CIPROKTAN 500 mg 10 film tablet Kısa Ürün Bilgisi

Siprofloksasin }

Enfeksiyona Karşı Kullanılan (Antienfektif) İlaçlar > RİFAMPİSİN/RİFAMİSİN > Siprofloksasin
Koçak Farma İlaç ve Kimya Sanayi A.Ş. | 24 May  2013

  • 1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

    CİPROKTAN 500 mg film tablet

  • 2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

    Etkin madde

    Her bir film tablet 500 mg siproflaksasin'e eşdeğer 583 mg siproflaksasin hidroklorür içerir.

    Yardımcı maddeler

    Yardımcı maddeler için bölüm 6.1'e bakınız.


  • 3.   FARMASÖTİK FORMU

    Film tablet.

    Beyaz renkli konveks, bir yüzü ortadan çentikli oval film tabletler.

    Çentiğin amacı, tabletlerin kolay kırılarak, eşit yarımlara bölünmesini sağlamaktır.


    4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

      4.1. Terapötik endikasyonlar

      CİPROKTAN dahil florokinolonlar, kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi ve

      komplike olmayan üriner enfeksiyonlarda alternatif tedavi seçeneklerinin varlığında ciddi yan etki riski nedeniyle kullanılmamalıdır. Buna ilave olarak üriner enfeksiyonlarda antibiyogramla duyarlık kanıtlanması gerekmektedir.

      Bu endikasyonlarda diğer tedavi seçeneklerinin başarısız olduğu durumlarda kullanılabilir.

      Antibakteriyel ilaçların doğru kullanımıyla ilgili resmi kılavuzlar göz önünde tutulmalıdır. CİPROKTAN, yalnızca duyarlı bakterilerin yol açtığı kanıtlanmış ya da bu konuda ciddi şüphe bulunan enfeksiyonların tedavisinde kullanılmalıdır.

      CİPROKTAN 500 mg film tablet, aşağıdaki endikasyonların tedavisinde endikedir (bkz. Bölüm 4.4 ve 5.1).

      Tedaviye başlamadan önce siprofloksasine direnç ile ilgili mevcut bilgiler üzerinde özellikle durulmalıdır. Antibakteriyel ajanların uygun kullanımı ile ilgili resmi kılavuzlar göz önünde bulundurulmalıdır.

      Yetişkinler

        Gram-negatif bakterilere bağlı alt solunum yolu enfeksiyonları

          Kronik obstrüktif akciğer hastalığı alevlenmeleri (bkz. Bölüm 4.4)

          4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

          Pozoloji:

          Dozaj endikasyona, enfeksiyonun şiddetine ve yerine, neden olan organizmaların siprofloksasine duyarlılığına, hastaların böbrek fonksiyonlarına ve çocuklar ile ergenlerde vücut ağırlığına göre belirlenir.

          Tedavi süresi, hastalığın şiddeti ile klinik ve bakteriyolojik seyre dayanır.

          Bazı bakterilerin (örn. Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter veya Staphylococci) neden

          olduğu enfeksiyonların tedavisinde, daha yüksek siprofloksasin dozları ve diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulama gerekli olabilir.

          Bazı enfeksiyonların (örn. pelvik inflamatuar hastalık, intra-abdominal enfeksiyonlar, nötropenik hastalardaki enfeksiyonlar ve kemik ile eklem enfeksiyonları) tedavisi de, dahil olan patojenlere bağlı olarak diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulama gerektirebilir.

          Yetişkinler

          Endikasyonlar

          mg olarak günlük doz

          Toplam tedavi süresi (potansiyel olarak siprofloksasin ile ilk parenteral

          tedavi dahil)

          Alt solunum yolu enfeksiyonları

          (bkz. Bölüm 4.4)

          Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

          7 ila 14 gün

          İdrar yolu enfeksiyonları (bkz. Bölüm 4.4)

          Komplike idrar yolu

          enfeksiyonları

          Günde iki kez 500 mg

          7 gün

          Piyelonefrit

          Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

          En az 10 gün, bazı spesifik durumlarda (abse gibi) 21 günden daha uzun bir süre devam edilebilir.

          Genital sistem enfeksiyonları

          Gonokokal

          üretrit ve servisit

          Tek doz olarak 500 mg

          1 gün (tek doz)

          Epididimo-orşit ve pelvik İnflamatuvar

          hastalık

          Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

          En az 14 gün

          Prostatit

          Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

          2 ila 4 hafta (akut) ile 4 ila 6 hafta (kronik)

            Kistik fibröz veya bronşektazide bronkopulmoner enfeksiyonlar

            4.3. Kontrendikasyonlar

              Siprofloksasin veya diğer kinolonlara ya da ürünün herhangi bir bileşenine (bkz. Bölüm 6.1) karşı aşırı duyarlılık

              4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

              Epidemiyolojik çalışmalar, florokinolon kullanımından sonra özellikle yaşlı popülasyonda aort anevrizması ve diseksiyonu riskinde artış olduğunu bildirmektedir.

              Bu nedenle florokinolonlar, aile öyküsünde anevrizma hastalığı pozitif olan hastalarda, önceden aort anevrizması ve/veya aort diseksiyonu teşhisi konulan hastalarda, aort anevrizması ve diseksiyonu için diğer risk faktörlerini ya da predispozan durumları içeren hastalarda (örn. Marfan sendromu, vasküler Ehlers-Danlos sendromu, Takayasu arteriti, dev hücreli arterit, Behçet hastalığı, hipertansiyon, bilinen atesroskleroz) sadece dikkatli bir yarar/risk değerlendirilmesi yapıldıktan sonra ve diğer terapötik seçenekler göz önüne alındıktan sonra kullanılmalıdır.

              Ani karın, göğüs veya sırt ağrısı durumunda, hastalara acil servise derhal başvurmaları tavsiye edilmelidir.

              Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dahil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlar

              CİPROKTAN dahil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas- iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veya enflamasyon,

              karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kas güçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişme gibi) artralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetli baş ağrısı ve konfüzyon) (bkz. Bölüm 4.8).

              Bu reaksiyonlar CİPROKTAN'a başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonları yaşamıştır.

              Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda CİPROKTAN derhal kesilmelidir. Ayrıca, florokinolonlarla bağlantılı olarak bu ciddi advers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda CİPROKTAN dahil florokinolonların kullanımından kaçınılmalıdır.

              Kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi, kronik sinüzitin akut alevlenmeleri, kronik süpüratif otitis media, malign otitis externa ve komplike olmayan üriner sistem enfeksiyonları Kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi, kronik sinüzitin akut alevlenmeleri, kronik süpüratif otitis media, malign otitis externa ve komplike olmayan üriner enfeksiyonlarda diğer tedavi seçeneklerinin başarısız olduğu durumlarda kullanılabilir. Buna ilave olarak üriner enfeksiyonlarda antibiyogramla duyarlılık kanıtlanması gerekmektedir.

              Endikasyonlar

              mg olarak günlük doz

              Toplam tedavi süresi (Potansiyel olarak siprofloksasin ile ilk parenteral tedavi

              dahil)

              Alt solunum yolu enfeksiyonları

              -Kronik obstrüktif akciğer hastalığı alevlenmeleri

              Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

              7 ila 14 gün

              Üst solunum yolu enfeksiyonları

              Kronik sinüzitin akut

              alevlenmeleri

              Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

              7 ila 14 gün

              Kronik süpüratif

              otitis media

              Günde iki kez 500 mg ila 750 mg

              7 ila 14 gün

              Malign otitis

              externa

              Günde iki kez 750 mg

              28 gün ile 3 ay arası

              Komplike olmayan idrar yolu

              enfeksiyonları

              Günde iki kez 250 mg ila 500 mg

              3 gün

              Pre-menopozal kadınlarda tek doz 500 mg kullanılabilir

              Şiddetli Enfeksiyonlar ve/veya gram pozitif ya da anaerobik bakterilere bağlı şiddetli enfeksiyonlar

              Siprofloksasin monoterapisi, şiddetli enfeksiyonların ve Gram-pozitif veya anaerobik patojenlerin neden olduğu enfeksiyonların tedavisi için uygun değildir. Bu tip enfeksiyonlarda CİPROKTAN, diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulanmalıdır.

              Streptokokal Enfeksiyonlar (Streptococcus pneumoniae dahil)

              CİPROKTAN, etkililiği yetersiz olduğundan dolayı streptokokal enfeksiyonların tedavisinde önerilmez.

              Genital sistem enfeksiyonları

              Gonokokal üretrit, servisit, epididimo-orşit ve pelvik inflamatuvar hastalıklar florokinolona dirençli Neisseria gonorrhoeae izolatlarından kaynaklanabilir. Bu yüzden CİPROKTAN, gonokokal üretrit veya servisit tedavisinde sadece siprofloksasine dirençli Neisseria gonorrhoeae dışlanabildiğinde uygulanmalıdır.

              Epididimo-orşit ve pelvik inflamatuvar hastalıklar için, ampirik siprofloksasin sadece siprofloksasine dirençli Neisseria gonorrhoeae dışlanamazsa uygun başka bir antibakteriyel ajan (örn. bir sefalosporin) ile kombinasyon halinde düşünülmelidir. Üç günlük tedavi sonucunda klinik iyileşme sağlanamadıysa tedavi yeniden değerlendirilmelidir.

              Üriner sistem enfeksiyonları

              İdrar yolları enfeksiyonlarında en yaygın ilişkili patojen olan Escherichia coli'nin florokinolonlara direnci yaşanılan bölgeye göre farklılık gösterir. Reçete eden hekimlerin lokal olarak bölgelerindeki Escherichia coli'nin florokinolonlara direnç prevalansını dikkate almaları tavsiye edilmektedir.

              Pre-menopozal kadınlarda komplike olmayan idrar yolu enfeksiyonlarında kullanılabilen tek doz CİPROKTAN'ın, uzun tedavi süresindense daha düşük etkililik ile ilişkili olması beklenmektedir. Bu Escherichia coli'nin kinolonlara karşı gittikçe artan direnç düzeyi açısından

              daha fazla dikkate alınmalıdır.

              İntra-abdominal enfeksiyonlar

              Siprofloksasinin, cerrahi sonrası intra-abdominal enfeksiyonlardaki etkililiği ile ilgili sınırlı veriler bulunmaktadır.

              Seyahat ishali

              Seyahat edilen ülkelerdeki ilgili patojenlerde bulunan siprofloksasine dirence ilişkin bilgiler göz önüne alınmalıdır.

              Kemik ve eklem enfeksiyonları

              CİPROKTAN mikrobiyolojik sonuçlara bağlı olarak diğer antimikrobiyal ajanlar ile kombinasyon şeklinde birlikte kullanılmalıdır.

              Solunum yolu şarbonu

              İnsanlarda kullanımı, in-vitro duyarlılık verilerine ve insanlardaki sınırlı verilerle birlikte hayvanlardan elde edilen deneysel verilere dayanmaktadır. Tedavi eden hekimler, şarbon tedavisi ile ilgili ulusal ve/veya uluslararası konsensüs dokümanlarına başvurmalıdır.

              Çocuklar ve ergenler

              Siprofloksasinin çocuklar ve adolesanlardaki kullanımı mevcut resmi kılavuzları izlemelidir. Siprofloksasin tedavisine, sadece çocuklar ve adolesanlarda kistik fibrozis ve/veya ağır enfeksiyonların tedavisinde deneyimli hekimler tarafından başlanmalıdır.

              Siprofloksasinin gelişmemiş hayvanların ağırlık taşıyan eklemleri üzerinde artropatiye neden olduğu gösterilmiştir. Çocuklarda siprofloksasin kullanımı ile ilgili olarak yapılan randomize, çift kör bir çalışmadan elde edilen güvenlilik verileri (siprofloksasin: n=335, ortalama yaş = 6,3 yıl; komparatörlar: n=349, ortalama yaş = 6,2 yıl; yaş aralığı = 1 ila 17 yıl), +42. gün %7,2 ila

              %4,6 değerinde ilaçla ilgili olduğundan şüphelenilen artropati insidansı (eklemle ilgili klinik belirti ve semptomlardan farklı) ortaya çıkarmıştır. Bir yıllık takip itibariyle ilaçla ilgili artropati insidansı sırasıyla %9,0 ve %5,7 olmuştur. Zamanla şüpheli ilaçla ilgili artropati olgularındaki artış, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Eklem ve/veya çevre doku ile ilgili olası advers olaylardan dolayı tedaviye, sadece dikkatli bir fayda/risk değerlendirmesinden sonra başlanmalıdır (bkz. Bölüm 4.8).

              Kistik fibrozisde bronko-pulmoner enfeksiyonlar

              Klinik çalışmalarda 5 -17 yaş arası çocuklar ve gençler dahil edilmiştir. 1 yaş ve 5 yaş arası çocukların tedavisinde daha sınırlı deneyim mevcuttur.

              Komplike üriner sistem enfeksiyonları ve piyelonefrit

              İdrar yolu enfeksiyonları için siprofloksasin tedavisi diğer tedaviler kullanılamaz olduğunda göz önünde bulundurulmalıdır ve mikrobiyolojik sonuçlara dayalı olmalıdır. Klinik çalışmalarda 1 - 17 yaş arası çocuklar ve gençler dahil edilmiştir.

              Diğer spesifik şiddetli enfeksiyonlar

              Resmi kılavuzlar doğrultusunda veya diğer tedaviler kullanılamadığında dikkatli bir fayda-risk değerlendirmesinin ardından ya da konvansiyonel tedavi başarısız olduktan sonra ve mikrobiyolojik dokümantasyon CİPROKTAN kullanımını gerekçelendirebildiğinde diğer şiddetli enfeksiyonlarda kullanılabilir.

              Yukarıda bahsedilenler dışındaki spesifik şiddetli enfeksiyonlar için CİPROKTAN kullanımı, klinik çalışmalarda değerlendirilmemiş olup bununla ilgili klinik deneyim sınırlıdır. Dolayısıyla bu enfeksiyonların görüldüğü hastalar tedavi edilirken dikkatli olunmalıdır.

              Aşırı duyarlılık

              Bazı durumlarda ilk uygulamadan sonra anafilaksi ve anafilaktoid reaksiyonları da içerebilen aşırı duyarlılık ve alerjik reaksiyonlar hemen ortaya çıkabilir (bkz. Bölüm 4.8) ve yaşamı tehdit edici olabilir.

              Bu gibi durumlarda CİPROKTAN kesilmeli ve uygun tıbbi tedavi uygulanmalıdır.

              Kas-iskelet sistemi

              CİPROKTAN, genelde kinolon tedavisi ile ilgili tendon hastalığı/bozukluğu öyküsü görülen hastalarda kullanılmamalıdır. Yine de çok nadir durumlarda, neden olan organizmanın mikrobiyolojik dokümantasyonunun ve risk/fayda dengesinin değerlendirilmesinin ardından, mikrobiyolojik verilerin siprofloksasin kullanımını gerekçelendirebildiği yerlerde özellikle standart tedavi başarısız olduğunda veya bakteriyel direnç var ise bazı şiddetli enfeksiyonların tedavisi için bu hastalara CİPROKTAN reçete edilebilir.

              CİPROKTAN ile, tedavinin ilk 48 saati içerisinde dahi bazen bilateral olabilen tendinit ve tendon kopması (özellikle aşil tendonu) meydana gelebilir. Tendon inflamasyonu ve kopması, siprofloksasin tedavisi bırakıldıktan sonra birkaç aya kadar dahi meydana gelebilir. Bu tendinopati riski, yaşlı hastalarda veya eş zamanlı olarak kortikosteroidlerle tedavi edilen hastalarda artabilir (bkz. Bölüm 4.8).

              Herhangi bir tendinit belirtisi görüldüğünde (örn. ağrılı şişlik, inflamasyon), siprofloksasin tedavisi bırakılmalıdır. Etkilenen bacağın dinlendirilmesine özen gösterilmelidir.

              Myasthenia Gravis'in şiddetlenmesi:

              Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullanan myasthenia gravisli hastalarda, ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan pazarlama sonrası bildirilen ciddi advers olaylar florokinolonla ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde myasthenia gravis bulunan hastalar florokinolon kullanımından kaçınmalıdır. (bkz. Bölüm 4.8).

              Görme bozuklukları

              Görme bozukluğu başlarsa veya gözlerde herhangi bir etki hissedilirse, derhal göz doktoruna başvurulmalıdır.

              Kardiyak bozukluklar

              Uzun QT sendromu / Torsades de Pointes'e neden olabilen ilaçlar ile birlikte kullanıldığında uzun QT sendromu veya Torsades de Pointes oluşma riskini arttırabilir. Bu nedenle bu tür ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

              QT aralığının uzamasına neden olabilecek bilinen risk faktörleri olan hastalarda, siprofloksasin dahil florokinolon kullanılırken dikkatli olunmalıdır. Örneğin;

                Kongenital uzun QT sendromu

                4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

                Diğer tıbbi ürünlerin siprofloksasin üzerine etkisi QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar

                Siprofloksasin diğer florokinolonlarla benzer şekilde QT aralığını uzattığı bilinen ilaçları almakta olan hastalarda ihtiyatlı bir şekilde kullanılmalıdır (örn. Sınıf IA ve III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler) (bkz. Bölüm 4.4).

                Şelasyon kompleksi formülasyonları

                Oral CİPROKTAN ile birlikte demir, sukralfat veya antasitler ve kuvvetli tamponlanmış ilaçlar (antiretroviral ilaçlar) ile magnezyum, aluminyum veya kalsiyum içeren tedavi edici ürünler ve sevelamer, lantan karbonat gibi polimerik fosfat bağlayıcılar alındığında siprofloksasin absorbsiyonu azalır. Birlikte kullanımı gerektiğinde CİPROKTAN diğer ilaçlardan 1-2 saat önce veya en az 4 saat sonra verilmelidir. Bu sınırlama Hreseptör blokörü sınıfı antasit ilaçlar için geçerli değildir.

                Gıda ve süt ürünleri

                Öğün sırasında alınan kalsiyum, siprofloksasinin absorpsiyonunu anlamlı derecede etkilemez. Bununla birlikte, siprofloksasin ile süt ürünleri veya mineral katkılı içeceklerin (örn: süt, yoğurt,

                kalsiyum destekli portakal suyu) aynı anda kullanılması, siprofloksasinin absorpsiyonunu azaltabilir. Bu yüzden, CİPROKTAN'ın bu şekilde kullanımından kaçınılmalıdır.

                Probenesid

                Probenesid, siprofloksasinin renal atılımını engeller. Probenesid içeren tedavi edici ürünlerle birlikte kullanımı siprofloksasinin serum konsantrasyonunun yükselmesine yol açar.

                Metoklopramid

                Metoklopramid, (oral) siprofloksasinin absorbsiyonunu hızlandırır ve doruk kan düzeyine daha kısa sürede ulaşmasına neden olur. Ancak siprofloksasinin biyoyararlanımı üzerine etkisi yoktur.

                Omeprazol

                Siprofloksasinin omeprazol içeren tedavi edici ürünlerle birlikte uygulanması, siprofloksasinin Cve EAA değerlerinde hafif bir düşüşe yol açabilir.

                Siprofloksasin'in diğer tıbbi ürünler üzerine etkisi Tizanidin

                Tizanidin içeren tedavi edici ürünler, CİPROKTAN ile birlikte uygulanmamalıdır. (bkz. Bölüm 4.3). Sağlıklı bireylerde yapılan bir klinik çalışmada, tizanidin serum konsantrasyonlarında siprofloksasin ile birlikte verildiğinde bir artış görülmüştür (Cartışı: 7 kat, aralık: 4-21 kat, EAA artışı: 10 kat, aralık:6-24 kat). Artan serum konsantrasyonlarına bağlı hipotansif ve sedatif etkiler artmıştır (bkz. Bölüm 4.4).

                Metotreksat

                Siprofloksasin ile metotreksatın aynı anda uygulanması, metotreksatın renal tübüllerden transportunu inhibe ederek metotreksatın plazma düzeylerinde artışa yol açabilir. Bu metotreksat ile bağlantılı toksik reaksiyonların riskini arttırabilir. Siprofloksasinin metotreksat ile eş zamanlı kullanımı önerilmez (bkz. Bölüm 4.4)

                Teofılin

                Siprofloksasin ve teofilin içeren tedavi edici ürünlerin eş zamanlı uygulamaları serum teofılin düzeyinde arzu edilmeyen artışa yol açabilir. Bu durumda teofıline ait istenmeyen etkiler ortaya çıkabilir ve nadiren bu etkiler hayati veya öldürücü olabilir. Eğer iki tedavi edici ürünün

                kombinasyon şeklinde kullanımı gerekiyorsa serum teofılin düzeyi izlenmeli ve teofılin dozu uygun şekilde azaltılmalıdır (bkz. Bölüm 4.4).

                Diğer ksantin türevleri

                Siprofloksasin ve kafein ya da pentoksifılin (okspentifilin) içeren ürünler eşzamanlı kullanıldığında, söz konusu ksantin türevlerinin serum konsantrasyonlarının arttığı bildirilmiştir.

                Siklosporin

                Eş zamanlı siprofloksasin ve siklosporin içeren tedavi edici ürünler verildiğinde serum kreatinin düzeyinde geçici yükselme gözlenmiştir. Bu nedenle bu hastaların serum kreatinin düzeyleri sık sık (haftada iki kere) kontrol edilmelidir.

                Vitamin K antagonistleri

                Siprofloksasinin bir vitamin K antagonistiyle eşzamanlı uygulanması bu ilaçların antikoagülan etkilerini artırabilir. Söz konusu risk altta yatan enfeksiyona, hastanın yaş ve genel durumuna bağlı olarak değişebilir, dolayısıyla siprofloksasinin INR (uluslararası normalize edilmiş oran) artışına katkısını belirlemek güçtür. CİPROKTAN bir vitamin K antagonistiyle (ör, varfarin, asenokumarol, fenprokumon ya da fluindion) birlikte uygulandığı sırada ya da bu uygulamadan hemen sonra INR sık sık izlenmelidir.

                Duloksetin

                Klinik çalışmalar duloksetinin fluvoksamin gibi güçlü CYP 450 1A2 izoenzim inhibitörleri ile eş zamanlı kullanımının, duloksetinin EAA ve Cdeğerlerinde artışa yol açabileceğini göstermiştir. Siprofloksasin ile olası bir etkileşime ait hiçbir klinik veri olmamasına rağmen, eş zamanlı kullanımda benzer etkiler beklenebilir (bkz. Bölüm 4.4)

                Ropinirol

                Klinik bir çalışmada, orta derecede bir CYP450 1A2 izozim inhibitörü olan ropinirol ile siprofloksasinin eşzamanlı kullanımı ropinirolün Cve EAA değerlerinde sırasıyla % 60 ve % 84' lük artışa neden olmuştur. CİPROKTAN ile eşzamanlı uygulandığı durumda ropinirolle ilişkili istenmeyen etkilerin izlenmesi ve uygun biçimde doz ayarlaması önerilmektedir (bkz. Bölüm 4.4).

                Lidokain

                Sağlıklı gönüllülerde lidokain içeren tedavi edici ürünlerin CYP450 1A2 izozimi inhibitörü olan siprofloksasin ile eşzamanlı kullanımının, intravenöz lidokain klerensini % 22 azalttığı gösterilmiştir. Lidokain tedavisi iyi tolere edilmesine karşı, vaka raporlarında eşzamanlı uygulamada ortaya çıkabilecek siprofloksasin ile ilişkili muhtemel yan etkiler bildirilmektedir.

                Klozapin

                250 mg siprofloksasinin 7 gün süreyle klozapinle eşzamanlı uygulamasını takiben, klozapin ve N-desmetilklozapin serum konsantrasyonları sırasıyla %29 ve %31 oranlarında artmıştır. CİPROKTAN ile eşzamanlı kullanım sırasında ya da hemen sonrasında klinik izlem ve uygun klozapin doz ayarlaması tavsiye edilmektedir (bkz. Bölüm 4.4).

                Sildenafıl

                Sildenafılin Cve EAA değerleri sağlıklı bireylerde, 500 mg siprofloksasinle eşzamanlı uygulanan 50 mg'lık oral dozu takiben yaklaşık iki kat artmıştır. Dolayısıyla CİPROKTAN'ın sildenafille birlikte reçete edildiği durumda riskler ve yararlar göz önünde bulundurulmalıdır.

                Fenitoin

                Aynı anda siprofloksasin ve fenitoin alan hastaların serum fenitoin seviyelerinde değişme (artma veya azalma) gözlenmiştir. Bu durumda, ilaç seviyelerinin izlenmesi tavsiye edilmektedir.

                Agomelatin

                Klinik çalışmalarda, güçlü bir CYP450 1A2 izoenzim inhibitörü olan fluvoksaminin aglomelatin metabolizmasını önemli derecede inhibe ederek agomelatine maruziyeti 60 kat artırmakta olduğu gösterilmiştir. Bir orta derece CYP450 1A2 inhibitörü olan siprofloksasin ile benzer bir etkileşim için klinik veri bulunmamasına rağmen, eş zamanlı kullanımı durumunda benzer etkiler beklenebilir (bkz. Bölüm 4.4).

                Zolpidem

                Siprofloksasin ile birlikte uygulanması zolpidem kan düzeylerini artırabilir, eşzamanlı kullanımı tavsiye edilmemektedir.

                Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

                Herhangi bir veri yoktur.

                Pediyatrik popülasyon:

                Herhangi bir veri yoktur.

                4.6. Gebelik ve laktasyon

                Gebelik kategorisi: C

                Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon) Siprofloksasinin çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Önlem olarak, uygun bir kontrasepsiyon yöntemi kullanılması önerilmektedir.

                Gebelik dönemi

                Siprofloksasinin hamile kadınlarda kullanımından elde edilen veriler, malformasyon veya fetüs/yenidoğan toksisitesini göstermemektedir. Jüvenil ve doğum öncesi dönemde kinolonlara maruz kalan hayvanlarda tam olarak gelişmemiş kıkırdağa etkileri gözlendiğinden, ilacın olgunlaşmamış insan organizmasında/fetüste artiküler kıkırdak hasarına sebebiyet verebileceği dışlanamaz (bkz. Bölüm 5.3).

                Önlem olarak, hamilelikte siprofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır.

                Laktasyon dönemi

                Siprofloksasin anne sütüne itrah edilir. Olası artiküler hasar riskine bağlı olarak, CİPROKTAN'ın emzirme sırasında kullanımı önerilmemektedir (bkz. Bölüm 5.3).

                Üreme yeteneği / Fertilite

                Hayvanlar üzerindeki çalışmalar için bkz. Bölüm 5.3.

                4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

                Nörolojik etkilerinden dolayı, siprofloksasin reaksiyon süresini etkileyebilir. Dolayısıyla, araba ya da araç kullanma becerisinde azalmaya neden olabilir.

                4.8. İstenmeyen etkiler

                Siprofloksasin (oral, parenteral) ile gerçekleştirilen tüm klinik çalışmalara dayanan advers ilaç reaksiyonları, sıklık bakımından CIOMS III kategorilerine göre listelenmiştir (toplam n= 51621).

                Siprofloksasin kullanımında bildirilen advers reaksiyon sıklıkları aşağıdaki tabloda özetlenmiştir. Her sıklık grubunda, istenmeyen etkiler azalan ciddiyet sıralamasına göre sunulmuştur. Çok yaygın (≥1/10); yaygın (≥1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (≥1/1.000 ila <1/100); seyrek (≥1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (mevcut verilerden kestirilememiştir).

                Yalnızca pazarlama sonrası sürveyans sırasında tanımlanan ve sıklığı kestirilemeyen advers reaksiyonlar “bilinmeyen†başlığı altında sıralanmıştır.

                Sistem organ

                sınıfı

                Yaygın

                Yaygın olmayan

                Seyrek

                Çok seyrek

                Bilinmiyor

                Enfeksiyonlar

                ve enfestasyonlar

                Mikotik süper enfeksiyonlar

                Kan ve lenf sistemi hastalıkları

                Eozinofili

                Lökopeni

                anemi, nötropeni, lökositoz, trombositopeni, trombositemi.

                Hemolitik anemi, agranülositoz, pansitopeni (hayatı tehdit eden), kemik iliği depresyonu (hayatı tehdit

                eden)

                Bağışıklık sistemi hastalıkları

                Alerjik reaksiyon, alerjik ödem

                /anjiyoödem

                Anafilaktik reaksiyon, anafilaktik şok (hayatı tehdit eden) (bkz.

                Bölüm 4.4), serum hastalığı

                benzeri

                reaksiyon

                Metabolizma ve beslenme sistemi

                hastalıkları

                İştahta ve gıda alımında azalma

                Hiperglisemi Hipoglisemi (Bkz. Bölüm 4.4)

                Psikiyatrik hastalıklar

                Psikomotor hiperaktivite/ ajitasyon

                Konfüzyon ve oryantasyon bozukluğu, anksiyete reaksiyonları, anormal rüyalar (kabus), depresyon (intihar fikri/düşünceleri veya intihara teşebbüs ve intihar etmeye varma

                olasılığı) (bkz.

                Bölüm 4.4), halüsinasyon

                Psikotik reaksiyonlar (intihar

                fikri

                /düşünceleri veya intihara teşebbüs ve intihar etmeye varma olasılığı) (bkz. Bölüm 4.4)

                Mani, hipomani dahil

                Sinir sistemi hastalıkları

                Baş ağrısı, baş dönmesi, uyku bozuklukları, tat bozuklukları

                Parestezi disestezi, hipoestezi, tremor (titreme), nöbetler (status epileptikus dahil) (bkz.

                Bölüm 4.4), vertigo

                Migren, koordinasyon bozukluğu, yürüme güçlüğü, koku bozuklukları, intrakraniyal hipertansiyon

                (psödotümör

                Periferal nöropati ve polinöropati (bkz. Bölüm 4.4)

                serebri)

                Göz hastalıkları

                Görme

                bozuklukları (ör. diplopi)

                Görsel renk bozuklukları

                Kulak ve iç kulak

                hastalıkları

                Kulak çınlaması, işitme kaybı/

                İşitme azalması

                Kardiyak hastalıklar

                Taşikardi

                Ventriküler aritmi, torsades de pointes (özellikle QT uzaması açısından risk faktörü bulunan hastalarda), EKG'de uzamış QT (bkz. Bölüm

                4.4 ve 4.9)

                Vasküler hastalıklar

                Vazodilatasyon, hipotansiyon,

                senkop

                Vaskülit

                Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal

                hastalıklar

                Dispne (astımla ilgili durumlar dahil)

                Gastrointestin al hastalıklar

                Bulantı, diyare

                Kusma, gastrointestinal ve abdominal ağrı,

                dispepsi, gaz

                şişkinliği

                Antibiyotik kaynaklı kolit (çok nadiren ölümle

                sonuçlanabilen)

                Pankreatit

                Hepatobiliyer hastalıklar

                Transaminaz seviyelerinde artış, bilirubin artışı

                Hepatik yetmezlik, kolestatik sarılık, hepatit

                Karaciğer nekrozu (çok nadiren hayatı tehdit eden karaciğer yetmezliğine ilerleyebilir.) (bkz. Bölüm

                4.4)

                Deri ve

                derialtı doku hastalıkları

                Döküntü, kaşıntı, ürtiker

                Işık duyarlılığı reaksiyonları (bkz. Bölüm 4.4)

                Peteşi, eritema multiforme, eritema nodosum, Stevens- Johnson sendromu (potansiyel olarak hayatı tehdit edici), toksik epidermal nekroliz (potansiyel olarak hayatı

                tehdit edici)

                Akut genel ekzantematöz püstüloz (AGEP)

                Eozinofili ve sistemik semptomlarla seyreden ilaç sendromu (DRESS)

                Kas-iskelet, bağ doku ve

                kemik

                Kas-iskelet ağrısı (örn. ekstremite

                ağrısı, sırt ağrısı,

                Miyalji, artrit, kas tonusunda artış ve

                kramp

                Kas güçsüzlüğü,

                tendinit,

                hastalıkları

                göğüs ağrısı)

                Artralji (eklem ağrısı)

                tendon rüptürü (çoğunlukla Aşil tendonu) (bkz. Bölüm 4.4),

                myasthenia gravis şiddetlenmesi (bkz. Bölüm

                4.4)

                Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

                Renal bozukluk

                Renal yetmezlik Hematüri Kristalüri (bkz. Bölüm 4.4) Tübülointerstisyel

                nefrit

                Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin

                hastalıklar

                Asteni, ateş

                Ödem, terleme (hiperhidrozis)

                Araştırmalar

                Alkalen fosfataz düzeyinde artış

                Amilaz artışı

                INR

                (International normalized ratio) artışı (Vitamin K antagonistleri ile tedavi edilen

                hastalarda)

                * Bu reaksiyonlar, pazarlama sonrası çalışmalardan ve genelde QT uzaması risk faktörü olan hastalardan elde edilen advers reaksiyonlardır (bkz. Bölüm 4.4).

                Pediyatrik hastalar

                Yukarıda bahsedilen artropati (artralji, artrit) insidansı, yetişkinler için yapılan çalışmalardan elde edilen verilere refere etmektedir. Çocuklarda, yaygın olarak artropati meydana gelmektedir (bkz. Bölüm 4.4).

                Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

                Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir. (www.titck.gov.tr; e- posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)

                4.9. Doz aşımı ve tedavisi

                12 g'lık doz aşımının hafif toksisite semptomlarına yol açtığı bildirilmiştir. 16 g'lık akut doz aşımının, akut böbrek yetmezliğine neden olduğu bildirilmiştir.

                Doz aşımındaki semptomlar baş dönmesi, tremor, baş ağrısı, yorgunluk, nöbetler, halüsinasyonlar, konfüzyon, abdominal rahatsızlık, renal ve hepatik bozukluğun yanı sıra kristalüri ve hematüriden oluşur. Geri döndürülebilir renal toksisite bildirilmiştir.

                Rutin acil durum aksiyonları dışında, medikal karbon uygulaması gibi acil durum önlemlerinin dışında kristalürinin önlenebilmesi için gerekirse idrar pH'si ve asitliği de dahil olmak üzere böbrek işlevinin izlenmesi tavsiye edilmektedir. Hastaya bol sıvı verilmelidir.

                Kalsiyum veya magnezyum içeren antiasitler, aşırı dozlarda siprofloksasinin emilimini azaltabilir.

                Hemodiyaliz veya peritonal diyaliz ile sadece az miktarda (< % 10) siprofloksasin elimine edilir. Doz aşımı durumunda, semptomatik tedavi uygulanmalıdır. QT aralığında uzama ihtimalinden dolayı EKG izlemi yapılmalıdır.


                5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

                  5.1. Farmakodinamik özellikler

                  Farmakoterapötik grup: Sistemik kullanılan antibakteriyeller, Florokinolonlar ATC kodu: J01MA02

                  Etki mekanizması

                  Bir florokinolon antibakteriyel ilaç olarak siprofloksasinin bakterisid özelliği, bakteriyel DNA replikasyonu, transkripsiyonu, onarımı ve rekombinasyonu için gerekli enzimler olan tip II topoizomeraz (DNA giraz) ve topoizomeraz IV inhibisyonunu içermektedir.

                  Farmakokinetik/farmakodinamik ilişki

                  Etkililik, çoğunlukla bakteriyel bir patojen için siprofloksasinin maksimum serum konsantrasyonu (C) ile minimum inhibitör konsantrasyonu (MIC) arasındaki ilişkiye ve eğri altında kalan alan (EAA) ile MIC arasındaki ilişkiye dayanır.

                  Direnç mekanizması

                  In vitro siprofloksasin direnci yaygınlıkla çoklu adımlı mutasyonlar aracılığıyla topoizomeraz IV ve DNA girazdaki hedef alan mutasyonlarına bağlıdır. Siprofloksasin ve diğer florokinolonlar arasında çarpraz-direnç sonuçları değişkendir. Tekli mutasyonlar klinik dirençten çok duyarlılıkta azalmaya neden olabilir, ancak çoklu mutasyonlar genellikle klinik siprofloksasin direnci ve kinolon sınıfı arasında çapraz dirençle sonuçlanabilir.

                  Aynı sınıfta yer alan çeşitli etkin maddelerin fizikokimyasal özellikleri ve her etkin maddenin taşınma sistemlerinin afinitesine bağlı olarak, geçirgenlik ve/veya etkin madde taşma pompası direnç mekanizmalarının florokinolonların duyarlılığı üzerine değişken etkileri olabilir. Tüm in- vitro direnç mekanizmaları klinik izolatlar üzerinde yaygın olarak gözlemlenmektedir. Geçirgenlik bariyerleri (Pseudomonas aeruginosa' da yaygındır) gibi diğer antibiyotikleri inaktive eden direnç mekanizmaları ve taşma mekanizmaları siprofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.

                  Qnr geni tarafından kodlanmış plazmid-aracılı direnç bildirilmiştir.

                  Antibakteriyel aktivite spektrumu

                  Bakterilerin duyarlı veya dirençli olduğunu gösteren minimum konsantrasyon seviyeleri (breakpoints), duyarlı suşları orta seviyede duyarlı olan suşlardan ve orta seviyede duyarlı olanları ise dirençli suşlardan ayırır:

                  EUCAST tavsiyeleri

                  Mikroorganizmalar

                  Duyarlı

                  Dirençli

                  Enterobacteriaceae

                  Duyarlı ≤ 0,5 mg/L

                  Dirençli >1 mg/L

                  Pseudomonas türleri

                  Duyarlı ≤ 0,5 mg/L

                  Dirençli >1 mg/L

                  Acinetobacter türleri

                  Duyarlı ≤ 1 mg/L

                  Dirençli >1 mg/L

                  Staphylococcus türleri

                  Duyarlı ≤ 1 mg/L

                  Dirençli >1 mg/L

                  Haemophilus influenzae ve

                  Moraxella catarrhalis

                  Duyarlı ≤ 0,5 mg/L

                  Dirençli >0,5 mg/L

                  Neisseria gonorrhoeae

                  Duyarlı ≤ 0,03 mg/L

                  Dirençli >0,06 mg/L

                  Neisseria meningitidis

                  Duyarlı ≤ 0,03 mg/L

                  Dirençli >0,06 mg/L

                  Türle ilgili olmayan kırılma

                  noktaları*

                  Duyarlı ≤ 0,5 mg/L

                  Dirençli >1 mg/L

                  Staphylococcus türleri - yüksek dozda tedavi ile ilgili siprofloksasin için kırılma noktaları.

                  * Genelde FK/FD verilerine dayanarak türle ilgili olmayan kırılma noktaları tespit edilmiştir ve bunlar spesifik türlerin MIC dağılımlarından bağımsızdır.

                  Kazanılan direncin prevalansı, coğrafi olarak ve zamanla değişebilmektedir, özellikle ciddi enfeksiyonların tedavisinde, belirli türler için dirence ait lokal bilgiler istenir. Gerektiği takdirde, ajanın en azından bazı enfeksiyon türleri için kullanımının sorgulandığı, direncin yerel prevalansının arttığı durumlarda, uzmanlardan görüş istenebilir.

                  Aşağıda sıralanan bakteri cins ve türlerinin siprofloksasine yaygın biçimde duyarlı olduğu gösterilmiştir:

                  Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar

                  Bacillus anthracis (1)

                  Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar

                  Aeromonas spp. Moraxella catarrhalis

                  Brucella spp. Neisseria meningitidis

                  Citrobacter koseri Pasteurella spp.

                  Francisella tularensis Salmonella spp.*

                  Haemophilus ducrevi Shigella spp.*

                  Haemophilius influenzae* Vibrio spp.

                  Legionella spp. Yersinia pestis

                  Anaerobik mikroorganizmalar

                  Mobiluncus

                  Diğer mikroorganizmalar Chlamydia trachomatis ($) Chlamydia pneumoniae ($) Mycoplasma hominis ($) Mycoplasma pneumoniae ($)

                  Edinilmiş direncin sorun olabileceği türler Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar Enterococcus faecalis ($)

                  Staphylococcus spp.* (2)

                  Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar Acinetobacter baumanni+ Klebsiella pneumoniae* Burkholderia cepacia+* Morganella morganii* Camplybacter spp. +* Neisseria gonorrhoeae* Citrobacter freundii* Proteus mirabilis* Enterobacter aerogenes Proteus vulgaris* Enterobacter cloacae* Providencia spp.

                  Escherichia coli* Pseudomonas aeruginosa*

                  Klebsiella oxytoca Pseudomonas fluorescens Serratia marcescens*

                  Anaerobik mikroorganizmalar

                  Peptostreptococcus spp.

                  Propionibacterium acnes

                  Aşağıda belirtilen mikroorganizmalar doğaları gereği siprofloksasine dirençli kabul edilir: Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar

                  Actinomyces Enterococcus faecium Listeria monocytogenes

                  Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar

                  Stenotrophomonas maltophilia

                  Anaerobik mikroorganizmalar

                  Yukarıda listelenenler dışında

                  Diğer mikroorganizmalar Mycoplasma genitalium Ureaplasma urealitycum

                  * Duyarlı izolatlar için onaylı klinik koşullarda klinik etkililik kanıtlanmıştır.

                  + Bir veya daha fazla AB ülkesinde direnç oranı ≥ %50

                  ($): Edinilmiş direnç mekanizması yokluğunda doğal ara duyarlılık

                  : Bacillus anthracis sporlarının inhalasyonuna bağlı deneysel hayvan enfeksiyonlarında çalışmalar gerçekleştirilmiştir; bu çalışmalarda maruziyetten kısa süre sonra başlanan antibiyotiklerin, tedavi infektif doz altında organizmadaki sporların sayısını düşürmek amacıyla yapılmışsa hastalığın meydana gelmesini önlediği ortaya çıkmıştır. İnsan gönüllülerde önerilen kullanım esas olarak in vitro duyarlılığa ve sınırlı insan verileri ile birlikte deneysel hayvan verilerine dayanmaktadır. Yetişkinlerde 500 mg dozda günde iki oral siprofloksasin ile iki aylık tedavi süresi insanlarda şarbon enfeksiyonunun önlenmesi için etkili doz olarak kabul edilmiştir. Tedaviyi uygulayan doktor şarbon tedavisi bakımından ulusal ve/veya uluslararası konsensüs belgelerine başvurmalıdır.

                  : Metisiline dirençli S. aureus çok yaygın olarak florokinolonlara eş direnç gösterir. Metisiline direnç oranı tüm stafilokok türler arasında %20 - %50 civarındadır ve genellikle nozokomiyal izolatlarda daha yüksektir.

                  5.2. Farmakokinetik özellikler

                  Emilim:

                  250 mg, 500 mg ve 750 mg siprofloksasin tabletlerin tek dozlarının oral uygulamasının ardından siprofloksasin, çoğunlukla ince bağırsaktan olmak üzere hızlı ve geniş ölçüde emilir ve maksimum serum konsantrasyonlarına 1-2 saat sonra ulaşır.

                  100-750 mg'lık tek dozlar, 0,56 ve 3,7 mg/l arasında doza bağlı bir maksimum serum konsantrasyonu (C) sağlar. Serum konsantrasyonu, 1000 mg'a kadarki dozlarda orantılı olarak artar. Mutlak biyoyararlanım, yaklaşık %70-80'dir.

                  12 saatte bir verilen 500 mg'lık oral dozun, 12 saatte bir 60 dakika boyunca verilen 400 mg siprofloksasinin intravenöz infüzyonu ile sağlanana eşdeğer bir serum konsantrasyonu-zaman eğrisi altındaki alan (EAA) düzeyi sağladığı gösterilmiştir.

                  Dağılım:

                  Siprofloksasinin protein bağlama düzeyi düşüktür (%20-30). Siprofloksasin, plazmada genelde iyonize olmamış formda bulunur ve 2-3 L/kg vücut ağırlığı şeklinde büyük bir kararlı durum dağılım hacmine sahiptir. Siprofloksasin akciğer (epitel sıvısı, alveolar makrofajlar, biyopsi dokusu), sinüs, iltihaplı lezyonlar (kantarid kaynaklı kabarcık sıvısı) ve ürogenital sistem (ürin, prostat, endometrium) gibi çeşitli dokularda yüksek konsantrasyona ulaşır; burada toplam konsantrasyon plazma konsantrasyonunu aşmaktadır.

                  Biyotransformasvon:

                  Desetilensiprofiloksasin (M 1), sülfosiprofloksasin (M 2), oksosiprofloksasin (M 3) ve formilsiprofloksasin (M 4) olarak tanımlanan dört metabolit düşük konsantrasyonlarda saptanmıştır. Bu metabolitler, ana bileşikten daha düşük derecede olmakla birlikte in vitro antimikrobiyal aktivite gösterir.

                  Siprofloksasinin, CYP 450 1A2 izoenzimlerinin orta dereceli bir inhibitörü olduğu bilinmektedir.

                  Eliminasvon:

                  Siprofloksasin, büyük oranda böbreklerden ve daha az oranda da feçes ile atılır. Böbrek fonksiyonları normal gönüllülerde serum eliminasyon yarılanma ömrü yaklaşık 4-7 saattir.

                  Siprofloksasinin atılımı (dozun %'si)

                  Oral uygulama

                  İdrar

                  Feçes

                  Siprofloksasin

                  44,7

                  25,0

                  Metabolitler (M-M)

                  11,3

                  7,5

                  Renal klirens, 180-300 mL/kg/saat arasında ve toplam vücut klirensi de 480-600 mL/kg/saat arasındadır. Siprofloksasin, hem glomerüler filtrasyona hem de tübüler sekresyona uğrar. Böbrek fonksiyonlarındaki şiddetli bozulma, siprofloksasinin yarılanma ömrününün 12 saate kadar çıkmasına yol açar.

                  Siprofloksasinin renal olmayan klirensi genelde aktif trans-bağırsak ve metabolizma yoluyla gerçekleşir. Dozun %1'i biliyer yolla atılır. Siprofloksasin safrada yüksek konsantrasyonlarda

                  bulunur.

                  Pediyatrik hastalar

                  Pediatrik hastalarda farmakokinetik veriler sınırlıdır.

                  Çocuklarda yapılan bir çalışmada Cve EAA değerinin yaşa bağlı olmadığı görülmüştür (bir yaş üzerinde). Birden fazla dozlamanın (günde üç kez 10 mg/kg) ardından Cve EAA değerinde belirgin bir artış gözlenmemiştir.

                  Şiddetli sepsis görülen 10 çocukta, 1 yaşından küçüklerde 10 mg/kg'ın 1 saat intravenöz infüzyonundan sonra Cdeğeri 6,1 mg/mL (aralık 4,6-8,3 mg/L) olurken 1-5 yaş arası çocuklarda bu değer 7,2 mg/L (aralık 4,7-11,8 mg/L) bulunmuştur. EAA değerleri ise, ilgili yaş gruplarında 17,4 mg*saat/L (aralık 11,8-32,0 mg*saat/L) ve 16,5 mg*saat/L (aralık 11,0-23,8 mg*saat/L) olmuştur.

                  Bu değerler, terapötik dozlarda yetişkinler için bildirilen aralık içerisindedir. Çeşitli enfeksiyonların izlendiği pediatrik hastaların popülasyon farmakokinetiği analizine dayanarak, çocuklarda öngörülen ortalama yarılanma ömrü yaklaşık 4-5 saat ve oral süspansiyonun biyoyararlanımı %50-80 arasındadır.

                  5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

                  Klinik dışı veriler tek doz toksisitesi, tekrarlanan doz toksisitesi, karsinojenik potansiyel veya üreme toksisitesi ile ilgili konvansiyonel çalışmalar temelinde insanlar için herhangi belirli bir tehlike olmadığını göstermektedir. Diğer bazı kinolonlar gibi siprofloksasin de klinik açıdan anlamlı maruziyet düzeylerinde hayvanlarda fototoksik bulunmuştur. Fotomutajenisite/fotokarsinojenisite ile ilgili veriler, in vitro deneylerde ve hayvan deneylerinde siprofloksasin için zayıf bir fotomutajenik veya fototümorojenik bir etki göstermiştir. Bu etki, diğer giraz inhibitörlerininkine benzer bulunmuştur.

                  Artiküler tolerans çalışmaları

                  Diğer giraz inhibitörleri gibi gelişmemiş hayvanların ağırlık taşıyan eklemleri üzerinde hasara neden olur.

                  Kıkırdak hasarının derecesi yaş, tür ve doza göre değişir. Hasar eklemlere fazla yüklenilmemek suretiyle azaltılabilir. Gelişmiş hayvanlar (sıçan, köpek) ile yapılan çalışmalarda kartilaj hasarına

                  dair delil bulunmamıştır. Genç beagle köpeklerinde terapotik dozlarda siprofiloksasin kullanımı ile 2 hafta sonunda ciddi eklem değişiklikleri saptanmıştır, bu değişiklikler 5 ay sonra da gözlenmeye devam etmiştir.

                  6.   FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

                    6.1. Yardımcı maddelerin listesi

                    Mısır nişastası Mikrokristalin selüloz Krospovidon

                    Kolloidal silikon dioksit (Aerosil 200) Magnezyum stearat

                    Film kaplama içeriği; Methocel E-15 Titanyum dioksit Polietilen glikol 400

                    6.2. Geçimsizlikler

                    Belirtilmemiştir.

                    6.3. Raf ömrü

                    36 ay

                    6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

                    25°C altındaki oda sıcaklığında ve kuru bir yerde saklayınız.

                    6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

                    Kutuda, 14 film tablet içeren PVC/AL blister ambalajda.

                    6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

                    Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği†ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliğiâ€ne uygun olarak imha edilmelidir.

                  7. RUHSAT SAHİBİ

                  KOÇAK FARMA İLAÇ VE KİMYA SANAYİ A.Ş.

                  Mahmutbey Mah. 2477. Sok. No: 23 Bağcılar / İstanbul

                  Telefon: (0 212) 410 39 50

                  Faks: (0 212) 447 61 65

                  Aşırı Alkol Kullanımı, Alkolizm Aşırı Alkol Kullanımı, Alkolizm Alkol bağımlılığı, alkol kullanımı ve alkol sorunları arasındaki farkı açıklamak güçtür. Örneğin, geçmişte alkol kullanmış olan bir kimsenin mutlaka alkol bağımlısı olması gerekmez. Kolon, Rektum yada Bağırsak Kanseri Kolon, Rektum yada Bağırsak Kanseri Bağırsak kanseri kolon veya rektumda (arka geçit) herhangi bir bölgede ortaya çıkabilir.Kolorektal kanser erken safhalarda teşhis edilmesi halinde daha kolay ve daha başarılı bir şekilde tedavi edilir.

    İLAÇ GENEL BİLGİLERİİlaç Bilgileri

    Koçak Farma İlaç ve Kimya Sanayi A.Ş.
    Satış Fiyatı 87.56 TL [ 22 Sep 2023 ]
    Önceki Satış Fiyatı 87.56 TL [ 15 Sep 2023 ]
    Original / JenerikJenerik İlaç
    Reçete DurumuNormal Reçeteli bir ilaçdır.
    Barkodu8699579090172
    Etkin Madde Siprofloksasin
    ATC Kodu J01MA02
    Birim Miktar 500
    Birim Cinsi MG
    Ambalaj Miktarı 10
    Enfeksiyona Karşı Kullanılan (Antienfektif) İlaçlar > RİFAMPİSİN/RİFAMİSİN > Siprofloksasin
    Yerli ve Beşeri bir ilaçdır. 
    CIPROKTAN 500 mg 10 film tablet Barkodu