STELARA 90 Mg Sc Enjeksiyonluk Çözelti Klinik Özellikler
Johnson & Jonhson Sıhhi Malzeme San. ve Tic.Ltd.Şti.
Johnson & Jonhson Sıhhi Malzeme San. ve Tic.Ltd.Şti.
STELARA psoriasis teşhis ve tedavisinde deneyimli bir hekimin kılavuzluğu ve gözetimi altında subkutan yoldan uygulanır.
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
STELARA’nın önerilen dozu, 0. haftada subkutan yolla uygulanan 45 mg’lık ilk dozu takiben 4 hafta sonra 45 mg’lık ikinci bir doz ve bunun ardından her 12 haftada bir olmak üzere 45 mg’lık dozlardır.
28. haftaya kadar tedaviye hiç yamt vermeyen hastalarda tedavinin sonlandırılması düşünülmelidir.
Vücut ağırlığı 100 kg’ın üzerinde olan hastalarda:
Vücut ağırlığı 100 kg’ın üzerinde olan hastalar için, 0. haftada subkutan yolla uygulanan 90 mg’lık ilk dozu takiben 4 hafta sonra 90 mg’lık ikinci bir doz ve bunun ardından 12 haftada bir olmak üzere 90 mg’lık dozlar uygulanır (Bkz. Bölüm 5.1). Vücut ağırlığı 100 kg’ın üzerinde olan hastalarda 45 mg’ın da etkili olduğu gösterilmiştir. Ancak bu hastalarda 90 mg ile daha iyi sonuçlar alınmıştır.
Uygulama şekli:
STELARA psoriasis teşhis ve tedavisinde deneyimli bir hekimin kılavuzluğu ve gözetimi altında subkutan yoldan uygulanır. Mümkünse psoriasis gözlenen deri alanlarını enjeksiyon bölgesi olarak kullanmaktan kaçınılmalıdır.
Hekimin uygun olacağına karar vermesi halinde ve subkutan enjeksiyon tekniği konusunda gerekli eğitimin verilmesinden sonra, hastalar STELARA’yı kendi kendine enjekte edebilir.
Ancak, hekim hastaların uygun şekilde takibini sağlamalıdır.
Hastalara, Kullanma Talimatı’ndaki uygulama şekline uygun olarak STELARA’nın tamamını enjekte etme talimatı verilmelidir. Uygulama için kapsamlı açıklama Kullanma Talimatı’nda verilmiştir.
Hazırlama ve uygulamayla ilgili diğer özel önlemler için Bölüm 6.6’ya bakınız.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
STELARA, bu hasta popülasyonunda araştırılmamıştır. Doz önerisi yapılamamaktadır.
Karaciğer yetmezliği:
STELARA, bu hasta popülasyonunda araştırılmamıştır. Doz önerisi yapılamamaktadır.
Pediyatrik popülasyon:
Etkinlik ve güvenlilik verilerinin eksikliğinden dolayı STELARA’nın 18 yaşın altındaki çocuklarda kullanımı önerilmemektedir.
Geriyatrik popülasyon:
Enfeksiyonlar
Ustekinumab, enfeksiyon riskini arttırma ve gizli enfeksiyonları yeniden aktive etme potansiyeli taşıyabilir. Klinik çalışmalarda, STELARA alan hastalarda ciddi bakteriyel, fungal ve viral enfeksiyonlar gözlenmiştir (Bkz. Bölüm 4.8).
Kronik enfeksiyon ya da tekrarlayan enfeksiyon öyküsü olan hastalarda STELARA kullanımı düşünülürken dikkatli olunmalıdır (Bkz. Bölüm 4.3).
STELARA tedavisine başlanmadan önce hastalar tüberküloz enfeksiyonu açısından değerlendirilmelidir. Aktif tüberkülozu olan hastalara STELARA verilmemelidir (Bkz. Bölüm 4.3). Gizli tüberküloz enfeksiyonunun tedavisine STELARA uygulanmadan önce başlanmalıdır. Yeterli tedaviyi aldığı doğrulanamayan, gizli veya aktif tüberküloz öyküsü olan hastalarda STELARA kullanımına başlanmadan önce antitüberküloz tedavi de düşünülmelidir. STELARA alan hastalar, aktif tüberküloz bulgu ve belirtileri açısından tedavi süresince ve sonrasında yakından izlenmelidir.
Hastalara, herhangi bir enfeksiyona işaret eden bulgu ve belirtiler ortaya çıkarsa hekime danışmaları tavsiye edilmelidir. Hastada ciddi bir enfeksiyon geliştiği takdirde, hasta yakından izlenmeli ve enfeksiyon ortadan kalkıncaya kadar hastaya STELARA uygulanmamalıdır.
Maligniteler
Ustekinumab gibi immünosupresanlar, malignite riskini arttırma potansiyeline sahiptir. Klinik çalışmalarda, STELARA alan bazı hastalarda deri ve deri dışı maligniteler gelişmiştir (Bkz.
Bölüm 4.8).
Malignite öyküsü olan hastalarda veya STELARA kullanırken malignite gelişen hastalarda tedavinin devam ettirildiği herhangi bir çalışma yürütülmemiştir. Bu nedenle bu hastalarda STELARA kullanımı düşünüldüğünde gerekli önlemler alınmalıdır.
Aşırı duyarlılık reaksiyonları
Pazarlama sonrası deneyimde anjiyoödem ve olası anafilaksi de dahil ciddi alerjik reaksiyonlar bildirilmiştir. Anaflaktik veya diğer ciddi alerjik reaksiyonların ortaya çıkması halinde, STELARA uygulanması derhal kesilmeli ve uygun tedaviye başlanmalıdır (Bkz.
Bölüm 4.8).
Aşılar
Canlı viral veya canlı bakteriyel aşıların (Bacillus Calmette ve Guerin (BCG) gibi) STELARA ile birlikte verilmemesi tavsiye edilmektedir. STELARA kullanan hastalarda canlı aşı uygulamasına bağlı enfeksiyon gelişimini gösteren veri yoktur. Hastanın evdeki yakınlarından birisine canlı aşı uygulandığında yayılarak hastaya bulaşmaması konusunda dikkatli olunmalıdır. Kısa süre önce canlı viral veya canlı bakteriyel aşı yapılmış hastalarda spesifik çalışmalar yürütülmemiştir. Canlı viral veya canlı bakteriyel aşılama, STELARA tedavisi son dozundan en az 15 hafta sonra uygulanmalıdır. Aşılamadan en az 2 hafta sonra STELARA ile tedaviye devam edilebilir. Reçeteyi yazan hekim, aşılama sonrası immünosupresif ilaçların eş zamanlı kullanımına ilişkin ek bilgi ve yönlendirme için söz konusu aşımn Kısa Ürün Bilgileri’ne başvurmalıdır. STELARA alan hastalara eş zamanlı olarak inaktive veya cansız aşılar uygulanabilir.
Eş zamanlı immünosupresif tedavi
STELARA’nın, biyolojik ürünler de dahil olmak üzere, diğer immünosupresanlar veya fototerapi ile birlikte uygulandığı durumdaki etkinliği ve güvenliliği değerlendirilmemiştir.
Diğer immünosupresanlar ve STELARA’nın eş zamanlı olarak kullanılması veya diğer immünosupresif biyolojik ürünlerden STELARA’ya geçilmesi düşünülüyorsa dikkatli olunmalıdır (Bkz. Bölüm 4.5).
İmmunoterapi
STELARA alerji immunoterapisi alan hastalarda değerlendirilmemiştir. STELARA’mn bu tedaviyi etkileyip etkilemeyeceği bilinmemektedir.
Herhangi bir etkileşim çalışması yürütülmemiştir. Faz III çalışmalarının popülasyon farmakokinetik analizinde, psoriasisli hastalarda en sık kullanılan eş zamanlı tıbbi ürünlerin (parasetemol, ibuprofen, asetilsalisilik asit, metformin, atorvastatin, levotiroksin dahil) Ustekinumab’ın farmakokinetiği üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Eş zamanlı olarak uygulanan bu tıbbi ürünler ile herhangi bir etkileşim belirtisi görülmemiştir. Bu analizde, tedavi edilen en az 100 hastaya (çalışılan popülasyonun %5’inden fazlası) çalışma döneminin en az %90’ı süresince bu tıbbi ürünlerin eş zamanlı uygulanması temel alınmıştır.
Canlı aşılar STELARA ile eş zamanlı olarak uygulanmamalıdır (Bkz. Bölüm 4.4).
Gebelik Kategorisi: B
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Sınırlı sayıda gebelikte maruz kalma olgularından gelen veriler, ustekinumabın gebelik üzerinde ya da fetusun/yeni doğan çocuğun sağlığı üzerinde advers etkileri olduğunu göstermemektedir. Bugüne kadar herhangi bir önemli epidemiyolojik veri elde edilmemiştir.
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik/embriyonal/fetal gelişim/doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (Bkz. Bölüm 5.3).
Gebe kadınlara verilirken tedbirli olunmalıdır.
Gebelik dönemi
Ustekinumab’ın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
STELARA’nın gebe kadınlara uygulandığında fetüs için zararlı olma veya üreme yeteneğini etkileme olasılığının bulunup bulunmadığı bilinmemektedir. Gebe kadınlara verilirken tedbirli olunmalıdır. STELARA gebe kadınlara, ancak yararın riske göre açıkça ağır bastığı durumlarda verilmelidir.
Önlem olarak, STELARA’nın gebelik sırasında kullanılmasından kaçınılmalıdır. Gebe kalma olasılığı olan kadınlar tedavi süresince ve tedaviden 15 hafta sonraya kadar etkin doğum kontrol yöntemleri kullanmalıdır.
Laktasyon dönemi
Ustekinumab’ın insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, Ustekinumab’ın sütle atıldığını göstermektedir. Ustekinumab için emzirme sonrası sistemik olarak emilip emilmediği bilinmemektedir. Ustekinumab’ın bebeklerin
emzirilmesinde advers reaksiyon potansiyeli olduğundan, tedavi sırasında ve tedaviden sonra 15 haftaya kadar emzirmenin bırakılması veya STELARA tedavisinin durdurulup durdurulmayacağına/tedaviden kaçınılıp kaçınılmayacağına ilişkin karar verilirken, emzirmenin çocuk açısından faydası ve STELARA tedavisinin emziren anne açısından faydası dikkate alınmalıdır.
Üreme yeteneği/Fertilite
STELARA’ya en az 6 ay maruz kalan 1970 hasta, en az 1 yıl maruz kalan 1285 hasta ve en az 18 ay maruz kalan 373 hasta dahil olmak üzere 2266 hastada yapılan 3 çalışmada aşağıda tanımlanan güvenlilik verileri elde edilmiştir.
Aşağıdaki ciddi advers reaksiyonlar bildirilmiştir:
• Ciddi enfeksiyonlar
• Maligniteler
Ustekinumab kullanımına ilişkin klinik psoriasis çalışmalarının kontrollü ve kontrolsüz bölümlerinde en yaygın görülen advers reaksiyonlar (>%10) nazofarenjit ve üst solunum yolu enfeksiyonu olmuştur. Bu advers reaksiyonların çoğunun hafif olduğu ve çalışma ilacı ile tedavinin kesilmesini gerektirmedikleri gözlenmiştir.
Psoriasis klinik çalışmalarındaki advers reaksiyonlar aşağıda özetlenmiştir. Advers reaksiyonlar, Sistem Organ Sınıfları ve sıklıklarına göre sınıflandırılmış olup aşağıdaki terimler ve sıklık dereceleri kullanılmıştır:
Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1000); çok seyrek (<1/10.000) bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Çok yaygın: Üst solunum yolu enfeksiyonu, nazofarenjit Yaygın: Selülit, viral üst solunum yolu enfeksiyonu
Psikiyatrik hastalıklar
Yaygın: Depresyon
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Sersemlik, baş ağrısı
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar
Yaygın: Faringolaringeal ağrı, nazal konjestiyon
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın: Diyare
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın: Kaşıntı
Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları
Yaygın: Sırt ağrısı, miyalji
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Yaygın: Yorgunluk, enjeksiyon bölgesinde eritem
Yaygın olmayan: Enjeksiyon bölgesi reaksiyonları (ağrı, şişlik, kaşıntı, endürasyon, kanama, morarma ve iritasyon dahil)
Enfeksiyonlar
Psoriasis hastalarında yapılan kontrollü çalışmalarda, Ustekinumab ile tedavi edilen hastalarda enfeksiyon veya ciddi enfeksiyon oranları, plasebo ile tedavi edilen hastalardakine benzer bulunmuştur. Psoriasis hastalarında yapılan klinik çalışmaların plasebo kontrollü periyodunda, enfeksiyon oranı Ustekinumab ile tedavi edilen hastalarda hasta-yılı takip süresi başına 1.39, plasebo ile tedavi edilenlerde ise 1.21 olarak bulunmuştur. Ustekinumab ile tedavi edilen hastalarda ciddi enfeksiyonların görülme oranı hasta-yılı takip süresi başına 0.01 (407 hasta-yılı takip süresinde 5 ciddi enfeksiyon), plasebo ile tedavi edilen hastalarda ise 0.02 (177 hasta-yılı takip süresinde 3 ciddi enfeksiyon) olarak bulunmuştur (Bkz. Bölüm 4.4).
Psoriasis klinik çalışmalarının kontrollü ve kontrolsüz bölümlerinde, Ustekinumab ile tedavi edilen hastalarda enfeksiyon oranı hasta-yılı takip süresi başına 1.24, Ustekinumab ile tedavi edilen hastalarda ciddi enfeksiyonların görülme sıklığı hasta-yılı takip süresi başına 0.01 olarak bulunmuş (2251 hasta-yılı takip süresinde 24 ciddi enfeksiyon) olup selülit, divertikülit, osteomiyelit, viral enfeksiyonlar, gastroenterit, pnömoni ve idrar yolu enfeksiyonlarını içeren ciddi enfeksiyonlar bildirilmiştir.
Klinik çalışmalarda, eş zamanlı olarak izoniazid ile tedavi edilen gizli tüberkülozlu hastalarda tüberküloz gelişimi gözlenmemiştir.
Maligniteler
Psoriasis klinik çalışmalarının plasebo kontrollü periyodunda, melanom dışı deri kanseri haricindeki malignitelerin görülme sıklığı, STELARA ile tedavi edilen hastalarda 100 hasta- yılı takip süresi başına 0.25 (406 hasta-yılı takip süresinde 1 hasta), plasebo ile tedavi edilenlerde ise 0.57 (177 hasta-yılı takip süresinde 1 hasta) olarak bulunmuştur. Melanom dışı deri kanseri görülme sıklığı, STELARA ile tedavi edilen hastalarda 100 hasta-yılı takip süresi başına 0.74 (406 hasta-yılı takip süresinde 3 hasta), plasebo ile tedavi edilenlerde 1.13 (176 hasta-yılı takip süresinde 2 hasta) olarak bulunmuştur.
Psoriasis klinik çalışmalarının kontrollü ve kontrolsüz bölümlerinde, melanom dışı deri kanseri haricindeki malignitelerin görülme sıklığı Ustekinumab ile tedavi edilen hastalarda 100 hasta-yılı takip süresi başına 0.36 (2249 hasta-yılı takip süresinde 8 hasta) olarak bulunmuş ve meme, kolon, baş ve boyun, böbrek, prostat ve tiroid kanserlerinin dahil olduğu maligniteler bildirilmiştir. Ustekinumab ile tedavi edilen hastalarda bildirilen malignite oranı, genel popülasyonda beklenene yakındır (standartlaştırılmış görülme sıklığı oranı= 0.68 [%95 güven aralığı: 0.29, 1.34]). Melanom dışı deri kanserlerinin görülme sıklığı Ustekinumab ile tedavi edilen hastalarda 100 hasta-yılı takip süresi başına 0.80 (2245 hasta-yılı takip süresinde 18 hasta) olarak bulunmuştur (Bkz. Bölüm 4.4 ).
Aşırı duyarlılık reaksiyonları
Ustekinumab klinik çalışmalarında, deri döküntüsü ve ürtiker vakalarının her biri hastaların % 2’sinden azında gözlenmiştir.
İmmünojenisite
Ustekinumab ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %5’inde ustekinumab’a karşı antikorlar gelişmiş, bunlar genellikle düşük titreli olmuştur. Antikor gelişimi ile enjeksiyon bölgesi reaksiyonları arasında göze çarpan bir korelasyon gözlenmemiştir. Ustekinumab’a karşı antikor gelişen hastalarda etkinlik düşük olma eğilimi gösterse de, antikor pozitifliği klinik yanıtı engellememektedir.
Pazarlama Sonrası Deneyim
Tablo 2’de yer alan advers ilaç reaksiyonları aşağıdaki dönüşüm kullanılarak sıklığa* göre sıralanmıştır:
Çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (> 1/1000 ila < 1/100); seyrek(> 1/10.000 ila < 1/1000); çok seyrek (izole raporlar dahil < 1/10.000) Bağışıklık Sistemi Bozuklukları:
Yaygın: Aşırı duyarlılık reaksiyonları (döküntü ve ürtiker dahil)
Seyrek: Ciddi alerjik reaksiyonlar (anjiyoödem dahil)
Herhangi bir doz aşımı vakası bildirilmemiştir.
Klinik çalışmalarda intravenöz olarak uygulanan 4.5 mg/kg’a kadar olan tek dozlar, doz sınırlayıcı toksisite olmaksızın uygulanmıştır. Doz aşımı durumunda, hastanın advers reaksiyonlara ilişkin bulgu ve belirtiler açısından izlenmesi ve hastaya uygun semptomatik tedavinin zaman geçirilmeden uygulanması önerilmektedir.