BLEOCIN-S 15 mg 1 flakon Klinik Özellikler

Onko Koçsel İlaç San. Tic. A.ş

[ 22 March  2013 ]

4.1. Terapötik endikasyonlar

• Ağız, nasofarinks ve paranasal sinüsler, larinks, özefagus, dış genital bölge, serviks veya deriyi etkileyen skuamöz hücre karsinomu, farklılaşmış tümörler genellikle anaplastik olanlardan daha iyi yanıt verirler.

• Hodgkin hastalığı ve mikozis fungoides’i içeren diğer malignant lenfomalar

• Testiküler teratoma

• Seröz kavitelerin malignant efüzyonları

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Uygulama yolu:

BLEOCIN-S, genellikle intramüsküler olarak uygulanmakla birlikte intravenöz (bolus ya da uzun süreli infüzyon), intraarteriyel, intraplevral ya da intraperitonal olarak izotonik sodyum klorür çözeltisiyle uygulanabilir.

Lokal olarak tümör içine direkt enjeksiyon uygulaması da yapılabilir.

Pozoloji/ uygulama sıklığı ve süresi:

Önerilen doz şeması aşağıdaki gibidir:

• Skuamöz hücre karsinoması ve testiküler teratoma:

o

Tek başına uygulamada normal doz haftada 3 kez 15x10 IU (1 flakon), haftada 2 kez 30 x

o

10 IU (2 flakon) intramüsküler veya intravenöz olarak kullanılır. Tedaviye sonraki haftalarda

o

devam edilebilir ya da genelde toplam kümülatif doz 500 x 10 IU olana kadar 3-4 hafta aralıklarla uygulanabilir, testiküler tümöre sahip olan genç erkeklerde bu miktar nadiren iki

o

defa tolere edilebilir. Sürekli intravenöz infüzyon 10 güne kadar her 24 saat içinde 15 x 10

o

IU (1 flakon) doz veya 5 güne kadar her 24 saat içinde 30x10 IU (2 flakon) doz hızlı şekilde terapötik etki yaratabilir. Stomatit gelişimi, maksimum terapötik yanıtın toleransının saptanmasında en önemli durumdur. Bleomisin, kemoterapide kombine şekilde kullanıldığında doz ayarı gerekebilir. Yaşlılarda ve çocuklarda kullanım için bkz. Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler; Pediyatrik popülasyon, Geriyatrik popülasyon.

• Malignant lenfomalar:

BLEOCIN-S’in lenfomalı hastalarda kullanımında, anaflaktik reaksiyon olasılığına karşı, ilk iki doz 2 IU ya da daha düşük olarak uygulanmalıdır. Akut reaksiyon meydana gelmemesi durumunda gerekli olan doz şeması takip edilmelidir.

o

Tek başına kullanımda tavsiye edilen doz rejimi intramüsküler olarak 15x10 IU (1 flakon)

o

haftada bir veya iki kez, toplam doz 225 x 10 IU’dur (15 flakon). Geriyatrik hastalarda dozaj azaltılmalıdır. Bleomisin kemoterapide kombine olarak kullanıldığında doz ayarı yapılabilir. Yaşlılarda ve çocuklarda kullanım için bkz. Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler; Pediyatrik popülasyon, Geriyatrik popülasyon.

• Malignant efüzyonlar:

o

Etkilenmiş seröz kavitenin drenajından sonra, BLEOCIN-S 60 x 10 IU (4 flakon) dozunda 100 mİ serum fizyolojik (% 0.9 Sodyum klorür çözeltisi) içinde bir drenaj iğnesi veya kanül yardımıyla verilmektedir. İntilasyonun ardından drenaj iğnesi veya kanül atılmalıdır. 500 x

o

10 IU total kümülatif doza ulaşılması için uygulama tekrarlanabilir (yaklaşık 33 flakon). Yaşlılarda ve çocuklarda kullanım için bkz. Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler; Pediyatrik popülasyon, Geriyatrik popülasyon.

• Kombinasyon Tedavisi:

Bleomisin genellikle radyoterapi ile birlikte baş ve boyun bölgesinin kanser tedavisinde kullanılmaktadır. Her iki tedavi formunun tam dozları birlikte kullanıldığında, mukozal reaksiyonlar artabileceğinden BLEOCIN-S dozunun azaltılmasına ihtiyaç duyulabilir (örneğin

o

haftada 5 gün her radyoterapi fraksiyonunda 5 x 10 IU). BLEOCIN-S, sıklıkla kombine kemoterapi rejimlerinde kullanılan ilaçlardan biridir (örneğin skuamöz hücre karsinoması, testiküler teratoma, lenfoma). BLEOCIN-S, kombine kemoterapi rejimlerindeki ilaçlardan biri olarak kullanıldığında, ilaçlar ve dozaj seçimi, ortaya çıkabilecek benzer mukozal toksisiste potansiyeli göz önünde bulundurularak yapılmalıdır.

Uygulama şekli:

Çözeltinin hazırlanması:

İntramüsküler uygulama

İntramüsküler enjeksiyon için 15-30 mg Bleomisin sülfat 5 ml’ye kadar % 0.9 sodyum klorür çözeltisi gibi uygun çözücülerde çözündürülür. Enjeksiyon yerinde ağrı meydana gelirse, 1% lidokain solüsyonu çözücü olarak kullanılabilir.

Lezyona bitişik alana subkutan enjeksiyon halinde Bleomisin sülfat konsantrasyonu 1 mg (potans) / mİ veya daha azdır.

İntravenöz uygulama

İntravenöz enjeksiyonlar için 15-30 mg Bleomisin sülfat 5-20 mİ % 0.9 sodyum klorür veya dekstroz çözeltisi içinde çözündürülür ve hazırlanan çözelti yavaşça enjekte edilir veya intravenöz infüzyon çözeltisine eklenebilir. Yüksek ateş durumunda doz, 5 mg (potans) veya daha düşük doza azaltılabilir.

Intraarteriyel uygulama

Genellikle, yetişkinler için, 5-15 mg Bleomisin sülfat 5 mİ % 0.9 sodyum klorür veya dekstroz çözeltisi içinde çözündürülür ve tek-atış intra-arteriyel enjeksiyon yoluyla ya da sürekli intra-arteryal infüzyonu ile verilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Serum kreatinin değerleri % 2-4 mg seviyesinde olduğunda yukarıdaki dozların yarıya indirilmesi tavsiye edilir. Serum kreatinin % 4 mg’ dan fazla olması durumunda dozda daha fazla azaltmaya gidilmelidir.

Karaciğer yetmezliği Ciddi advers etkiler görülebilir.

Pediyatrik popülasyon:

Mevcut veriler Bleomisin’in yalnız hekimin uygun gördüğü durumlarda ve onkolojik tedavi ünitelerinde çocuklara uygulanabileceğini göstermektedir. Dozaj, yetişkinler için önerilene ve vücut yüzey alanı ve vücut ağırlığına göre uygulanmalıdır.

Geriyatrik popülasyon:

Skuamöz hücre karsinoması, testiküler teratoma veya malignant efüzyonların tedavisinde kullanılan BLEOCIN-S total dozu aşağıda gösterildiği gibi azaltılmalıdır.

Yaş

Toplam doz (IU)

Haftalık doz (IU)

80 yaş ve üstü

100xl0JIU

15 xl0’i IU

70-79

150-200 xl0JIU

30xl0J IU

60-69

200-300x103 IU

30-60 xl0’i IU

60 yaş altı

500 xl0’i IU

4.3. Kontrendikasyonlar

1- Ciddi akciğer fonksiyon bozukluğu olan veya diffüz fıbrotik değişiklikler veya diğer herhangi bir önemli değişikliğe işaret akciğer grafısi bulguları olan hastalarda (Solunum fonksiyon bozukluğu ya da fıbrotik lezyonlar, vb olabilir)

2- Bu veya benzer bir ilaca (peplomycin) karşı aşırı duyarlılık öyküsü olan hastalarda

3- Ciddi böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda. (Boşaltım işlevi azalmış olduğundan, interstisyel pnömoni veya pulmoner fıbrozis, vb gibi ciddi pulmoner belirtiler oluşabilir.)

4- Ciddi kalp hastası olan hastalarda (kardiyo-vasküler fonksiyon azalmış olduğundan, interstisyel pnömoni veya pulmoner fıbrozis, vb gibi ciddi pulmoner belirtiler oluşabilir.)

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

1- Pulmoner disfonksiyon öyküsü olan veya eşlik eden hastalarda, (interstisyel pnömoni veya pulmoner fıbrozis, vb gibi ciddi akciğer bulgulan oluşabilir.)

2- 60 yaş veya üzerinde olan hastalarda (interstisyel pnömoni veya pulmoner fıbrozis vb gibi ciddi akciğer bulguları olabilir.)

3- Böbrek bozukluğu olan hastalarda (Ciddi yan etkiler görülebilir)

4- Kalp hastalığı olan hastalarda (Ciddi yan etkiler görülebilir)

5- Göğüs bölgesine radyoterapi uygulanan veya uygulanmış olan hastalarda (interstisyel pnömoni veya pulmoner fıbrozis vb gibi ciddi akciğer bulgulan olabilir.)

6- Karaciğer bozukluğu olan hastalarda (Ciddi yan etkiler görülebilir)

7- Suçiçeği olan hastalarda (Ölümcül sistemik fonksiyon bozuklukları oluşabilir)

8- interstisyel pnömoni veya pulmoner fıbrozis

Bu gibi ciddi akciğer bulgulan gözlenebilir. Hastanın gözlem altında tutulması önemlidir ve hırıltının, bu durumun erken belirtisi olabileceği unutulmamalıdır. Herhangi bir anormallik tespit edilmesi halinde tedavi hemen durdurulmalı, adrenal korteks hormonları idiyopatik akciğer fıbrozu tedavisi için uygulanmalıdır ve ikincil enfeksiyonun önlenmesi için de uygun bir antibiyotik verilmelidir.

Akciğere bağlı hastalığı olan veya 60 yaş veya üzeri hastalarda, yüksek oran frekansla birlikte 150 mg (potens)’dan az düşük dozlarda kullanımında bile interstisyel pnömoni veya pulmoner fıbrozis görülebilir, bu yüzen büyük önem gösterilmelidir.

Ateş, öksürük ve efor dispnesi gibi klinik belirtilerin görüldüğü bu ilacı kullanan hastalar yeterli gözlem altında tutulmalıdır ve göğüs röntgen filmi veya krepitasyon (rai) üzerinde herhangi bir anormallik de takip edilmelidir. Ayrıca, bu tür muayene tekniklerinin mevcut olduğu yerlerde, alveoler - arteriyel oksijen basınç farkı (A-aDo2), arteriyel oksijen basıncı (Pao2) ve karbon monoksit difüzyon kapasitesi (DLco), vs. muayene edilmelidir. Bu gözlemler ve muayeneler sadece ilacın uygulanması boyunca periyodik olarak değil, aynı zamanda, uygulamanın tamalanmasından yaklaşık 2 ay süre için de yapılmalıdır.

Eğer mümkünse, A-aDo2 ve Pao2, vs. haftada bir kez muayene edilmelidir ve eğer 2 ardışık hafta boyunca artış veya azalış varsa uygulama kesilmelidir. Somut olarak, bu parametrelerde 10 tor’dan daha fazla oranda kötüleşme varsa, diğer klinik semptomlar dikkatli gözlenmelidir ve bu ilaç ile ilişkili yan etkiler olduğuna karar verilirse, uygulama derhal kesilmeli ve steroid uygulaması yapılmalıdır. Aynca, DLco’da % 15’den daha fazla azalma varsa, yine aynı adımlar izlenmelidir.

Uygulamanın kaçınılmaz olduğu solunum fonksiyonlarında kötüleşmenin görüldüğü olgularda, tedavi büyük bir dikkatle takip edilmelidir ve akciğer fonksiyonlarında herhangi bir azalma görülürse, uygulama derhal kesilmelidir.

9- Şok (%<0.1)

Bu ilaç tedavisi şoka neden olabileceğinden, herhangi bir anormallik görüldüğünde ilaç hemen bırakılmalı ve uygun önlemler alınmalıdır. (Malign lenfoma hastalarında ilacın 1.

ve 2. kullanımında şok gelişme olasılığı olduğu için başlangıç ve 2. doz 5 mg veya daha az olmalıdır. İlaca karşı akut reaksiyon oluşmayacağı belirlendikten sonra doz, normal seviyesine çıkarılabilir.

10- Uzun süreli kullanımda, güçlü advers reaksiyonlar görülebilir ve etkisi uzayabilir, bu yüzden dikkatli kullanılmalıdır.

11- Peplomisin veya bleomisinin diğer formlarının alındığı durumlarda, toksisiteye neden olabileceği düşünülmelidir, bu nedenle advers reaksiyonların gözlemlenmesine yeteri kadar dikkat edilmelidir.

12- Enfeksiyon oluşumuna veya alevlenmesine ve herhangi bir kanama eğilimine dikkat edilmelidir.

13- Üreme yeteneğine sahip bir yaştaki çocuk veya üreme bezlerinde olabilecek özel etkiler göz önünde bulundurulmalıdır.

14- İntravenöz uygulamada damarda ağrı oluşabilir, bu yüzden enjeksiyonun ve uygulama oranının konsantrasyonuna dikkat edilmesi önemlidir. Olabildiğince yavaş damar içine uygulanmalıdır.

İntramüsküler uygulamada doku ve sinirleri etkilemekten kaçınmak için,

• Aynı yere enjeksiyonun tekrarlanmasından kaçınılmalıdır. (Yeni doğan ya da düşük ağırlıklı bebeklere uygulama yaparken özel dikkat gösterilmelidir.)

• Sinir alanına enjeksiyondan kaçınmaya dikkat edilmelidir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

BLEOCIN-S, kombine kemoterapi rejimlerindeki ilaçlardan biri olarak kullanıldığında, ilaçlar ve dozaj seçimi, ortaya çıkabilecek benzer mukozal toksisiste potansiyeli göz önünde bulundurularak yapılmalıdır. Diğer sitotoksik ilaçlann eklenmesi değişiklik veya doz değişikliği gerektirebilir. Bleomisinin sisplatinle birlikte verilmesinin, pulmoner toksisite artışına neden olduğu belirtilmiştir.

Bleomisin ve vinka alkaloidleri kombinasyonuyla ile tedavi gören testiküler kanserli hastalarda Raynoud sendromuyla ilişkilendirilen, vücudun periferal bölümlerinde (parmaklar ve burnun ucu) nekroza yol açan iskemi rapor edilmiştir.

Birlikte kullanımının kontrendike olduğu durumlar:

ilaçlar

Belirti, Semptom ve Tedavi

Mekanizması ve risk faktörleri

Toraks ve

çevresinde

radyoterapi

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Radyasyonla birlikte bu ilaç ciddi interstisyel pnömoni veya pulmoner fıbrozise neden olabilir.

Birlikte kullanılırken dikkat edilmesi gereken durumlar

ilaçlar

Belirti, Semptom ve Tedavi

Mekanizması ve risk faktörleri

Diğer antitümör ajanlar ve radyoterapi

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Diğer antitümör ilaçlar ile birlikte bu ilaç ciddi interstisyel pnömoni veya pulmoner fıbrozise neden olabilir.

Baş ve boyun

bölgesinde

radyoterapi

Stomatit ve angüler stomatit oluşabilir. Bu, nadiren yutak mukozası iltihabına neden olabilir, ses kısıklığına neden olur.

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: D

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğruma potansiyeline sahip kadınlar BLEOCİN-S tedavisi boyunca gebelikten korunmaları gerektiği konusunda uyarılmalıdır.

Gebelik dönemi

BLEOCİN-S gebe kadınlara uygulanmamalıdır. Hayvan deneyleri, bleomisinin çoğu sitotoksikler gibi teratojenik ve karsinojenik etkiye sahip olabileceğini göstermiştir. Sıçan ve fare deneylerinde fötal malformasyonlann gözlendiği bildirilmiştir.

Laktasyon dönemi

BLEOCİN-S emziren kadınlara uygulanmamalıdır. İlaç bu dönemde uygulanmak zorunda kalınırsa emzirme sona erdirilmelidir. İlacın emziren annelerdeki güvenliği bilinmemektedir.
Üreme yeteneği / Fertilite

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

4.8. İstenmeyen etkiler

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Kan ve lenf sistemi hastalıkları Yaygın olmayan: Lökopeni Seyrek: Trombofleflebit
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Baş ağrısı Yaygın olmayan: Baş dönmesi
Vasküler hastalıklar
Yaygın: Hemoraji

Yaygın olmayan: Şok, damar duvar hipertrofısi ve venöz stenoz Seyrek: Hipotansiyon

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları

Çok yaygın: İnterstisyel pnömoni ve pulmoner fıbroz
Gastointestinal hastalıkları

Çok yaygın: Anoreksi, kilo verme, bulantı, kusma, stomatit Yaygın: Angüler stomatit Yaygın olmayan: Diyare

Hepato-bilier hastalıkları

Yaygın olmayan: Hepatik düzensizlik
Deri ve deri altı doku hastalıkları

Çok yaygın: Deride hipertrofı, pigmentasyon, alopesi, tırnaklarda renk değişikliği ve

deformasyon, kaşıntılı dermatit

Yaygın: Döküntü, ürtiker, ateşli eritroderm

Seyrek: İndürasyon, hiperkeratöz, kızarıklık, parmak uçlarında hassasiyet ve şişme, tırnaklarda bombelenme, dirsekler gibi basınç uygulanan bölgelerde bül oluşumu, saç dökülmesi

Kas-iskelet ve bağ dokusu hastalıkları

Çok yaygın: Skleroderma
Böbrek ve idrar hastalıkları

Yaygın olmayan: Oligüri, ağrılı miksiyon, poliüri, idrara çıkma isteğinde artma
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları

Çok yaygın: Ateş, rigor, halsizlik Yaygın: Yorgunluk

Yaygın olmayan: Tümörlü bölgede ağrı, ven duvarlarında hipertrofı, intravenöz injeksiyon esnasında venöz lümende daralma, intramüsküler ya da lokal enjeksiyon esnasında endürasyon.

Pazarlama sonrası gözlemlerde rapor edilen olaylar şöyledir: sepsis, pansitopeni,

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Bleomisinin akut doz aşımı doz aşımı reaksiyonları hipotansiyon, ateş, hızlı nabız ve şokun genel semptomlarıdır. Doz aşımında yalnızca semptomatik tedavi uygulanır. Solunum ile ilgili komplikasyonların oluşması durumunda hastalar kortikosteroid ve geniş spektrumlu bir antibiyotik ile tedavi edilmelidirler. Bleomisinin spesifik bir antidotu yoktur.