% 3.33 Dekstroz % 0.3 Sodyum Klorür Solüsyonunda, intravenöz uygulanıma uygun, içinde bakteriyostatik maddeler bulunmayan, steril, stabil ve pirojensiz bir çözeltidir. Solüsyonun pirojensiz olması, hiçbir reaksiyona yol açmadan hastalara yüksek miktarlarda verilebilmesini sağlar.
Her 100 mL’lik solüsyonda,
Dekstroz, Hidroz 3.33 g
Sodyum Klorür 0.30 g
Enjeksiyonluk su q.s.
Elektrolit konsantrasyonları (mEq/L)
Sodyum : 51
Klorür : 51
Osmolarite : 270 mOsm/L
Kalori : Litrede 113 kalori
1- Organizmanın sıvı - elektrolit eksiklikleriyle birlikte, kalori ihtiyacının bir bölümünü karşılamak amacıyla.
2- Terleme, kusma ve mide aspirasyonu gibi nedenlerle, klorür kaybının sodyum kaybına eşit ya da daha fazla olduğu durumlarda.
3- Kan transfüzyonu ile birlikte ayrıca sıvı verilmesi istenen hastalarda.
4- Ameliyat öncesi ve sonrası bakımında, ekstraselüler sıvı kayıplarını karşılayarak böbrek fonkisiyonlarını başlatabilecek ilk hidrasyon solüsyonu olarak.
1- Böbrek yetmezliği.
2- Kalp, böbrek ya da karaciğer hastalığına bağlı ödem gösteren hastalar.
Sodyum klorür içeren solüsyonların tedavide uzun süreli kullanıldığı hastalarda, sıvı dengesindeki değişiklikler, elektrolit yoğunlukları ve asit - baz dengesi klinik olarak ve periyodik laboratuvar testleriyle yakından izlenmelidir.
Önemli değişimler elektrolit desteği veya uygun diğer tedavileri gerektirebilir. Nazogastrik sonda ile sıvı çekilmesi, kusma, diyare veya gastrointestinal fistül drenajı gibi elektrolit kaybıyla sonuçlanan hastalarda da ek elektrolit verilmesi gerekebilir.
Konjestif kalp yetmezlikli veya diğer ödem ve sodyum birikimiyle seyreden hastalarda, sirozlu hastalarda, ciddi böbrek yetmezlikli hastalarda ve kortikosteroid kullanan hastalarda sodyum klorür içeren solüsyonların uygulanımında dikkat gerekir.
Sodyum klorürün intravenöz uygulanımı serum elektrolitlerinin dilüsyonu, aşırı hidrasyon, konjestif durumlar veya pulmoner ödeme yol açan sıvı ya da solüt yüklenmesi ile sonuçlanabilir. Fazla miktarda intravenöz sodyum klorür uygulanımı hipokalemi ile sonuçlanabilir.
Subklinik veya aşikar diyabetli hastalarda veya herhangi bir nedenle karbonhidratlara karşı intoleransı olan hastalarda dekstroz içeren solüsyonların kullanımında dikkat gerekir.
Dekstrozun intravenöz yolla uygulanması hipopotasemi, hipofostatemi ve hipomagnezemiye yol açabilir. Parenteral yoldan beslenen, böbrek işlevleri normal olan hastalarda, özellikle de dijitalize olanlarda, hipopotasemiyi ya da hücre içi potasyum kaybını önlemek için, dekstroz solüsyonları ile birlikte potasyum verilmelidir.
(Her litre dekstrozla 20 - 40 mEq potasyum).
Şekerli solüsyonlarla uzun süreli parenteral tedavi, pankreas adacıklarının aşırı yüklenmesine yol açabilir. Hem bu yükü azaltmak hem de tedavi sırasındaki hiperglisemiyi ve glikozürriyi önlemek için hızla verilen ya da yüksek yoğunlukta kullanılan solüsyonlarına insülin katılmalıdır. BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.
Mide asiditesini azaltan ilaçlar Sefaktil'in biyoyararlanımını azaltabilir ve yemek sonrası
absorbsiyonda görülen artışı ortadan kaldırabilir. Sefuroksim ile tedavi edilen bazı hastalarda Coombs Testi pozitif bulunmuştur. Idrarda glukoz tayini için bakırın indirgenmesine dayanan testler kullanıldığında (Benedict, Fehling Solüsyonu, Clinitest) Sefuroksim aksetil bu testleri bozabilmekte ve yalancı pozitif sonuçlar alınmasına yol açabilmektedir. Sefuroksim aksetil, kan
şekeri tayininde kullanılan Ferri siyanid testinden de yalancı negatif sonuçlar alınmasına neden olabilmektedir. Antibiyotik, enzimatik esasa dayanan testleri etkilememektedir.
Doz: Karbonhidratlı sodyum klorür solüsyonlarının dozu hastanın yaşına, ağırlığına ve klinik durumuna bağlı olarak değişir. Büyüklerde dozu günde 1 - 3 litredir.
Çocuklarda doz, çocuğun büyüklüğüne, sıvı ve enerji ihtiyacına göre değişir. Süt çocuklarında doz 100 - 1000 mL, küçük çocuklarda ise 200 - 2000 mL arasında değişebilir. Uzun süreli idame tedavilerinde ISOLYTE, Multipl Elektrolit Solüsyonları tercih edilmelidir.
Veriliş Hızı: Büyüklerde saatte 400 mL, sodyum kaybına bağlı şoklarda daha hızlı verilir.
Veriliş Yolu: Damar içine enjekte edilmelidir.
