ECOPIRIN PRO 81 mg 30 enterik kaplı tablet Klinik Özellikler

Asetilsalisilik Asit }

Kan ve Kan Yapıcı Organlar > Antitrombotik İlaçlar > Asetilsalisilik Asit
Abdi İbrahim İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş. | 1 August  2017

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

    4.1. Terapötik endikasyonlar

      Anstabil anjina pektoriste standart tedavinin bir parçası olarak,

      4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

      Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi

        Anstabil anjina pektoriste standart tedavinin bir parçası olarak günde 1 kez 75-300 mg,

        4.3. Kontrendikasyonlar

        ECOPİRİN PRO aşağıda belirtilen durumlarda kullanılmamalıdır:

          Asetilsalisilik aside, diğer salisilatlara veya ilacın herhangi bir bileşenine karşı aşırı duyarlılık (Bkz. Yardımcı maddelerin listesi)

          Salisilatların veya benzer etkiye sahip maddelerin, özellikle de non-steroid antiinflamatuvar ilaçların kullanımıyla tetiklenen astım öyküsü varlığında

          Akut gastrointestinal ülserler

          Kanama diyatezi (hemofili veya diğer hemorajik bozukluklar)

          Şiddetli böbrek yetmezliği

          Şiddetli karaciğer yetmezliği

          Şiddetli kardiyak yetmezlik

          15 mg/hafta veya daha yüksek dozda metotreksat ile kombine kullanım

          Gebeliğin son trimesteri (Bkz. Gebelik ve laktasyon)

          Gut hastalığı

        4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

        ECOPİRİN PRO aşağıdaki durumlarda özel bir dikkat gösterilerek kullanılmalıdır:

          Analjeziklere/antiinflamatuvar ajanlara/antiromatizmallere karşı aşırı duyarlılık durumunda ve diğer alerjilerin varlığında. (Bkz. bölüm 6.1).

          Kronik ve tekrarlayan ülser hastalığı da dahil olmak üzere gastrointestinal ülser öyküsü ya da gastrointestinal kanama öyküsü varlığında gerekli olursa geçici olarak tedavi kesilebilir.

          Adet kanamasını artırabileceğinden dolayı menoraji sırasında tavsiye edilmez.

          Asetilsalisilik asit kullanımı ile Stevens Johnson sendromu gibi ciddi deri reaksiyonları, nadir de olsa bildirilmiştir (Bkz. bölüm 4.8). Ciltte döküntü, mukoza lezyonları ya da aşırı duyarlılık reaksiyonu işareti olan herhangi bir durum görülmesiyle birlikte asetilsalisik asit kesilmelidir.

          Yaşlı hastalar özellikle asetilsalisilik asit dahil, NSAİİ'ların olumsuz etkilerine karşı özellikle hassastır, gastrointestinal kanama ve ölümcül olabilen perforasyona neden olabilir (Bkz. bölüm 4.2). Uzun süreli tedavi gereken durumlarda, hastalar düzenli olarak gözden geçirilmelidir.

            Antikoagülanlarla eşzamanlı tedavi söz konusu olduğunda (Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim türleri kısmına bakınız).

            Renal fonksiyonun ya da kardiyovasküler dolaşımın bozulmuş olduğu hastalarda (örn, renal vasküler hastalık, konjestif kalp yetmezliği, hacim deplesyonu, majör cerrahi, sepsis ya da majör hemorajik olaylar); keza asetilsalisilik asit, böbrek yetmezliği ve akut renal yetmezlik riskini daha da arttırabilir.

            Şiddetli glikoz-6-fosfat dehidrogenaz (G6PD) eksikliği olan hastalarda asetilsalisilik asit hemolizi veya hemolitik anemiyi indükleyebilir. Hemoliz riskini arttıran faktörler yüksek doz, ateş ve akut enfeksiyonlardır.

            Bozulmuş karaciğer fonksiyonu varlığında.

            İbuprofen, asetilsalisilik asidin platelet agregasyonu üzerindeki inhibitör etkisini etkiler. Asetilsalisilik asit kullanıp, ağrı için de ibuprofen alan hastalar doktorlarına danışmalıdır (Bkz. 4.5 Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim türleri).

            Asetilsalisilik asit bronkospazm gelişimini, astım ataklarını ya da diğer aşırı duyarlılık reaksiyonlarını tetikleyebilir. Risk faktörleri arasında önceden var olan astım, saman nezlesi, nazal polipler ya da kronik solunum yolu hastalıkları yer alır. Aynı durum diğer maddelere karşı alerjik reaksiyon (deri reaksiyonları, kaşıntı, ürtiker gibi) sergileyen hastalar için de geçerlidir.

            Uygulama sonrasında trombosit agregasyonu üzerinde birkaç gün süreyle devam eden inhibitör etkisine bağlı olarak, asetilsalisilik asit, cerrahi müdahaleler (diş çekimi gibi küçük operasyonlar dahil) sırasında ya da sonrasında kanama eğiliminde artışa yol açabilir.

            Düşük dozlarda, asetilsalisilik asit ürik asit atılımını azaltır. Bu durum, yatkınlığı olan kişilerde gut ataklarını tetikleyebilir.

            Asetilsalisilik asit içeren ürünler çocuklarda ve ergenlerde görülen, ateşli veya ateşsiz seyreden viral enfeksiyonlarda bir doktora danışılmadan kullanılmamalıdır. Bazı viral hastalıklarda, özellikle de influenza A, influenza B ve varisella enfeksiyonlarında, çok seyrek görülen ancak acil tıbbi müdahale gerektiren Reye sendromu riski söz konusudur. Eşzamanlı olarak asetilsalisilik asit kullanıldığında bu risk artabilir; bununla birlikte herhangi bir nedensellik ilişkisi gösterilmemiştir. Bu hastalıklarda gözlenen sürekli kusma Reye sendromunun bir işareti olabilir. Çocuklarda doktor tavsiyesi olmadan kullanılmamalıdır. 16 yaş altında spesifik bir endikasyon olmadıkça kullanımı önerilmez (Kawasaki hastalığı gibi).

            Kardiyovasküler ya da serebrovasküler hastalıkların tedavisi için uzun süreli ECOPİRİN PRO tedavisine başlamadan önce her bir hasta için bireysel yarar risk değerlendirmesi yapılmalıdır.

            Yeterli olarak kontrol edilmemiş hipertansiyon hastaları dikkatlice izlenmelidir.

            Sülfonilüreler ve insülin kullanımı ile ortaya çıkan hipoglisemi riski, 81 mg üzerindeki yüksek asetilsalisilik asit dozları ile artabilir (Bkz bölüm 4.5).

            Gebeliğin son trimesterinde ve laktasyon sırasında kullanımından kaçınılmalıdır (Bkz. bölüm 4.6.)

            ECOPİRİN PRO yardımcı madde olarak sunset yellow (günbatımı sarısı) (E110) içermektedir. Günbatımı sarısı alerjik reaksiyonlara sebep olabilir.

          4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

          Eşzamanlı kullanımı kontrendike olan ilaçlar:

          15 mg/hafta ya da daha yüksek dozlarda kullanılan metotreksat:

          Metotreksatın hemotolojik toksisitesinde artış (genel olarak antiinflamatuvar ilaçlar metotreksatın renal klirensini azaltırlar ve salisilatlar metotreksatın plazma proteinlerine bağlanmasını inhibe ederler; bakınız Kontrendikasyonlar).

          Kullanım önlemleri gerektiren kombinasyonlar:

          15 mg/hafta'dan daha düşük dozda kullanılan metotreksat:

          Metotreksatın hematolojik toksisitesinde artış (genel olarak antiinflamatuvar ilaçlar metotreksatın renal klirensini azaltırlar ve salisilatlar metotreksatın plazma proteinlerine bağlanmasını inhibe ederler). Metotreksat ile kombine kullanımı halinde haftalık kan sayımı yapılmalıdır. Hafif böbrek yetmezliği varlığında ve yaşlı hastalarda takip artırılmalıdır.

          İbuprofen:

          İbuprofenin eşzamanlı kullanımı, asetilsalisilik asit tarafından indüklenen geri dönüşümsüz platelet inhibisyonunu antagonize eder. Yüksek kardiyovasküler risk taşıyan hastalarda ibuprofen tedavisi, asetilsalisilik asidin kardiyovasküler koruyucu özelliklerini sınırlayabilir.

          Antikoagülanlar (kumarin,heparin, varfarin ve fenindion vb):

          Kanama zamanı uzayabilir. Asetilsalisilik asitin trombolitiklerden önce alınması kanama riskini arttırabilir. Kanama zamanı monitorize edilmelidir (Bkz. bölüm 4.4).

          Antiplatelet ilaçlar (dipiridamol, klopidogrel vb.) Gastrointestinal kanama riskini artırabilir (Bkz. bölüm 4.4).

          Diğer non-steroid antiinflamatuvar ilaçlar ile birlikte salisilat kullanımı: Sinerjistik etkiye bağlı olarak ülser ve gastrointestinal kanama riski artabilir.

          Selektif Serotonin Re-uptake İnhibitörleri (SSRI):

          Sinerjik etkiye bağlı olarak ülser ve üst gastrointestinal kanama riskini arttırabilir.

          Digoksin ve lityum:

          Renal atılımındaki azalmaya bağlı olarak, digoksin ve lityumun plazma konsantrasyonu yükselebilir. Asetilsalisilik asitle tedavi başlangıcında ve bitiminde digoksin ve lityum plazma konsantrasyonlarının takip edilmesi tavsiye edilir.

          Antidiyabetikler, örn: İnsülin, sülfonilüre:

          Yüksek asetilsalisilik asit dozları, asetilsalisilik asidin hipoglisemik etkisi ve sülfonilüre grubu oral antidiyabetiklerin plazma proteinine bağlanma yerinden uzaklaştırılması ile hipoglisemik etkiyi arttırabilir.

          Diüretikler ve antihipertansiflerin asetilsalisilik asit ile kombinasyonu:

          NSAİİ'lar, diüretik ve diğer anthipertansif ajanların antihipertansif etkilerini azaltabilir. Diğer NSAİİ'larda olduğu gibi ACE-inhibitörleriyle birlikte kullanımı akut böbrek yetmezliği riskini artırabilir.

          Diüretikler: Azalmış renal prostaglandin sentezine bağlı olarak glomerüler filtrasyonda azalma sonucu akut böbrek yetmezliği riski ortaya çıkabilir. Tedavinin başlangıcında böbrek fonksiyonunun izlenmesi tavsiye edilir.

          Sistemik kortikosteroidler:

          Asetilsalisilik asit ve kortikosteroidler birlikte kullanıldıklarında gastrointestinal ülser ya da kanama riskinde artış olabilir. (Bkz bölüm 4.4.)

          Karbonik anhidraz enzimleri (Asetazolamid):

          Şiddetli asidoz ve artmış sinir sistemi toksisitesiyle sonuçlanabilir.

          Valproik asit:

          Valproik asidi proteinlere bağlanma yerinden uzaklaştırarak valproik asit toksisitesine yol açabilir.

          Fenitoin (Antiepileptik): Salisilat, fenitoinin plazma albuminine bağlanmasını azaltır. Bu durum plazmada total fenitoin düzeyinde artışa, diğer yandan serbest fenitoin düzeyinde artışa yol açabilir. Bağlanmamış konsantrasyonu ve dolayısıyla terapötik etki, önemli ölçüde değişmemiş görülmektedir.

          Siklosporin, takrolismus:

          NSAİİ'ların siklosporin veya takrolismus ile eş zamanlı kullanımı, siklosporin ve takrolismusun nefrotoksik etkilerini artırabilir. Asetilsalisilik asitin bu ajanlarla kullanımı halinde böbrek fonksiyonları monitorize edilmelidir.

          Alkol:

          Asetilsalisilik asidin ve alkolün aditif etkisine bağlı olarak gastrointestinal mukoza hasarında artış ve kanama süresinde uzama olabilir.

          Antiasitler salisilik asitin etkisini azaltacaktır. Demir tuzları, karbonatlar ve alkali hidroksitlerle uyumsuzluk gösterir.

          Sülfinpirazon, benzbromaron, probenesid gibi ürikozürikler:

          Ürikozürik etki azalır (renal tübüler ürik asit eliminasyon çekişmesi). Gut ataklarına sebep olabileceğinden, yatkınlığı olan kişilerde gut ataklarını tetikleyebilir. Bu nedenle birlikte kullanımı önerilmemektedir.

          ECOPİRİN PRO, aşağıdaki ilaçların etkisini arttırabilir:

            İbritumomab, omacetaksin, tositumomab

            Aşağıdaki ilaçlar, ECOPİRİN PRO'nun etkisini arttırabilir:

            Kalsiyum kanal blokerleri, dasatinib, glukosamin, ketorolak (nazal/sistemik), multivitaminler, omega-3 yağlı asitleri, polisülfat sodyum, potasyum fosfat, vitamin E, amonyum klorür, tipranavir, treprostinil

            ECOPİRİN PRO, aşağıdaki ilaçların etkisini azaltabilir:

            Hiyaluronidaz, Multivitaminler (ADEK, folat), tiludronat

            Aşağıdaki ilaçlar, ECOPİRİN PRO'nun etkisini azaltabilir:

            Ketorolak (nazal/sistemik)

          Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

          Özel popülasyona ilişkin etkileşim çalışması yapılmamıştır.

          Böbrek/ Karaciğer yetmezliği:

          Karaciğer ve böbrek yetmezliğinde etkileşim çalışmasına ait bir veri bulunmamaktadır.

          4.6. Gebelik ve laktasyon

          Genel tavsiye: Gebelik kategorisi, gebeliğin son trimesteri için D; birinci ve ikinci trimesteri için C'dir.

          Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon) Düşük doz asetilsalisilikasitin kontraseptif metodlarla klinik olarak ilişkili etkileşimini gösteren klinik ve klinik öncesi çalışma mevcut değildir. Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar, uygun bir doğum kontrol yöntemi kullanmalıdır.

          Gebelik dönemi

          Hayvan çalışmalarında reprodüktif toksisite gösterilmiştir (Bkz. Klinik öncesi güvenlilik verileri).

          Asetilsalisilik asit birinci ve ikinci trimesterde açıkça zorunlu olmadığı müddetçe kullanılmamalıdır. Hamile kalmayı düşünen ya da gebeliğin ilk ve ikinci trimesterindeki kadınlar tarafından asetilsalisilik asit içeren ilaçlar kullanılıyorsa, doz mümkün olduğunca düşük ve tedavi süresi de mümkün olduğunca kısa tutulmalıdır.

          Gebeliğin üçüncü trimesterinde ise asetilsalisilik asit kullanımı kontrendikedir (Bkz. Kontrendikasyonlar).

          Prostaglandin sentezinin inhibisyonu, gebelik ve/veya embriyonal/fetal gelişimi istenmeyen şekilde etkileyebilir. Epidemiyolojik çalışmalar erken gebelik döneminde prostaglandin sentezini inhibe eden ilaçların kullanılmasının düşük ve malformasyon riskini arttırabileceğini düşündürür. Riskin doz ve tedavi süresine göre artış gösterdiği düşünülmektedir. (Eldeki veriler asetilsalisilik asit alımı ile düşük riskini arttığına dair ilişkiyi destekler nitelikte değildir). Asetilsalisilik asit için malformasyona yönelik epidemiyolojik çalışma verileri tutarlı olmamakla birlikte, artan gastroşizis (karın duvarının doğuştan yarık şeklinde açık olması) riski göz ardı edilmemelidir. 14.800 anne ve çocuğunda yapılan prospektif çalışmalarda erken gebelikte (1. ve 4. aylar) kullanımının malformasyon oranında artış ile ilişkisi bulunmamıştır.

          Gebeliğin üçüncü trimesterinde kullanıldığında, tüm prostaglandin sentezi inhibitörleri fetüste aşağıdaki etkilere neden olabilir:

            Kardiyopulmoner toksisite (duktus arteriosusun erken kapanması ve pulmoner hipertansiyon)

            4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

            Araç ve makine kullanma becerisi üzerinde hiçbir etki gözlemlenmemiştir.

            4.8. İstenmeyen etkiler

            İstenmeyen etkiler sıklık ve sistem organ sınıfı açısından aşağıdaki şekilde sınıflandırılmıştır: Çok yaygın (≥1/10); yaygın (≥1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (≥1/1.000 ila <1/100); seyrek (≥1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

            Kan ve lenf sistemi hastalıkları

            Yaygın: Artmış kanama eğilimi

            Seyrek: Trombositopeni, granülositoz, aplastik anemi

            Bilinmiyor: Burun kanaması, diş eti kanaması gibi kanama süresinin uzadığı kanamalar. Asetilsalisilik asidin kesilmesinden sonra 4-8 gün süreyle semptomlar devam edebilir. Sonuç olarak cerrahi işlemler sırasında kanama riski artabilir. Varolan mevcut (hematemez, melena) veya gizli gastrointestinal kanamalar demir eksikliği anemisine (yüksek dozlarda daha sık rastlanan) sebep olabilir.

            Bağışıklık sistemi hastalıkları

            Seyrek: Aşırı duyarlılık reaksiyonları, anjioödem, allerjik ödem, şoku da içeren anaflaktik reaksiyonlar

            Metabolizma ve beslenme hastalıkları

            Bilinmiyor: Hiperürisemi.

            Sinir sistemi hastalıkları:

            Seyrek: İntrakranial kanama

            Bilinmiyor: Baş ağrısı, baş dönmesi, vertigo

            Kulak ve iç kulak hastalıkları:

            Bilinmiyor: Azalmış duyma yeteneği, kulak çınlaması

            Vasküler hastalıkları:

            Seyrek: Hemorajik vaskülitler

            Solunum, Göğüs ve mediastinal hastalıklar:

            Yaygın olmayan: Rinit,dispne Seyrek: Bronkospazm, astım atakları

            Üreme sistemi hastalıkları

            Seyrek: Menoraji

            Gastrointestinal hastalıklar

            Yaygın: Hazımsızlık

            Seyrek: Şiddetli gastrointestinal kanama, bulantı, kusma Bilinmiyor: Gastrik veya duodenal ülser ve perforasyon, diyare Hepato-biliyer hastalıklar

            Bilinmiyor: Karaciğer yetmezliği

            Deri ve deri altı doku hastalıkları

            Yaygın olmayan: Ürtiker

            Seyrek: Stevens-Johnson sendromu, Lyells sendromu, purpura, eriteme nodozum, eritema multiforme

            Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

            Bilinmiyor: Bozulmuş böbrek fonksiyonu, su ve tuz birikimi

            Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

            Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e- posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

            4.9. Doz aşımı ve tedavisi

            Salisilat toksisitesi (2 gün süreyle >100 mg/kg/günlük doz toksisite oluşturabilir) kronik, terapötik olarak kazanılmış intoksikasyondan ve çocukların ilacı kazara yutması ya da rastlantısal intoksikasyonlar da dahil olmak üzere potansiyel olarak yaşamı tehdit edebilecek akut intoksikasyonlardan (doz aşımı) kaynaklanabilir.

            Belirti ve semptomların özgül olmaması nedeniyle kronik salisilat zehirlenmesi sinsi seyredebilir. Hafif kronik salisilat toksisitesi ya da salisilizm genel olarak yalnızca yüksek dozların tekrarlayan kullanımlarından sonra oluşur. Semptomları; baş dönmesi, vertigo, kulak çınlaması, sağırlık, terleme, bulantı ve kusma, baş ağrısı ve konfüzyondur; bunlar dozun düşürülmesiyle kontrol edilebilir. Kulak çınlaması, 150 ila 300 mikrogram/ml düzeyindeki plazma konsantrasyonlarında oluşabilir. Daha ciddi advers olaylar 300 mikrogram/ml'nin üzerindeki konsantrasyonlarda gözlenir.

            Akut intoksikasyonun temel özelliği asit-baz dengesinde yaşa ve intoksikasyonun şiddetine göre değişebilecek şiddetli bozulmadır. Çocuklardaki en yaygın görünüm metabolik asidozdur. Zehirlenmenin şiddeti tek başına plazma konsantrasyonlarından kestirilemez. Asetilsalisilik asidin emilimi gastrik boşalmanın azalmasına, midede konkresyon oluşumuna bağlı olarak ya da enterik preparatların alımı sonucu gecikebilir.

            Asetilsalisik asit zehirlenmesinde çok yaygın olmayan hematemez, hiperpireksi, hipoglisemi, hipokalemi, trombositopeni, artmış INR/PTR, intravasküler koagülasyon, böbrek yetmezliği ve non kardiyak pulmoner ödem gözlenebilir.

            Konfüzyon, oryantasyon bozukluğu, koma ve konvülsiyonlar erişkinlerde çocuklara göre daha azdır. Asetilsalisilik asit intoksikasyonunun yönetimi, durumun düzeyi, evresi ve klinik semptomları göz önünde bulundurularak ve standart zehirlenme yönetimi tekniklerine uygun olarak belirlenir. Öncelikli olarak yapılması gerekenler ilacın atılımının hızlandırılması ile elektrolit ve asit- baz metabolizmasının düzeltilmesi olmalıdır. Plazma salisilat

            konsantrasyonu ölçülmelidir. Üriner alkalizasyon sağlanarak salisilat atılımı artırılmalıdır. İdrar pH‘sı kontrol edilmelidir. Salisilat atılımı artırılmadan zorlu diürez yapılmamalıdır.

            Salisilat zehirlenmesinin karmaşık patofizyolojik etkilerine bağlı olarak belirti ve semptomlar/tetkiklere ilişkin bulgular aşağıdakileri kapsayabilir:

            Belirti ve semptomlar

            Tetkiklere ilişkin

            bulgular

            Terapötik önlemler

            HAFİF VE ORTA ŞİDDETLİ

            İNTOKSİKASYON

            Gastrik lavaj, tekrarlayan aktif kömür uygulaması, zorlu alkali

            diürez

            Taşipne, hiperventilasyon,

            solunumsal alkaloz

            Alkalemi, alkalüri

            Sıvı ve elektrolit

            sağlanması

            dengesinin

            Diyaforez

            Bulantı, kusma

            ORTA VE ŞİDDETLİ İNTOKSİKASYON

            Gastrik lavaj, tekrarlayan aktif kömür uygulaması, zorlu alkalin diürez, şiddetli olgularda

            hemodiyaliz

            Kompansatuvar metabolik asidozun eşlik ettiği

            solunumsal alkaloz

            Asidemi, asidüri

            Sıvı ve elektrolit sağlanması

            dengesinin

            Hiperpireksi

            Sıvı ve elektrolit

            sağlanması

            dengesinin

            Solunumsal: hiperventilasyon, non- kardiyojenik pulmoner ödemden solunum durması, asfiksiye kadar

            değişir

            Kardiyovasküler: disaritmiler, hipotansiyondan kardiyovasküler

            kadar değişir

            areste

            Kan basıncında, EKG'de değişiklikler gibi

            Sıvı ve elektrolit kaybı; dehidratasyon, oligüri ila böbrek yetmezliği

            Hipokalemi, hipernatremi, hiponatremi, böbrek fonksiyonunda

            değişiklikler gibi

            Sıvı ve elektrolit sağlanması

            dengesinin

            Glukoz metabolizmasında bozulma, ketoz

            Hiperglisemi,

            hipoglisemi (özellikle çocuklarda)

            Keton düzeylerinde artış

            Kulak çınlaması, sağırlık

            Gastrointestinal kanama

            Hematolojik: trombosit inhibisyonundan koagülopatiye kadar

            değişir

            Örnek; PT'de uzama, hipoprotrombinemi

            Nörolojik: letarji, konfüzyondan koma ve nöbetlere uzanan bir aralıkta klinik görünümlerle seyreden toksik ensefalopati ve MSS baskılanması

            Tedavisi:

            Yetişkin bir kişi bir saat içinde 250 mg/kg'dan fazla asetilsalisilik asit kullanırsa aktif kömür verilmelidir. Plazma salisilat konsantrasyonu ölçülmelidir, ancak zehirlenme şiddeti bununla tek başına belirlenemez ve klinik ve biyokimyasal özellikler dikkate alınmalıdır. Atılım, %

            1.26 sodyum bikarbonatın uygulanmasıyla elde edilen üriner alkalinizasyon yoluyla arttırılır.

            İdrar pH'sı izlenmelidir. Metabolik asidoz intravenöz % 8.4 sodyum bikarbonat ile düzeltilir (önce serum potasyumunu kontrol edilmelidir). Salisilat atılımını arttırmadığı için ve pulmoner ödeme neden olabileceğinden zorlu diürez kullanılmamalıdır. Hemodiyaliz şiddetli zehirlenme için tercih edilen tedavi olup plazma salisilat konsantrasyonları > 700 mg / L (5.1 mmol / L) olan hastalarda veya ciddi klinik veya metabolik özelliklerle ilişkili daha düşük konsantrasyonlarda düşünülmelidir. 10 yaşın altındaki veya 70 yaşın üzerindeki hastalarda salisilat toksisitesi riski artar ve daha erken bir aşamada diyalize ihtiyaç duyulabilir.

            Artrit Artrit Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur. Astım Astım Astımlı kişilerin akciğerlerindeki hava boruları (bronşlar) hassastır. Bu kişiler belirli tetikleyici faktörlere maruz kaldıklarında, hava boruları nefes almalarını güçleştirecek şekilde daralır.