Intron A Pen enjektabl çözelti koruyucu olarak m-krezol içerir; bazı hastalarda bu maddeye karşı alerjik reaksiyon gelişebilir.
Intron A tedavisi sırasında nadiren ilaca karşı akut, ciddi aşırı duyarlılık reaksiyonları (örn. ürtiker, anjiyoödem, bronkokonstriksiyon, anafilaksi) gözlenmiştir. Böyle bir reaksiyon gelişirse ilaç kesilmeli ve uygun tıbbi tedaviye hemen başlanmalıdır. Geçici deri döküntüleri tedavinin kesilmesini gerektirmez.
Kısıtlayıcı medikal hastalığı olan bireylerde Intron A dikkatle kullanılmalıdır (özellikle kronik obstrüktif akciğer hastalığı gibi bir akciğer hastalığı ya da ketoasidoza eğilimli diabetes mellitus’u olanlarda). Pıhtılaşma bozukluğu (örn. tromboflebit, akciğer embolisi) veya ciddi miyelosupresyonu olan hastalarda da dikkatli davranılmalıdır.
Intron A’nın diğer kemoterapötik ajanlarla kombinasyon halinde uygulanması, birlikte uygulanan ilaca bağlı olarak yaşamı tehdit edici ya da fatal olabilen toksisite riski artışına (şiddet ve süre olarak) yol açabilmektedir. En sık bildirilen yaşamı tehdit edici ya da fatal istenmeyen olaylar mukozit, diyare, nötropeni, renal bozukluk ve elektrolit bozukluğudur. Artan toksisite riski nedeniyle Intron A ve birlikte kullanılan kemoterapötik ajanlar için dikkatli doz ayarlamaları gerekmektedir.
Ateş, interferon tedavisi sırasında sıklıkla bildirilen grip-benzeri sendrom ile ilişkili olabilmekle birlikte, persistan ateşin diğer nedenleri de ortadan kaldırılmalıdır.
Intron A, dekompanse karaciğer hastalığı olan kronik hepatitli hastalara uygulanmamalıdır. Ayrıca, otoimmün hepatit veya otoimmün hastalık öyküsü olan hastalar ve immünosupresyonu olan transplantlı hastalara da uygulanmamalıdır. Intron A tedavisi bu hastalarda karaciğer hastalığının kötüleşmesine yol açabilir.
Ölümle sonuçlanan hepatotoksisite nadiren gözlenmiştir. Bu nedenle Intron A tedavisi sırasında karaciğer fonksiyon bozukluğu gelişen hastalar yakından izlenmeli ve semptomlar ilerlerse tedavi kesilmelidir.
Intron A, dekompanse karaciğer hastalığı olan hastalarda kullanılmamalıdır. Azalan hepatik sentez fonksiyonu bulgusu (örn. Albuminde azalma ya da protrombin süresinde uzama) olan, bununla birlikte tedavi kriterlerine uyan kronik hepatit B’li hastalarda Intron A tedavisi sırasında aminotransferazlarda bir alevlenme olursa klinik dekompansasyon riski artabilir. Bu hastaların Intron A ile tedavisi düşünülürken potansiyel riskler ile tedavinin potansiyel yararları değerlendirilmelidir.
HIV virüsü ile ko-enfekte kronik hepatitli hastalar ya da hemodiyalize giren hastalarda interferon alfa-2b’nin etkinliği gösterilmemiştir.
Ön veriler, interferon alfa tedavisinin karaciğer ve böbrek transplantlarında
greft reddi oranında artış ile ilişkili olabileceğini göstermektedir.
Intron A tedavisi alan hastalarda yeterli hidrasyon sağlanmalıdır, çünkü bazı hastalarda sıvı kaybına bağlı hipotansiyon görülmüştür. Sıvı replasmanı gerekebilmektedir.
Öyküsünde konjestif kalp yetersizliği, miyokard infarktüsü ve/veya eski ya da yeni aritmileri olan ve Intron A tedavisine gereksinim duyan hastalar yakından izlenmelidir. Daha önceden kardiyak anomalileri olan ve/veya ileri kanser evrelerinde bulunan bu hastalarda, tedavi öncesinde ve tedavi sırasında elektrokardiyogramlar çekilmelidir. Kardiyak aritmiler (başlıca supraventriküler) genellikle konvansiyonel tedaviye yanıt verirler, ancak Intron A tedavisinin kesilmesi gerekebilir.
Bazen ciddi hipertrigliseridemi ve hipertrigliseridemi alevlenmesi gözlenmiştir.
Bu durumda lipid düzeylerinin izlenmesi önerilmektedir.
İnterferon alfa ile tedavi edilen hastalarda, zaman zaman fatal olabilen pulmoner infiltrasyonlar, zatürre ve diğer akciğer enfeksiyonları ender olarak gözlenmiştir. Etyoloji tanımlanmamıştır. Ateş, öksürük, dispne ya da diğer solunum semptomları gelişen her hastada göğüs radyogramı çekilmelidir. Göğüs radyogramında pulmoner infiltratlar görülürse ya da pulmoner fonksiyon bozukluğ
