Bütün kardiyak glikozidler gibi dozaj her hastanın ihtiyacına göre dikkatle ayarlanmalıdır.
Yetişkinler:
• Hızlı dijitalizasyon: (24-36 saat) acil durumda 1-1.5 mg= 4-6 tableti takiben konpansasyona kadar
uygun aralıklarla 0.25 mg= 1 tablet.
• Yavaş dijitalizasyon: (3-5 gün) Birkaç defaya bölünerek, günde 0.5-1.5 mg= 2-6 tablet, kompansasyona
kadar.
• İdame tedavisi: Günde 0.125-0.75 mg= 1/2-3 tablet. Bu doz tedavi başlangıcından itibaren de
kullanılabilir.
10 yaşın altındaki çocuklar:
Çabuk dijitalizasyon (24-36 saat) acil durumda:
Kompansasyona kadar uygun aralıklarla bölünerek 0.025 mg/kg (genellikle 2 ila 4 doz
yetmektedir).
İdame tedavisi: Günde 0.01-0.02 mg/kg. Başlangıçtan birkaç gün sonra durum kontrol edilir,
gerekirse pozoloji ayarlanır. Daha yaşlı hastaları da içeren özel durumlardaki pozoloji için
“önlemler” kısmına bakınız.
Doz aşımı ve tedavisi:
Digoksin terapötik indeksi dar olan bir ilaçtır. Bu nedenle doza bağlı olarak entoksikasyon
belirtilerinin ortaya çıkması olasılığı fazladır.
a) Akut ve şiddetli doz fazlalığına bağlı:
Digoxin-Sandoz tedavisi kesilir ve mide lavajı yapılır. Kolestiramin gibi bir bağlayıcı madde
midede bırakılmalıdır. Devamlı E.K.G. kontrolü şarttır. Özgün antikorlar ile tedavi düşünülebilir.
b) Kronik doz fazlalığına bağlı:
Digoxin-Sandoz tedavisi kesilmeli ve hasta devamlı E.K.G. kontrolünde olmalıdır.
1) Potasyum tuzları, özellikle hipokalemi hallerinde yaygın olarak kullanılırlar. Yetişkinler için
renal filtrasyonu normalse, 0.5-1.0 g potasyum klorür suda eridikten sonra 3-6 g (40-80 mEqK+)
kadar olmak üzere, günde birkaç defa ağızdan verilebilir. Acil durumlarda 40-80 mEq, 40 mEq/500
ml olacak şekilde seyreltilmiş) en fazla 20 mEq/saat hızla olmak üzere i.v. infüzyonu şeklinde uygulanır. (E.K.G. kontrolü yapılır). Ağrılı lokal irritasyon halinde, daha düşük bir oranda kullanılır, hipomagnesemi halinde ise magnezyum önerilir.
2) Taşiaritmi tedavisi: A-V blokunun olmadığı şiddetli ventriküler aritmi durumunda lidokain i.v. yavaş olarak verilir. Normal kalp ve böbrek fonksiyonu olan hastalar bu tedavi biçimine cevap
verirler. (2-4 dakika boyunca 1-2 mg/dk olan bir i.v. infüzyon takip eder). Kalp ve böbrek
fonksiyonları bozulmuş hastalarda ise dozaj azaltılmalıdır. Eğer birlikte 2. veya 3. derecede A-V bloku varsa, lidokain pacemaker uygulanmasından önce verilmemelidir. Beta-adrenerjik blokerler, prokainamid, bretilyum ve fenitoin gibi ilaçlar da supraventriküler aritmide faydalı olabilirler. Daha ağır aritmiye neden olmamak için yalnız ventriküler fibrilasyon tedavisinde kardiyoversiyon
kullanılmalıdır.
3) Bradiaritmi ve A-V bloku tedavisi
• atropin
• şiddetli A-V bloku, sinüs arresti veya asistol halinde pacemaker.
• acil tedavi olarak bir pacemaker elektrodu kullanılmadan önce isoproterenol’ün i.v. infüzyon
olarak verilmesi yardımcı olabilir.