Trombo-embolik reaksiyonlar
Solunum,torasik ve mediastinal bozukluklar Nadir Dispne Çok nadir Bronkospazm
Gastrointestinal bozukluklar Çok sık Kabızlık Sık Ağız kuruluğu Çok nadir İntestinal obstruction
Deri ve subkutan doku bozuklukları Sık Döküntü
Ürtiker Çok nadir Pruritus kuru cilt Stevens-
Johnson sendromu dahil bulöz deri reaksiyonları
ve toksik epidermal nekroliz Yüzde ödem
Fotosensitivite
Üreme sistemi ve meme bozuklukları Çok nadir Menstürasyon bozuklukları
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesinde oluşan
durumlar Sık Asteni, Periferal ödem,Yorgunluk
Letarji Nadir Malaise
Diğer ilaçların sedatif etkilerinin artışı:
Talidomidin, barbitüratlar, alkol, klorpromazin ve rezerpinin sedatif etkilerini artırdığı
rapor edilmiştir. Talidomid, morfin türevlerinin, benzodiazepinlerin, diğer
anksiyolitiklerin, hipnotiklerin, sedatif antidepresanların, nöroleptiklerin, sedatif H1
antihistaminiklerin, santral antihipertansiflerin ve baklofenin etkilerini artırır.
Periferal nöropatiye neden olduğu bilinen ilaçlar:
Periferal nöropatiye neden olduğu bilinen ilaçlar, talidomid alan hastalarda dikkatle
kullanılmalıdırlar. Zalsitabin, didanosin ve stavudin ile kombinasyonda periferal
nöropati riskinin arttığı görülmüştür.
Doksorubisin:
Neoplastik malign hastalıkların ve tedavilerinin birçoğunun, trombotik ve tromboembolik
olayların riskini artırdığı bilindiği için, doksorubisin ile tedavi edilen
hastalarda, talidomidin ek bir etkisi er veya geç oluşabilir.
Oral kontraseptifler:
10 sağlıklı kadında, 1.0 mg noretindron asetat ve 0.75 mg etinil estradiol içeren tek bir
doz uygulaması sonrasında noretindron ve etinil estradiol’ün farmakokinetik profilleri
incelenmiştir. Talidomidin 200 mg/gün değerine kadar olan sabit dozların kullanıldığı
talidomidle birlikte veya talidomidsiz çalışmalarda elde edilen sonuçlar benzerdir.
Önemli non-talidomid ilaç etkileşimleri- hormonal kontraseptiflerle etkileşen
ilaçlar:
Lopinavir, nevirapin, efavirenz, griseofulvin, rifampin, rifabutin, fenitoin veya
karbamazepin gibi sitokrom P450 indükleyici ajanların, hormonal kontraseptif
ajanlarla beraber kullanımı, kontrasepsiyonun etkinliğini azaltabilir. Bu yüzden, bu
ilaçların bir veya birden fazlası ile tedavi olması gereken, çocuk doğurma potansiyeli
olan kadınlar, iki farklı etkin kontrasepsiyon metodu kullanmalıdırlar.
Thalidomide Pharmion Kapsül sadece Pharmion Risk Yönetim Programı’na (PRYP)
kayıtlı olan hastalara verilir (bkz. Uyarılar/Önlemler). Hekimler ve eczacılar da
Pharmion Risk Yönetim Programı’na kayıtlı olmalıdırlar.
Yetişkinlerde ve ergenlik çağındakilerde dozaj:
Multipl Miyelom’da
200 mg günlük oral doz olarak başlanmalı, tolerans ve toksisiteye göre haftada 100
mg artırılarak maksimum 400 mg günlük doz şeklinde uygulanmalıdır. Tolerans ve
gözlenen toksisiteye bağlı olarak, daha düşük idame dozları kullanılabilir.
Eritema Nodosum Leprosum’da (ENL)
Talidomid, akşamları yemekten en az 1 saat sonra, oral yoldan günlük 400 mg tek doz
olarak başlanmalıdır. Bu doz, klinik cevaba bağlı olarak 1-4 hafta devam edilmeli ve
her 2 haftada bir 100 mg kadar azaltılarak 50 mg idame dozuna ulaşılmalıdır. Toplam
tedavi süresi, hastalığın geçmişine, ENL şiddetine ve ENL tekrarlarının sıklığına bağlı
olarak her hasta için ayrı ayrı belirlenmelidir. Minimum 7 haftalık toplam tedavi
süresi önerilmektedir. Ağırlığı 50 kg’dan az olan hastalar için başlangıç dozu, günlük
300 mg olmalıdır.
Thalidomide Pharmion, yemeklerden en az 1 saat sonra alınmalıdır. Önerilen günlük
doz bir sabah, bir akşam olmak üzere ikiye bölünerek alınabilir. Her iki doz da
yemeklerden en az 1 saat sonra alınmalıdır.
Miyelodisplastik sendrom’da (MDS)
Başlangıç dozu olarak 100 mg talidomid gece yatmadan önce alınır. Yan etki
görülmemesi ve ilacın iyi tolere edilmesine bağlı olarak 2 hafta sonra 200 mg ve 1 ay
sonra 300 mg talidomid dozu uygulanır.
Yaşlılarda:
Sağlıklı gönüllülerden elde edilen farmakokinetik verilerin analizi, yaş ile ilgili
herhangi bir değişimi göstermemiştir. Dozaj, yetişkinlerde ve ergenlik
çağındakilerdeki gibidir.
Böbrek veya karaciğer yetemezliği olan hastalarda:
Böbrek veya karaciğer yetmezliği olan hastalar için özel doz önerileri
belirlenmemiştir.
Genel olarak, böbrek veya karaciğer hastalığı olan kişilerdeki dozlar, gözlenen
tolerans ve toksisiteye karşı titre edilmeli ve tolere edilen en yüksek doz seçilmelidir.
Kullanma Talimatı
Talidomid, sadece risk yönetim programına kayıtlı doktorlar tarafından
reçetelendirilebilir ve sadece risk yönetim programına kayıtlı eczacılar tarafından
verilebilir.
DOZ AŞIMI VE TEDAVİSİ
14.4 g’a kadar olan dozlarda, 3 doz aşımı vakası bildirilmiştir. Hiçbir ölümcül sonuç
rapor edilmemiştir ve tüm doz aşımı hastaları komplikasyon görülmeksizin
iyileşmişlerdir.
