VELARIX 800 mg 180 film tablet Farmakolojik Özellikler

Abdi İbrahim İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş.

[ 29 May  2014 ]

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

    5.1. Farmakodinamik özellikler

    Farmakoterapotik grup : Hiperkalemi ve hiperfosfatemi tedavisinde kullanılan ilaçlar ATC Kod : V03A E02

    VELARİX etkin madde olarak metal ve kalsiyum içermeyen, absorbe edilmeyen ve bir fosfor

    polimer iskeletten bir karbon ile ayrılan multipl aminler içerir. Bu aminler bağırsakta kısmen protone olur ve iyon ve hidrojen bağlanması yoluyla fosfor molekülleri ile reaksiyona girer. Bu şekilde, besin yolundaki fosfor bağlanması ile Sevelamer serumdaki fosfor konsantrasyonunu düşürür.

    Klinik çalışmalarda sevelamerin hemodiyaliz veya periton diyalizi alan hastalarda serum fosforun düşürülmesinde etkili olduğu gösterilmiştir.

    Sevelamer, sadece kalsiyum bazlı fosfor bağlayıcıları kullanan hastalarla karşılaştırıldığında, büyük bir ihtimalle ürünün kendisinin kalsiyum içermemesi nedeni ile hiperkalsemik episodların sıklığını düşürür. Fosfor ve kalsiyum üzerindeki etkilerinin bir yıllık takip ile çalışma süresince korunduğu kanıtlanmıştır.

    Sevelamerin in-vitro ve in-vivo deneysel hayvan modellerinde safra asitlerini bağladığı gösterilmiştir. Kan kolesterolunun düşürülmesi için iyon değişim resinleri ile safra asitlerinin bağlanması iyi oluşturulmuş bir metotdur. Klinik çalışmalarda ortalama toplam ve LDL kolesterol % 15-31 oranında düşmüştür. Bu etki 2 haftadan sonra gözlenmiştir ve uzun süreli tedavide de korunmuştur. Trigliseridler, HDL kolesterol ve albumin değişmemiştir.

    Hemodiyaliz hastalarında yapılan klinik çalışmalarda, sevelamer tek başına serum intakt paratiroid hormonu (iPTH) üzerinde devamlı ve klinik olarak anlamlı bir etki oluşturmamıştır. Bununla birlikte periton diyaliz hastalarını içeren 12 haftalık çalışmada kalsiyum asetat alan hastalar ile karşılaştırıldığında benzer iPTH düşüşü görülmüştür. Sekonder hiperparatrioidizmi olan hastalarda sevelamer hidroklorür, kalsiyum destekleyici suplementleri, 1,25 dihidroksi Vitamin Dveya analoglarından bir tanesini içermesi nedeni ile multipl tedavi yaklaşımı düşüncesi ile intakt paratiroid hormon (iPTH) seviyesini düşürmek için kullanılmalıdır.

    Bir yıllık bir klinik çalışma boyunca, kalsiyum karbonata kıyasla sevelamer hidroklorürün kemik döngüsü veya mineralizasyon üzerinde herhangi bir yan etkisi olmamıştır.

    5.2. Farmakokinetik özellikler

    Emilim

    Sevelamer hidroklorür sağlıklı gönüllülerde yapılan tek doz farmakokinetik çalışmaya göre gastrointestinal kanaldan emilmemektedir. Farmakokinetik çalışmalar renal yetmezliği olan hastalarda yapılmamıştır (Bkz Bölüm 4.4.).

    Dağılım

    Sevelamerin dağılımına ilişkin herhangi bir veri bulunmamaktadır.

    Biyotransformasyon

    Sevelamerin biyotransformasyonuna ilişkin herhangi bir veri bulunmamaktadır.

    Eliminasyon

    Sevelamerin eliminasyonuna ilişkin herhangi bir veri bulunmamaktadır.

    Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum Herhangi bir veri bulunmamaktadır.

    5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

    Sıçanlarda ve köpeklerde yapılan preklinik çalışmalarda, sevelamer hidroklorürün insandaki maksimum dozunun 10 katının yağda eriyen D, E ve K (koagülasyon faktörü) vitaminleri ile folik asitin emilimini azalttığı gösterilmiştir.

    Sıçanlarda yapılan bir çalışmada, insandaki dozunun 15-30 katı uygulandığında serum bakır değerinde yükselme gözlenmiştir. Bu çalışma köpekler veya klinik deneylerle doğrulanmamıştır.

    Mevcut durumda, resmi kanserojenite verisi mevcut değildir. Ancak in vitro ve in vivo çalışmalar sevelamer hidroklorürün genotoksik potensiyelinin olmadığını göstermektedir. İlave olarakbu tıbbi ürün gastrointestinal kanaldan emilmemektedir.

    Üreme çalışmalarında, tet edilen dozlarda (tavşanlarda 1 g/kg/gün ve sıçanlarda 4.5 g/kg/gün) sevelamer hidroklorür kaynaklı embriyoletalite, foetotoksisite veya teratojenisitegözlenmemiştir. İnsan için maksimum sevelamer hidroklorür dozu olan 200 mg/kg'ın 8-20 kat fazlasının verildiği dişi sıçanların fetuslarının farklı bölgelerinde iskelet osifikasyonunda kayıplar gözlenmiştir. Bu yüksek dozda oluşan etkiler D vitamini ve/veya Vitamin Keksikliğine bağlı olabilir.