CIBADREX 5 mg 28 tablet Formülü

Film kaplı her divitab tablet 10 mg benazepril hidroklorür + 12.5 mg hidroklorotiyazid içerir. Yardımcı maddeler: Kırmızı demir oksit, titanyum dioksit.
Hipertansiyon tedavisinde kullanılır.
Benazeprile, diğer herhangi bir ACE inhibitörüne, hidroklorotiyazide veya diğer sülfonamid türevlerine karşı aşırı duyarlığı olanlarda, daha önce ACE inhibitörü ile tedavi sonucu anjioödem hikayesi olanlarda, anüri, şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klirensi < 30 ml/dak.), karaciğer yetmezliği, tedaviye dirençli hipokalemi, hiponatremi ve semptomatik hiperürisemi durumları, gebelikte kontrendikedir (bkz. “Uyarılar/Önlemler”).
Anafilaktoid ve benzeri reaksiyonlar Muhtemelen ACE inhibitörlerinin endojen bradikinin de dahil eikosanoidlerin ve polipeptidlerin metabolizmasını etkilemelerinden dolayı ACE inhibitörlerini (benazepril dahil) alan hastalarda, bazıları ciddi olan, istenmeyen çeşitli reaksiyonlar görülebilir. Anjioödem Benazepril dahil, ACE inhitibörleriyle tedavi edilen hastalarda yüz, dudaklar, dil, glottis ve larinkste anjioödem bildirilmiştir. Böyle belirtiler görüldüğünde Cibadrex derhal kesilerek belirti ve semptomlarda tamamen ve sürekli bir düzelme oluncaya kadar hastaya uygun tedavi yapılmalı ve takip edilmelidir. Şişme sadece yüz ve dudaklarda olduğunda, genellikle kendiliğinden veya antihistaminik tedavisi ile geçer. Larinks ödemi ile birlikte anjioödem öldürücü olabilir. Dil, glottis veya larinksin de ödeme katılması halinde uygun tedavi, yani subkütan adrenalin çözeltisi (1:1000 lik çözeltiden 0.3-0.5 ml) derhal uygulanmalı ve/veya hava yolunun açık kalmasını sağlayacak önlemler alınmalıdır. ACE inhibitörleri ile tedavide anjioödem görülme sıklığının Afrika kökenli zenci hastalarda zenci olmayanlara göre daha yüksek olduğu bildirilmiştir. Duyarsızlaştırma sırasında anafilaktoid reaksiyonlar ACE inhibitörü alırken Hymenoptera zehiri ile duyarsızlaştırma tedavisi uygulanan iki hastada hayatı tehdit edici anafilaktoid reaksiyonlar görülmüştür. Aynı hastalarda ACE inhibitörleri geçici olarak kesildiğinde bu reaksiyonlar önlenmiştir. Membrana temas sırasında anafilaktoid reaksiyonlar ACE inhibitörleri alırken yüksek akış membranları ile diyaliz uygulanan hastalarda anafilaktoid reaksiyonlar bildirilmiştir. Anafilaktoid reaksiyonlar dekstran sülfat absorpsiyonu ile düşük yoğunluklu lipoprotein aferezi uygulanan hastalarda da bildirilmiştir. Semptomatik hipotansiyon Diğer ACE inhibitörleriyle olduğu gibi Cibadrex ile de ender olarak, özellikle uzun süreli diüretik tedavisi, tuz kısıtlayıcı diyet, diyaliz, diyare veya kusma sonucu olarak hacim veya tuz eksikliği olan hastalarda, semptomatik hipotansiyon gözlenmiştir. Cibadrex ile tedaviye başlamadan önce hacim ve/veya tuz eksikliği düzeltilmelidir. Cibadrex, diğer antihipertansifleri kullanmakta olan hastalara dikkatle verilmelidir. Cibadrex’in tiyazid bileşiği, diğer antihipertansif ilaçların etkisini güçlendirebilir. Hipotansiyon gelişecek olursa hasta, sırtüstü yatar duruma getirilmeli ve gerekirse intravenöz yoldan serum fizyolojik verilmelidir. Kan basıncı ve hacmi normale döndükten sonra, Cibadrex tedavisine devam edilebilir. Şiddetli konjestif kalp yetmezliği hastalarında ACE inhibitörü ile tedavi aşırı hipotansiyona neden olabilir ki bu oligüri ve/veya ilerleyen azotemi ve (nadiren) akut renal yetmezlik ile birlikte olabilir. Böyle hastalarda tedavi yakın tıbbi gözetim altında başlatılmalı ve hastalar tedavinin ilk iki haftasında ve benazepril veya diüretik dozu artırıldığında yakından izlenmelidir. Böbrek fonksiyon bozukluğu Cibadrex, böbrek bozukluğu olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. Tiyazidler, bu gibi hastalarda azotemiyi davet edebilir ve tekrarlanan dozların etkisi, kümülatif olabilir. Reninanjiotensin sistemi benazepril etkisiyle inhibe edilince, duyarlı kimselerde böbrek fonksiyon değişiklikleri görülebilir. Böbrek fonksiyonu renin-anjiotensin sistemine bağımlı olan şiddetli konjestif kalp yetmezliği vakalarında benazepril dahil ACE inhibitörü tedavisine oligüri ve/veya ilerleyici azotemi ve ender olarak akut böbrek yetmezliği eşlik edebilir. Bir veya her iki böbrek arterinde stenoz bulunan hipertansif hastalarda yapılan küçük bir çalışmada benazepril tedavisine, kan üre azotu ve serum kreatinin düzeyi artışları eşlik etmiştir; bu artışlar, benazepril veya diüretik tedavisinin ya da beraberce her ikisinin bırakılması üzerine düzelmiştir. Bu gibi hastalar Cibadrex ile tedavi edilecek olursa, tedavinin ilk haftalarında böbrek fonksiyonunun izlenmesi gerekir. Benazepril kullanan ve daha önce görünürde herhangi bir renal vSıklık ölçeği: Çok ender olarak < % 0.01; ender olarak ≥ % 0.01 - <% 0.1; seyrek olarak ≥ % 0.1- < % 1; yaygın olarak ≥ %1 - <%10; çok sık ≥ %10. Cibadrex kullanımına eşlik eden advers olaylar, benazepril veya hidroklorotiyazid kullanımı sırasında bildirilenlere benzer ve genellikle geçici ve hafif olmuştur. Cibadrex ile ilişkili olan yan etkiler aşağıdadır: Kardiyovasküler sistem : Yaygın olarak palpitasyonlar, ortostatik semptomlar; ender olarak semptomatik hipotansiyon, göğüs ağrısı. Gastrointestinal sistem : Yaygın olarak spesifik olmayan gastrointestinal bozukluklar; ender olarak diyare, kabızlık, bulantı, kusma, karın ağrısı. Deri : Yaygın olarak döküntü, ateş basması, pruritus, ışığa duyarlık. Ürogenital sistem : Yaygın olarak idrar sıklığı; ender olarak hipokalemi, kan üre azotunda ve serum kreatinin düzeyinde, tedaviye son verildiğinde düzelen artışlar. Bunların böbrek arter stenozu olan hastalarda görülme olasılığı daha yüksektir (bkz. “Uyarılar/Önlemler”); çok ender olarak hiponatremi. Metabolik etkiler : Ender olarak kanda ürik asit düzeylerinde artış. Solunum sistemi : Yaygın olarak öksürük, solunum sistemi semptomları. Merkezi sinir sistemi : Yaygın olarak baş ağrısı, sersemlik, halsizlik; ender olarak uyku hali, uykusuzluk, sinirlilik, vertigo, anksiyete, paresteziler. Duyu organları : Çok ender olarak kulak çınlaması, tat alma duyusunda bozukluk. Alerjik ve immun reaksiyonlar : Ender olarak anjioödem, dudaklar ve/veya yüzde ödem (bkz. “Uyarılar/Önlemler”). Kas iskelet sistemi : Ender olarak eklem ağrısı, artrit, kas ağrısı, kas-iskelet ağrısı. Laboratuvar değerleri Bazı klinik çalışmalarda ortalama serum potasyum düzeyinin hafifçe azaldığı görülmüştür ve Cibadrex kullanan hastaların yalnızca % 0.2’sinde hipokalemi gelişmiştir (normal serum potasyum değerinin alt sınırından 0.5 mmol/L daha düşük). Cibadrex alan hastalarda hiponatremi, ürik asit yükselmesi ve hemoglobin azalması da bildirilmiştir. Benazepril monoterapisine ve/veya diğer ACE inhibitörlerine ait pazarlama sonrası deneyim daha fazladır ve aşağıdaki ilave advers reaksiyonlar bildirilmiştir. Ender olarak angina pektoris, aritmiler, hepatit (öncelikle kolestatik), kolestatik sarılık (bkz. “Uyarılar/Önlemler: Karaciğer yetmezliği”). ACE inhibitörleri alan hastalarda nadiren pemfigus bildirilmiştir. Çok ender olarak miyokard enfarktüsü, pankreatit, böbrek fonksiyon bozukluğu, trombositopeni (bkz. “Uyarılar/Önlemler: Agranülositoz/ nötropeni”), Stevens - Johnson sendromu, hemolitik anemi. Hidroklorotiyazid, uzun yıllardan beri yaygın şekilde ve bazen de Cibadrex’ in içerdiğinden daha yüksek dozlarda kullanılmıştır. Elektrolitler ve metabolik hastalıklar : Bkz. “Uyarılar/Önlemler “ Diğer : Yaygın olarak ürtiker ve diğer çeşit deri döküntüleri, iştah kaybı, hafif bulantı ve kusma, alkolün, anestetiklerin veya sedatiflerin etkisiyle şiddetlenebilen postüral hipotansiyon ve iktidarsızlık; ender olarak ışığa duyarlık, karında sıkıntı hissi, kabızlık, ishal, gastrointestinal rahatsızlık hissi, intrahepatik kolestaz veya sarılık, kalp aritmileri, baş ağrısı,sersemlik veya sersemleme hissi, uyku bozuklukları, depresyon, paresteziler, özellikle tedavinin ilk haftalarında olmak üzere görme bozuklukları ve bazen purpurayla birlikte olan trombositopeni; çok ender olarak nekrotizan vaskülit ve toksik epidermal nekroliz, lupus eritematozus benzeri deri reaksiyonları, derideki lupus eritematozusun reaktivasyonu, pankreatit, lökopeni, agranülositoz, kemik iliği depresyonu, hemolitik anemi, aşırı duyarlık reaksiyonları, pnömonit ve akciğer ödemi dahil solunum rahatsızlıkları.
Hiperkalemi riskini artırabileceğinden potasyum kaybını önleyen diüretiklerin (spironolakton, triamteren, amilorid), potasyum takviyelerinin veya potasyum içeren tuzların kullanılması önerilmez. Bunların ACE inhibitörüyle birlikte kullanılması mutlaka gerekliyse, serum potasyum düzeylerinin izlenmesi önerilir. Lityum tedavisi sırasında ACE inhibitörü alan hastalarda serum lityum düzeylerinin yükseldiği ve lityum toksisitesine ait semptomların görüldüğü bildirilmiştir. Tiyazid grubu diüretikler renal lityum klirensini azalttığından, ACE inhibitörüyle tiyazid grubu bir diüretiğin birlikte kullanılması durumunda, örneğin Cibadrex tedavisi sırasında lityum toksisite riskinin artması mümkündür. Cibadrex ile lityum birlikte kullanılacaksa dikkat edilmesi ve serum lityum düzeylerinin sık sık izlenmesi tavsiye edilir. Tiyazidler kürar türevlerinin ve antihipertansif ilaçların (guanetidin, metildopa, beta-blokerler, vazodilatörler, kalsiyum antagonistleri, ACE inhibitörleri) etkisini artırırlar. Kortikosteroidler, ACTH, amfoterisin ve karbenoksolon diüretiklerin hipokalemik etkisini artırabilirler (bkz. “Uyarılar/Önlemler”). Tiyazide bağlı olarak hipokalemi veya hipomagnezemi istenmeyen bir etki olarak ortaya çıkabilir ve bu etki dijitalise bağlı kardiyak aritmilerin ortaya çıkmasına zemin hazırlar. İ nsülin ve oral antidiyabetik ajanların dozunun ayarlanması gerekebilir. Nonsteroidal antienflamatuvar ilaçlar birlikte uygulandıklarında, tiyazidlerin diüretik, natriüretik ve antihipertansif etkilerini azaltabilirler. Bazı hastalarda ACE inhibitörlerinin antihipertansif etkisi, indometazin ile birlikte kullanıldıklarında azalabilir. Kontrollü bir klinik çalışmada, indometazin, benazeprilin antihipertansif etkisini değiştirmemiştir. Anyonik değiştirme reçinelerinin varlığı, hidroklorotiyazid emilimini azaltır. Tek doz kolestiramin veya kolestipol reçineleri hidroklorotiyazide bağlanarak bu diüretiğin gastrointestinal emilimini sırasıyla %85’e ve % 43’e varan miktarlarda azaltmaktadır. Birlikte tiyazid grubu diüretiklerin kullanılması, allopurinole karşı gelişen aşırı duyarlık reaksiyonlarının insidansını, amantadinin advers etkilerinin gelişme riskini, diazoksidin hiperglisemik etkisini artırabilir, sitotoksik ilaçların (siklofosfamid, metotreksat) böbreklerle vücuttan atılmasını azaltabilir ve miyelosupresif etkilerini artırabilir. Antikolinerjikler (atropin, biperiden), olasılıkla gastrointestinal motilite ve mide boşalma hızını azaltmaları nedeniyle tiyazid grubu diüretiklerin biyoyararlanımını artırabilir. Tiyazid grubu diüretiklerin D vitaminiyle veya kalsiyum tuzlarıyla birlikte kullanılması, serum kalsiyumunun yükselmesini fazlalaştırabilir. Birlikte siklosporin kullanılması, hiperürisemi ve gut-tipi komplikasyon riskini artırabilir. Literatürde, hidroklorotiyazidle metildopanın birlikte kullanıldığı vakalarda hemolitik anemi geliştiğinden söz eden yayınlar vardır.
İlaç dozunu doktorun önereceği şekilde uygulayınız. Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde aşağıda belirtildiği gibi kullanılır: İ lk basamak tedavisi : Hafif-orta şiddette hipertansiyonu olan hastalarda önerilen başlangıç dozu, günde 1 defa 5/6.25 mg Cibadrex şeklindedir. Eğer kan basıncı bu dozla kontrol altına alınamazsa dozaj, 3-4 haftalık aralıklarla yavaş yavaş artırılarak günde 1 defa 20/25 mg’a yükseltilebilir. Hipertansiyonun ağır ya da kontrol altına alınması zor olduğu hastalarda günde 2 defa 20/25 mg kullanılması düşünülmelidir. Kan basıncı yine de yeterince kontrol altına alınamıyorsa, ilave bir diğer antihipertansif ilaç kullanılabilir. Birlikte başka bir diüretik kullanılması önerilmez. İ kinci basamak tedavisi : ACE inhibitörü monoterapisine cevap alınamayan hastalarda Cibadrex kullanılmaya başlanmasıyla kan basıncında önemli ölçüde ek bir azalma elde edilebilir. Hidroklorotiyazid veya başka bir diüretik kullanmakta olmasına rağmen kan basıncı yeterince kontrol altına alınamayan hastalarda Cibadrex kullanılmaya başlanmasıyla kan basıncında ilave ve önemli derecede daha fazla azalma sağlanabilir. Bu gibi hastalarda diüretik tedavisine, Cibadrex kullanılmasından en az 3 gün önce son verilmiş olması gerekir. Günde 25 veya 50 mg hidroklorotiyazid kullanmakta olan hastalarda tedaviye günde 1 defa 10/12.5 mg Cibadrex ile başlanmalıdır; daha sonra bu dozaj, gereken şekilde ayarlanabilir. Kan basıncı günde 25 mg hidroklorotiyazid ile yeterince kontrol altında olan, ancak bu tedavi nedeniyle önemli potasyum kaybı cereyan eden hastalar günde 1 defa 5/6.25 mg Cibadrex kullanmaya başladıklarında aynı düzeyde bir kan basıncı kontrolü, elektrolit bozukluklarına yol açmaksızın sağlanabilir. Potasyum düzeylerinin yine de izlenmesine ihtiyaç vardır (bkz. “Uyarılar/Önlemler”). Replasman tedavisi : Benazepril ve hidroklorotiyazidin serbest kombinasyonu yerine Cibadrex ile tedaviye geçilebilir. Eğer serbest benazepril ve hidroklorotiyazid kombinasyonuyla kan basıncında yeterli düşme sağlanmış ise, hastada aynı dozda benazepril içeren Cibadrex ile tedaviye geçilebilir. Böbrek bozukluğunda ve yaşlı hastalarda kullanım Klinik çalışmalar sırasında Cibadrex ile tedavi edilen genç ve yaşlı hastalar arasında, etkinlik veya güvenilirlik bakımından farklar gözlenmemiştir. Kreatinin klirensi dakikada 30 mililitrenin üzerinde olan (serum kreatinin düzeyi < 3 mg/dl veya 265 µmol/L) hastalarda, klinik cevaba göre ayarlanan her zamanki Cibadrex dozunun kullanılması önerilir. Dozaj, yaşlı hastalarda ve/veya hafif böbrek yetmezliği olanlarda (kreatinin klirensi 30-60 ml/dakika) dikkatle belirlenmelidir (bkz. hidroklorotiyazidin “Farmakokinetik özellikleri”). Diüretik tedavisine ihtiyaç gösteren, ağır böbrek yetmezliği vakalarında (kreatinin klirensi < 30 ml/dakika) benazeprilin, tiyazid grubu bir diüretikle değil de etkisini Henle kıvrımında gösteren bir diüretikle birlikte kullanılması önerilir. Bu nedenle Cibadrex, böbrek fonksiyonu ileri derecede bozuk olan hastalarda önerilmez (bkz. “Uyarılar / Önlemler”). Çocuklar : Cibadrex’in çocuklarda güvenilirliği ve etkinliği kanıtlanmamıştır. DOZ AŞIMI VE TEDAVİSİ Belirtiler ve Semptomlar : Cibadrex’in aşırı dozda alınmasıyla ilgili hiçbir spesifik bilgi bulunmamaktadır. Hidroklorotiyazidin aşırı dozda alınmasına bağlı zehirlenmede şu belirtiler ve semptomlar görülebilir: sersemlik, bulantı, dalgınlık, hipovolemi, hipotansiyon, elektrolit dengesinde bozukluklar ve buna bağlı kardiyak aritmiler ve kas spazmı. Benazepril’in aşırı dozda alınmasıyla ilgili bir deneyim yoktur. Aşırı dozun başlıca belirtisi belirgin hipotansiyondur. Tedavi : Hidroklorotiyazid veya benazepril için spesifik bir antidot bulunmamaktadır. Tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. İlaç yeni alınmışsa hasta kusturulmalı veya gastrik lavaj uygulanmalıdır. İlacın emilimini azaltmak için aktif kömür verilebilir. Hastanın bacakları yukarı kaldırılmalı ve sıvı

	İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.
	Diyabet Hastalığı Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır.
	Yüksek Tansiyon Hipertansiyon sürekli anormal derecede yüksek olan kan basıncıdır. Tansiyon atardamarlarınızdaki kanın basıncıdır.