Bütün kardiyak glikozidler gibi dozaj her hastanın ihtiyacına göre dikkatle ayarlanmalıdır.
i.v. enjeksiyonlar yavaş olarak 5-10 dakikada uygulanmalıdır.
Yetişkinler:
Hızlı dijitalizasyon: (24-36 saat) acil durumda:
İntravenöz olarak:
0.5-1.0 mg (2-4 ml) yavaş i.v. enjeksiyonu takiben 4-6 saatlik aralarla 0.25-0.5 mg’lık (1-2 ml)
dozlar.
Total ortalama doz:
1.0-1.5 mg (4-6 ml) i.v. 10 yaşın altındaki çocuklar:
Hızlı dijitalizasyon (24-36 saat) acil durumda:
İntravenöz olarak:
Prematüreler ve 2 haftadan küçük süt çocukları : 0.02-0.04 mg/kg
2 hafta - 2 yaş arası: 0.03-0.05 mg/kg
2 yaş üstündekiler : 0.02-0.04 mg/kg
Dijitalizasyon dozunun 1/4’ü başlangıçta uygulanmalı, takiben 8-12 saatlik aralarla aynı miktarlar uygulanmalıdır.
Daha yaşlı hastaları da içeren özel durumlardaki pozoloji için “Önlemler” kısmına bakınız.
DİKKAT: Son bir hafta içinde digoksin almış bulunan hastalar ile son iki hafta içinde daha yavaş elimine edilen kardiyak glikozid (dijitoksin gibi) almış bulunan total dijitalizasyon dozu azaltılmalıdır.
Doz aşımı ve tedavisi:
Digoksin terapötik indeksi dar olan bir ilaçtır. Bu nedenle doza bağlı olarak entoksikasyon
belirtilerinin ortaya çıkması olasılığı fazladır.
a) Akut ve şiddetli doz fazlalığına bağlı:
Digoxin-Sandoz tedavisi kesilir ve mide lavajı yapılır. Kolestiramin gibi bir bağlayıcı madde
midede bırakılmalıdır. Devamlı E.K.G. kontrolü şarttır. Özgün antikorlar ile tedavi düşünülebilir.
b) Kronik doz fazlalığına bağlı:
Digoxin-Sandoz tedavisi kesilmeli ve hasta devamlı E.K.G. kontrolünde olmalıdır.
1) Potasyum tuzları, özellikle hipokalemi hallerinde yaygın olarak kullanılırlar. Yetişkinler için
renal filtrasyonu normalse, 0.5-1.0 g potasyum klorür suda eridikten sonra 3-6 g (40-80 mEqK+)
kadar olmak üzere, günde birkaç defa ağızdan verilebilir. Acil durumlarda 40-80 mEq, 40 mEq/500
ml olacak şekilde seyreltilmiş) en fazla 20 mEq/saat hızla olmak üzere i.v. infüzyonu şeklinde
uygulanır. (E.K.G. kontrolü yapılır). Ağrılı lokal irritasyon halinde, daha düşük bir oranda
kullanılır, hipomagnesemi halinde ise magnezyum önerilir.
2) Taşiaritmi tedavisi: A-V blokunun olmadığı şiddetli ventriküler aritmi durumunda lidokain i.v.
yavaşça enjekte edilir. Normal kardiyak ve böbrek fonksiyonu olan hastalar genellikle, 1-2 mg/kg
vücut ağırlığı olan (2-4 dakika boyunca yavaşça) başlangıç dozu ve bunu takip eden 1-2 mg/dak
olan i.v. infüzyona cevap verirler.
Kalp ve/veya böbrek fonksiyonları bozulmuş hastalarda ise dozaj azaltılmalıdır. Eğer birlikte 2.
veya 3. derecede A-V bloku varsa, lidokain pacemaker uygulanmasından önce verilmemelidir.
Beta-adrenerjik blokerler, prokainamid, bretilyum ve fenitoin gibi ilaçlar da supraventriküler
aritmide faydalı olabilirler. Daha ağır aritmiye neden olmamak için yalnız ventriküler fibrilasyon
tedavisinde kardiyoversiyon kullanılmalıdır.
3) Bradiaritmi ve A-V bloku tedavisi
• atropin
• şiddetli A-V bloku, sinüs arresti veya asistol halinde pacemaker.
• acil tedavi olarak bir pacemaker elektrodu kullanılmadan önce isoproterenol’ün i.v. infüzyon
olarak verilmesi yardımcı olabilir.
