Yüksek kalsiyum dozları, lityum ve sempatomimetikler dahil psikotrop ilaçlar, dijitalize edilmiş
hastalarda, kalp aritmi riskini artırabileceklerinden dolayı ihtiyatla verilmelidir.
Birlikte kullanımları halinde kardiyak glikozidin dozu azaltılmalıdır.
Kinidin, kalsiyum antagonistleri (özellikle verapamil), amiodaron spironolakton ve triamteren gibi bazı ilaçlar digoksin’in serum konsantrasyonunu artırabilir. Eritromisin ve tetrasiklin gibi bazı antibiyotikler barsak florasını, dolayısıyla ilaç metabolizmasını etkilediklerinden serum konsantrasyonu üzerinde dolaylı artırıcı bir etki yaparlar.
Tiyazid diüretikler, kortikosteroidler ve amfoterisin B elektrolit dengesini bozarak dijital toksisitesine neden olabilen önemli faktörlerdir. Antasidler, neomisin, kolestipol ve kolestiramin digoksin’in intestinal absorpsiyonunu azaltırlar. Spironolaktonun birlikte kullanımı yalnız digoxin
serum konsantrasyonunu etkilemekle kalmaz, analitik metodlarla da çakışabilir. Bu durumda
digoksin tayin sonucu dikkatle belirlenmelidir.
