1 liyofilize steril flakon 150 mcg (1.67 x 106 IU) molgramostim (Rekombinan İnsan
Granülosit-Makrofaj Koloni Stimülan Faktörü : rHuGM-CSF)* içerir.
1 liyofilize steril flakon 300 mcg (3.33 x 106 IU) molgramostim (Rekombinan İnsan
Granülosit-Makrofaj Koloni Stimülan Faktörü : rHuGM-CSF)* içerir.
1 liyofilize steril flakon 400 mcg (4.44 x 106 IU) molgramostim (Rekombinan İnsan
Granülosit-Makrofaj Koloni Stimülan Faktörü : rHuGM-CSF)* içerir.
Yardımcı maddeler: 50.0 mg mannitol, 0.28 mg sitrik asid anhidr, 2.6 mg dibazik
sodyum fosfat, 0.1 mg polietilen glikol, 1.0 mg insan albumini çözeltisi, k.m. hidroklorik
asit, k.m. sodyum hidroksit
Çözücü: 1 ampul (1 ml) steril enjeksiyonluk su
* Novartis / Schering-Plough işbirliği ile geliştirilmiştir.
• Sitotoksik kemoterapi nedeni ile gelişen nötropeninin şiddetini azaltarak, enfeksiyon
riskinin azaltılması ve böylelikle kemoterapi uygulamalarına daha iyi uyumun
sağlanması.
• Miyelodisplastik sendromlar ve aplastik anemi gibi diğer kemik iliği yetmezliği
durumlarında lökopeni nedeni ile gelişen enfeksiyon riskinin azaltılması.
• Otolog ve singeneik kemik iliği transplantasyonlarında kemik iliği iyileşmesinin
hızlandırılması (Leucomax “overall survival” ı etkilemez ve relaps süresini uzatmaz.)
• HIV enfeksiyonu dahil olmak üzere enfeksiyon bağıntılı lökopeni hastalarının
miyeloider iyileşmesinin hızlandırılması.
• Gansiklovire (DHPG) bağlı gelişen nötropeninin şiddetinin azaltılması ve öngörülen
gansiklovir dozajına ulaşılabilmenin sağlanması için AIDS’e bağlı sitomegalovirüs
retinitli hastalarda gansiklovir tedavisine adjuvan olarak.
Leucomax, molgramostime veya enjektabl formülde yer alan bileşenlerin herhangi birine
karşı aşırı duyarlılık gösteren hastalarda kontrendikedir.
Leucomax miyeloid malignitesi olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Leucomax, onkolojik ve hematolojik bozuklukları veya enfeksiyon hastalıklarının
tedavisinde tecrübeli bir hekimin denetiminde kullanılmalıdır. Leucomax’ın ilk dozu yakın
bir medikal gözlem altında uygulanmalıdır.
Leucomax alan hastalarda anaflaksi, anjiyoödem veya bronkokonstrüksiyon gibi akut,
ciddi, hayatı tehdit eden aşırı duyarlılık reaksiyonları görülmüştür. Eğer bu tür
reaksiyonlar oluşursa, Leucomax hemen kesilmeli ve yeniden verilmemelidir.
Leucomax kullanımında sık olmamakla birlikte plevrit, plevral efüzyon perikardit ve/veya
perikardiyal efüzyon görülebilir. Eğer bu tür reaksiyonlar oluşursa, Leucomax
kesilmelidir.
Daha önce geçirilmiş akciğer hastalığı olan kişiler pulmoner fonksiyon azalması ve
dispneye eğilimli olduklarından, Leucomax’la tedavi edilirken yakın bir şekilde
izlenmelidir.
Klinik çalışmalarda ilacın uygulanmaya başlanmasından sonra titreme, dispne, ateş,
bulantı, kusma, spesifik olmayan göğüs ağrısı, asteni, hipotansiyon ve ateş basması gibi
genelde hafiften orta dereceye kadar değişen şiddette yan etkiler bildirilmiştir.
Leucomax’ın nadiren kesilmesini gerektiren bu reaksiyonlar, semptomatik olarak tedavi
edilmişlerdir.
Birkaç izole vakada, rHuGM-CSF tedavisi sırasında otoimmun hastalık geliştiği veya
alevlendiği görülmüştür, bu yüzden otoimmun hastalık öyküsü olan hastalara Leucomax
verilirken, bu durum göz önüne alınmalıdır.
Laboratuvar testleri
Leucomax’la tedavi sırasında standart hematolojik testler (lökosit sayımı, formül lökosit
ve trombosit sayımı, tam kan sayımı) yapılmalıdır ve serum albumin düzeyleri
monitorize edilmelidir. Kemoterapinin yüksek dozlarda alınma zorunluluğu
olabileceğinden (reçetedeki tam doz), artan kemoterapi dozlarının sonucu hasta
trombositopeni ve anemi riski altındadır. Trombosit sayısının ve hematokritin düzenli
monitorizasyonu tavsiye edilmektedir.
Çocuklarda kullanımı : Leucomax’ın tolerabilitesi 18 yaşın altında sınırlı sayıda
hastada gösterilmiştir.
Yaşlılarda kullanımı : Yaşlı veya genç hastalarda Leucomax’ın tolerabilitesi açısından
belirgin bir fark yoktur.
Gebelik ve emzirme döneminde kullanımı:
İnsanlarda gebelik döneminde Leucomax kullanımının güvenilirliği ile ilgili bir veri henüz
bildirilmemiştir. Hayvan çalışmalarında ise üreme toksisitesi gösterilmiştir. Primatlarda
günde 6 ve 10 mcg/kg dozlarında molgramostim verilmesi fötal ölüm ve spontan abortus
ile sonuçlanmıştır.
Gebelikle ilgili klinik bilgi olmadığından hastaya olan terapötik faydası, gebeliğin
gelişimine karşı oluşabilecek potansiyel riskinden ağır basmalıdır.
İnsanda sütle atılım konusunda bir bilgi yoktur. Fakat çocuklardaki yan etki potansiyeli
nedeniyle Leucomax kullanan kadınların süt vermesi önerilmemektedir.
İnsanlarda Leucomax’ın fertilite üzerinde etkisini belirlemek amacıyla çalışma
yapılmamıştır.Leucomax klinik çalışmaları sırasında bildirilen istenmeyen yan etkilerin çoğu genellikle
altta yatan veya birlikte oluşan hastalıklarla veya onların tedavi yöntemleriyle bağlantılı
olduğundan bu yan etkilerin Leucomax ile ilişkisi tam olarak belirlenememektedir.
Görülen yan etkilerin çoğu hafif veya orta derecededir. Ciddi veya hayatı tehdit edici yan
etki ender görülür.
Bütün endikasyonlarda görülen en sık istenmeyen yan etkiler ateş, bulantı, dispne,
diyare, döküntü, titreme, enjeksiyon bölgesinde reaksiyon (s.c. uygulama ile ), kusma,
halsizlik, iştahsızlık, kas-iskelet ağrısı ve astenidir.
Daha ender olarak spesifik olmayan göğüs ağrısı, stomatit, baş ağrısı, terlemede artış,
karın ağrısı, kaşıntı, baş dönmesi, periferik ödem, parestezi ve miyalji görülebilir.
Anafilaksi, bronkospazm, kardiyak yetmezlik, kapiller sızdırma sendromu,
serebrovasküler bozukluklar, konfüzyon, konvülsiyonlar, hipotansiyon, kardiyak ritm
bozuklukları, intrakraniyel hipertansiyon, perikardiyal efüzyon, perikardit, plevral
efüzyon, pulmoner ödem ve senkop gibi ciddi reaksiyonlar klinik denemelerde çok ender
olarak görülmüştür.
Laboratuvar bulgular
Tüm hasta gruplarında laboratuvar değerlerinde görülen en sık değişiklik trombosit
sayısında, hemoglobin ve serum albumin düzeylerinde azalmadır. Bu değişikliklerin
Leucomax ile ilişkisi tam olarak saptanmamıştır. Eozinofil sayısında (mutlak veya yüzde
olarak) artış gözlenmiştir. Tedavi sonrasında ELISA yöntemi ve biyoassay ile ölçülen
mogramostimle bağlanan antikor pozitifliği % 1 olarak saptanmıştır. Bu hastalarda Leucomax aktivitesinde bir azalma olmamıştır.
Leucomax kullanımı ile serum albumin düzeyinde azalma meydana geldiğinden, serum
albuminine sıkı bağlanan ilaçlarla birlikte kullanıldığında doz ayarlaması yapmak
gerekebilir.
Leucomax kullanımı ile istenmeyen yan etkiler bildirilmemesine karşın, ilaç etkileşimi
olasılığı tam olarak elimine edilememektedir.
Leucomax uygulama öncesi hazırlanmalıdır (Teknik Bilgi kısmına bakınız).
Leucomax pozolojisi endikasyona göre değişir. Günlük maksimum doz 10 mcg/kg’ı
geçmemelidir.
Önerilen dozlar:
Kanser kemoterapisi
Günde 5-10 mcg/kg s.c. olarak uygulanır. Tedavi son kemoterapi dozundan 24 saat
sonra başlamalı ve 7-10 gün süre ile devam etmelidir. Tedaviye 5 mcg/kg’lık doz ile
başlanabilir.
Miyelodisplastik sendromlar / Aplastik anemi
Günde 3 mcg/kg s.c. olarak uygulanır. Lökositler üzerindeki ilk terapötik yanıtı
gözlemlemek için genellikle 2-4 günlük bir süre gereklidir. Daha sonra doz lökosit sayısı
arzu edilen düzeye (genellikle < 10.000 / mm3) getirilecek şekilde ayarlanır.
Kemik iliği transplantasyonu
Kemik iliği transplantasyonundan bir gün sonra başlanır ve mutlak nötrofil sayısı >
1000/mm3 olana dek devam edilerek günde 10 mcg/kg dozunda, 4-6 saatlik i.v. infüzyon
ile verilir. Maksimum tedavi süresi 30 gündür.
Enfeksiyona bağlı lökopeni (HIV enfeksiyon dahil)
Günde 1-5 mcg/kg s.c. olarak uygulanır. Zidovudin veya zidovudin ve interferon-alfa
kombinasyonu ile tedavi olan AIDS’li hastalarda Leucomax günde 1-3 mcg/kg s.c.
olarak önerilir. Lökositler üzerindeki ilk terapötik yanıtı gözlemlemek için genellikle 2-4
günlük bir süre gereklidir. Daha sonra, günlük doz 3-5 günde bir veya lökosit sayısı arzu
edilen düzeye (genellikle < 10.000/mm3) getirilecek şekilde ayarlanır.
AIDS’e bağlı gelişen sitomegalovirüs retinitlerinde gansiklovir (DHPG)
tedavisinde adjuvan olarak
Günde 5 mcg/kg s.c. olarak uygulanır.
Beşinci Leucomax dozunun uygulanmasının ardından, mutlak nötrofil sayısı
> 1000/mm3 ve lökosit sayısı < 20000/ mm3 olacak şekilde doz titrasyonu yapılır.
DOZ AŞIMI VE TEDAVİSİ:
Leucomax ile kazara doz aşımı bildirilmemiştir. Ancak bazı hastalarda günde 20 veya
30 mcg/kg terapötik dozlar ile taşikardi, hipotansiyon, nezle benzeri sendrom görülse de
semptomatik tedavi ile bu semptomlar hızlı bir şekilde azalmaktadır.
TEKNİK BİLGİ
Leucomax flakonun içine 1.0 ml sulandırıcı (enjeksiyona uygun steril su) eklenir. Toz
tamamen çözülene dek yavaşça çalkalanır. Böylece subkutan enjeksiyon için kullanılacak belirli miktarda Leucomax izotonik solüsyonu elde edilmiş olunur.
İntravenöz uygulama için Leucomax’ın hazırlanması: İNFÜZYON SİSTEMİNDEKİ
ADSORPSİYON NEDENİYLE OLUŞACAK MOLGRAMOSTİM KAYBININ ÖNLENMESİ
İÇİN HAZIRLAMA VE DİLÜSYON KURALLARI DİKKATLE UYGULANMALIDIR.
Gerekli sayıda liyofilize toz içeren flakonlar 1 ml su ile sulandırılır. Hazırlanan
molgramostim solüsyonu daha sonra 25, 50 veya 100 ml serum fizyolojik veya % 5
dekstroz ile dilüe edilir. Sonuçta 7 mcg/ml’lik molgramostim konsantrasyonundan daha
az olmamak üzere nihai konsantrasyon elde edilir. Elde edilen infüzyon solüsyonu
buzdolabında saklandığında en az 24 saat stabil kalır.
Alman yapımı The Travenol I.V. Administration Set 2C0001, Intrafix Air ve
Infusionsgerat R87 Plus, Fransız yapımı Souplix, Travenol C 0334, İngiltere yapımı
Steriflex, İspanya yapımı Intravis Air Euroklappe-ISO ve Soluset ve İtalyan yapımı
Linfosol Set kullanım için uygundur.
Port-A-Cath (Pharmacia) sisteminin Leucomax’ı belirgin olarak adsorbe ettiği
gözlendiğinden, bu sistemin kullanılmaması önerilmektedir. Parenteral ilaç ürünleri
uygulama öncesinde renk bozukluğu ve partikül oluşumu yönünden görsel olarak
incelenmelidir. Hazırlanan solüsyonun rengi şeffaf ile açık sarı arasında olabilir.
İntravenöz infüzyon için bir in-line, düşük protein bağlama filtresi (0.2 veya 0.22 µm)
(Millipore Durapore gibi) önerilir.
