Geralgine-k tablet bir miktar sıvı ile birlikte yemeklerden sonra alınmalıdır. Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmemişse kullanma dozu:
Yetişkinler için : Her 6-8 saatte 1-2 tablet (Günde 8 tabletten fazla alınmamalıdır.)
Çocuklar için :10-15 yaş arası her 4-6 saatte 1/2 tablet - 1 tablet
AŞIRI DOZ VE TEDAVİSİ : PARASETAMOL, fazla dozunda bazı hasatalarda hepatik toksisite yapabilir. Bunu takiben; bulantı, kusma, diaforez, genel malazi ortaya çıkabilir.
TEDAVİ : Mide derhal ipeka şurubu ile emetik etki yaparak veya lavajla boşaltılmalıdır. Alınan ilaç miktarı ile ilgili hasta tahminleri dikkate alınmaksızın aşırı dozdan şüpheleniliyorsa vakit geçirmeden serum asetaminofen testi yapılmalıdır. Ancak bu tablet alımından sonraki ilk 4 saatten önce olmamalıdır. Karaciğer fonksiyonu çalışmaları önceden yapılmalı ve 24 saat ara ile tekrarlanmalıdır. Antidot olarak N-Asetilsistein olabildiğince çabuk (tercihen aşırı doz teşhisinden sonraki 16 saat içinde) verilmelidir.
Kafein yüksek dozlarda gastro-intestinal ağrı, diürez, dehidratasyon, hareketlilik, heyecan, titreme, kulak çınlaması ve kadriyak aritmiye sebep olabilir. Santral sinir sisteminin aşırı uyarılmasını kontrol altına alabilmek için ağızdan veya gerekiyorsa parenteral yoldan 5-10 mg. Diazepam verilebilir.
Kodein’in yüksek dozu solunum depresyonu ile karakterize olur. (Solunum artışı ve/veya soluk alıp verme hacminde artış. Chene-stokes soluma, siyanoz) aşırı uyku hali, giderek baygınlık ve koma, iskelet kasları gevşemesi, soğuk ve ıslak deri, bazen bradikardi ve hipotansiyon. Çok aşırı dozda, apne (soluk almanın dinmesi) dolaşım kollapsı, kalp durması ve ölüm gelir.
TEDAVİ : Hastaya yeterli solumayı sağlamak için önlemler alınır. Narkotik antagonisti naloxone solunum depresyonuna karşı da spesifik bir antidottur. Kodein dahil narkotiklere aşırı duyarlılıkta, aşırı dozda tercihen I.V. yolla nalaxone verilmeli ve aynı zamanda solunum yeniden canlandırılmaya çalışılmalıdır. Yeterli solumayı sağlayana dek antagonist tekrar verilmeli ve hasta sıkı gözetimde tutulmalıdır. Klinik olarak belirgin bir solunum veya kardiovaküler deprasyon yok ise bir antagonist verilmelidir. Oksijen, I.V. sıvılar, vazopresörler ve gerekli ölçümler edike olur.
