5 mL’lik her ölçekte

Terbütalin sülfat                                                                          1.5 mg

Guifenesin (gayakol gliseril eter)                                                66.5 mg

Koruyucu: Sodyum benzoat

Tatlandırıcı: Sorbitol, sodyum sakarin

Farmakodinamik Özellikler

Terbütalin, temel olarak ß₂-reseptörlerini uyararak bronşiyal düz kasların gevşemesini, endojen spazmojenlerin salgılanmasının inhibisyonunu, endojen mediyatörlerin yol açtığı ödemin inhibisyonunu, mukosiliyer klerensin artmasını ve uterus kasının gevşemesini sağlayan bir adrenerjik agonisttir.

Guaifenesin, solunum yollarındaki mukusun viskozitesini azaltarak ekspektorasyonu kolaylaştırır ve öksürmeyi rahatlatır.

Klinik araştırmalarda bronkodilatasyon etkisinin 8 saate kadar devam ettiği gösterilmiştir.

Farmakokinetik Özellikler

Bronşiyal astım. Kronik bronşit, amfizem ve bronkospazm ile sekresyonun bulunduğu diğer akciğer hastalıkları.

Tüm ß₂-agonistlerinde olduğu gibi, tirotoksikozlu hastalarda ve iskemik kalp hastalığı, taşiaritmi ya da ağır kalp yetmezliği gibi ağır kardiyovasküler hastalığı bulunanlarda dikkatli olunmalıdır.

ß₂-agonistlerinin hiperglisemik etkileri nedeniyle, diyabetli hastalarda başlangıç döneminde kan şekeri daha sık aralıklarla kontrol edilmelidir.

ß₂-agonist tedavisi, ağır hipokalemiye yol açabilir. Hipoksi bu riski arttırabileceğinden, özellikle ağır akut astım nöbetlerinde dikkatli olunmalıdır. Uygulanan ek tedaviler

hipokalemik etkiyi güçlendirebilir (“İlaç Etkileşimleri ve Diğer Etkileşimler” bölümüne bakınız). Bu tür durumlarda, serum potasyum düzeyinin izlenmesi önerilir.

Taşikardi ile ilgili olan kardiyak aritmiler ve digital intoksikasyonuna bağlı gelişen  taşikardilerde kullanılmamalıdır.

Aşırı ve uzun süreli kullanımı tolerans gelişmesine neden olabilir. Aşırı kullanımda paradoksik bronkokonstrüksiyon gelişebilir. Bu durumda terbutalin alımı derhal kesilmelidir. Tokolizde kullanıldığında, aşırı hidrasyon, çoklu gebelik, okült sepsis ve altında yatan kardiyak hastalık gibi risk faktörleri ile ilişkili maternal pulmoner ödem riski mevcuttur. Bu mevcut riski azaltmak için günlük sıvı alımını 2,5-3 litre ile sınırlandırarak, sodyum alımını azaltmak ve maternal nabzı 130 atım/dakika altında tutmak gereklidir.

Gebelik ve Emzirme Döneminde Kullanım

Gebelik Kategorisi: B

Hayvanlarda ve insanlarda herhangi bir teratojenik etki saptanmamışsa da, gebeliğin ilk üç ayında dikkatli olunm

Yan etkilerin şiddeti alınan doza ve uygulama yoluna bağlıdır. Tedaviye düşük dozlarla başlanması, çoğu kez yan etkileri azaltır. Bugüne kadar bildirilmiş olan tremor, başağrısı, bulantı,tonik kas krampları,taşikardi ve çarpıntı gibi yan etkilerin tümü sempatomimetik aminlere özgü etkilerdir. Bu etkilerin çoğunluğu, tedavinin ilk 1-2 haftası içinde kendiliğinden kaybolur.

Tüm b₂-agonistlerde olduğu gibi, nadiren, kardiyak aritmiler (atriyal fibrilasyon, supraventriküler taşikardi ve ekstrasistoller) bildirilmiştir

Ürtiker ve eksantem görülebilir.

Uyku bozuklukları ve ajitasyon, hiperaktivite gibi davranış bozuklukları gözlenmiştir.

Titreme sık olarak görülen, sinirlilik ve huzursuzluk nadir olarak görülen yan etkilerdir.

Beta-reseptör blokerler (göz damlaları dahil), özellikle selektif olmayanlar, ß-agonistlerin etkisini kısmen ya da tamamen ortadan kaldırabilir.

ß₂-agonist tedavisi hipokalemiye neden olabilir ve ksantin türevleri, steroidler ve diüretikler hipokalemiyi şiddetlendirebilir (“Uyarılar/Önlemler” bölümüne bakınız).

Bricanyl ekspektoran şurup, astım ve bronkospazm ile sekresyonun komplikasyon olarak ortaya çıktığı diğer akciğer hastalıklarının idame tedavisinde kullanılır.

Doz, hastanın durumuna göre ayarlanmalıdır.

Erişkinler: Günde üç kez 10-15 mL (2-3 ölçek).

Çocuklar: Günde üç kez kilo başına 0.25 mL (0.075 mg terbütalin/kg).

Aşağıda verilen tablo, çocuklarda doz ayarlamasında yardımcı olarak kullanılabilir.