BRIDION 500 mg/5 ml IV enjeksiyonluk çözelti içeren 10 flakon Klinik Özellikler

Sugammadeks }

Çeşitli İlaçlar > Diğer Tüm İlaçlar > Sugammadeks
Schering Plough Tıbbi Ürünler Ticaret A.Ş. | 17 May  2013

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1.   Terapötik Endikasyonlar

Rokuronyum ya da vekuronyumun neden olduğu nöromüsküler bloğun geriye döndürülmesi.

4.2.   Pozoloji ve Uygulama Şekli Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Nöromüsküler bloğun iyileşmesinin izlenmesi için uygun bir nöromüsküler izleme tekniğinin kullanılması tavsiye edilmektedir.

Sugammadeksin tavsiye edilen dozu, geriye döndürülecek olan nöromüsküler bloğun seviyesine bağlıdır.

Tavsiye edilen doz, anestezik rejime bağlı değildir.
Uygulama şekli:

Sugammadeks, tek bolus enjeksiyon halinde intravenöz olarak uygulanmalıdır. Bolus enjeksiyon, 10 saniye içinde doğrudan venöz damar içine ya da mevcut bir IV yola hızlıca verilmelidir (bakınız Bölüm 6.6). Sugammadeks, klinik araştırmalarda yalnızca tek bolus olarak uygulanmıştır.

Yetişkinler:

Sugammadeks, rokuronyum veya vekuronyumun neden olduğu farklı seviyelerdeki nöromüsküler bloğun geriye döndürülmesi için kullanılabilir.

Rutin Geriye Döndürme:

Eğer nöromüsküler bloktaki geri dönüş rokuronyum veya vekuronyumun neden olduğu bloğu takiben 1-2 post-tetanik sayım (PTC) değerine ulaşmışsa 4.0 mg/kg’ lık sugammadeks dozu tavsiye edilmektedir. 0.9’ luk T4/T1 oranının geri kazanımı için geçen medyan süre 3 dakika civarındadır (bakınız Bölüm 5.1).

Rokuronyum veya vekuronyum kaynaklı bloğu takiben T2’ nin yeniden ortaya çıkması ile spontan nöromüsküler bloktaki geri dönüş meydana gelmişse, 2.0 mg/kg’ lık sugammadeks dozu tavsiye edilmektedir. 0.9’ luk T4/T1 oranının geri kazanımına kadar geçen medyan süre 2 dakika civarındadır (bakınız Bölüm 5.1).

Rutin geriye döndürme için tavsiye edilen dozların kullanılması, vekuronyum kaynaklı nöromüsküler blok ile karşılaştırıldığında rokuronyumun 0.9’ luk T4/T1 oranının geri kazanımına kadar geçen medyan sürenin biraz daha kısa hızlı olmasına neden olacaktır (bakınız Bölüm 5.1).

Hızlı Geriye Döndürme:

Rokuronyum uygulamasını takiben, hızlı geriye döndürmeye yönelik klinik olarak ihtiyaç varsa 16.0 mg/kg sugammadeks dozu tavsiye edilmektedir.

1.2 mg/kg rokuronyum bromürün bolus dozunun uygulanmasından 3 dakika sonra 16.0 mg/kg sugammadeks dozunun uygulanması, 0.9’ luk T4/T1 oranının geri kazanımına kadar geçen medyan sürenin yaklaşık 1.5 dakika olmasını sağlamaktadır.

Vekuronyum kaynaklı bloğu takiben hızlı geriye döndürme için sugammadeks kullanımını tavsiye eden herhangi bir veri bulunmamaktadır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler: Böbrek/Karaciğer yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda doz tavsiyeleri yetişkinler ile aynıdır. Hafif ve orta şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi > 30 ile < 80 ml/dk arasında) yetişkinler ile aynı doz tavsiyeleri izlenebilir.

Ağır böbrek yetmezliği olan hastalar için (kreatinin klerensi < 30 ml/dk olan diyalize ihtiyaç duyan hastalar dahil olmak üzere) bakınız Bölüm 4.4.

Sugammadeks büyük oranda böbrekler yoluyla atıldığı için, hafif ve orta şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması yapılmaya gerek yoktur. Karaciğer yetmezliği olan hastalarda çalışmalar tamamlanmadığı için, çok ağır karaciğer yetmezliği olan hastalarda sugammadeks dikkatle kullanılmalıdır.

Geriyatrik popülasyon:

Rokuronyum kaynaklı bloğu takiben T2’nin yeniden ortaya çıkması durumunda sugammadeks uygulamasından sonra, 0.9’ luk T4/T1 oranının geri kazanımına kadar geçen medyan sürenin yetişkinlerde (18-64 yaş) 2.2 dakika, yaşlılarda (65-74 yaş) 2.6 dakika ve çok yaşlılarda (75 yaş ve üstü) 3.6 dakika olduğu görülmüştür. Yaşlılardaki nöromüsküler bloktaki geri dönüş sürelerinin daha yavaş olmaya doğru eğilimli olmasına rağmen, yaşlılar için yetişkinler ile aynı doz tavsiyesi uygulanmalıdır (bakınız Bölüm 4.4).

Pediyatrik popülasyon:

Çocuklar ve Adolesanlar:

Çocuklar ve adolesanlarda (2-17 yaş), T2’ nin yeniden ortaya çıkması durumunda rokuronyum kaynaklı bloğun
rutin
geriye döndürülmesi için yetişkinler ile aynı doz tavsiyeleri izlenebilir. Diğer rutin geriye döndürme durumları araştırılmamıştır ve bu nedenle daha fazla veri elde edilene kadar kullanılması tavsiye edilmemektedir.

Çocuklar ve adolesanlarda 2.0 mg/kg’ dan daha yüksek dozların kullanılması
(hızlı
geriye döndürme için) araştırılmamıştır ve bu nedenle daha fazla veri elde edilene kadar kullanılması tavsiye edilmemektedir.

BRIDION, pediyatrik popülasyonda doz uygulaması doğruluğunun artırılması için seyreltilebilir (Bölüm 6.6).

Yeni doğanlar ve Bebekler:

Sugammadeksin bebeklerde (30 günlük ile 2 yaş arası) kullanımı ile ilgili yalnızca sınırlı deneyim bulunmakta olup yeni doğanlar (30 günlükten küçük) ile herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Bu nedenle sugammadeksin yenidoğanlar ve bebeklerde kullanımı daha fazla veri elde edilene kadar tavsiye edilmemektedir.

Diğer:

4.3. Kontrendikasyonlar

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Nöromüsküler Bloktaki Geri Dönüş Sırasında Solunum Fonksiyonunun İzlenmesi: Nöromüsküler bloğun geriye döndürülmesini takiben yeterli spontan solunum sağlanana kadar, hastalara ventilatör desteği verilmesi zorunludur. Nöromüsküler blokdan iyileşme tamamlansa dahi, operasyon öncesi ve operasyon sonrasında kullanılan diğer ilaçların solunum fonksiyonunu baskılayabilmesi nedeniyle ventilatör desteği hala gerekli olabilir.

Ekstübasyon sonrasında nöromüsküler bloğun yeniden meydana gelmesi durumunda, yeterli ventilasyon sağlanmalıdır.

Uzayan Nöromüsküler Blok (diğer bir deyişle, bloğun yavaş geri kazanımı): Klinik araştırmalarda, uzayan nöromüsküler blok çoğunlukla en uygun dozların altındaki dozlar (doz bulma çalışmalarında) uygulandığında bildirilmiştir. Uzayan nöromüsküler bloğun önlenmesi amacıyla, tavsiye edilen dozların altındaki dozlar kullanılmamalıdır (bakınız Bölüm 4.2).

Sugammadeks ile Sağlanan Geriye Döndürme Sonrasında Nöromüsküler Blok Ajanlarının Yeniden Uygulanması için Bekleme Süresi (FK-FD model taklidine ve sugammadeksin eliminasyon yarı ömrüne dayanan);

• Sugammadeks ile geri döndürme sonrasında rokuronyum ya da vekuronyumun yeniden uygulanması gerekli olursa, aşağıdaki bekleme süreleri tavsiye edilmektedir:

Böbrek fonksiyonu
normal
olan hastalarda (kreatinin klerensi > 80 ml/dk)

Uygulanan sugammadeks dozu

Yenic

en Uygulama Öncesi Süre (saat)

0.6 mg/kg’ lık yeniden uygulanan rokuronyum bromür dozu

1.2 mg/kg’ lık yeniden uygulanan rokuronyum bromür dozu

0.1 mg/kg’ lık yeniden uygulanan vekuronyum bromür dozu

2 (mg/kg)

6 saat

Bekleme süresi yok

10 saat

4 (mg/kg)

8 saat

2 saat

12 saat

16 (mg/kg)

12 saat

6 saat

16 saat


 Hafif
böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi 50 ile 80 ml/dk arasında) bu süreler
ikiye
katlanmalıdır.


 Orta
şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi 30 ile 50 ml/dk arasında) bu süreler
üçe
katlanmalıdır.


 Ağır böbrek
yetmezliği durumunda (kreatinin klerensi <30 ml/dk) sugammadeksin kullanımı kesinlikle tavsiye edilmemektedir (bu bölümdeki böbrek yetmezliği başlığına bakınız).

Tavsiye edilen bekleme süresinde 1.2 mg/kg’lık yeniden rokuronyum bromür dozu uygulaması, 1.9 dakika (4 mg/kg sugammadeks sonrası 2 saat) ve 2.8 dakikalık (2mg/kg sugammadeks sonrasında 10 dakika) tahmin edilen medyan başlangıç süresi (başlangıç seğirme yüksekliğinin % 10’ u değerinde TOF seğirme yüksekliğine kadar geçen süre olarak tanımlanan) ile ilişkilendirilebilir. Bu başlangıç süreleri, sugammadeks olmaksızın 0.6 mg/kg rokuronyum bromürün başlangıç süresine (1.7 dakika) yönelik tahmin edildiği üzere daha yavaştır.

• Tavsiye edilen bekleme süresinin geçmesinden önce nöromüsküler blok gerekli olursa,
steroid olmayan nöromüsküler blok ajanı
kullanılmalıdır.

Böbrek Yetmezliği:

Ağır böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi <30 ml/dk) sugammadeks ya da sugammadeks-rokuronyum kompleksinin atılımı gecikmiştir, bununla birlikte bu hastalarda nöromüsküler bloğun yeniden oluşmasına dair herhangi bir işaret görülmemiştir. Diyalize ihtiyaç duyan sınırlı sayıdaki böbrek yetmezliği olan hastalardan elde edilen veriler, hemodiyaliz ile sugammadeksin plazma seviyelerinde sürekli olmayan bir azalma göstermektedir. Ağır böbrek yetmezliği olan hastalarda sugammadeksin kullanımı kesinlikle tavsiye edilmemektedir.

Rokuronyum ya da Vekuronyumun Devam Eden Etkisinden Kaynaklanan Etkileşimler Nöromüsküler bloğu artıran ilaçlar operasyon sonrası periyotta kullanıldığında, bloğun yeniden oluşması olasılığına karşı özel dikkat edilmelidir. Nöromüsküler bloğu artıran spesifik ilaçların listesi için rokuronyum ya da vekuronyumun kullanma talimatına bakınız. Bloğun yeniden oluştuğu gözlenirse hastanın ventile edilmesi sağlanmalıdır.

Potansiyel Etkileşimler:

- Tutulma etkileşimleri:

Sugammadeks uygulamasından dolayı, (serbest) plazma konsantrasyonlarının düşmesi nedeniyle belirli ilaçlar daha az etkili hale gelebilmektedir. Teorik olarak, akut dönemde kullanılan belirli ilaçlarda, sugammadeksin uygulanmasından sonra kesilme etkileri de beklenebilmektedir.

Azalan etki ve/veya kesilme etkisi gözlendiğinde, klinisyene, uygun olduğu şekilde ilacın yeniden uygulanması, tercihen farklı bir kimyasal sınıftan terapötik olarak eşdeğer olan bir ilaç ve/veya farmakolojik olmayan müdahaleyi göz önünde tutması tavsiye edilmektedir.

- Yer değiştirme etkileşimleri:

Sugammadeks sonrası belirli ilaçların uygulanmasından dolayı, teorik olarak rokuronyum ya da vekuronyum sugammadeks ile yer değiştirebilir. Sonuç olarak, bloğun yeniden oluşumu gözlenebilir. Bu durumda hastanın ventile edilmesi sağlanmalıdır. İnfüzyon durumunda yer değiştirmeye neden olan ilacın uygulanması durdurulmalıdır. Yer değiştirme reaksiyonları riski, sugammadeksin yarı ömrünün 3 katı olan periyotta en yüksek olacaktır (bakınız Bölüm 5.2).

Anestezik Komplikasyon:

Klinik araştırmalarda nöromüsküler blok anestezinin ortasında geriye döndürüldüğünde, diğer bir deyişle hızlı geriye döndürmenin araştırılmasında, zaman zaman hafif anestezi işaretleri kaydedilmiştir (hareket, öksürme, yüz buruşturma ve trakeal tüpün geriye kayması).

Eğer anestezi devam ederken nöromüsküler blok geriye döndürülürse, klinik olarak belirtildiği şekilde ilave anestezik ve/veya opioid dozları verilmelidir (bakınız Bölüm 4.8).

Karaciğer Yetmezliği:

Sugammadeks, karaciğerde metabolize olmadığı için karaciğer yetmezliği olan hastalara özel çalışma yapılmamıştır. FK-FD model taklidine göre, en kötü durum varsayımında ağır karaciğer yetmezliği olan hastalarda geri kazanıma kadar geçen sürenin, aşağıdaki tavsiye edilen doz kullanıldığında daha yavaş olması tahmin edilmektedir:

Sugammadeks Dozu/ Uygulama Zaman Noktası

Normal Hastalar (dakika)

Ağır Karaciğer Yetmezliği Olan Hastalar (dakika)

0.6 mg/kg’ lık rokuronyum bromürden sonra T2’ nin yeniden ortaya çıkmasında 2 mg/kg

1.86

4.38

4 mg/kg, 0.6 mg/kg’ lık rokuronyum bromürden sonra 15 dakika

1.76

3.43

16 mg/kg, 1.2 mg/kg’ lık rokuronyum bromürden sonra 3 dakika

1.32

1.90

Yoğun Bakım Ünitesinde Kullanım:

Sugammadeks kullanımı yoğun bakım durumunda araştırılmamıştır.

Rokuronyum/Vekuronyum Dışındaki Nöromüsküler Blok Ajanlarının Geri Döndürülmesi için Kullanım:

Süksinilkolin ya da benzilizokuinolinyum bileşikleri gibi
steroidal olmayan
nöromüsküler blok ajanlarının neden olduğu bloğun geriye döndürülmesi için sugammadeks kullanılmamalıdır.

Bu tür durumlar için etkinlik ve güvenilirlik verilerinin olmamasından dolayı, rokuronyum ya da vekuronyum dışındaki
steroid
yapıdaki nöromüsküler blok ajanlarının neden olduğu nöromüsküler bloğun geriye döndürülmesi için sugammadeks kullanılmamalıdır. Pankuronyum kaynaklı bloğun geriye döndürülmesine yönelik sınırlı veriler bulunmakta fakat sugammadeksin bu durumda kullanılması tavsiye edilmemektedir.

Gecikmeli nöromüsküler bloktaki geri dönüş :

Kardiyovasküler hastalık, yaşlılık ya da ödem durumu gibi uzayan dolaşım süresi ile ilişkili koşullar daha uzun nöromüsküler bloktaki geri dönüş sürelerine neden olabilir.

Sodyum diyetinde olan hastalar:

Çözeltinin her 1 ml’si 9.7 mg sodyum içermektedir. Bu tıbbi ürün her 1 ml’sinde 23 mg’dan daha az sodyum ihtiva eder; yani esasında "sodyum içermez". Eğer 2.4 ml çözeltinin uygulanması gerektiğinde, hastanın kontrollü sodyum diyetinde olduğu dikkate alınmalıdır.

Allerjik Reaksiyonlar:

Klinisyenler, allerjik reaksiyonlar olasılığına karşı hazırlıklı olmalı ve gerekli önlemleri almalıdır (bakınız Bölüm 4.8).

QT-aralığının uzaması:

Her ikisi de bilinci yerinde gönüllülerde (N=146) yapılan iki QT çalışması (N=146), tek başına veya rokuronyum ya da vekuronyum ile kombinasyon şeklinde kullanılan sugammadekse, QT aralığı uzamasının eşlik etmediğini ortaya koymuştur. Plaseboyla karşılaştırıldığında beliren QT aralığı farklarının tek yönlü %95 güven aralığı üst sınırı, her iki çalışmada da yapılan 12,13 değerlendirmenin herbirinde 10 milisaniye sınırının altında bulunmuştur. Sugammadeksin sevofluran veya propofol ile kombinasyon şeklinde kullandığı klinik çalışmalar sırasında az sayıda hastada QT uzaması (QT aralığının >500 milisaniye ve QT artışları >60 milisaniye olması) bildirilmiştir. Anestezi sırasında, QT aralığını uzatma potansiyeline sahip birçok tıbbi ürün (örneğin sevofluran) verilmiştir. Aritmilerin tedavisine yönelik rutin önlemlerin alınması göz önünde bulundurulmalıdır.

4.5.   Diğer tıbbi ürünler ile etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri

Sugammadeks ve diğer ilaçları alan yetişkinler ile resmi klinik etkileşim çalışmaları yapılmamıştır. Bu bölümde belirtilen bilgi, sugammadeks ve diğer ilaçlar arasındaki bağlanma afinitesi, preklinik denemeler ve Farmakokinetik-Farmakodinamik (FK-FD) modelin taklit edilmesine dayanmaktadır. İn vitro verilere dayanılarak ve farmakokinetikler ve diğer ilgili bilgilerin göz önünde tutulmasıyla, toremifen, flukloksasilin ve hormonal kontraseptifler dışında diğer ilaçlar ile klinik açıdan önemli farmakodinamik etkileşimler beklenmemektedir. Bu ilaçlar için klinik açıdan önemli olan etkileşim hariç tutulamamaktadır.

Yaklaşık 1700 hasta ile yürütülen klinik geliştirme sırasında klinik açıdan önemli etkileşimler bildirilmemiştir.

Potansiyel Olarak Sugammadeksin Etkinliğini Etkileyen Etkileşimler (ayrıca bakınız Bölüm 4.2):

Toremifen:

Afinite sabiti ve plazma konsantrasyonları oldukça yüksek olan toremifen için, sugammadeks ile meydana gelen kompleksten vekuronyum ya da rokuronyumun yer değiştirmesi meydana gelebilir. 0.9 ile T4/T1 oranının geri kazanımı bu nedenle operasyon gününde toremifen alan hastalarda gecikebilir.

Flukloksasilin:

Yüksek dozdaki flukloksasilin (500 mg veya daha fazla infüzyon) sugammadeks ile rokuronyum ya da vekuronyumun yer değiştirmesine neden olabilir. Operasyon öncesi dönemde yüksek dozda flukloksasilin kullanımı, 0.9’ a kadar T4/T1 oranının geri kazanımında biraz gecikmeye neden olabilir. Operasyon sonrası dönemde yüksek dozda flukloksasilin kullanımından (2.2 saat olan sugammadeksin yarı ömrünün 3 katına kadar, yaşlılar, böbrek yetmezliği olan ve pediyatrik hastalardaki yarı ömür için Bölüm 5.2’ ye bakınız) kaçınılmalıdır. Flukloksasilin uygulamasının gerekli olduğu durumda ventilasyon yakın şekilde izlenmelidir.

Potansiyel Olarak Diğer İlaçların Etkinliğini Etkileyen Etkileşimler (ayrıca bakınız Bölüm 4.2):

Hormonal Kontraseptifler:

FK/FD modelinin taklit edilmesi ile, 4 mg/kg sugammadeks ve progestojen arasındaki etkileşim, progestojene maruz kalmada (% 34 AUC) oral kontraseptifin günlük dozunun atlanması durumunda görülene benzer bir azalmaya neden olabilmektedir. Bu nedenle, sugammadeksin bolus dozunun uygulanması,
oral
kontraseptif steroidlerin atlanan bir günlük dozuna eşdeğer olduğu düşünülmektedir. Sugammadeksin uygulandığı günde oral kontraseptif alınması gerekirse, alınması gereken herhangi bir önlem için oral kontraseptifin kullanma talimatındaki atlanan doz tavsiyesine bakınız.

Oral olmayan hormonal kontraseptiflerin kullanılması durumunda, hasta, sonraki 7 gün boyunca ilave bir hormonal olmayan kontraseptif bir metot kullanmalıdır.

Laboratuvar Testlerindeki Etkileşim:

Genel olarak, sugammadeks, olası serum progesteron tayini ve bazı koagülasyon parametreleri [APTT, PT ve PT(inr)] istisnaları dışında laboratuvar testlerinde etkileşime neden olmamaktadır. Bu etkileşim, 16 mg/kg dozu sonrasında Cmax için elde edildiği gibi aralıktaki sugammadeks konsantrasyonu ile spike edilen plazma numunelerinde gözlenmiştir.

Pediyatrik Popülasyon:

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: B

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

BRIDION, oral yolla alınan doğum kontrol ilaçları ile etkileşime geçmektedir. Bu nedenle, tedavi süresince alternatif, etkili ve güvenilir bir doğum kontrol yöntemi uygulanmalıdır.

Sugammadeksin uygulandığı günde oral kontraseptif alınması gerekirse, alınması gereken herhangi bir önlem için oral kontraseptifin kullanma talimatındaki atlanan doz tavsiyesine bakınız.

Oral olmayan hormonal kontraseptiflerin kullanılması durumunda, hasta, sonraki 7 gün boyunca ilave bir hormonal olmayan kontraseptif bir metot kullanmalıdır.

Gebelik dönemi

Sugammadeks için gebeliklerde maruz kalmaya ili ş kin klinik veri mevcut değ ildir.

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik, embriyonal/ fetal gelişim, doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler göstermemektedir.

Sugammadeks gebe kadınlara uygulanırken tedbirli olunmalıdır.

Laktasyon dönemi

Sugammadeks, plazma seviyeleri düştüğünde azalan şekilde bir gram süt başına dozun maksimum % 0.22’ si seviyesinde sıçanların sütüne geçmektedir. Süt yoluyla oral maruz kalma, perinatal ve postnatal gelişme çalışmalarında yenidoğan sıçanlarda izlenen hayatta kalma, vücut ağırlığı ve fiziksel veya davranışa yönelik gelişme parametrelerinde herhangi bir etkiye neden olmamaktadır. Sugammadeksin insan sütüne geçmesi incelenmemiştir, fakat preklinik verilere dayanılarak beklenebilmektedir. Sugammadeks, emziren kadınlara uygulanırken dikkatli olunmalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

4.8. İstenmeyen etkiler

Sugammadeksin güvenilirliği, yaklaşık 1700 hasta ve 120 gönüllünün yer aldığı birleştirilmiş güvenilirlik veri tabanına dayanılarak değerlendirilmiştir.

Sugammadeks kullanımı ile ilgili sistem organ sınıfına ve görülme sıklığına (çok yaygın [> 1/10], yaygın [> 1/100 ila < 1/10], yaygın olmayan [> 1/1,000 ila < 1/100], seyrek [> 1/10,000 ila < 1/1,000], çok seyrek [< 1/10,000] veya sıklığı bilinmeyen) göre aşağıdaki reaksiyonlar belirlenmiştir.

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Allerjik reaksiyonlar

Yaralanma, Zehirlenme ve yapılan işleme bağlı komplikasyonlar

Yaygın: Anestezik komplikasyon, uzayan nöromüsküler blok

Sinir Sistemi Hastalıkları

Çok yaygın: Disgezi

Anestezik Komplikasyon:

Nöromüsküler fonksiyonun eski haline dönmesinin göstergesi olan anestezik komplikasyon (anestezi ile ilgili işlemler ya da ameliyat sırasında vücut ya da uzuvların hareketi ya da öksürük, yüz buruşturma ya da endotrakeal tüpün geriye kayması), hastaların yaklaşık % 1’ inde sugammadeks ile yapılan tedaviye bağlı olduğu ve plasebo grubunda hiçbir hastada yapılan tedaviye bağlı olmadığı düşünülmüştür. Anestezik komplikasyonların birçoğu hafif ve orta şiddette meydana gelmiştir.

Disgezi:

Faz I çalışmalarında gönüllülerin % 12’ sinde disgezi bildirilmiştir (plasebo grubunda % 4’ e karşı). Disgezi (metal tadı ya da acı tat alma) çoğunlukla, 32 mg/kg ya da daha yüksek sugammadeks dozlarından sonra görülmüştür. Hastalarda disgezi bildirilmemiştir.

Uzayan Nöromüsküler Blok (bloğun yeniden oluşması):

Plasebo grubu ile yapılan birleştirilmiş faz I-III çalışmalarda, nöromüsküler izleme ile ölçüldüğü gibi bloğun yeniden meydana gelme insidansı, sugammadeks grubunda % 2 ve plasebo grubunda % 0 bulunmuştur. Bu vakaların aslında tamamı, normalin altında doz (2 mg/kg’ dan az) uygulanan doz aralığı bulma çalışmalarında görülmüştür.

Allerjik Reaksiyonlar:

Sugammadeks sonrasında birkaç farklı allerji benzeri reaksiyon (diğer bir deyişle, sıcak basması, eritematoz döküntü) bildirilmiştir. Bu vakaların kişilerde sınırlı kaldığı ve tedavi gerektirmediği görülmüştür (bakınız Bölüm 4.4).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Pediyatrik Popülasyon:

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Klinik çalışmalarda, önemli herhangi bir istenmeyen etki olmaksızın 40 mg/kg ile birlikte 1 adet kazara doz aşımı vakası bildirilmiştir. İnsan tolerans çalışmasında sugammadeks, 96 mg/kg’ a kadar dozlarda iyi tolere edilmiştir. Hemodiyaliz hakkında bilgi için Bölüm 4.4’ e bakınız.

Lösemi Kan Kanseri Lösemi Kan Kanseri Lösemi, kan kanseridir ve vücudunun kan oluşturan dokularının hastalanması anlamına gelir. Birçok lösemi türü vardır; bazı lösemi türleri çocuklarda bazıları da yetişkinlerde sık görülür. Parkinson  Hastalığı Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.