ISENTRESS 400 mg 60 film kaplı tablet Klinik Özellikler

4.1. Terapötik endikasyonlar

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Tedavi HIV enfeksiyonu tedavisi konusunda deneyimli hekim tarafından başlatılmalıdır. ISENTRESS diğer aktif antiretroviral tedavilerle (ART’ler) kombine kullanılmalıdır (bkz. bölüm

4.4.   ve 51) Daha önce ART almamış hastalarda raltegravir kullanımı, iki NRTİ’nin eş zamanlı uygulandığı bir çalışmaya dayanmaktadır (bkz bölüm ve 51)

Pozoloji:

ISENTRESS’in önerilen dozu gıdalarla birlikte veya ayrı olarak günde iki kez 400 mg’dır. Gıdaların raltegravirin emilimi üzerindeki etkisi bilinmemektedir (bkz. bölüm 5.2).

Uygulama sıklığı ve süresi:

Oral yolla uygulanır. Tabletlerin çiğnenmesi, ezilmesi veya kırılması tavsiye edilmez.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek yetmezliği

Böbrek yetmezliği olan hastalarda dozaj ayarlaması gerekmez (bkz. bölüm 5.2).

Karaciğer yetmezliği

Hafif-orta düzeyde karaciğer yetmezliği olan hastalarda dozaj ayarlaması gerekmez. Altta yatan şiddetli karaciğer bozukluğu olan hastalarda ISENTRESS’in güvenlilik ve etkinliği belirlenmemiştir. Bu nedenle ISENTRESS şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır (bkz. bölüm 4.4 ve 5.2).

Pediyatrik popülasyon

16 yaşın altındaki hastalarda güvenlilik ve etkinlik belirlenmemiştir (bkz. bölüm 5.1 ve 5.2).

Geriyatrik popülasyon

4.3. Kontrendikasyonlar

Etken maddeye veya yardımcı maddelerden herhangi birine aşırı duyarlılık.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Hastalara mevcut antiretroviral tedavinin HIV’i tamamen iyileştirmediği ve HlV’in başka kişilere kan veya cinsel temas yoluyla bulaşmasını önlediğinin kanıtlanmadığı söylenmelidir. Uygun önlemlerin alınmasına devam edilmelidir.

Genel olarak, aynı hastada ve farklı hastalar arasmda raltegravirin farmakokinetik değerlerinde belirgin değişkenlik gözlenmiştir (bkz. bölüm 4.5 ve 5.2).

Raltegravir dirence karşı görece düşük bir genetik bariyere sahiptir. Bu nedenle, mümkün olduğunda, virolojik başarısızlık potansiyelini ve direnç gelişimini en aza indirmek için raltegravir başka iki aktif ART ile birlikte uygulanmalıdır (bkz. bölüm 5.1).

Tedavi deneyimsiz hastalarda, raltegravir kullanımına ilişkin klinik çalışma verileri iki nükleotid revers transkriptaz inhibitörüyle (NRTİ) (emtrisitabin ve tenofovir disoproksil fumarat) kombine kullanımla sınırlıdır.

Altta yatan şiddetli karaciğer bozukluğu olan hastalarda ISENTRESS’in güvenlilik ve etkinliği belirlenmemiştir. Bu nedenle ISENTRESS şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır (bkz. bölüm 4.2 ve 5.2).

Kronik hepatit dahil olmak üzere, önceden karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda kombine antiretroviral tedavi sırasında karaciğer fonksiyon anormalliklerinin sıklığı daha yüksektir ve bu hastalar standart uygulama doğrultusunda takip edilmelidir. Bu tip hastalarda karaciğer hastalığında kötüleşme bulguları saptanırsa, tedaviye ara verilmesi veya tedavinin tamamen kesilmesi düşünülmelidir.

HIV ile birlikte hepatit B virüsü (HBV) veya hepatit C virüsü (HCV) enfeksiyonları olan hastalarda raltegravir kullanımıyla ilgili veriler son derece sınırlıdır. Kronik hepatit B veya C enfeksiyonu olan ve kombine antiretroviral tedavi alan hastalar şiddetli ve potansiyel ölümcül karaciğer istenmeyen olayları açısından yüksek risk taşırlar.

Osteonekroz

Osteonekroz etiyolojisinin birden çok faktörle ilişkili olduğu düşünülse de (kortikosteroid kullanımı, alkol alımı, şiddetli immünsüpresyon, daha yüksek vücut kütle indeksi), özellikle ilerlemiş HIV hastalığı olan ve/veya uzun süre kombine antiretroviral tedavi alan hastalarda osteonekroz olguları bildirilmiştir. Hastalara eklemlerinde ağrı ve acı, eklem tutukluğu veya hareket güçlüğü yaşadıklarında doktora başvurmaları tavsiye edilmelidir.

immün reaktivasyon sendromu

Kombine antiretroviral tedaviye (KART) başlandığı sırada ciddi immün yetmezliği olan HIV enfeksiyonlu hastalarda asemptomatik veya daha önceden yerleşmiş fırsatçı patojenlere karşı enflamatuvar bir reaksiyon gelişebilir ve ciddi klinik sonuçlara veya semptomlarda kötüleşmeye neden olabilir. Tipik olarak bu tip reaksiyonlar KART’a başlandıktan sonraki ilk haftalarda veya aylarda gözlenmiştir. Bununla ilgili örnekler sitomegalovirüse bağlı retinit, jeneralize ve/veya fokal mikobakteriyel enfeksiyonlar ve Pneumocystis jiroveci
(önceki adı Pneumocystis carirıii)
kaynaklı

pnömonidir. Herhangi bir enflamatuvar semptom değerlendirilmeli ve gerektiğinde tedavi uygulanmalıdır.

ISENTRESS’i üridin difosfat glukuronoziltransferaz (UGT) 1 Al’in güçlü indükleyicileriyle (örn., rifampisin) birlikte uygularken dikkatli olunmalıdır. Rifampisin raltegravirin plazma düzeylerini azaltır; bunun raltegravirin etkinliğine etkisi bilinmemektedir. Ancak, rifampisinle birlikte uygulama kaçınılmazsa, ISENTRESS dozunun iki kat artırılması düşünülebilir (bkz. bölüm 4.5).

Miyopati ve rabdomiyoliz bildirilmiştir; ancak bu olayların ISENTRESS ile ilişkisi bilinmemektedir. Geçmişte miyopati veya rabdomiyoliz yaşamış ya da bu durumlarla ilişkili diğer tıbbi ürünler dahil bu olaylara yatkınlığı arttıran herhangi bir problemi olan hastalarda ISENTRESS dikkatli kullanılmalıdır (bkz. bölüm 4.8).

Yardımcı madde

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Raltegravir sitokrom P450 (CYP) enzimlerinin sübstratı değildir ve in vitro koşullarda CYP1A2, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 veya CYP3A’yı inhibe etmez ve CYP3A4’ü indüklemez. Raltegravir P-glikoprotein aracılı transportu inhibe etmez. Bu verilere dayanarak, ISENTRESS’in bu enzimlerin veya P-glikoproteinin sübstratlan olan tıbbi ürünlerin farmakokinetik özelliklerini etkilemesi beklenmez.

In vivo ve in vitro çalışmalara göre raltegravir esas olarak UGT1 Al aracılı glukuronidasyon yoluyla metabolize edilerek atılır.

In vitro çalışmalar raltegravirin UDP glukuronosiltransferazlar (UGT’ler) 1A1 ve 2B7’nin bir inhibitörü olmadığını göstermişse de, bir klinik çalışma bilirübin glukuronidasyonu üzerinde gözlenen etkilere dayanarak in vivo koşullarda UGTlAl’in bir miktar inhibe olabildiğini ortaya koymuştur. Ancak bu etkinin miktan klinik yönden önemli ilaç etkileşimlerine yol açacak kadar büyük görünmemektedir.

Aynı hastada ve farklı hastalar arasmda raltegravirin farmakokinetik değerlerinde belirgin değişkenlik gözlenmiştir. Aşağıdaki ilaç etkileşim bilgileri Geometrik Ortalama değerlerine dayanmaktadır; tek bir hastadaki etki kesin olarak öngörülemez.

Raltegravirin diğer ajanlann farmakokinetiği üzerine etkisi

Etkileşim çalışmalannda raltegravir; etravirin, maravirok, tenofovir, hormonal kontraseptifler, metadon ve midazolamın farmakokinetikleri üzerinde klinik yönden anlamlı etki göstermemiştir.

Diğer ajanlann raltegravirin farmakokinetiği üzerine etkisi

Raltegravir esas olarak UGT1A1 aracılığıyla metabolize edildiğinden, ISENTRESS’i UGTlAl’in güçlü indükleyicileriyle (örn., rifampisin) birlikte uygularken dikkatli olunmalıdır. Rifampisin raltegravirin plazma düzeylerini azaltır; bunun raltegravirin etkinliğine etkisi bilinmemektedir. Ancak, rifampisin ile birlikte uygulama zorunlu ise, ISENTRESS dozunun iki kat arttırılması düşünülebilir (bkz. bölüm 4.4). İlaç metabolize eden enzimlerin diğer güçlü indükleyicilerinin (fenitoin ve fenobarbital gibi) UGT1A1 üzerindeki etkisi bilinmemektedir. Daha düşük güçteki indükleyiciler (örn., efavirenz, nevirapin, rifabutin, glukokortikoidler, St. John’s wort (san kantaron bitkisi), pioglitazon) ISENTRESS’in önerilen dozuyla birlikte kullanılabilir.

ISENTRESS’in güçlü UGT1 Al inhibitörleri (örn., atazanavir) olduğu bilinen tıbbi ürünlerle birlikte uygulanması raltegravirin plazma düzeylerini yükseltebilir. Daha düşük yitilikte UGT1A1 inhibitörleri (örn. indinavir, sakinavir) de raltegravirin plazma seviyesini artınr. Fakat bu artış

atazanavir ile karşılaştırıldığında daha düşüktür. Ayrıca, tenofovir de raltegravirin plazma düzeylerini yükseltebilir ancak bu etkinin mekanizması bilinmemektedir (bkz. Tablo 1). Klinik çalışmalarda hastalann büyük bir oranı optimize edilmiş mevcut rejimlerde atazanavir ve/veya tenofovir (her ikisi de raltegravirin plazma düzeylerinde artışlara yol açar) kullandılar. Atazanavir ve/veya tenofovir kullanan hastalarda gözlenen güvenlilik profili bu aj anlan kullanmayan hastalardaki güvenlilik profiliyle genel olarak benzerdir. Dolayısıyla hiçbir doz ayarlaması gerekmez.

Sağlıklı gönüllülerde, ISENTRESS’in omeprazol ile birlikte uygulanması raltegravirin plazma düzeylerini yükseltir. HIV enfeksiyonlu hastalarda artan mide pH’sının raltegravirin emilimi üzerindeki etkileri bilinmediğinden, ISENTRESS mide pH’sını yükselten tıbbi ürünlerle birlikte (örn., proton pompası inhibitörleri ve H2 antagonistleri) yalnızca kullanım zorunlu olduğunda kullanılmalıdır.

Tablo 1

Farmakokinetik Etkileşim Verisi

Metadon

(Raltegravir 400 mg BID)

Metadon EAA **
Metadon Cmaks °

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi C.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Raltegravir için, gebeliklerde maruz kalmaya ilişkin klinik veri mevcut değildir.

Gebelik dönemi

Raltegravirin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. ISENTRESS gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

Raltegravirin insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, raltegravirin sütle atıldığını göstermektedir. Sıçanlarda anneye verilen günde 600 mg/kg dozuyla sütteki ortalama ilaç konsantrasyonları annenin plazma konsantrasyonlarına göre yaklaşık 3 kat daha yüksektir. ISENTRESS alırken emzirme önerilmez. Ayrıca, HIV ile enfekte annelerin bebeklerine doğum sonrasında HIV bulaştırma riskini önlemek için emzirmemeleri önerilir.

Üreme yeteneği/ Fertilite

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

4.8. İstenmeyen etkiler

ISENTRESS’in güvenlilik profili tedavi deneyimli hastalarda yürütülen iki Faz III klinik çalışmanın ve tedavi deneyimsiz hastalarda yürütülen bir Faz III klinik çalışmanın birleştirilmiş güvenlilik verilerine dayanmaktadır (bu veriler aşağıda sunulmaktadır).

Tedavi deneyimli hastalarda yürütülen iki randomize klinik çalışma 462 hastada optimize edilmiş mevcut tedavi (OEMT) ile birlikte önerilen günde iki kez 400 mg dozunu kullanmış; 237 hasta ise OEMT ile birlikte plasebo almıştır. Çift-kör tedavi sırasında toplam takip süresi ISENTRESS 400 mg b.i.d. grubunda 470.5 hasta-yıl ve plasebo grubunda 179.1 hasta-yıldı.

Tedavi deneyimsiz hastalarda yürütülen çok-merkezli, randomize, çift-kör, aktif-kontrollü klinik çalışmalar 281 hastada emtrisitabin 200 mg (+) tenofovir 245 mg sabit dozuyla birlikte önerilen günde iki kez 400 mg dozunu kullanmış, 282 hasta ise emtrisitabin (+) tenofovir ile birlikte efavirenz (EFV) 600 mg (gece yatmadan önce) almıştır. Çift-kör tedavi sırasında toplam takip süresi ISENTRESS 400 mg b.i.d. grubunda 333 hasta-yıl ve gece yatmadan önce efavirenz 600 mg alan grupta 317 hasta-yıldı.

Tedavi deneyimli hastaların birleştirilmiş analizinde, istenmeyen reaksiyonlar nedeniyle tedaviyi bırakma oranları ISENTRESS + OEMT alan hastalarda %2.4 ve plasebo + OEMT alan hastalarda %3.0’dı. Tedavi deneyimsiz hastalarda istenmeyen reaksiyonlar nedeniyle tedaviyi bırakma oranları ISENTRESS + emtrisitabin (+) tenofovir alan hastalarda %3.2 ve efavirenz + emtrisitabin (+) tenofovir alan hastalarda %6.4’dü.

Araştırıcılar tarafından ISENTRESS ile nedensel olarak ilişkili olduğu düşünülen (tek başına veya diğer ART ile kombinasyonda) istenmeyen etkiler aşağıda Sistem Organ Sınıfına göre sıralandırılmıştır. En az bir ciddi istenmeyen etki içeren terim * ile işaretlenmiştir. Sıklıklar aşağıdaki gibi sıralanmıştır.

Çok yaygm (> 1/10), yaygm (> 1/100 ila <1/10), yaygm olmayan (> 1/1,000 ila <1/100), seyrek (> 1/10,000 ila < 1/1,000), çok seyrek (< 1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:

Yaygm olmayan: Genital herpes*, folikülit, gastroenterit, herpes simpleks, herpes virüs enfeksiyonu, herpes zoster, influenza, molluscum kontagiozum, nazofarenjit.

İyi ve kötü huylu neoplazmalar (kist ve polipler dahil)

Yaygm olmayan : Deride papilloma.

Kan ve lenf sistemi hastalıkları:

Yaygm olmayan: Demir eksikliği anemisi, lenf düğümünde ağrı, nötropeni.

Bağışıklık sistemi hastalıkları:

Yaygm olmayan: İmmün rekonstitüsyon sendromu*, ilaca karşı aşırı duyarlılık, aşırı duyarlılık
Metabolizma ve beslenme hastalıkları:

Yaygm olmayan: Anoreksi, iştah kaybı, diabetes mellitus, dislipidemi, hiperkolesterolemi, hiperglİsemi, hiperfaji (aşırı yeme), iştah artışı, polidipsi (aşırı su içme).

Psikiyatrik hastalıklar:

Yaygm: Anormal rüyalar, insomni.

Yaygm olmayan: Mental bozukluk*, anksiyete, konfüzyon hali, depresyon, orta uykusuzluk (gece uyanıp bir daha uyuyamama), mizaç değişikliği, kabus görme, uyku bozukluğu.

Bilinmiyor: İntihar fikirleri, intihar davranışı (özellikle geçmişinde psikiyatrik hastalık öyküsü olan hastalarda).

Sinir sistemi hastalıkları:

Yaygm: Baş dönmesi, baş ağrısı.

Yaygm olmayan: Amnezi, karpal tünel sendromu, kognitif bozukluk, dikkat bozukluğu, postüral baş dönmesi, disgezia (tat duyumu bozukluğu), hipersomnia (aşırı uyuma), hipostezi, letarji, bellek bozukluğu, migren, periferal nöropati, parestezi, somnolans, gerilim tipi baş ağrısı, titreme.

Göz hastalıkları:

Yaygm olmayan: Görüşte bozukluk.

Kulak ve iç kulak hastalıkları:

Yaygm: Vertigo.

Yaygm olmayan: Kulak çınlaması.

Kardiyak hastalıkları:

Yaygın olmayan: Palpitasyon, sinüs bradikardi, ventriküler ekstrasistoller.

Vasküler hastalıkları:

Yaygm olmayan: Sıcak basması, hipertansiyon

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları

Yaygm olmayan: Disfoni, epistaksis, nazal konjesyon.

Gastrointestinal hastalıkları:

Yaygm: Abdominal distensiyon, abdominal ağrı, ishal, şişkinlik, bulantı, kusma.

Yaygm olmayan: Gastrit1, abdominal rahatsızlık, üst abdominal ağrı, karında hassasiyet, anorektal rahatsızlık, konstipasyon, ağız kuruluğu, dispepsi, erüktasyon, gastroözofajiyal reflü hastalığı, odinofaji (ağrılı yutma), akut pankreatit, peptik ülser, rektal hemoraji, mide rahatsızlığı.

Hepato-biliyer hastalıkları:

Yaygm olmayan: Hepatit*.

Deri ve deri altı hastalıkları:

Yaygm: Döküntü.

Yaygm olmayan: Akne, alopesi, akneiform dermatit, cilt kuruluğu, eritem, hiperhidrozis, edinilmiş lipodistrofı, lipohipertrofı, prurigo, kaşıntı, generalize prurit, maküler döküntü, makülo-papüler döküntü, pruritik döküntü, deri lezyonu, kseroderma.

Bilinmiyor: Stevens- Johnson sendromu

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları:

Yaygm olmayan: Artralji, artrit, sırt ağrısı, lumbarizasyon, kas-iskelet ağrısı, miyalji, boyun ağrısı, ekstremitelerde ağrı, tendinit.

Böbrek ve idrar hastalıkları

Yaygm olmayan: Böbrek yetmezliği*, interstisyel nefrit, nefrolitiyazis, noktüri, böbrek kisti.

Üreme sistemi ve göğüs bozuklukları:

Yaygm olmayan: Erektil disfonksiyon, jinekomasti, menopozal semptomlar.

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Yaygm: Asteni, bitkinlik.

Yaygm olmayan: Göğüs rahatsızlığı, titreme, yüzde ödem, yağ dokusunda artış, gergin hissetme, kırıklık, periferik ödem, ağrı, pireksi.

Araştırmalar:

Yaygm: Alanin aminotransferaz artışı, atipik lenfositler, aspartat aminotransferaz artışı, kan trigliseritlerinde artış.

Yaygm olmayan: Tam nötrofıl sayımında azalma, alkali fosfataz artışı, kan amilaz artışı, kan bilirübin artışı, kan kolesterol artışı, kan kreatinin artışı, kan glukoz artışı, kan üre nitrojen artışı, kreatin fosfokinaz artışı, açlık kan şekerinde artış, idrarda glukoz görülmesi, yüksek densiteli lipoproteinlerde artış, lipaz artışı, düşük densiteli lipoproteinlerde artış, trombosit sayısında azalma, idrarda alyuvar görülmesi, bel çevresinde artış, kilo artışı, akyuvar hücre sayısında azalma.

Yaralanma, zehirlenme ve prosedürel komplikasyonlar:

Yaygm olmayan: Kaza ile aşırı doz alma durumu*.

ISENTRESS ile birlikte başka antiretroviral ajanlara başlayan tedavi deneyimli ve tedavi deneyimsiz hastalarda kanserler bildirilmiştir. Spesifik kanserlerin tipleri ve oranlan yüksek düzeyde immün yetmezliği olan bir popülasyonda beklenen şekilde olmuştur. Bu çalışmalarda kanser gelişme riski ISENTRESS alan gruplarda ve karşılaştırma ilaçlan alan hastalarda benzerdi.

ISENTRESS ile tedavi edilen hastalarda evre 2-4 kreatin kinaz laboratuvar anormallikleri gözlenmiştir. Miyopati ve rabdomiyoliz bildirilmiştir ancak bu olaylar ile ISENTRESS arasındaki ilişki bilinmemektedir. Bu ilaç geçmişte miyopati veya rabdomiyoliz yaşayan ya da bu bozukluklarla ilişkili diğer tıbbi ürünler dahil, zemin hazırlayıcı herhangi bir durumu olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır (bkz. bölüm 4.4).

Özellikle iyi bilinen risk faktörleri bulunan, ilerlemiş HIV hastalığı olan veya uzun süre kombine antiretroviral tedavi (KART) alan hastalarda osteonekroz olgulan bildirilmiştir. Bu durumun sıklığı bilinmemektedir (bkz. bölüm 4.4).

Eş zamanlı hepatit B ve/veya hepatit C virüs enfeksiyonu olan hastalar

Başlangıçtaki karaciğer fonksiyon testleri üst normal sınınn 5 katını aşmadıkça, faz III çalışmalara eş zamanlı kronik (akut hariç) aktif hepatit B ve/veya hepatit C virüs enfeksiyonu olan tedavi deneyimli hastalann (N =113/699 veya %16.2; HBV= %6 , HCV= %9, HBV+HCV = %1) ve tedavi deneyimsiz hastalann (N = 34/563 veya %6; HBV=%4.1, HCV=%2.1, HBV+HCV=%0.2) katılmasına izin verilmiştir. Genel olarak, eş zamanlı hepatit B ve/veya hepatit C virüs enfeksiyonu olan hastalarda ISENTRESS’in güvenlilik profili eş zamanlı hepatit B ve/veya hepatit C virüs enfeksiyonu olmayan hastalarla benzerdi ancak AST ve ALT anormalliklerinin oranları her iki tedavi grubunda eş zamanlı hepatit B ve/veya hepatit C virüs enfeksiyonu olan hasta alt grubunda biraz daha yüksekti. Tedavi deneyimli hastalarda, AST, ALT veya total bilirübinde başlangıca göre kötüleşmeyi temsil eden evre 2 veya daha ileri evre laboratuvar anormallikleri eş zamanlı enfeksiyonu olan ve ISENTRESS ile tedavi edilen hastalann sırasıyla %26, %27 ve %12’sinde görülürken, ISENTRESS ile tedavi edilen diğer tüm hastaların sırasıyla %9, %8 ve %7’sinde görülmüştür. Tedavi deneyimsiz hastalarda, AST, ALT veya total bilirübinde başlangıca göre kötüleşmeyi temsil eden evre 2 veya daha ileri evre laboratuvar anormallikleri eş zamanlı enfeksiyonu olan ve ISENTRESS ile tedavi edilen hastalann sırasıyla %17, %22 ve %11’inde görülürken, ISENTRESS ile tedavi edilen diğer tüm hastaların sırasıyla %4, %5 ve %3’ünde görülmüştür.

Pazarlama sonrası deneyim:

Kan ve lenf sistemi hastalıkları:

Trombositopeni.

Psikiyatrik hastalıklar:

Anksiyete, depresyon (özellikle daha önceden psikiyatrik hastalık geçmişi olan hastalarda), intihar düşüncesi, intihar davranışı, paranoya.

Deri ve deri altı doku hastalıkları:

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

ISENTRESS doz aşımının tedavisiyle ilgili spesifik bilgi yoktur.

Doz aşımı ortaya çıktığında emilmemiş materyalin gastrointestinal kanaldan uzaklaştınlması gibi standart destekleyici yöntemlerin kullanımı, klinik takip (elektrokardiyogram dahil) ve gerekirse destekleyici tedavi uygulanması uygun olur. Raltegravirin klinik kullanıma potasyum tuzu şeklinde takdim edildiği dikkate alınmalıdır. ISENTRESS’in diyalizle uzaklaştırılma derecesi bilinmemektedir.

Kolon, Rektum yada Bağırsak Kanseri Bağırsak kanseri kolon veya rektumda (arka geçit) herhangi bir bölgede ortaya çıkabilir.Kolorektal kanser erken safhalarda teşhis edilmesi halinde daha kolay ve daha başarılı bir şekilde tedavi edilir.

Grip, Soğuk Algınlığı ve Öksürük Grip ve soğuk algınlığı (nezle) semptomları arasındaki farkı bilmek önemlidir. Soğuk algınlığı gripten daha hafif belirtiler gösteren bir solunum yolu hastalığıdır.