MADOPAR HBS 125 mg 30 kapsül {Roche} Formülü

Bir tablet, 200 mg levodopa ve 50 mg benserazide eşdeğer miktarda benserazid hidroklorür içerir.

Levodopa’nın benserazid ile birlikte kullanılması, levodopa’nın dekarboksilasyonuna bağlı olarak periferdeki etkilerini (bulantı, kusma) artırır. Ancak, benserazid levodopa’nın santral etkilerine bağlı advers etkileri azaltmaz. Çünkü, benserazid, beyine daha çok levodopa ulaşmasını ve daha çok dopamin oluşmasını sağlar. Benserazid içeren levodopa preparatları ile bazı advers Santral Sinir Sistemi (SSS) etkileri (ör. diskinezi (istem dışı hareketler)) sadece levodopa içeren preparatlara göre daha düşük dozlarda ve daha hızlı meydana gelebilir. Yaşlılar levodopa’nın SSS etkilerine daha duyarlı olabilir.

Hassas bireylerde aşırı duyarlılık reaksiyonları gelişebilir.

Teorik olarak levodopa’nın intraoküler (göz içi) basıncı yükseltme potansiyeli olduğundan, geniş açılı glokomu olan hastalarda intraoküler basıncın düzenli olarak ölçülmesi önerilir.

Madopar mental rahatsızlıklara neden olabilir. Bu reaksiyonların, levodopa uygulamasını takiben beyinde dopamin miktarının artmasına bağlı olduğu düşünülmektedir. Tüm hastalar intihar eğiliminin eşlik ettiği depresyon gelişimi bakımından dikkatle izlenmelidir. Geçmişinde veya mevcut psikozları olan hastalar dikkatle tedavi edilmelidir.

Parkinson hastalarında dopaminerjik tedavi ile halüsinasyon arasında ilişki kurulmuştur.

Madopar diskineziye neden olabilir veya mevcut diskineziyi alevlendirebilir.

Madopar ciddi kardiyovasküler veya pulmoner hastalığı, bronşiyal astım, renal, hepatik veya endokrin hastalığı bulunan hastalarda dikkatle uygulanmalıdır. Rezidüel atrial, nodal veya ventriküler aritmisi olan miyokardiyal infarktüs geçmişi olan hastalarda uygulanırken dikkatli olunmalıdır. Bu tür hastalar, ilk doz ayarlama periyodunda yoğun kardiyak bakım koşullarına sahip bir ünitede dikkatle izlenmelidir.

Tedavi sırasında karaciğer fonksiyonu ve kan sayımı kontrolleri yapılmalıdır.

Diyabetli hastalarda sık olarak kan şekeri testleri yapılmalı ve antidiyabetik ajanların dozu kan şekeri seviyelerine göre ayarlanmalıdır.

En çok görülen yan etkiler, bulantı ve tedavinin daha geç dönemlerinde gözlenen koreiform, distonik ve diğer istem dışı hareketleri içeren diskinezilerdir.

Madopar kullanan hastalarda görülen diğer yan etkiler:

Tüm vücut: Göğüs ağrısı, asteni, abdominal ağrı ve sıkıntı, bitkinlik

Kardiyovasküler: Kardiyak düzensizlikler, hipotansiyon, ortostatik hipotansiyon, hipertansiyon, senkop, flebit, çarpıntı, miyokardiyal infarktüs. Ortostatik şikayetler, Madopar dozunun azaltılmasından sonra genellikle düzelir.

Gastrointestinal: Koyu renk tükürük, gastrointestinal kanama, duodenal ülser gelişimi, anoreksi, kusma, ishal, kabızlık, dispepsi, ağızda kuruluk, tat kaybı veya değişiklikleri, gastrointestinal ağrı, disfaji, aşırı tükürük salgısı, mide veya barsakta aşırı gaz birikimi, diş gıcırdaması, dilde yanma hissi, yanma, hıçkırık. Başlıca tedavinin erken döneminde görülen, gastrointestinal sisteme ait istenmeyen etkiler, Madopar bir miktar yiyecek ve sıvıyla birlikte alınarak veya doz kademeli olarak arttırılarak büyük ölçüde kontrol altına alınabilir.

Hematolojik: Agranülositoz, hemolitik veya non-hemolitik anemi, trombositopeni, lökopeni, hemoglobin ve hematokritte düşüş, serum glikozunda yükselme, serum potasyumunda düşüş, serum kreatinin ve ürik asidinde yükselme, laktik dehidrogenaz (LDH), bilirubin, kan üre azotu (BUN), Coombs testi, SGOT (AST) ve SGPT (ALT) değerlerinde anormallik. Bu nedenle, her uzun dönem levodopa içeren tedavide olduğu gibi, kan sayımı, karaciğer fonksiyonları periyodik olarak izlenmelidir.

Aşırı duyarlılık: Anjiyoöd

Farmakokinetik etkileşmeler

Antikolinerjik bir ilaç olan triheksifenidilin Madopar ile birlikte uygulanması, levodopa absorpsiyon hızını azaltır, fakat miktarını değiştirmez. Demir sülfat, levodopa’ya bağlanarak levodopa’nın maksimum plazma konsantrasyonunu ve EAA’ını %30-50 azaltır. Bu sebeple, demir ve levodopa farklı dozlarda verilmelidir. Demir sülfat ile birlikte tedavi sırasında, hastaların tümünde değil ama bazılarında, klinik olarak anlamlı farmakokinetik değişiklikler gözlenmiştir.

Metoklopramid, levodopa absorpsiyon hızını arttırır. Metoklopramid midenin boşalmasını sağlayarak levodopa’nın biyoyararlanımını arttırmasına rağmen, dopamin reseptör antagonisti özellikleri ile hastalığın kontrolünü ters etkileyebilir.

Bromokriptin, amantadin, selejilin ve domperidon ile levodopa arasında hiçbir farmakokinetik etkileşim bulunmamaktadır.

Farmakodinamik etkileşmeler

Nöroleptikler, opioidler (papaverin), fenitoin ve rezerpin içeren antihipertansif ilaçlar, Madopar’ın etkisini inhibe ederler.

Antihipertansif alan hastanın tedavisine Madopar ilave edildiğinde semptomatik postural hipotansiyon meydana gelebilir. Bu sebeple, Madopar tedavisine başlandığında antihipertansif ilacın dozunu ayarlamak gerekebilir.

İreversibl non-selektif MAO inhibitörleri alan hastalarda Madopar uygulanacaksa, MAO inhibitörlerinin kesilmesi ve Madopar’a başlanması arasında en az iki haftalık bir ara olmalıdır. Aksi takdirde, hipertansif kriz gibi istenmeyen etkiler meydana gelebilir (Bkz. Kontrendikasyonları). Selejilin gibi selektif MAO-B inhibitörleri ve moklobemid gibi selektif MAO-A inhibitörleri, Madopar tedavisindeki hastalara verilebilir. Etkinlik ve tolerans göz önüne alınarak, hastanın bireysel ihtiyacına göre levodopa dozunun yeniden ayarlanması tavsiye edilir. MAO-A ve MAO-B inhibitörleri kombinasyonunun etkisi, non-selektif MAO inhibisyonuna eşittir. Bu nedenle bu kombinasyon Madopar ile birlikte verilmemelidir (Bkz. Kontrendikasyonları).

Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde;

Standart doz

Madopar ile tedaviye kademeli olarak başlanmalı, doz bireysel olarak saptanmalı ve optimal etki için titre edilmelidir. Aşağıdaki doz uygulamaları, bu konuda yol gösterici olarak kabul edilebilir:

Başlangıç tedavisi

Parkinsonizmin erken evrelerinde, günde 3-4 kez yarım tablet Madopar <125> ile tedaviye başlamak önerilir. Başlangıçtaki doz programının tolere edilebilirliği onaylandığı zaman, hastanın cevabına göre doz yavaş yavaş artırılmalıdır. Optimal etkiye, genellikle 300‑800 mg levodopa + 75‑200 mg benserazide karşılık gelen günlük Madopar dozu ile ulaşılır ve bu doz, 3 veya daha fazla doza bölünebilir. Optimal  etki elde etmek için 4‑6 haftaya ihtiyaç vardır. Eğer günlük dozun daha da artırılması gerekirse, bu ayda bir yapılmalıdır.

İdame tedavisi

Ortalama idame dozu, günde 3‑6 kez 1 adet Madopar 125 mg  tablettir. Bireysel dozların sayısı (üçten az olmamak şartıyla) ve bunların gün içinde dağılımları, optimal etki için titre edilmelidir. Optimal etki sağlamak için Madopar HBS, Madopar tabletin yerini alabilir.

Özel Doz Talimatları

Yaşlılarda doz dikkatle ayarlanmalıdır. Diğer antiparkinson ilaçları kullanan hastalar, Madopar alabilirler. Bununla beraber, Madopar ile tedavi ilerledikçe ve terapötik etki belirginleştikçe, diğer ilaçların dozajları azaltılmalı veya bu ilaçlar kademeli olarak bırakılmalıdır.

Gün boyunca ilacın etkisinde büyük dalgalanmalar (‘on-off’ fenomeni) olan hastalar, düşük ve daha sık  tek dozlar almalı veya Madopar

	Şizofrenlik Şizofrenliğin psikiatrik teşhisi hakkında çok fazla anlaşmazlık vardır. Bu sayfadaki bilgiler, şizofrenliğin teşhisi, nedenleri ve tedavisi hakkındaki faklı teoriler hakkında bilgi verecektir.
	Depresyonu Anlamak Depresyon farklı kişileri farklı biçimlerde etkiler. Duygusal veya fiziksel olmak üzere geniş alanda belirtilere sebep olabilir.Depresyona neler sebep olur?