Sodyum klorür içeren solüsyonların tedavide uzun süreli kullanıldığı hastalarda, sıvı dengesindeki değişiklikler, elektrolit yoğunlukları ve asit - baz dengesi klinik olarak ve periyodik laboratuvar testleriyle yakından izlenmelidir.
Önemli değişimler elektrolit desteği veya uygun diğer tedavileri gerektirebilir. Nazogastrik sonda ile sıvı çekilmesi, kusma, diyare veya gastrointestinal fistül drenajı gibi elektrolit kaybıyla sonuçlanan hastalarda da ek elektrolit verilmesi gerekebilir.
Konjestif kalp yetmezlikli veya diğer ödem ve sodyum birikimiyle seyreden hastalarda, sirozlu hastalarda, ciddi böbrek yetmezlikli hastalarda ve kortikosteroid kullanan hastalarda sodyum klorür içeren solüsyonların uygulanımında dikkat gerekir.
Sodyum klorürün intravenöz uygulanımı serum elektrolitlerinin dilüsyonu, aşırı hidrasyon, konjestif durumlar veya pulmoner ödeme yol açan sıvı ya da solüt yüklenmesi ile sonuçlanabilir. Fazla miktarda intravenöz sodyum klorür uygulanımı hipokalemi ile sonuçlanabilir.
Subklinik veya aşikar diyabetli hastalarda veya herhangi bir nedenle karbonhidratlara karşı intoleransı olan hastalarda dekstroz içeren solüsyonların kullanımında dikkat gerekir.
Dekstrozun intravenöz yolla uygulanması hipopotasemi, hipofostatemi ve hipomagnezemiye yol açabilir. Parenteral yoldan beslenen, böbrek işlevleri normal olan hastalarda, özellikle de dijitalize olanlarda, hipopotasemiyi ya da hücre içi potasyum kaybını önlemek için, dekstroz solüsyonları ile birlikte potasyum verilmelidir.
(Her litre dekstrozla 20 - 40 mEq potasyum).
Şekerli solüsyonlarla uzun süreli parenteral tedavi, pankreas adacıklarının aşırı yüklenmesine yol açabilir. Hem bu yükü azaltmak hem de tedavi sırasındaki hiperglisemiyi ve glikozürriyi önlemek için hızla verilen ya da yüksek yoğunlukta kullanılan solüsyonlarına insülin katılmalıdır.
